Plik atazagorafobia jest to nadmierny i irracjonalny strach, że inni ludzie zapomną o swoim własnym istnieniu. Nie dotyczy to tych, którzy na przykład zostali porzuceni na randkę lub których plany zostały odwołane.
Osoby z atazagorafobią szczerze boją się, że inni je zignorują lub nawet zapomną o ich istnieniu. Mogą również odczuwać skrajny lęk przed porzuceniem, ale nie jest to ten sam rodzaj fobii..
Ta fobia ma inne cechy, takie jak strach przed ignorowaniem i strach przed zapomnieniem, i może wystąpić jako rzecz podstawowa lub wtórny objaw innego zaburzenia psychicznego..
Na przykład osoba z zaburzeniem osobowości typu borderline może doświadczać skrajnej atazagorafobii w związku z relacjami osobistymi i związkami emocjonalnymi, które tworzą z innymi ludźmi. Osoba z zaburzeniem osobowości narcystycznej może również odczuwać atazagorafobię..
Osoby z atazagorafobią mają również skłonność do zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, co sugeruje, że są one etiologicznie lub genetycznie powiązane.
To normalne, że czasami ludzie do pewnego stopnia martwią się, czy nasi bliscy mogą nas zapomnieć, czy porzucić. Jednak ci, którzy cierpią na atazagorafobię, nieustannie martwią się, że ludzie, których kochają najbardziej, zapomną o nich..
Osoby te mogą również obawiać się, że obcy, osoby, które poznały powierzchownie w Internecie, a także osoby, które nie są z nimi blisko, zapomną o nich. Muszą być bardzo dobrze znani i zapamiętani przez każdego z ludzi, którzy je znali..
Starają się poznać każdą osobę, którą spotkali w życiu. Strach przed zapomnieniem płynie również w przeciwnym kierunku: boją się zapomnieć. To sprawia, że zaburzenie jest trudne do leczenia..
Zanim przejdziemy dalej do tego typu fobii, wyjaśnijmy, czym dokładnie jest fobia.
Indeks artykułów
Fobie są powszechnie znanym zaburzeniem, ale o którym są błędne przekonania.
Fobie są częścią zaburzeń lękowych. Składają się z wyraźnego strachu (ale nie irracjonalnego, ponieważ fobie są typowymi ludzkimi lękami, ale są przesadzone) przed jakimś zewnętrznym bodźcem lub sytuacją.
Osoba może być narażona na przerażający bodziec, ale wiąże się to z bardzo wysokimi kosztami niepokoju; może nawet powodować problemy fizyczne. W dzieciństwie fobie można szybko nabyć przez skojarzenie bodźców, aw wieku dorosłym są zwykle związane z traumatycznymi wydarzeniami. Istnieje również biologiczna predyspozycja do tego typu zaburzeń, ponieważ lęk ma duży wpływ genetyczny.
W przeciwieństwie do tego, co myśli większość ludzi, zdiagnozowanie fobii nie tylko bierze pod uwagę intensywny strach, jaki osoba może odczuwać. Ważne jest, aby dana osoba odczuwała duży dyskomfort lub aby strach przeszkadzał w wykonywaniu codziennych czynności, aby zdiagnozować fobię (i wszelkie zaburzenia w ogóle).
Ktoś z fobią może mieć trudności z utrzymaniem więzi z przyjaciółmi lub rodziną. Utrzymanie pracy może być również trudne. Ponadto osoba może spędzać zbyt dużo czasu w ciągu dnia, unikając sytuacji, której się obawiasz, i zaprzestając wykonywania czynności, które wykonaliby inni ludzie lub które wykonywała wcześniej, takich jak wyjście z domu..
Specjaliści zidentyfikowali i zdefiniowali wiele rodzajów fobii: fobie społeczne, zwierzęta, krew lub rany, zarażenie się chorobą ...
Objawy różnią się w zależności od osoby, po prostu dlatego, że każda osoba jest inna i różni się stanem psychicznym, poziomem lęku i innymi cechami osobowości..
Jednak objawy, które są na ogół wspólne, obejmują niepokój podczas robienia planów, niepokój podczas oczekiwania na coś lub kogoś, zbytnie przywiązanie emocjonalne do ludzi i przedmiotów oraz ciągłe przypominanie innym o planach, które zostały wykonane lub nadmierne kontaktowanie się z nimi..
Osoby te wykazują objawy zarówno fizyczne, psychiczne, jak i behawioralne. Wśród zachowań wyróżnia się unikanie sytuacji lub bodźców, które mogą wywoływać uczucia wynikające z atazagorafobii (np. Planowanie z innymi ludźmi)..
Te zachowania mogą również powodować problemy dla innych ludzi w środowisku. Osoby z tą fobią nieustannie robią rzeczy, które mogą służyć innym jako przypomnienie ich istnienia, na przykład zbyt dużo rozmawiają z ludźmi w pracy, nagle kontaktują się z byłymi partnerami lub byłymi przyjaciółmi wyłącznie w celu sprawdzenia, czy nadal pamiętają, że istnieje ... Mogą również wymyślać plotki lub historie i powtarzać je wiele razy, aby przyciągnąć uwagę ludzi i zapamiętać ich.
W ten sposób widzimy, że osoby cierpiące na atazagorafobię mogą emitować zachowania negatywne dla innych, aby przyciągnąć ich uwagę lub zainteresowanie. Na przykład mogą umówić się z kimś na pierwszą randkę, a następnie zadzwonić do byłego kochanka lub partnera, aby „powiadomić ich o tym”..
To działanie, dalekie od złośliwego działania mającego na celu zranienie drugiej osoby, jest jedynie prośbą o uwagę i potwierdzenie. Ci ludzie chcą po prostu złagodzić objawy lęku poprzez akceptację i potwierdzenie ich istnienia przez innych ludzi..
Mogą również cierpieć na utratę koncentracji z powodu zbytniego skupiania się na strachu przed byciem zapomnianym lub zignorowanym. W związku z tym mogą mieć trudności z wykonywaniem zadań, których wymaga od nich praca lub studia, cierpieć z powodu spadku pracy lub spadku nauki.
Podobnie na przyjaźnie i romantyczne relacje mogą mieć wpływ indywidualne troski. Wszystko to zamienia się w błędne koło, które może skończyć się depresją: osoba ma coraz większe obawy związane z zaburzeniem, więc przestaje wykonywać czynności, które wykonywała wcześniej, mniej kontaktuje się z przyjaciółmi, za każdym razem w ich kręgu przyjaciół jest coraz mniej osób, a to karmi strach przed porzuceniem lub zapomnieniem.
Depresja może wystąpić, gdy próby zwrócenia uwagi nieustannie zawodzą. Jeśli ludzie wokół ciebie zignorują osobę pomimo wszelkich prób, nie mając niezbędnych zasobów, aby poradzić sobie z tą sytuacją, pojawią się objawy depresji.
Depresja jest niebezpiecznym stanem, który wymaga natychmiastowej opieki i leczenia, ponieważ osoby z depresją współistniejącą z atazagorafobią mają wysokie prawdopodobieństwo popełnienia samobójstwa..
Jeśli osoba cierpiąca na to zaburzenie widzi, że jej plany zostały odwołane lub że druga osoba się spóźnia lub ją wstawiła, może mieć atak paniki.
Te kryzysy, znane również jako ataki paniki lub lęku, obejmują objawy nagłego i intensywnego początku, takie jak przyspieszenie akcji serca, zawroty głowy, duszność, ból w klatce piersiowej, hiperwentylacja, mrowienie w kończynach ...
Podobnie jak w przypadku wielu innych zaburzeń psychicznych, atazagorafobia może być spowodowana wieloma okolicznościami. Może mieć charakter biologiczny, może być spowodowany jakimś typem urazu lub mieć część obu w swoim pochodzeniu.
Innym istotnym aspektem pojawiania się tej fobii jest brak skutecznej postaci rodzicielskiej w dzieciństwie lub obecność obraźliwej lub agresywnej postaci rodzicielskiej.
Jeśli dana osoba jako dziecko została porzucona lub oddana do adopcji przez rodziców, może to doprowadzić do skrajnego lęku przed zapomnieniem. Intensywny strach przed porzuceniem mógł być spowodowany nagłym, traumatycznym lub bardzo wstydliwym zerwaniem (na przykład, gdy twój pierwszy chłopak rzucił cię przed całym instytutem).
Strach przed zapomnieniem może wynikać z jednorazowego zapomnienia o ważnym wydarzeniu, takim jak ważna rozmowa kwalifikacyjna lub urodziny bardzo bliskiego członka rodziny..
Członek rodziny mógł ukarać osobę złością lub walką lub osoba, która miała go zatrudnić, mogła nie dać mu drugiej szansy na rozmowę kwalifikacyjną, tracąc ważną okazję do pracy.
Utrata pracy lub szacunku członka rodziny może zranić psychikę człowieka na tyle, aby wywołać niepokój, a wraz z nim tego typu zaburzenia. Jednak specjaliści nie znaleźli jeszcze bardzo wyraźnej przyczyny tej fobii.
Z tym wiąże się również obecność innych zaburzeń psychicznych. Jak wyjaśniliśmy wcześniej, atazagorafobia jest współistniejąca z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi.
Aby zdiagnozować to zaburzenie, wymagany jest specjalista. Obecnie istnieje kilka instrumentów online, które mogą służyć jako przewodnik i mogą pomóc specjalistom w wyciągnięciu wniosków, ale nie powinny być używane jako prawdziwe narzędzia diagnostyczne..
Powodem jest to, że może istnieć wiele innych zaburzeń, które leżą u podstaw atazagorafobii i można je zidentyfikować tylko poprzez dokładny wywiad z daną osobą..
Właściwa diagnoza będzie wymagała kilku wizyt, dopóki specjalista nie stwierdzi, że dana osoba cierpi na atazagorafobię. Wtedy wdrożysz plan leczenia. Prognozy dotyczące wyzdrowienia w przypadku tego zaburzenia są bardzo dobre, w przeciwieństwie do wielu innych zaburzeń psychicznych.
Konieczne jest poszukiwanie leczenia dla osoby cierpiącej na to zaburzenie. Psychologowie i psychiatrzy mogą pomóc tym ludziom na wiele sposobów. Dostępnych jest kilka metod leczenia, wiele z nich ma pozytywne statystyki.
Specjaliści mogą stosować szeroką gamę taktyk, aby leczyć kogoś z atazagorafobią. Można przepisać leki, które pomagają przy objawach lęku, takie jak benzodiazepiny i wychwyt zwrotny serotoniny.
Benzodiazepiny, takie jak Xanax i Klonopin, mają właściwości uspokajające układ nerwowy człowieka, łagodzą zmartwienia i są pomocne podczas ataków paniki. Łagodzą również inne objawy ataków paniki, takie jak ból w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu..
Niektóre leki przeciwdepresyjne działają również w sposób łagodzący kompulsywne czynności i obsesyjne myśli. Związki lecznicze nie leczą choroby, ale objawy, a specjaliści powinni stosować je tylko w skrajnych przypadkach niepokoju. Istotne jest, aby osoba z atazagorafobią łączyła leczenie farmakologiczne z terapią.
Istnieje również wiele rodzajów terapii, które można leczyć tych ludzi. Terapia ekspozycyjna jest rodzajem terapii poznawczo-behawioralnej stosowanej w leczeniu wielu zaburzeń lękowych.
Zabieg polega na stopniowym narażaniu pacjenta na stresującą sytuację i odczuwaniu niepokoju. Celem jest znieczulenie osoby po okresie wysokiego narażenia.
Zabieg ten jest stosowany przy wielu rodzajach fobii; Na przykład, aby leczyć fobię wężową, pacjent jest najpierw proszony o wyobrażenie sobie przebywania w pobliżu węża. Następnie pokazano mu zdjęcia lub modele węży i ostatecznie będzie miał kontakt z prawdziwym wężem.
Inni specjaliści stosują hipnoterapię, która polega na wydobywaniu szczegółów z podświadomości. Hipnoza wymaga pełnego zaufania ze strony pacjenta do specjalisty, aby doprowadzić go do stanu podświadomości bez obawy o krzywdę. Niektórzy pacjenci wolą nie być leczeni tą techniką.
Terapia społeczna lub grupowa szczególnie pomaga osobom z atazagorafobią, ponieważ pozwala im uświadomić sobie, że ludzie wokół nich nie zapomną o nich i że będą tam, aby ich wspierać. Temu celowi służy również terapia rodzinna i poradnictwo dla par..
Wreszcie programowanie neurolingwistyczne to metoda wykorzystująca słowa i wyrażenia do przekształcenia myśli danej osoby. Oprócz tych nazwanych metod istnieje o wiele więcej. Osoba zainteresowana przeprowadzeniem którejkolwiek z tych terapii powinna skonsultować się ze specjalistą, aby zdecydować, która z nich jest dla niego najlepsza..
Istnieje duża szansa, że osoba z atazagorafobią w pełni wyzdrowieje. Budowanie poczucia własnej wartości i pewności siebie podmiotu jest niezbędne, aby zakończyć zaburzenie.
Gdy osoba rozwinie silne poczucie własnej wartości, strach, że ktoś o tym zapomni, ustąpi. Człowiek nauczy się, że nie musi w ten sposób liczyć na innych, aby być szczęśliwym.
Jeszcze bez komentarzy