Plik przewlekły alkoholizm charakteryzuje się nawykowymi i powtarzającymi się trudnościami psychologicznymi w kontrolowaniu spożycia napojów alkoholowych. Osoba z tym nałogiem jest silnie uzależniona od alkoholu i spożywa go codziennie na niebezpiecznie wysokim poziomie.
Ogólnie rzecz biorąc, pogorszenie zdolności kontrolowania spożycia alkoholu może być sporadyczne i bardzo nieznaczne we wczesnych stadiach choroby. Kiedy zaczynasz pić, a nawet w pierwszych latach nadmiernego spożywania alkoholu, niezdolność do zaprzestania picia zwykle nie jest bardzo duża.
Jednak wraz z upływem lat, gdy alkohol jest nadal spożywany w patologiczny sposób, niezdolność do kontrolowania konsumpcji może stać się ciągła i intensywna, prowadząc do całkowitego uzależnienia od tej substancji..
Indeks artykułów
Oczywiście mówienie, że osoba, która piła od roku cierpi na chroniczny alkoholizm, jest niewłaściwe, ponieważ wzorzec konsumpcji nie stał się jeszcze chroniczny.
Fakt ten nasuwa możliwość, że osoba spożywająca alkohol od kilku lat nie jest jeszcze alkoholikiem, ponieważ nie wykazuje wyraźnej zależności od spożycia alkoholu..
Dlaczego ta osoba nadal pije alkohol? Co prowadzi cię do kontynuowania konsumpcji przez tyle lat, aż osiągniesz stan chronicznego alkoholizmu?
Na te pytania trudno odpowiedzieć, ponieważ istnieje wiele czynników, które mogą odegrać istotną rolę w rozwoju tego zjawiska, jednak fakt, że istnieje tak wiele przypadków chronicznego alkoholizmu, stwarza możliwość, że pierwsze spożycie alkoholu jest już problemem. wczesny etap choroby.
Podobnie w przypadku osoby, która cierpi na przewlekły alkoholizm i pije alkohol w sposób patologiczny od 30 lat, jej patologii nie można rozumieć jako nowej sytuacji.
Oznacza to, że nie można powiedzieć, że alkoholizm zaczyna się w momencie, gdy u osoby obserwuje się wyraźną zależność od substancji, ponieważ zanim to nastąpiło, osoba ta już patologicznie konsumowała od wielu lat..
Tak więc przewlekły alkoholizm jest chorobą, która pojawia się w momencie, gdy spożycie alkoholu przez daną osobę można zdiagnozować jako przewlekłe i wykazuje oznaki uzależnienia od substancji, ale zaczyna się znacznie wcześniej.
Aby dokładnie wyznaczyć pojęcie alkoholizmu, wygodnie jest je rozróżnić i odnieść do innych problemów związanych ze spożywaniem alkoholu.
Za ryzykowne spożycie alkoholu uważa się takie, które przekracza granice rozsądnej konsumpcji i zwiększa ryzyko wystąpienia chorób, wypadków, urazów lub zaburzeń psychicznych lub behawioralnych..
W wartościach kwalifikacyjnych spożycie to zostało zdefiniowane jako prawie dzienne spożycie ponad 40 g etanolu dziennie, czyli równowartość 4 standardowych jednostek napoju (UBE) dziennie..
Zgodnie z podręcznikiem WHO dotyczącym diagnozy chorób psychicznych, szkodliwe spożywanie to ten rodzaj spożywania alkoholu, który już wpłynął na zdrowie fizyczne lub psychiczne.
Ten wzorzec spożycia nie spełnia kryteriów diagnostycznych uzależnienia od alkoholu i opiera się na regularnym spożyciu przekraczającym 60 gramów dziennie u mężczyzn i 40 u kobiet.
Osoby, które prezentują ten wzorzec konsumpcji, mogą odnieść wielką korzyść dla swojego zdrowia, jeśli uda im się zmniejszyć spożycie, ale jeśli tego nie zrobią, mają duże szanse na uzależnienie się od picia i przejawiania alkoholizmu..
Alkoholizm odnosi się do osób, które już poważnie uzależniły się od alkoholu i nie mogą powrócić do umiarkowanego spożycia lub mają możliwość ograniczenia lub wyeliminowania spożycia alkoholu.
Aby dojść do takiej sytuacji alkoholizmu, potrzeba kilku lat ciągłego spożywania alkoholu, z przedstawieniem wcześniej komentowanych wzorców spożycia.
Zespół ten charakteryzuje się przedstawieniem szeregu przejawów fizjologicznych, behawioralnych i poznawczych, w których spożycie alkoholu nabiera najwyższego priorytetu dla jednostki..
W takich przypadkach osoba nie spożywa alkoholu i wykazuje szereg objawów oraz ciągłe uczucie chęci i potrzeby picia alkoholu.
Rozwój tego zespołu jest zwykle znacznie wolniejszy niż w przypadku innych leków, dlatego pojawia się średnio po 30-40 latach stosowania. Jednak zmiany wzorców konsumpcji oraz wcześniejsze lub jednoczesne stosowanie innych substancji mogą motywować do szybszego rozwoju uzależnienia.
Jak widzieliśmy wcześniej, alkoholizm jest uzależnieniem i fizycznym uzależnieniem od alkoholu.
Ta sytuacja, do której człowiek może dojść, pojawia się po wielu latach, w których dochodzi do niewłaściwego i nadmiernego spożycia alkoholu.
Podobnie, aby zdefiniować obecność przewlekłego alkoholizmu, należy w sposób ciągły prezentować następujące objawy.
Osoba musi odczuwać pragnienie interpretowane jako potrzeba spożycia alkoholu.
Zwykle doznania te automatycznie prowadzą do spożycia, w którym to czasie potrzeba picia alkoholu maleje..
Jednak w czasach, gdy alkohol nie jest spożywany, stopniowo wzrasta chęć picia napojów alkoholowych.
Ogólnie rzecz biorąc, osoba o niewłaściwym wzorcu picia ma pewne trudności z kontrolowaniem spożycia alkoholu.
Jednak w przewlekłym alkoholizmie brakuje absolutnej kontroli nad spożywaniem substancji alkoholowych, odnosząc się zarówno do konieczności rozpoczęcia picia, jak i niemożności zawieszenia lub ograniczenia tego spożycia..
Jest to jeden z głównych objawów określających obecność przewlekłego alkoholizmu.
W takich przypadkach dana osoba prezentuje szereg irytujących doznań fizycznych, a także zmian behawioralnych i / lub emocjonalnych w chwilach, których nie spożywa i kiedy jej pragnienie picia alkoholu nie może zostać zaspokojone..
Ten objaw nie jest wyłączny dla przewlekłego alkoholizmu, ponieważ osoba, która nie ma wyraźnego uzależnienia od alkoholu, ale regularnie spożywa tę substancję, może go również prezentować.
Jednak w przewlekłym alkoholizmie występuje duża tolerancja na substancję, przez co osoba musi spożywać większe ilości alkoholu, aby osiągnąć takie same efekty, jakie osiągał wcześniej przy niższych dawkach..
Dość często w przewlekłym alkoholizmie pojawiają się niepowodzenia w pamięci i funkcjonowaniu poznawczym człowieka.
Mogą pojawić się zaniki, nagłe zapomnienia lub luki w pamięci, szczególnie w okresach największej konsumpcji.
Aby można było mówić o chronicznym alkoholizmie, konsumpcja musi zakłócać normalne funkcjonowanie osoby.
W ten sposób nadmierne spożycie alkoholu może mieć konsekwencje w różnych dziedzinach, takich jak życie społeczne, praca, nauka czy rodzina.
Przewlekły alkoholizm jest jednym z warunków, które stanowią największe zagrożenie dla człowieka.
W ten sposób cierpienie z powodu wysokiego spożycia alkoholu i uzależnienia od tych substancji przez długi czas może prowadzić do poważnych schorzeń zdrowotnych, a także zaburzeń psychicznych i problemów społecznych..
Jeśli chodzi o fizyczną część osoby, przewlekły alkoholizm jest czynnikiem ryzyka wielu chorób i zaburzeń organizmu.
Prawdopodobnie narządem najbardziej narażonym na przewlekłe spożywanie alkoholu jest wątroba, ponieważ jest ona odpowiedzialna za metabolizowanie tej substancji w organizmie..
Tak więc przewlekły alkoholizm może wpływać na wątrobę na wiele sposobów, powodując zmiany, takie jak alkoholowa choroba wątroby, której uszkodzenie może obejmować zapalenie wątroby lub rozwój znacznie poważniejszych chorób, takich jak marskość wątroby..
Spożycie alkoholu jest jednym z głównych wrogów nadciśnienia, dlatego przewlekły alkoholizm jest głównym czynnikiem ryzyka rozwoju tej choroby.
Alkohol jest substancją silnie drażniącą dla układu pokarmowego, atakuje błonę śluzową przewodu pokarmowego i może powodować zaburzenia, takie jak zgaga, wymioty lub krwawiące wrzody.
W ten sposób osoby cierpiące na chroniczny alkoholizm mają zwykle wiele problemów trawiennych i zmian w funkcjonowaniu..
Nadużywanie alkoholu zmniejsza wchłanianie wielu witamin i minerałów, dlatego przewlekły alkoholizm prowadzi zwykle do przyspieszonego pogorszenia stanu organizmu.
Osoby z przewlekłym alkoholizmem często mają niedokrwistość megaloplastyczną, osteoporozę i regularnie niski poziom cukru we krwi..
W przeciwieństwie do innych chorób, które mogą być mniej lub bardziej przewidywalne, przewlekły alkoholizm zawsze kończy się spadkiem zdolności intelektualnych osoby..
Zmiany na poziomie intelektualnym, które może powodować przewlekłe spożywanie alkoholu, są zwykle zmienne, jednak przypadki chronicznego alkoholizmu rzadko są świadkami bez zmian w funkcjonowaniu poznawczym.
Upośledzenie funkcji poznawczych może obejmować obniżoną zdolność pamięci lub częste zapominanie, po rozwój jawnej demencji.
Alkoholizm obejmuje szereg okoliczności, które powodują zmniejszenie kręgu społecznego i postępującą izolację osoby.
Wiele badań wykazało silną korelację między alkoholizmem a depresją.
Ogólnie rzecz biorąc, osoby z przewlekłym alkoholizmem popadają w depresję i są nawiedzane przez objawy, takie jak uczucie smutku, apatii i zmniejszonej energii.
Wreszcie alkohol powoduje nieodwracalne uszkodzenie układu nerwowego człowieka, dlatego osoby cierpiące na przewlekły alkoholizm zwykle mają objawy, takie jak drżenie, brak koordynacji i objawy parkinsonizmu.
Leczenie przewlekłego alkoholizmu nie jest łatwym zadaniem i wymaga dużego wysiłku ze strony chorego, aby można go było przezwyciężyć.
Jednak niektóre badania, takie jak to przeprowadzone przez Antonio Guala ze szpitala Clínic de Barcelona, pokazały, że w przeciwieństwie do powszechnego przekonania, że alkoholicy nieubłaganie wracają do konsumpcji, przy odpowiednim leczeniu można dostać przewlekłego alkoholizmu. nad.
Strategie terapeutyczne, które okazały się skuteczne w leczeniu przewlekłego alkoholizmu, to psychoterapia i farmakoterapia.
W przypadku leków zaleca się stosowanie benzodiazepin, klometiazolu i tetrabaminianu w fazie detoksykacji oraz disulfiramu i cyjanamidu wapnia w fazie podtrzymującej i odstawiennej..
Jednak aby osiągnąć długoterminowe efekty, temu leczeniu musi towarzyszyć psychoterapia, która polega na dostarczeniu jednostce strategii zmniejszających dyskomfort wywołany odstawieniem, unikających zachowań konsumpcyjnych i zwiększających motywację do zmiany..
Jeszcze bez komentarzy