Plik anatomia funkcjonalna lub fizjologiczny jest podziałem badań struktur, które składają się na ciało ludzkie lub inne zwierzęta. Badanie anatomii funkcjonalnej koncentruje się na strukturach i narządach oraz sposobie ich funkcjonowania.
To podejście jest również znane jako anatomia makroskopowa, ponieważ jego badanie opiera się na strukturach ciała, które można zobaczyć bez użycia mikroskopu. Anatomia funkcjonalna jest oddzielona od anatomii mikroskopowej (histologia) i anatomii rozwojowej (embriologia) i jest dalej podzielona na anatomię systematyczną, regionalną i kliniczną.
Indeks artykułów
Anatomia człowieka ma swoje początki w Egipcie około 500 lat przed naszą erą. Podczas pobytu w Grecji Hipokrates (460-377 pne) i Arystoteles (384-322) wnieśli istotny wkład w to, czym anatomia jest dzisiaj.
Hipokrates napisał kilka książek na temat anatomii, oprócz „Przysięgi Hipokratesa”, a Arystoteles ukuł ten termin anatome co oznacza „wytnij i oddziel”.
Andrew Vesalius (1514-1564 ne) jest uważany za ojca współczesnej anatomii, za pisanie i publikowanie swojej pracy Humani Corporis Fabrica w 1543 r. Te badania anatomiczne koncentrowały się bardziej na anatomii opisowej, regionalnej i systemowej.
Badania anatomii funkcjonalnej osiągnęły swój szczyt od XVII wieku, po wynalezieniu i ewolucji mikroskopu oraz początkach histologii (badanie komórek i tkanek).
Postępy te umożliwiły dodanie obserwacji na temat związku między formami i funkcją struktur w anatomii, która do tej pory była dyscypliną dotyczącą struktur statycznych..
Począwszy od XX wieku, wraz z postępem komputerowym i technologicznym, badania anatomii funkcjonalnej wzrosły wykładniczo, pozwalając, poprzez modele i programy symulacyjne, znacznie lepiej zrozumieć funkcjonowanie struktur organizmów żywych..
Anatomia funkcjonalna dotyczy podejść do anatomii systematycznej, regionalnej i klinicznej lub stosowanej do badania funkcjonowania struktur i narządów ciała ludzkiego i innych zwierząt, ogólnie domowych..
Funkcjonalne badanie struktur można podzielić na systemy, takie jak badanie czynnościowe ośrodkowego układu nerwowego lub obszary, takie jak funkcjonalna anatomia kory mózgowej lub serca..
W ten sposób można badać anatomię funkcjonalną różnych części ciała, takich jak: układ ruchu, od jego aktywnych elementów, takich jak mięśnie, po elementy bierne, czyli kości i stawy..
Badane są również funkcjonalne struktury trzewi, które zapewniają ruchy perystaltyczne, które umożliwiają progresję treści jelitowej. Innym ważnym przedmiotem badań anatomii czynnościowej jest dynamika serca i jego układu krążenia.
Wśród wielu innych opracowań znajdujemy również anatomię funkcjonalną żucia, fonacji czy połykania.
Ogólnie rzecz biorąc, anatomia funkcjonalna jest stosowana w celu wzmocnienia i wyjaśnienia systematycznych i regionalnych opisów anatomicznych. Dzięki takiemu podejściu forma i funkcja wszystkich struktur ciała są powiązane.
Pomimo uznania anatomii funkcjonalnej za makroskopową, rozwój mikroskopii okazał się bardzo przydatny w badaniach tej dyscypliny.
Poznanie mikroskopijnych struktur tworzących mięśnie, chrząstkę i układ kostny jest użytecznym narzędziem do zrozumienia funkcjonowania struktur i ruchów ciała. Oprócz tego badanie obrazów i modeli komputerowych pozwala na integrację tej wiedzy.
W funkcjonalnym podejściu do anatomii badaniu struktur ciała towarzyszy związek między stawami a przyczepem mięśniowym.
Należy zauważyć, że w anatomii czynnościowej struktury będące przedmiotem badań są elementami zaangażowanymi w procesy przemieszczania..
W ten sposób nie można go mylić z fizjologią, która jest odpowiedzialna za badanie np. Wymiany gazowej w oddychaniu czy transdukcji bodźców w kierunku prądów nerwowych w receptorach czuciowych..
W badaniu anatomii funkcjonalnej ważne jest, aby znać pewne terminy odnoszące się do ruchu kończyn i innych części ciała. Większość ruchów badanych w tej dyscyplinie to ruchy stawów, w których dwie lub więcej kości łączą się ze sobą..
Niektóre terminy opisujące ruch to zgięcie i wyprost, które odnoszą się do stopnia nachylenia jednej konstrukcji względem drugiej. Odwodzenie i przywodzenie odnoszą się odpowiednio do odległości lub zbliżenia kończyn względem środkowej płaszczyzny ciała.
Ponadto w powszechnym użyciu są terminy takie jak wywinięcie i odwrócenie; elewacja i zagłębienie oraz płaszczyzny anatomiczne, takie jak płaszczyzny środkowe, strzałkowe, czołowe i poziome.
Terminy te są częścią międzynarodowego słownika anatomii i ważne jest, aby pracownicy służby zdrowia z nich korzystali, aby uniknąć niejasności i nieporozumień..
Funkcjonalne badanie struktur ciała jest dyscypliną multidyscyplinarną, która obejmuje związek między wiedzą histologiczną i fizjologiczną. To anatomiczne podejście jest szeroko stosowane w sporcie i naukach o aktywności fizycznej, ponieważ bada ruch ludzkiego ciała..
W badaniu i rozumieniu kontuzji sportowych wykorzystuje się na przykład analizę obrazu, opartą na zastosowaniu pewnych zasad fizycznych do wizualizacji struktur wewnętrznych, a także ich składu i funkcjonowania..
Zrozumienie anatomii stosowanej w sporcie wymaga klasycznego badania funkcjonalnej anatomii układu mięśniowo-szkieletowego i meridianów mięśniowo-powięziowych (tkanki łącznej), ze szczególnym uwzględnieniem fizjologii i biomechaniki, również z wykorzystaniem narzędzi traumatycznych i obrazów diagnostycznych..
Badanie anatomii funkcjonalnej jest wykorzystywane przy tworzeniu profili antropometrycznych w naukach o sporcie.
Po wykonaniu pomiarów profilu antropometrycznego uzyskuje się wskaźniki, proporcje i rozkład masy ciała na różnych tkankach, a później znajomość anatomii funkcjonalnej pozwala na interpretację tych wyników.
Anatomia funkcjonalna pozwala zrozumieć związek między wspólnym profilem antropometrycznym wśród wybitnych sportowców w określonej dyscyplinie sportu.
To anatomiczne podejście wyjaśnia na przykład, dlaczego pewna długość kości udowej jest niezbędna dla sportowców na średnich dystansach i dlaczego długość ramion jest ważna w pływaniu i sportach wioślarskich..
W ten sposób można postawić hipotezę o pewnej przewadze, jaką daje dana zmienna antropometryczna nad dyscypliną sportową, pozwalając również przewidzieć wyniki sportowca w tej dyscyplinie..
Jeszcze bez komentarzy