Plik bazylia (Ocimum basilicum) to żywe, aromatyczne zioło należące do rodziny Lamiaceae. Znana jako biała bazylia, alfábega, alhábega, basilico, trawa królów lub królewska trawa, jest rodzimym gatunkiem Bliskiego Wschodu i tropikalnych regionów Azji.
Jest to gatunek zielny o wyprostowanej i rozgałęzionej łodydze, która może osiągnąć wysokość 50-80 cm. Liście jajowate mają 5 cm długości, są lekko soczyste o aksamitnej powierzchni, jasnozielonej barwie i mocno aromatyczne..
Białe lub lawendowe kwiaty są zgrupowane w końcowych kwiatostanach rurkowych i kwitną regularnie latem. Owocem jest nieodblaskowa, sucha kapsułka, która zawiera liczne małe, ciemnobrązowe, skórzaste, owalne nasiona..
Rośnie jako roślina ogrodnicza na glebach żyznych, niezbyt zwięzłych i wilgotnych, zimą w pełnym nasłonecznieniu, latem w półcieniu. Przystosowuje się do gorącego klimatu, będąc bardzo powszechnym w basenie Morza Śródziemnego, gdzie jest sadzony w ogrodach przydomowych jako zioło aromatyczne lub lecznicze.
W gastronomii świeże liście wykorzystywane są jako przyprawa do sałatek, sosów pomidorowych i zup, a także receptur na bazie mięsa lub ryb. Jego substancją czynną są bardzo lotne olejki eteryczne, takie jak kamfora, estragol, linalol i lineol, dlatego dodaje się je jako dressing po zakończeniu gotowania..
Z właściwości leczniczych wyróżnia się jego zdolność do leczenia przeziębienia, zaburzeń trawienia, nudności, migreny i problemów skórnych. Ponadto ze względu na swoje właściwości lecznicze znajduje zastosowanie w aromaterapii lub jako surowiec w przemyśle kosmetycznym i perfumeryjnym..
Jest to roślina zielna o wyprostowanej łodydze, mocno rozgałęzionej i trójkątnej w przekroju, osiągająca wysokość 30-130 cm. Roślinę w cyklu rocznym lub dwuletnim, którą można uprawiać jako bylinę, gdy warunki są sprzyjające, ponieważ nasiona, które opadają, kiełkują w sposób ciągły.
Przeciwległe, jasnozielone liście są owo-lancetowate, petiolate, jedwabiste w strukturze i silnie aromatyczne. Mają 2-6 cm szerokości i 4-10 cm długości, z ostrymi wierzchołkami, gładką powierzchnią, lekko ząbkowanymi brzegami i falującym wyglądem.
Liczne białe, różowe lub fioletowawe kwiaty mają 10-12 cm długości i są pogrupowane w kuliste kolce końcowe. Każdy okółek przedstawia na poziomie podstawowym parę małych liści przekształconych w przylistki, które chronią przyszłe nasiona..
Kielich jest pięciozrazikowy, ma całą górną wargę i dolną wargę podzieloną na cztery małe płaty. Wręcz przeciwnie, korona ma górną wargę podzieloną na cztery płaty, a dolną pozostaje w całości..
Charakteryzuje się obecnością czterech białych pręcików i słupkiem spoczywającym na dolnej wardze korony. Kwitnie od maja do września.
Po zapyleniu entomofilnym, korona oddziela się i wewnątrz kielicha żółciowego rozwijają się cztery owalne niełupki o ciemnej barwie. Wewnątrz rozwijają się małe nasiona, które posłużą do rozmnażania..
Bazylia ma wysoką zawartość związków organicznych lub terpenoidów, takich jak kamfora, b-kariofilen, cytronelol, estragol, eugenol, linalol, lineol, mircen i garbniki. B-kariofilen to naturalna substancja stymulująca receptory kannabinoidowe organizmu, przydatna w leczeniu zapalenia stawów lub chorób jelit.
- Królestwo: Plantae
- Oddział: Magnoliophyta
- Klasa: Magnoliopsida
- Podklasa: Asteridae
- Zamówienie: Lamiales
- Rodzina: Lamiaceae
- Podrodzina: Nepetoideae
- Plemię: Ocimeae
- Rodzaj: Ocimum
- Gatunki: Ocimum basilicum L.
- Ocimum basilicum var. Purpurascens
- Ocimum basilicum var. minimum
- Ocimum: nazwa rodzaju pochodzi od starożytnego greckiego „Ωκἰμον” (okimon), w odniesieniu do nazwy używanej do określenia rośliny „bazylii”.
- basilicum: specyficzny przymiotnik pochodzi od starożytnego greckiego „βασιλικόσ” (Basilikos), co oznacza „majestatyczny” lub „godny króla”
- Ocimum basilicum var. album Benth.
- Ocimum basilicum var. anisatum Benth.
- Ocimum basilicum var. densiflorum Benth.
- Ocimum basilicum var. trudny Benth.
- Ocimum basilicum var. glabratum Benth.
- Ocimum basilicum var. majus Benth.
- Ocimum basilicum var. pilosum (Willd.) Benth.
- Ocimum basilicum var. purpurascens Benth.
- Ocimum basilicum var. thyrsiflorum (L.) Benth.
- Ocimum majus Garsault, Rys. Pl. Méd. (1764).
- Ocimum minus Garsault, Rys. Pl. Méd. (1764).
- Album Ocimum L., Mant. (1767).
- Ocimum thyrsiflorum L., Mant. (1767).
- Ocimum medium Mill., Gard. (1768).
- Ocimum bullatum Lam., Encykl. (1785).
- Ocimum hispidum Lam., Encykl. (1785).
- Ocimum dentatum Moench. (1794).
- Ocimum odorum Salisb. (1796).
- Ocimum integerrimum Willd. (1800).
- Ocimum cochleatum Desf. (1804).
- Ocimum ciliatum Hornem. (1815).
- Ocimum barrelieri Roth. (1821).
- Plectranthus barrelieri (Roth) Spreng. (1825).
- Ocimum lanceolatum Schumacha. & Thonn. w C. F. Schumacher, Beskr. (1827).
- Ocimum anisatum Benth., Labiat. Gen. (1832).
- Ocimum caryophyllatum Roxb., Fl. Ind. (1832).
- Ocimum laxum Vahl ex Benth., Labiat. Gen. (1832).
- Ocimum nigrum Thouars ex Benth., Labiat. Gen. (1832).
- Ocimum urticifolium Benth., Labiat. Gen. (1832).
- Ocimum citrodorum Biały, Fl. Filip. (1845).
- Ocimum ciliare B. Heyne ex Hook. (1885).
- Ocimum scabrum Wight ex Hook. (1885).
- Porównanie do Ocimum N.E.Br. w W.H. Harvey (1910).
- Ocimum chevalieri Briq. (1917).
Bazylia ma dużą zmienność genetyczną ze względu na jej płodny charakter w odpowiednich środowiskach. Zidentyfikowano ponad 40 odmian o zróżnicowanych właściwościach przystosowanych do różnych warunków środowiskowych.
W Europie najczęściej są to:
- Genovesa: roślina o bardzo aromatycznych małych liściach.
- Napolitana: roślina o dużych liściach i miętowym aromacie.
- Delikatna bazylia: zwarta roślina o niskim wzroście i zielonych liściach.
- Mamut: liście wydłużone i aromatyczne, sprzedawane jako suchy liść.
- Bazylia czerwona lub fioletowa: liście z czerwonawym lub fioletowym odcieniem i postrzępionymi brzegami.
- Bazylia opalowa: odmiana używana jako roślina ozdobna.
Gatunki Ocimum basilicum Jest to roślina zielna pochodząca ze starożytnej Persji, Pakistanu i Indii, a także innych regionów tropikalnej Azji. Dziś jest to roślina kosmopolityczna ze względu na łatwość rozmnażania jako aromatyczne zioło w doniczkach, rabatach, tarasach czy płotach..
W środowiskach tropikalnych przez kilka lat zachowuje się jak bylina, w klimacie umiarkowanym jak roślina jednoroczna, ponieważ nie toleruje mrozu. Preferuje gleby żyzne i przepuszczalne, w pełnym nasłonecznieniu lub półcieniu w bardzo gorącym i suchym klimacie..
Bazylia to aromatyczna roślina, która zawiera różne składniki bioaktywne, które zapewniają jej określone właściwości lecznicze i terapeutyczne. Ponadto jest bardzo cenionym gatunkiem w gastronomii ze względu na przyjemny smak i aromat, jaki nadaje potrawom..
Aktywnym składnikiem bazylii jest olejek eteryczny, który składa się z różnych związków organicznych. Zasada ta nadaje mu różne właściwości, m.in. antyseptyczne, przeciwskurczowe, trawienne, moczopędne, emmenagogiczne, przeciwgorączkowe i tonizujące..
Zwalcza również wyczerpanie, stany depresyjne, bóle głowy czy migreny oraz brak snu czy bezsenność. W ten sam sposób skutecznie łagodzi podrażnienia skóry i może działać przeciwbólowo, antyseptycznie i leczniczo.
Z drugiej strony sprzyja trawieniu i kontroluje możliwe skurcze żołądka, wskazane przy zapaleniach żołądka, wzdęciach czy przepuklinach rozworu przełykowego. Aromat bazylii pobudza apetyt i wspomaga produkcję mleka u matek karmiących.
Skutecznie zapobiega wymiotom lub dyskomfortowi jelitowemu, a także łagodzi stany zapalne lub wrzody jamy ustnej i kontroluje nieświeży oddech. Obecność eugenolu działa przeciwzakrzepowo, poprawiając krążenie, wzmacniając układ nerwowy i łagodząc objawy „choroby wysokościowej”.
Ponadto bazylia pobudza układ odpornościowy i reguluje zawartość kwasu moczowego odpowiedzialnego za zapalenie stawów lub dnę. W ten sam sposób może być stosowany do łagodzenia bólu i stanów zapalnych spowodowanych zapaleniem stawów.
Liście bazylii są używane w kuchni jako przyprawa lub sos w różnych tradycyjnych przepisach. Jego walory kulinarne są wysoko cenione zwłaszcza w kuchni włoskiej, będąc głównym składnikiem popularnego sosu „pesto”..
Sosy przygotowane z bazylii, czosnku, pomidorów i oliwy z oliwek są używane do przyrządzania pizzy lub do dań na bazie makaronu. Najlepiej jest stosowany na świeżo jako przyprawa do sałatek, sosów, zup, gulaszu lub dań mięsnych, drobiowych, rybnych i jajecznych..
Popularność jej uprawy w doniczkach wynika z faktu, że do pełnego wykorzystania smaku i aromatu wymagane jest używanie świeżych liści. Rzeczywiście, w wielu domach obecność rośliny bazylii jest powszechna do przycinania liści używanych w kuchni.
- Aromat: suszone liście dodane do wody do kąpieli mają działanie aromatyzujące, dezodoryzujące i tonizujące.
- Kosmetologia: liście służą do wytwarzania środków nawilżających skórę.
- Toniki: różne likiery o działaniu trawiennym zawierają liście bazylii jako składnik.
- Środek owadobójczy: olejek eteryczny uzyskany z liści bazylii jest skutecznym środkiem odstraszającym owady.
Bazylia to małe aromatyczne zioło, które wymaga pełnego nasłonecznienia, ciepłego otoczenia i ochrony przed silnymi wiatrami. W przypadku uprawy w doniczkach w pomieszczeniach roślina powinna być dobrze doświetlona i dobrze wentylowana..
W zacienionym otoczeniu lub przy niewielkim nasłonecznieniu roślina więdnie i umiera. Idealna temperatura uprawy waha się w granicach 15-25 ºC i jest wyjątkowo podatna na mróz, bez względu na to, jak niewielki..
Podłoże do założenia rozsadnika musi być szczere, luźne, bogate w materię organiczną, pH 5,7-6,2 i przewodnictwo elektryczne 2-2,5. W ostatecznym miejscu, czy to na poletkach uprawnych, czy w ogrodach, zaleca się uprawę gleby, energicznie mieszając ją przed przesadzeniem..
Bazylia to roślina, którą można przechowywać w doniczce przez kilka miesięcy, a następnie przesadzić na otwarte miejsce. Zwykle można go przechowywać w doniczkach przez półtora do dwóch miesięcy, zanim będzie gotowy do przesadzenia..
Bazylia to aromatyczna roślina sezonowa, jej uprawa odbywa się od wczesnej wiosny do połowy jesieni. Wysiew można rozpocząć z nasion, z delikatnych sadzonek lub nawet jako sadzonka w już porośniętych doniczkach.
Z nasion wysiew odbywa się w połowie kwietnia, kiedy minęło ryzyko przymrozków. Nasiona należy rozłożyć na powierzchni podłoża, ponieważ lepiej kiełkują przy pełnym nasłonecznieniu.
W fazie kiełkowania niezbędne jest utrzymanie stałej wilgotności podłoża. Gdy sadzonka osiągnie wysokość 10 cm, można ją przesadzić na ostateczne miejsce lub do większej doniczki.
Po założeniu plantacji przeprowadza się przycinanie formacji, pozostawiając tylko 3-4 bujne liście w celu promowania emisji pędów. Ostateczna wielkość rośliny doniczkowej wynosi 15-20 cm, w zależności od odmiany, ponieważ występują rośliny krótkie lub wysokie..
Jeśli warunki środowiskowe są odpowiednie, pielęgnacja wymagana przy jej uprawie jest minimalna. Ponadto, ze względu na swoją zdolność odstraszania owadów, jest łączony z innymi warzywami w celu poprawy zdrowotności upraw..
Lokalizacja, zarówno na działkach, jak i doniczkach, wymaga pełnego nasłonecznienia i ochrony przed silnymi wiatrami. Wymaga gleby lekkiej, luźnej i przepuszczalnej, mało podatnej na zagęszczanie i dużej zawartości materii organicznej.
Nawadnianie powinno być umiarkowane, tylko wtedy, gdy podłoże jest całkowicie suche, ponieważ jest podatne na podlewanie. Luźne i wilgotne podłoże bez zalania sprzyja wzrostowi i proliferacji systemu korzeniowego.
Zaleca się stosowanie nawozów organicznych lub chemicznych o wysokiej zawartości azotu sprzyjających wzrostowi masy dolistnej. Ideałem byłoby stosowanie małych dawek nawozu dolistnego za każdym razem, gdy roślina wymaga nawadniania.
Wkrótce po posadzeniu wydziela pierwsze pędy, które można przyciąć, aby sprzyjać rozwojowi nowych pędów. Należy pamiętać, że im bardziej przycina się wierzchołkowe pędy, tym bardziej opóźnia się kwitnienie.
Najczęstszymi szkodnikami, które mogą wpływać na bazylię, są wciornastki, mączliki i liściaste. Choroby występują rzadziej, ale w niekorzystnych warunkach środowiska lub podłoża mogą wystąpić Pythium, Phytoptora, Rhizoctonia Y Thielaviopsis.
Zbiór lub zbiór liści odbywa się przez cały rok, w uprawach rocznych od maja do września. Wygodne jest ostrożne odrywanie liści, nie uszkadzając rośliny, aby przedłużyć jej cykl życia.
Jeszcze bez komentarzy