Plik wiele alleli są różnymi odmianami, które może zawierać dany gen. Wszystkie geny mają dwa allele, które definiują cechy genetyczne organizmów żywych.
Mówi się, że gatunek posiada geny z wieloma allelami, gdy występuje więcej niż dwie alternatywne formy. Oznacza to, że w populacji „cecha” lub cecha jest kodowana przez gen, który ma więcej niż dwa allele (na przykład dla organizmów diploidalnych, takich jak ludzie).
Liczba alleli, które może posiadać gen kodujący daną cechę, może być bardzo zmienna, ponieważ minimalne zmiany w sekwencji genetycznej allelu powodują powstanie nowej „zmutowanej” formy, która może, ale nie musi, zapewniać inny fenotyp..
W genetyce różne allele tego samego genu, które prezentują wiele alleli, są znane jako serie alleli, a członkowie tej samej serii alleli mogą wykazywać różne stopnie dominacji w stosunku do innych członków serii.
Jedną z gałęzi genetyki odpowiedzialną za badanie genów z wieloma allelami jest dobrze znana genetyka populacyjna, bardzo przydatna do analizy składu genetycznego gatunków, niezależnie od tego, czy są to zwierzęta, rośliny czy mikroorganizmy..
Indeks artykułów
Pojęcie wielu alleli można zastosować w sposób czysto populacyjny, ponieważ jednostka, widziana z genetycznego punktu widzenia, ma kilka alleli dla genu, który jest równoważny z ładunkiem chromosomów.
Innymi słowy, organizmy diploidalne (2n, z dwoma zestawami chromosomów), na przykład ssaki, mają tylko dwie alternatywne formy każdego genu, ponieważ dziedziczą homologiczny chromosom od każdego z dwóch osobników rodzicielskich podczas rozmnażania płciowego..
Rośliny, które są klasycznym przykładem organizmów z więcej niż 2 zestawami homologicznych chromosomów (poliploidów), posiadają indywidualnie tyle alleli genu, ile wynosi jego liczba ploidalna, czyli cztery allele dla tetraploidów (4n), sześć dla heksaploidów (6n) i tak dalej.
Rozumiejąc to, można następnie upewnić się, że gen ma wiele alleli, gdy ma więcej alleli niż liczba odpowiadająca jego ładunkowi chromosomowemu w populacji. Wielu autorów uważa, że większość genów w populacji reprezentowana jest przez wiele alleli, które są wynikiem różnego rodzaju wariacji genów..
Biorąc pod uwagę fakt, że koncepcja ta jest oparta na populacji, dziedziczenie genu z wieloma allelami nie różni się od dziedziczenia genów, które mają tylko dwie alternatywne formy, ponieważ u osoby diploidalnej, na przykład poprzez rozmnażanie płciowe, tylko dwa formy tego samego genu będą przekazywane, po jednym na każdy homologiczny chromosom.
Jedyna prawdziwa różnica w odniesieniu do genów z wieloma allelami i genów, które istnieją tylko w dwóch alternatywnych formach, polega na tym, że w przypadku tej pierwszej możliwe jest osiągnięcie znacznie większej różnorodności genotypów i fenotypów dla określonej cechy..
Liczba genotypów pochodzących z populacji, które są spowodowane obecnością genów z wieloma allelami, jest funkcją liczby alleli, które istnieją dla każdego danego genu..
Tak więc, jeśli istnieją 2, 3, 4 lub 5 różnych alleli tego samego genu w populacji, odpowiednio 3, 6, 10 lub 15 możliwych genotypów zostanie zaobserwowanych.
W analizie serii alleli dla danego genu (gen jest definiowany zgodnie z „dzikim” fenotypem), różne allele zapisuje się literą charakteryzującą gen oraz „indeksem górnym” opisującym zmodyfikowany fenotyp lub genotyp. że to koduje.
Podsumowując, geny z wieloma allelami w populacji są zgodne z zasadami segregacji zaproponowanymi przez Mendla, więc ich dziedziczenie nie różni się od genów z tylko dwoma allelami..
W literaturze można znaleźć różne przykłady znaków kodowanych przez wiele alleli w naturalnych populacjach. Do najczęściej cytowanych należy określenie grupy krwi u ludzi, koloru sierści u królików, koloru oczu muszek owocówek i upierzenia u kaczek..
Miejsce, do którego należy gen ABO, determinuje grupę krwi u ludzi. Opisano, że w tym locus populacje ludzkie mają trzy możliwe allele, które kodują trzy różne antygeny określające grupę krwi.
Trzy allele locus ABO są znane jako:
- jaDO, kodujący antygen A.,
- jab, kodujący antygen B.,
- ja, który nie koduje żadnego antygenu.
Relacja dominacji między tymi trzema allelami jest jaDO> i; jab> i; jaDO= Jab (kodominacja). Zarówno allel DO jako allel b dominują nad allelem ja, ale te są współwystępujące ze sobą; tak więc osoba z grupą krwi AB ma allel DO i jeden allel b.
Ponieważ allel ja jest recesywny, osoby z jedną grupą krwi (fenotypem) LUB mają dwa allele ja.
Kolor sierści królików jest określony przez alleliczną serię locus do. Allele z tej serii to: C, crozdz, dogodz Y do, które określają jednolite ciemne zabarwienie, odpowiednio jasnoszare (szynszyla), albinos z ciemnymi kończynami i całkowicie albinos.
Dominacja tych alleli jest w kolejności od najbardziej dominujących do recesywnych, jak napisano: C> crozdz> cgodz> c, więc może istnieć 10 różnych genotypów, które pochodzą tylko z czterech określonych fenotypów.
Miejsce określające wzór upierzenia krzyżówek ma wiele alleli. Allel M jest tym, który koduje wzór „dziki”, ale istnieją dwa inne allele: allel MR, który tworzy wzór znany jako „ograniczony” i allel m¸ który tworzy wzór znany jako „mroczny"(Ciemny).
Dominującym allelem jest MR, po którym następuje allel M i recesywny mre, z których sześć możliwych kombinacji daje początek sześciu fenotypom.
Jeszcze bez komentarzy