Plik nauka rytmów to różne szybkości, z którymi ludzie mogą zdobywać nową wiedzę lub umiejętności. Jest to jeden z najważniejszych czynników w przewidywaniu wyników w takich obszarach, jak edukacja, sukces zawodowy czy osobista satysfakcja..
Pomimo ścisłego związku z inteligencją, uczenie się rytmów nie musi zawsze korelować z tym czynnikiem. Tak więc osoba, która była bardzo inteligentna, może wykazywać powolne lub umiarkowane tempo uczenia się, nawet jeśli nie jest to najczęstsze.
Wskaźniki uczenia się są ogólnie klasyfikowane jako powolne, umiarkowane i szybkie. Większość populacji jest umiarkowana, ale istnieją różne czynniki (zarówno biologiczne, jak i społeczne), które mogą sprawić, że dana osoba będzie miała mniejszą lub większą łatwość uczenia się.
Jean Piaget, słynny psycholog rozwojowy, jest powszechnie cytowany przy omawianiu rytmów uczenia się, głównie ze względu na jego pracę w badaniu procesów przyswajania wiedzy u dzieci. Jednak dane na ten temat nie są jeszcze wysoko rozwinięte, więc potrzebne są dalsze badania w tej sprawie..
Indeks artykułów
Jean Piaget był jednym z pionierów psychologów zajmujących się badaniem uczenia się i jedną z pierwszych osób, które próbowały wyjaśnić, dlaczego istnieją różnice w szybkości zdobywania wiedzy.
Dla niego nauka rytmów była ściśle związana z trzema podstawowymi procesami, za pomocą których dzieci zmieniają swoją wiedzę o świecie.
Piaget uważał, że dzieci zwiększają swoją wiedzę za pomocą trzech narzędzi: asymilacji, akomodacji i równowagi. Trzeci jest odpowiedzialny za osiągnięcie równowagi między pierwszymi dwoma i to ten, który ma największy wpływ na wskaźniki uczenia się. Następnie zobaczymy, z czego składa się każdy z nich.
Główną ideą teorii uczenia się Piageta jest to, że ludzie (zarówno dzieci, jak i dorośli) mają szereg schematów, których używamy, aby spróbować zrozumieć świat..
Kiedy przedstawiane są nam nowe informacje, naszą pierwszą tendencją jest próba asymilacji ich z odpowiednim schematem, który już utworzyliśmy w naszym umyśle..
Proces asymilacji ma swoje wady, ponieważ działa tylko wtedy, gdy przedstawione nam informacje nie są w dużej sprzeczności z pomysłami, które już mieliśmy wcześniej..
Jest to jednak główne narzędzie, którego dzieci używają na każdym etapie nauki i którego używamy jako dorośli w naszym codziennym życiu..
Proces akomodacji jest w pewnym stopniu przeciwieństwem procesu asymilacji. Dzieje się tak, gdy nowe informacje, które otrzymujemy, są w dużej mierze sprzeczne ze schematami, które już mieliśmy w głowie.
Kiedy tak się dzieje, pojawia się zjawisko zwane „dysonansem poznawczym”, które powoduje tendencję do prób dostosowania nowych informacji do tego, o czym już myśleliśmy, że znamy..
Jednak gdy ten dysonans jest wystarczająco silny, osoba nie ma innego wyboru, jak tylko zmodyfikować swoje przekonania i sposoby myślenia, aby dostosować się do nowej rzeczywistości, którą odkryła..
Według Piageta, gdy zachodzi proces akomodacji, jednostka przechodzi do nowego etapu myślenia, który jest głównym sposobem, w jaki dzieci osiągają swój rozwój poznawczy.
Równowaga to siła odpowiedzialna za połączenie dwóch pozostałych. Chodzi o skłonność jednostek do utrzymywania istniejących schematów tak długo, jak to możliwe, a więc głównie za pomocą asymilacji, aby spróbować zrozumieć nowe dane, które do nich docierają..
Równowaga jest głównym czynnikiem wpływającym na rytm uczenia się każdej osoby. Podczas gdy niektóre osoby są w stanie utrzymać swoje schematy przez długi czas, co oznacza wolniejsze tempo uczenia się, inne mogą przemyśleć to, co myślą, że łatwiej wiedzą i płynniej korzystać z akomodacji..
Dlatego im mniejsza jest potrzeba utrzymania równowagi poznawczej danej osoby, tym łatwiej będzie jej się uczyć. Jednak późniejsze badania sugerują, że nie jest to jedyny czynnik wpływający na tempo uczenia się..
Jak widzieliśmy wcześniej, rytmy uczenia się są zwykle podzielone na trzy typy: wolne, umiarkowane i szybkie. Większość populacji ma umiarkowany rytm, ale uważa się, że rozmieszczenie tych trzech typów tworzy dzwon Gaussa; to znaczy, chociaż duża część osób znajduje się w centrum, są też tacy, którzy znajdują się w skrajności.
Poniżej opiszemy najważniejsze cechy każdego z trzech rytmów uczenia się.
Osoby o takim współczynniku uczenia się mają pewne trudności w przyswajaniu wiedzy w tempie uznawanym za normalny.
Osoby te często mają problemy z pamięcią, uwagą i koncentracją oraz trudności z logiką, rozumowaniem i innymi pokrewnymi umiejętnościami..
Jednak powolne tempo uczenia się niekoniecznie musi być związane z jakimś problemem poznawczym lub rozwojowym..
W rzeczywistości istnieje wiele przypadków dzieci, które mają tylko trudności w zakresie werbunku lub pamięci, ale poza tym rozwijają się w tym samym tempie, co ich rówieśnicy..
Główną trudnością, z jaką borykają się osoby o wolnym tempie rozwoju w latach szkolnych, jest to, że bardzo trudno jest im nadążyć za resztą kolegów z klasy. Może to prowadzić do różnego rodzaju problemów, od niepowodzeń szkolnych po brak motywacji i niskie poczucie własnej wartości..
Z tego powodu w wielu miejscach na świecie uważa się, że osoby o wolnym tempie uczenia się wymagają szczególnej uwagi, aby móc złagodzić trudności, jakie napotykają z powodu tej cechy..
Większość osób należy do tej grupy. Osoby o umiarkowanym tempie uczenia się są w stanie zdobywać nową wiedzę i umiejętności w normalnym tempie, chociaż często przedstawiają obszary, w których mają więcej umiejętności niż w innych.
Zwykle osoby o umiarkowanym tempie uczenia się muszą podejmować świadome wysiłki, aby osiągnąć dobre wyniki w formalnym systemie edukacyjnym..
Dzieje się tak, ponieważ chociaż ich umiejętności są wystarczające, aby zdać i osiągnąć swoje cele edukacyjne, nie są na tyle zaawansowane, aby móc to osiągnąć bez pracy z ich strony..
Ogólnie rzecz biorąc, dzieci o umiarkowanym tempie uczenia się to te, które mają najmniej trudności w systemie edukacyjnym, wbrew pozorom. Dzieje się tak dlatego, że formalna edukacja jest dla nich stworzona, więc zwykle nie mają problemów na poziomie integracji w klasie na poziomie akademickim..
Osoby o szybkim tempie uczenia się są w stanie przyswoić nową wiedzę, postawy i umiejętności przy mniejszym wysiłku i szybciej niż pozostali. Tylko niewielki procent populacji ma zdolność uczenia się, którą można uwzględnić w tej grupie.
Podobnie jak w grupie o wolnym tempie uczenia się, osoby z tej kategorii nie muszą prezentować różnic poznawczych w stosunku do średniej. W rzeczywistości mają na ogół pewne umiejętności znacznie bardziej rozwinięte niż inne, będąc w stanie wyróżniać się tylko w określonych, określonych obszarach..
Jednak w wielu przypadkach osoby o szybkim tempie uczenia się mają inne cechy, które wiążą to zjawisko z wysokimi zdolnościami poznawczymi. Tak więc, ogólnie rzecz biorąc, osoby, które łatwiej się uczą, mają również szereg cech, które określają je jako utalentowane..
W przeciwieństwie do tego, co mogłoby się wydawać, osoby o szybkim tempie uczenia się mają również poważne trudności w systemie edukacyjnym.
Dzieje się tak, ponieważ większa łatwość przyswajania wiedzy powoduje, że nudzą się, gdy muszą nadążać za rówieśnikami, co powoduje brak motywacji, frustrację i wszelkiego rodzaju problemy..
Z uwagi na to, że teoria dotycząca uczenia się rytmów nie jest dobrze rozwinięta, nie ma narzędzi, które pozwalają nam samodzielnie zmierzyć tę konkretną umiejętność..
Stwierdzono jednak, że tradycyjne testy IQ mogą dać dość dokładne wskazówki, czy dana osoba znajduje się w grupie wolnej, umiarkowanej czy szybkiej..
Testy inteligencji mogą mierzyć inteligencję płynną lub ogólną lub inteligencję skrystalizowaną, która obejmuje również wiedzę zdobytą już przez całe życie. Wielu badaczy uważa, że testy, które koncentrują się na pierwszym typie, najlepiej mierzą wskaźniki uczenia się..
Powolne i szybkie rytmy uczenia się, mimo że nie są wyłączne dla tych grup, są lepiej zrozumiane, jeśli jako przykład weźmie się przypadek osób z niezwykłymi zdolnościami poznawczymi..
Na przykład osoba z inteligencją na pograniczu (z IQ poniżej 70) będzie musiała podjąć znacznie większe wysiłki niż osoba normotypowa, aby przyswoić sobie nowy pomysł lub zmienić nastawienie. Z drugiej strony, osoba o wysokich umiejętnościach (IQ powyżej 135) nie będzie miała prawie żadnych trudności ze zdobyciem nowej wiedzy..
Jeszcze bez komentarzy