Plik Tratwy lipidowe, Znane również pod angielską nazwą „Lipid Rafts”, są mikrodomenami lub zlokalizowanymi regionami błony komórkowej, bogatymi w złożone lipidy i cholesterol. Są bardzo małe, chociaż mogą stanowić od 30 do 40% membrany.
Te mikrodomeny znajdują się również w innych błonach komórkowych oraz w kompleksie Golgiego. Ogólnie rzecz biorąc, przeprowadzają bardzo różnorodne procesy komórkowe, takie jak między innymi regulacja i translacja sygnałów, endocytoza, egzocytoza i ruchliwość komórkowa..
Wiadomo, że tratwy lipidowe, biorące udział w różnych procesach komórkowych, są związane z chorobami, takimi jak choroba Parkinsona, Alzheimer, astma i wiele innych..
Indeks artykułów
Przez kilka lat uważano, że białka i lipidy błony komórkowej mają przypadkową lub przypadkową dystrybucję na błonie komórkowej. Wskazał na to model płynnej mozaiki, zaproponowany przez Singer-Nicolsona w 1972 roku.
W późniejszych latach zaczęły pojawiać się nowe dowody z badań związanych między innymi z błonowymi skupiskami lipidów i dyfrakcją rentgenowską, co doprowadziło do sformułowania nowych hipotez dotyczących uporządkowania i lokalizacji lipidów..
W 1982 roku Karnovsky i współpracownicy sformalizowali koncepcję domen lipidowych w błonie. Dzięki tym badaniom byli w stanie wykazać istnienie niejednorodności w rozpadzie życia DPH, znanego również jako 1,6-difenylo-1,3,5-heksatrien..
Odkrycie Karnovsky'ego i wsp. Oznaczało odkrycie, że w środowisku lipidowym błony występuje wiele faz..
Oprócz tego badania, w 1988 roku naukowcy Simons i van Meer, skupiając się ponownie na domenach lipidowych lub tratwach, zaproponowali, że domeny te składają się z wielu różnych lipidów, takich jak cholesterol i inne złożone związki..
Znajomość tych regionów nie należy do jednego autora, ale do nagromadzenia wiedzy o nich. Dzieje się tak, ponieważ istnienie mikrodomen błonowych lub tratw lipidowych było postulowane w 1970 r., Przed modelem Singer-Nicolson, przy użyciu podejść biofizycznych, które można później potwierdzić..
W ostatnich latach wiedza o tratwach lipidowych wzrosła ogromnie. Kilka badań ujawniło ich rozmiar, kształt, rolę, jaką odgrywają w komórce, a także ich funkcje i inne aspekty tych mikrodomen.
Tratwy lipidowe charakteryzują się mikrodomenami o wielkości od około 10 do 300 nanometrów (nm). Chociaż są małe, na ogół stanowią dużą część błony plazmatycznej. Zawierają około 3 do 5 razy więcej cholesterolu niż w otaczającej je dwuwarstwie.
Jak opisano powyżej, tratwy są wzbogacone o złożone lipidy, takie jak sfingolipidy i sfingomielina. Nienasycone kwasy tłuszczowe są w nich prawie nieobecne i są nierozpuszczalne w niskich stężeniach niejonowych detergentów..
Te mikrodomeny nazywane są tratwami, ponieważ tworzą gęstszą fazę lipidową niż cząsteczki grup fosfolipidowych. Stanowią one szczególne obszary w błonie komórkowej, które przypominają zawieszone lub unoszące się w powietrzu worki wśród pozostałych lipidów..
Nie wszystkie tratwy lipidowe są identyczne. Mogą one również składać się z wielu różnych białek zakotwiczonych między innymi w kinazach, syntazach, białkach związanych z glikozylofosfatydyloinozytolem (GPI), kaweolinami, a także flotylinami..
Jeśli chodzi o umiejscowienie typowych lub typowych lipidów tratw (cholesterol, sfingomielina, a także glikosfingolipidy), zwykle znajdują się one w zastawce zewnętrznej błony.
Z drugiej strony glicerofosfolipidy mają tendencję do wykazywania pewnej preferencji dla obszaru cytofacialnego błony komórkowej..
W plemnikach ssaków tratwy lipidowe występują na całej powierzchni i nie są ograniczone przez określone domeny.
Plik lipid tratwy lub tratwy lipidowe powstają u ssaków w kompleksie Golgiego. Naukowcy, nawet wiedząc, gdzie powstają, nie wiedzą na pewno, jak przebiega ten proces i jak później tratwy pozostają zachowane jako niezależna jednostka.
Do tej pory odkryto dwa rodzaje tratw lipidowych: caveolae i flat.
Znane również jako tratwy lipidowe inne niż caveolae lub glikolipidowe. Nie są to tratwy inklinowane; to znaczy są ciągłe w płaszczyźnie błony komórkowej. Nie są znane żadne dalsze informacje na temat jego morfologii ani struktury..
Są to tratwy lipidowe reprezentowane jako wgłębienia błony komórkowej o wielkości od 50 do 100 nm. Są bogate w białka i lipidy, takie jak cholesterol i enfingomieliny. Jego biogeneza i utrzymanie zależą od integralnych białek zwanych kaweolinami.
Główną funkcją tratw lipidowych jest transdukcja, to znaczy przekształcanie lub przekształcanie sygnałów w inne odpowiedzi lub określone sygnały. Robią to dzięki obecności cząsteczek zaangażowanych w sygnalizację i niejednorodności ich składu..
Znany jest szeroki wachlarz funkcji pełnionych przez tratwy lipidowe. Następnie zobaczymy niektóre z najważniejszych.
Niektóre badania sugerują aktywny udział tratw lipidowych w odpowiedziach układu odpornościowego. Różne tratwy są powiązane z transdukcją, która w przypadku układu odpornościowego aktywuje limfocyty T, ostatecznie powodując odpowiedź.
Odwrotny przypadek ma miejsce, gdy tratwy te przerywają swoją asocjację poprzez fizyczną separację, co skutkuje brakiem sygnału aktywującego, kończącym odpowiedź immunologiczną. W tym procesie tratwy pełnią nie tylko funkcję transdukcji, ale także regulują aktywność.
Proces egzocytozy polega na fuzji pęcherzyków obciążonych płynem wewnątrzkomórkowym z błoną komórkową w celu uwolnienia zawartości pęcherzyków w środowisku zewnątrzkomórkowym, a także włączenia białek pęcherzykowych i lipidów do błony..
Różne badania pokazują, że cholesterol, sfingolipidy i tratwy lipidowe odgrywają kluczową rolę w tym procesie. Tratwy lipidowe w egzocytozie koncentrują białka w określonych miejscach na błonie komórkowej, a także odgrywają rolę regulacyjną w tym procesie.
Obecnie wiadomo, że tratwy lipidowe mogą służyć jako punkt wejścia dla różnych typów czynników zewnętrznych, takich jak mikroorganizmy, wirusy i toksyny. Jednak powód, dla którego te składniki komórkowe pełnią tę funkcję, nie jest jeszcze znany..
Wiadomo, że tratwy lipidowe są używane przez różne mikroorganizmy do ochrony przed układem odpornościowym, a tym samym do rozprzestrzeniania się po całym organizmie..
Zaobserwowano migrację lub ruch tratw w kierunku punktów styku kilku patogenów oraz zależność od cholesterolu, tak że następuje wejście, a nawet wyjście czynnika zewnętrznego.
Jeszcze bez komentarzy