„Ze wszystkich sądów, które wydajemy przez całe życie, żaden nie jest tak istotny jak ten, który wydajemy na swój temat, ponieważ ten osąd jest motorem naszego istnienia”. Nathaniel Branden.
Jak to możliwe, że po dziesiątkach diet człowiek nie jest w stanie nauczyć się dobrze odżywiać i utrzymywać się w granicach zdrowej wagi?
Po jednej próbie następuje nowa, z praktycznie takimi samymi rezultatami. Można stracić znaczną wagę, wiele ograniczeń żywieniowych, a odchodząc od diety, albo z powodu osiągnięcia pożądanego rezultatu, albo z powodu wyczerpania motywacji, wszystkie kilogramy są odzyskiwane, a trochę więcej w prezencie.
Każdy, kto ma nadwagę, zobaczy, że tak podsumowuje się jego życie: jedna dieta po drugiej i poczucie utraty kontroli nad swoim ciałem, a przez uogólnienie - nad własnym życiem. Pojawiają się cudowne diety, nowe ćwiczenia i zabiegi, aw głowie powraca myśl, że tym razem będzie to dobre. Próby nie dochodzą do skutku, coś zawodzi i nie znajdują wytłumaczenia.
Jednak wszystko jest znacznie łatwiejsze, niż się wydaje na pierwszy rzut oka. Aby to zrobić, musimy rozumieć ciało jako mieszaninę uczuć, myśli, emocji, osobowości i genów. Wszystko, absolutnie wszystko, decyduje o tym, kim jesteśmy. Podmioty, które są blisko i bezpośrednio powiązane. Podmioty, które nie istniałyby, gdyby jeden z nich zniknął. Dlatego jeśli zdecydujemy się schudnąć, Czy w grę nie wchodziłyby również inne czynniki, a nie tylko dieta i ćwiczenia fizyczne?? W rzeczywistości to inne czynniki wspierają dietę i nowe nawyki.
I możemy jeszcze bardziej uprościć równanie. Emocje, myśli, uczucia i oczywiście zachowania są objęte jednym pojęciem: samoocena, nasza zdolność do doceniania siebie i świata, zestaw przekonań opartych na doświadczeniach zgromadzonych przez całe nasze życie.
„W dzieciństwie zawsze jest taki moment, kiedy drzwi się otwierają i wpuszcza się przyszłość”. Deepak Chopra.
Na początku naszego życia, kiedy jesteśmy niemowlętami i małymi dziećmi, nasz sposób patrzenia i rozumienia świata nie wykracza poza naszych rodziców i najbliższych krewnych. Wszystko, co mówią, staje się uniwersalną prawdą. Dlatego ich sposób odnoszenia się do siebie nawzajem, do nas, a także do siebie samych, jest dla nas niepodważalną prawdą. Ich uprzedzenia, ich argumenty, ich irytacje i oczywiście ich dobre rzeczy tworzą w nas życiową literę, która stopniowo stanie się naszą osobowością..
Jeśli nasi rodzice - pierwsi rodzice, a następnie inni ludzie, którzy dołączą do naszego życia, na przykład nasi nauczyciele - powiedzą nam, że jesteśmy źli, uwierzymy, że jesteśmy źli. Jeśli powiedzą nam, że nie jesteśmy w stanie zrobić niczego dobrze, uczynimy to prawdą absolutną. Absorbujemy wszystko, co nam mówią i robią, jest to wzór, który będziemy powtarzać w naszym dorosłym życiu..
Dlatego poczucie własnej wartości jest filarem, na którym zbudowane jest nasze życie: emocje, uczucia, myśli i zachowania. Jesteśmy tym, czym jesteśmy i robimy to, co robimy, ponieważ zaznacza to nasza samoocena. Ponadto zawsze będzie szukał sposobu, aby pokazać nam, że ma rację. Czy uważamy, że nie jesteśmy w stanie zdać egzaminu? Znajdzie sposób, aby to potwierdzić: nie będziemy się wystarczająco uczyć, pominiemy zajęcia, zdecydujemy się na imprezę poprzedniego wieczoru ... Cokolwiek potrzeba, aby potwierdzić wiarę.
Koliduje we wszystkich obszarach naszego życia, w tym także w naszej wadze, sposobie odżywiania, diecie i przyzwyczajeniach. Niska samoocena, zdecydowana sabotować nas, by znów mieć rację: nie zasługujesz na to, by być szczęśliwym. Ponieważ, chociaż wydaje się to nie do pomyślenia, możemy zacząć nienawidzić siebie.
Niska samoocena, która implikuje nadmiernie niekorzystną ocenę siebie, kończy się generowaniem nienawiści i niechęci do tego, kim jesteśmy. Nienawiść, która sprawia, że szukamy ludzi, zachowań i nawyków, które nam szkodzą. Nienawiść, którą wielu kieruje do jedzenia, ponieważ na krótką metę generuje spokój i satysfakcję dzięki mechanizmom biologicznym, ale pociąga za sobą późniejsze poczucie winy, generując jeszcze więcej nienawiści.
Jak powiedzieliśmy wcześniej, poczucie własnej wartości zawsze chce mieć rację, a wraz z jedzeniem i brakiem kontroli nad nim osiąga się. To błędne koło sprawia, że czujemy, że straciliśmy kontrolę nad własnym życiem, a gdy potrzebujemy spokoju, znowu jemy, kończąc jako niewolnicy jedzenia, lustra i wagi, nie mogąc odróżnić prawdziwego głodu od głodu emocjonalnego. , bez skrępowania i jeszcze bardziej nas krytykując. Udało nam się nienawidzić siebie i jemy, aby pokazać sobie, jak słabi jesteśmy.
Po tym możemy logicznie zrozumieć, że problem nadwagi nie tkwi w diecie ani w siedzącym trybie życia, ale że za nim stoi zestaw ograniczających przekonań pod dyktaturą poczucia własnej wartości, które sprawią, że będziemy ponosić porażki w próbach wydostać się z dziury.
Rozwiązaniem jest nauczenie się kontrolować nasze emocje, nasze uczucia, myśli i zachowania, a do tego musimy pracować nad najważniejszą rzeczą, poczuciem własnej wartości. Praca polega na przeformułowaniu naszych przekonań, przekształceniu ich w sprzymierzeńców i stopniowo stworzeniu podstawy miłości własnej i pozytywnej oceny, która współdziała w naszych celach, a nie to, że stają się naszym największym wrogiem.
Jeszcze bez komentarzy