Ataulfo Był to wizygocki król (372–415), który objął tron po śmierci swego kuzyna i szwagra Alaryka I. Na początku V w. Jego wielkie dziedzictwo wiąże się z uznaniem go za monarchę, który rozpoczął okres rządów Wizygotów. Charakteryzował się tym, że był ludem pochodzenia germańskiego, który pomógł zakończyć się cesarstwu rzymskiemu.
Praca Ataúlfo rozpoczęła się jako kontynuacja podbojowych kampanii Alaryka I. Chociaż jego pierwszym planem było wejście i zdominowanie Afryki Północnej przez Włochy, ostatecznie jego wielkim zwycięstwem było ustanowienie ludów Wizygotów na niektórych ziemiach południowego regionu Galii. Udało mu się podbić Tuluzę, Bordeaux i Narbonne.
De Ataúlfo podkreślił pracę, jaką wykonał, aby utworzyć dobrze zorganizowany rząd na szczeblu politycznym.
Indeks artykułów
Prawie nie są znane żadne informacje o życiu Ataúlfo przed jego koronacją na króla Wizygotów. Był synem Atanarico II, który służył jako sędzia ludów Gotów w IV wieku. Nawet dokładny rok urodzenia Ataúlfo nie jest znany.
Był częścią dynastii Baltinga, która dominowała na ziemiach Hispanii i niektórych obszarach Galii od 395 do 531.
Był pierwszym królem Wizygotów, ale wśród Gotów był drugim, który rządził dynastią Baltingan.
Gotowie byli cywilizacjami wojowników. Z biegiem czasu podbijali różne ziemie, ale charakteryzowali się najpierw życiem nad brzegiem Bałtyku, a następnie bliżej Morza Czarnego..
Ludy Wizygotów są oddziałem Gotów. Ich klasyfikacja zależy tylko od miejsca, w którym osiedlili się. W tym przypadku to grupa osiedliła się w dzisiejszej Hiszpanii.
Jego mandat miał wielkie znaczenie dla ewolucji i organizacji politycznej Wizygotów. Początkowo był założycielem tego królestwa, a więc pierwszym królem Hiszpanii, dzięki temu, że obok swojej partnerki, Gali Placidii, osiedlili się w Hispania..
Ponadto stały się miastami o dużej sile dzięki temu, że potrafiły skonsolidować się na jednym obszarze. Na przestrzeni kilku stuleci zyskali też siłę militarną i stałe miejsce zamieszkania..
Panowanie Ataúlfo miało ogromne znaczenie ze względu na jego małżeństwo z Galą Placydią. Była kobietą, która urodziła się, gdy upadek wschodniego imperium rzymskiego już się rozpoczął. Była córką Teodozjusza I Wielkiego, członka dynastii Teodozjana.
Historycy twierdzili, że kiedy Gala skończyła 20 lat, została schwytana przez Wizygotów podczas ich ataków na Rzym. W końcu ożenił się z Ataúlfo w Narbonne, regionie, który dziś odpowiada Francji..
Istnieje kilka teorii na temat związku. Dla niektórych był to sposób Ataulfo na przyłączenie się do Cesarstwa Rzymskiego i zdobycie władzy. Chociaż istnieje inna grupa historyków, którzy twierdzili, że związek, nie podobając się Rzymianom, miał więcej miłości niż interesów politycznych ze strony pary.
Rola Gali Placydii była bardzo widoczna w sukcesie pierwszego rządu Wizygotów. Uważa się, że charakteryzowała ją bycie kobietą o wielkich uzdolnieniach politycznych i była kluczowa, aby Wizygoci mogli przyjąć Hispanię jako terytorium.
Pierwszy syn pary nazywał się Teodozjusz. Była to ważna decyzja, ponieważ definitywnie zaznaczyła związek między Wizygotami a cywilizacjami rzymskimi. To było to samo imię, co ojciec Gali, który był cesarzem imperium do 395 roku.
Teodozjusz nie żył długo i początkowo został pochowany w Barcelonie, ponieważ z czasem jego szczątki zostały przewiezione do Bazyliki Świętego Piotra na rzymskiej ziemi..
Ataúlfo jest określany jako pierwszy król Wizygotów i dlatego jest zwykle określany jako pierwszy król w historii Hiszpanii. Jednak jego przybycie na półwysep nie było pozbawione kontrowersji..
Wszystko zaczęło się od umowy między Ataúlfo i cesarzem Honoriuszem, aby Wizygoci mogli pozostać na ziemiach galijskich. W zamian Ataúlfo musiał zwrócić Galę Placydię Rzymianom, ale król Wizygotów nigdy nie wywiązał się ze swojej części umowy. Wizygoci następnie rozszerzyli swoją domenę i przejęli inne obszary, takie jak Narbonne, Tuluza i Bordeaux..
Następnie, między historykami, używa się dwóch teorii, aby mówić o przybyciu Gotów do Hiszpanii. Z jednej strony stwierdzono, że Ataúlfo interesował się ziemiami Hispanii, ponieważ tam, gdzie przebywał, nie znajdował się blisko morza i był świadomy znaczenia, jakie mają porty dla życia gospodarczego i politycznego każdego królestwa..
Z drugiej strony twierdzono, że Ataulfo został ukarany przez Rzymian za niewywiązanie się z jego części umowy. Były one przeznaczone do ataku na Pireneje.
Aby podbić Hiszpanię, Ataúlfo musiał walczyć z innymi ludami, takimi jak Suevi, Wandalowie i Alanowie, którzy podbili te ziemie w poprzednich latach. Pokonał wandali i podbił Barcelonę.
Chciał pracować nad porozumieniem z Cesarstwem Rzymskim, ale nie miał dużego poparcia. Historycy uważają, że uniknięcie tego związku między imperiami polega na tym, że spiskowali przeciwko niemu, co doprowadziło do późniejszego zabójstwa Ataúlfo 14 sierpnia 415 r..
Przed podbojem Ataúlfo i początkiem panowania Wizygotów poziom życia i znaczenie Hiszpanii różniły się znacznie od tego, co żyło później. Były to terytoria całkowicie zdewastowane i zrujnowane.
Przed przybyciem Ataúlfo w 409 r. Ludy germańskie (Wandale i Szwabowie) oraz ludy pochodzenia irańskiego (Alanowie) spowodowały wiele pożarów i zgonów na tym obszarze. Żyli w czasach wielkiego głodu, a także cierpieli z powodu zarazy spowodowanej rozkładem martwych ciał.
Chociaż większość zaakceptowała Ataúlfo jako pierwszego króla Wizygotów, a tym samym Hiszpanii, są tacy, którzy kwestionują to twierdzenie. Powody są różne.
Po pierwsze, niektórzy twierdzą, że za jego panowania Ataúlfo nie zajął całego terytorium Hispania. Na przykład posiadał tylko domenę obszaru Tarragony. Chociaż prawdą jest również, że niewiele jest informacji o obecności Wizygotów na tych ziemiach.
Z drugiej strony są tacy, którzy wolą wierzyć, że monarchowie katoliccy stanowili pierwszą hiszpańską monarchię. Chociaż bez wątpienia wykazano, że królestwo Wizygotów było jednym z pierwszych na kontynencie europejskim.
Również historycy nie skończyli zgadzać się co do pierwszego króla Wizygotów, kwestionując znaczenie Ataúlfo. Wskazali Leovigilda jako monarchę założyciela królestwa i innych na Recaredo.
Nie są też dokładnie znane wszystkie szczegóły dotyczące śmierci Ataúlfo. Wiadomo, że uległ konspiracji, chociaż nie udało się z całą pewnością ustalić jej bohaterów.
Ataúlfo został zamordowany, gdy był w Barcino. W tym czasie poświęcił się badaniu stanu posiadanych koni.
Najbardziej akceptowaną teorią jest to, że Sigerico, który w końcu był następcą króla Wizygotów, wszystko zaplanował. Osoba odpowiedzialna za popełnienie przestępstwa byłaby członkiem sądu, który doznał drwin króla z powodu pewnych cech fizycznych.
Mimo wszystko Ataúlfo zdołał nazwać swojego następcę przed śmiercią. To nie Sigerico został wybrany, ale młodszy brat króla, Walia.
Sigerico nie uszanował decyzji króla i został koronowany na króla Wizygotów. Panowanie Sigerico trwało tylko tydzień, został zamordowany, a następnie Walia została koronowana..
W ciągu siedmiu dni panowania Sigerico zemścił się na rodzinie Ataúlfo. Zabił sześcioro swoich dzieci i zgwałcił Galę Placydię. Następnie ukarał ją, skazując ich wraz z innymi więźniami.
Kiedy Walia zasiadła na tronie, postanowiła zwrócić Galę Placydię cesarzowi Honoriuszowi, co poprawiło stosunki z Cesarstwem Rzymskim..
Ostatecznie Ataúlfo stał się pierwszym z 33 królów panujących w czasach Wizygotów. Ostatnim z nich był Rodrigo na początku VIII wieku.
Statua Ataúlfo stoi dziś na Plaza de Oriente w Madrycie w Hiszpanii. Wraz z Ataúlfo jest jeszcze czterech innych królów Wizygotów: Eurico, Leovigildo, Suintila i Wamba.
Jeszcze bez komentarzy