Plik bioregion oceaniczny Tak nazywa się jeden ze światowych bioregionów i obejmuje on szereg wysp położonych głównie na Oceanie Spokojnym. Uważany jest za najmniejszy region na planecie i nie obejmuje dużych ciał lądowych, takich jak Australia czy Nowa Zelandia (należą one do australijskiego bioregionu).
W bioregionie oceanicznym znajdują się wyspy Fidżi, Wyspy Hawajskie, Mikronezja i Polinezja. Region ten obejmuje obszar około miliona kilometrów kwadratowych.
Nie tylko bierze się pod uwagę jego wielkość w porównaniu z innymi bioregionami na planecie, ale jest również klasyfikowany jako najmłodszy ze wszystkich systemów bioróżnorodności. Jego głównymi atrybutami jest duża aktywność wulkaniczna i rozległe rafy koralowe..
Badania tego regionu, składające się z małych ciał lądowych na rozległym obszarze oceanicznym, skupiły się na cechach roślin i zwierząt na każdej wyspie oraz na tym, jak wpływ człowieka był w stanie bezpośrednio warunkować zmiany w czasie..
Wśród wysp Pacyfiku mają dość podobne cechy pod względem bioróżnorodności. Jest to region o niskiej gęstości zaludnienia, liczący pięć milionów mieszkańców na obszarze lądowym o powierzchni 550 000 kilometrów kwadratowych, w porównaniu z 29 milionami kilometrów kwadratowych ciał wodnych..
To spowodowało, że jest to region umiarkowanie konserwowany w porównaniu z innymi, którego programy ochrony są nadal kontynuowane. Obecnie jednak zagrożenie konserwatorskie w tych przestrzeniach wzrosło..
Bioregion oceaniczny jest podzielony na siedem prowincji biogeograficznych, w zależności od ich cech fauny i flory:
1- Prowincja Papua: obejmuje terytoria Papui-Nowej Gwinei oraz Wysp Bismarcka i Salomona. Jest uważany za charakterystyczny byt ze względu na podobieństwo do ziem australijskich pod względem klimatu, roślinności i fauny. Powodem tego jest możliwość połączenia obu terytoriów w okresie plejstocenu..
2- Prowincja Mikronezji: obejmuje wyspy Bonin i Volcano; Wyspy Looks, Vela, Wake i Marcus; Mariana, Caroline, Wyspy Marshalla i Wyspy Palau.
3- Prowincja hawajska: obejmuje wszystkie Wyspy Hawajskie, które znajdują się w najbardziej wysuniętym na północ punkcie regionu oceanicznego. Ta prowincja ma większy wpływ neotropiczny na faunę niż jakakolwiek inna część regionu.
4- Prowincja Polinezji Południowo-Wschodniej: Obejmuje różne grupy wysp, takie jak Danger, Cook i Line, i sięga daleko poza Wyspę Wielkanocną. Niektóre badania obejmują wyspy Juan Fernández, chociaż mają one cechy bliższe regionowi neotropikalnemu. Ta prowincja jest dość obfita w endemiczne gatunki flory i fauny.
5- Prowincja Polinezji Środkowej: obejmuje wyspy Phoenix, Ellis, Tokelau, Samoa i Tonga. Grupa wysp Karmadec walczy o swoje miejsce między tą prowincją regionu oceanicznego a regionem Australii (który obejmuje Nową Zelandię, blisko tej grupy).
6- Prowincja Nowej Kaledonii: jest uważany za wyjątkowy w faunie i florze, chociaż jest tymczasowy. Włączone wyspy, Lord Howe i Norfolk, mają roślinność i życie zwierzęce bardzo podobne do tych na Antarktydzie. Wynika to z późnego rozdziału kontynentalnego w okresie kredy.
7- Wschodnia prowincja Melanezji: obejmuje grupy znane jako Wyspy Fidżi i New Habrides.
Region oceaniczny jest uważany za najmłodszy geologicznie ze względu na brak dużych ciał lądowych i późne podziały, które tworzyły małe grupy wysp, które pozostają do dziś..
Powstawanie naturalnych ciał, takich jak rafy koralowe, jest jednym z najstarszych przejawów tego zjawiska.
Rozmieszczenie wysp w przestrzeni wodnej przypisuje się aktywności wulkanicznej regionu, która pozwoliła na ukształtowanie się płaskorzeźbionych części lądu aż do wysp górskich, takich jak Hawaje..
Region oceaniczny charakteryzuje się uogólnionym klimatem tropikalnym lub subtropikalnym, w którym temperatury utrzymują się powyżej 18 °, z wysokim poziomem wilgotności i określonymi etapami suszy..
Pomimo podobieństw najbardziej odległe wyspy regionu mogą mieć właściwości umiarkowane lub nawet blisko Arktyki.
Roślinność w tym regionie zmienia się wówczas w zależności od położenia geograficznego części lądu i elementów naturalnych, które go charakteryzują..
Większość wysp ma lasy tropikalne lub subtropikalne i sawanny, podczas gdy inne, wulkaniczne, mogą mieć znacznie rzadszą wysokość roślinności.
Ze względu na położenie i odległość geograficzną wysp regionu oceanicznego populacja zwierząt i roślin została w dużej mierze naznaczona przejściem człowieka przez te terytoria..
Chociaż istnieje wiele gatunków endemicznych w kilku grupach wysp, to udomowienie tych terytoriów i import nowych gatunków przez długi czas przyczyniły się do powstania stabilnej populacji..
Flora wysp oceanicznych jest uważana za wynik wieloletnich prądów morskich i powietrznych, które przenosiły cząsteczki, a nawet nasiona (glony, mchy, a nawet nasiona palmy kokosowej) z Indonezji i Filipin w kierunku różnych ciał lądowych..
Od strony amerykańskiej to samo mogłoby się zdarzyć z niektórymi roślinami, na przykład na Wyspie Wielkanocnej.
Uważa się jednak, że wpływ spowodowany wstawieniem i udomowieniem tych gatunków gwarantuje zachowanie tych terytoriów..
Typowymi i najpospolitszymi gatunkami zwierząt na tych wyspach były małe i średnie gady, ptaki morskie i nietoperze. Każdy ssak, który dziś zamieszkuje te wyspy, jest uważany za wstawionego przez człowieka.
Wprowadzona populacja zwierząt i roślin, która dziś zamieszkuje region oceaniczny, nie była destrukcyjnym czynnikiem w kruchości tych ekosystemów, ale uważa się, że zachwiały one pewien naturalny porządek w odległej grupie terytorialnej i której własne elementy były produktem duże ziemskie ciała wokół niego.
Jeszcze bez komentarzy