Artemizja to rodzaj roślin należących do rodziny astrowatych, składający się z ziół lub małych krzewów, który obejmuje około 400 gatunków o podobnych cechach morfologicznych. Większość z tych ziół lub krzewów to byliny i rosną na rozległych stepach Azji, Ameryki i Afryki Południowej..
Ten rodzaj jest silnie związany z dzikimi formami, od traw wysokich do traw karłowatych, które rozwijają się na obszarach alpejskich. Dlatego rosną w różnych środowiskach, takich jak Alpy Arktyczne, środowiska górskie, a nawet na pustyniach..
Istnieje jednak wiele gatunków, które nie zostały jeszcze opisane i oczekuje się globalnej rewizji rodzaju. W tym miejscu rola systemu systematycznego.
Rośliny bylicy zwyczajnej są powszechnie używane jako rośliny aromatyczne, chociaż niektóre gatunki, takie jak estragon, są również używane w sztuce kulinarnej, a inne są używane z efektami antybiotykowymi i farmaceutycznymi..
Rośliny te są bardzo odporne na atak szkodników. Dlatego, dzięki swojemu działaniu allelopatycznemu, zarówno jego części, jak i ekstrakty są stosowane jako repelenty dla owadów lub ważnych szkodników roślin uprawnych..
Indeks artykułów
Płeć Artemizja Skupia zioła i drobne krzewy, które mają być roślinami aromatycznymi. Mogą mieć nawyk pełzania lub powietrza.
Liście tych roślin ułożone są naprzemiennie. W zależności od gatunku liście są krótkie lub wydłużone. Ponadto niektóre gatunki mają ogonek liściowy, a inne nie.
Z drugiej strony, wszystkie kwiaty roślin tego rodzaju są rurkowate, ułożone w małe kwiatostany racemose, wiechowate lub główkowate. Pojedyncze kwiaty nie są powszechne.
Mają pojemnik między płaską a półkulistą. Zasadniczo różnią się one w obrębie astrowatych, ponieważ ich rozdziały mają tylko kwiatuszki, a przylistki bezkręgowca mają papirusową granicę. Również pojemnik nie ma łusek.
Podobnie zapylenie następuje przez anemofilię (przez wiatr). W tym sensie anatomiczna budowa pyłku jest ważną cechą gatunku Artemizja.
Na przykład, charakterystyka złożonych i splecionych gałęzi podstawy kolumny ziarna pyłku, jak również niewielki rozmiar tego ziarna, zostały zbadane, aby uznać je za różnice między plemionami..
Jeśli chodzi o taksonomię, możliwe było pogrupowanie roślin tego rodzaju w różne grupy dzięki podstawowym cechom morfologicznym struktury kwiatowej. Podobnie dokonano klasyfikacji według filogenezy tych roślin. W związku z tym podzielono je na następujące grupy:
- Abrotanum Y Absinthium: w tych sekcjach znajdują się najbardziej prymitywni przedstawiciele tego rodzaju.
- Dracunculus Y Seriphidium: w tych sekcjach znajdują się przedstawiciele największej ewolucji.
Zioła z grupy Seriphidium są endemiczne dla Ameryki Północnej i zostały ułożone w grupę blisko spokrewnioną i różną od roślin Seriphidium stary świat.
Klasyfikacja taksonomiczna tego rodzaju jest następująca:
Królestwo: Plantae.
Klasa: Equisetopsida.
Podklasa: Magnoliidae.
Superorder: Asteranae.
Zamówienie: Asterales.
Rodzina: Asteraceae.
Płeć: Artemizja L.
Rośliny tego rodzaju mogą rosnąć w różnych środowiskach, takich jak góry, alpy, a nawet na najbardziej suchych pustyniach. Często występują na stepach Azji, RPA i Nowego Świata.
Niektóre kraje w Ameryce i inne miejsca, w których się znajduje, to Argentyna, Belize, Brazylia, Kanada, Chile, Kolumbia, Kostaryka, Gwatemala, Salwador, Honduras, Nikaragua, Meksyk, Stany Zjednoczone i Australia.
Jeśli chodzi o rozmieszczenie, w Chinach występuje ponad 150 gatunków, w Japonii około 50, aw byłym Związku Radzieckim do 174. Z kolei w regionie europejskim rozpoznano około 57 gatunków, podczas gdy w Ameryce około 30..
Krajobrazy florystyczne zachodniej części Ameryki Północnej, na południe od Kanady i na północ od Meksyku, są w większości zdominowane przez tak zwane zbiorowiska artemizji. Warunki, jakie zwykle panuje na tych obszarach zdominowanych przez ten rodzaj roślin, to roczne opady między 20 a 35 cm, jak to ma miejsce głównie w zimie..
Zbiorowiska te mogą dominować na rozległych obszarach półsuchych muraw, na których procesy odnowy zbiorowisk zachodzą w naturze lub w sposób naturalny..
Wiele roślin bylicy można uprawnych. Wymaga to pewnej ostrożności:
Dla ładnej uprawy tych roślin zaleca się sadzenie ich razem z innymi takimi jak lawenda i koper włoski. Te rośliny, zwłaszcza bylica zwyczajna (Artemisia vulgaris), który należy do najlepiej uprawianych, dobrze rosną na glebach o neutralnym odczynie i piaszczysto-gliniastej teksturze. Kompost należy aplikować wiosną.
Bardziej znana jest jako abrótano i jest rośliną aromatyczno-gorzką, której liście i kwiaty mają zastosowanie lecznicze, kulinarne, likierowe i perfumeryjne. W farmaceutykach znane jest jako zioło abrótano. Jest dostępny w Europie, zwłaszcza we Włoszech.
Jest gatunkiem krzewiastym, cieszącym się dużą renomą jako środek antyseptyczny, przeciwrobacze, emmenagog, przeciwgorączkowy, pobudzający apetyt, spazmolityczny i żółciopędny. Ustalono, że za ten ostatni efekt odpowiadają takie związki, jak kumaryna, izofraksydyna, skopoletyna i umbeliferon..
Natomiast flawonole, kastydyna, centaureidyna i kwercetyna mają działanie spazmolityczne, ponieważ są stosowane w leczeniu chorób oskrzeli..
Gatunek ten dobrze radzi sobie na glebach o odczynie kwaśnym, obojętnym i zasadowym, wytrzymuje nawet gleby ubogie w składniki odżywcze. Ze względu na strukturę gleby krzew ten rośnie na glebach piaszczystych, gliniastych lub gliniastych, które można utrzymywać zarówno w stanie suchym, jak i wilgotnym..
Roślina ta, powszechnie znana jako absynt, występuje w rejonie Morza Śródziemnego, w Europie, Azji i Afryce Północnej. Ich główną cechą charakterystyczną jest przenikliwy zapach, który jest szeroko stosowany jako intensywnie gorzki aromat..
Jego główne zastosowania to tonik, napotne, przeciwrobacze, przeciwbakteryjne, przeciwgorączkowe, emmenagogiczne oraz w przemyśle perfumeryjnym. Zawiera flawonoidy, takie jak artemizytyna, poliacetyleny, pelanolidy i kwasy fenylokarbolowe.
Jest to roślina pochodząca z Azji, a konkretnie z Chin. W szczególności w krajach azjatyckich znany jest jako qinghaosu. Ze względu na swoją morfologię uważany jest za krzew o wysokości wahającej się od 30 do 250 cm, w zależności od agronomicznych warunków wzrostu, zwłaszcza od gęstości zaludnienia..
Ma cylindryczne pędy o średnicy od 0,2 do 0,6 cm, a jego gałęzie mogą mieć długość od 30 do 80 cm. Ma dwubarwne liście pozbawione pokwitania. Jest rośliną krótkotrwałą (wymaga około 13 godzin światła dziennie).
Roślina ta jest uważana za bardzo skuteczną w walce z malarią, szczególnie popularną w tradycyjnej medycynie chińskiej. Z tego części nadziemne są używane do zwalczania biegunki zakaźnej, jako przeciwgorączkowe i przeciwpasożytnicze.
Krzew ten jest wynikiem endemizmu Teneryfy i Gran Canarii na Wyspach Kanaryjskich. Różni się od innych gatunków szałwi, ponieważ ma liście naprzemienne i ogonkowe.
Są również dwubiegunowe, z liniowymi i cylindrycznymi płatami, a także jajowatymi rozdziałami. Jest powszechnie znany jako kadzidło mauretańskie. Słowo konar wskazuje na obfite i charakterystyczne rozgałęzienia tego gatunku.
Roślina ta znana jest jako estragon i jest bardzo popularna w zastosowaniach kulinarnych. Jest to jedna z najpopularniejszych roślin bylicy, zarówno ze względu na jej ozdobne piękno, jak i właściwości użytkowe w kuchni..
Estragon to wieloletnie zioło, które może żyć ponad dziesięć lat, pochodzi z Azji Środkowej i Syberii. Ta roślina jest również znana jako dragoncillo lub tarragón. Może osiągnąć wysokość od 0,6 do 1,2 m; ma długie, cienkie liście o ciemnozielonym odcieniu, które mogą mieć około 7,5 cm długości.
Istnieją dwa rodzaje estragonu: francuski, który ma delikatny aromat i słodki smak anyżu, ale nie jest gorzki. Oraz rosyjski estragon (Artemisia dracunculoides), który jest bardziej gorzki, ale bardziej odporny.
Do jego pielęgnacji należy używać ekologicznych nawozów, takich jak guano czy obornik, zapewniających większą wartość z naturalnego punktu widzenia do spożycia przez ludzi..
Gatunek ten pochodzi z Wysp Kanaryjskich, które w przeciwieństwie do innych gatunków szałwii wykazują pełzające łożysko. Osiąga 30 cm wysokości i ma dość krótkie liście, bez ogonków i fascykulatu. Jest powszechnie znany jako kadzidło menudo lub amuley.
Ponadto jest gatunkiem chronionym od 2010 roku, ponieważ jest uważany za interesujący dla ekosystemów kanaryjskich. W tym przypadku słowo reptans Pochodzi z łaciny Będę się czołgał, y oznacza czołganie się, co wskazuje na rodzaj życia tej rośliny.
Lubić A. ramosa, występuje endemicznie na Wyspach Kanaryjskich. Różni się od innych gatunków charakterystyką liści, które mają płaskie płaty, są naprzemienne iz ogonkami; ponadto jej rozdziały są kuliste i mają żółty kolor. Jest powszechnie znany jako kadzidło.
Gatunek ten jest wytrzymałym, wieloletnim ziołem, osiągającym wysokość od 1 do 1,5 m. Ma jedną łodygę lub wiele łodyg z kłączowej podstawy; Jego liście są naprzemienne i mogą mieć do 15 cm długości i 1 cm szerokości, o kształcie lancetowatym, eliptycznym lub odwrotnie jajowatym. Zwykle nie ma ogonka, a jeśli się rozwinie, jest zwykle krótki i szeroki.
Z kolei kwiatostan może mieć do 50 cm wysokości i ma kształt wiechy lub grona liści. Owoce są lekko ściśniętymi niełupkami, w kształcie pazurów lub eliptyczne i długości 1 mm..
Roślina po zmiażdżeniu tworzy aromat i pochodzi z Meksyku, gdzie jest powszechnie znany jako absynt tego kraju, estafiat lub azumat de Puebla.
Ogólnie rzecz biorąc, gatunki astrowate były wykorzystywane w popularnej tradycji ze względu na ich właściwości chemiczne i farmakologiczne. Na przykład rośliny takie jak Chamomilla, Cynara i Sylibum, Były używane razem z wieloma innymi gatunkami w zastosowaniach terapeutycznych, takich jak antyhepatotoksyczne, żółciopędne, spazmolityczne, przeciwrobacze, a także antybiotyki..
Szczególnie rośliny takie jak Artemisia capillus Zostały uznane za przeciwgrzybicze, ponieważ wykazują znaczące działanie przeciwko grzybom atakującym skórę. Dodatkowo, Artemizja cina Y Artemisia coerulescens mają działanie przeciwrobacze dzięki obecności santoniny (lakton seskwiterpenowy).
Roślina wykazała także inne ważne związki Artemisia absinthium, z których jego ekstrakty są wykorzystywane na polu do zwalczania ważnych szkodników upraw.
Ze swojej strony roślina Artemisia princeps wykazał fitotoksyczne (hamowanie wydłużania korzonków) i działanie przeciwdrobnoustrojowe (przeciwko mikroorganizmom, takim jak Bacillus subtilis, Aspergillus nidulans, Fusarium solani Y Pleurotus ostreatus).
To znaczy rośliny z rodzaju Artemizja Były używane do zwalczania mikroorganizmów i szkodników. Nawet połączone nasadzenia są wykonywane z innymi roślinami jako rodzaj bariery ochronnej dla upraw, aby odstraszyć atakujące je owady. W tym sensie bylica zwyczajna jest uznawana za roślinę allelopatyczną dzięki silnemu aromatowi.
Niektóre znane szkodniki bylicy to mszyce i kokkoidy. Ze swojej strony niektóre grzyby mogą również atakować te zioła. Przede wszystkim grzyby, które mogą atakować te rośliny, to te, które rozmnażają się, gdy w glebie występuje nadmiar wilgoci.
Jednak istnieje bardzo niewiele specjalistycznych informacji na temat chorób i szkodników atakujących rośliny z rodzaju Artemizja. W rzeczywistości rośliny te, zamiast być atakowane przez owady lub choroby, działają odstraszająco na wiele szkodników upraw..
Jeszcze bez komentarzy