Plik arachid (Arachis hypogaea) to roślina zielna należąca do rodziny bobowatych (Fabaceae). Pochodzi z Ameryki Południowej, jest rośliną oleistą i rośliną strączkową uprawianą w regionach tropikalnych i subtropikalnych na całym świecie..
Znane również jako orzeszki ziemne, kaguate, orzeszki ziemne, mandubí lub manduví, jego podziemne owoce mają wysoką wartość odżywczą, która jest bardzo ceniona w gastronomii. Należy zaznaczyć, że nasiona charakteryzują się dużą zawartością białka (25-35%) i olejków eterycznych (45-55%), z których najważniejsze to kwas oleinowy (35-70%) i linolowy (15-45%).
Jest to zioło jednoroczne o wzroście wstępującym lub opadającym, rozgałęzione od podstawy, zakorzenione w węzłach i lekko owłosione łodygi. Jego naprzemienne liście składają się z dwóch par podłużnych lub odwrotnie jajowatych listków, z tępym lub zaokrąglonym wierzchołkiem i rzęskowymi brzegami..
Kwiaty są obojnacze, pentameryczne, zygomorficzne i pachowe. Żółte, po zapłodnieniu gynofor wygina się i przenika przez glebę, tworząc owoc. Owocem jest zmodyfikowana roślina strączkowa, w której znajdują się oleiste nasiona pokryte delikatną czerwonawą skórką..
Gatunki Arachis hypogaea Jest to roślina o dużym znaczeniu na całym świecie, uprawiana jest ze względu na nasiona o wysokiej wartości odżywczej. W rzeczywistości są one konsumowane bezpośrednio lub przetwarzane w sposób rzemieślniczy lub przemysłowy. Ponadto roślina jest stosowana jako suplement diety i ma różne właściwości lecznicze.
Indeks artykułów
Orzeszek ziemny jest gatunkiem zielnym, włóknistym i rozgałęzionym, którego wzrost wegetatywny jest leżący lub wyprostowany, osiągający wysokość 30-80 cm. Jej owoce rozwijają się pod ziemią w okrągłym, przypominającym drewno strąku zawierającym od jednego do pięciu nasion..
Obrotowy system korzeniowy składa się z głównego korzenia o długości 30-60 cm i licznych korzeni bocznych. Ma zdolność rozwijania korzeni przybyszowych z łodygi, na gałęziach, które wyrastają w ziemi, a nawet na szypułkach kwiatowych.
Łodyga ma kanciasty kształt w początkowej fazie wzrostu i staje się cylindryczna po osiągnięciu dojrzałości, a także widoczne międzywęźla dzięki połączeniu gałęzi. Z wyglądu jest połyskująca lub lekko owłosiona, ma kolor żółtozielony i ma małe owłosione przylistki o długości 2-4 cm..
Przeciwległe liście pierzaste mają zwykle cztery eliptyczne listki wsparte na ogonku o długości 4-10 cm z dwoma szerokimi, lancetowatymi przylistkami u podstawy. Zielone listki pokryte są małymi miękkimi włoskami z brzegiem i orzęsionym wierzchołkiem.
Kwiatostany rodzą się w węzłach rozrodczych i są ułożone w pozycji pachowej na kłosie z trzema lub pięcioma kwiatami. Każdy kwiat 8-10 mm ma ostry kielich 4-6 mm, podłużną żółtą koronę i otwarty baner różnej wielkości..
Owocem jest strączkowa roślina strączkowa bezkształtna, rozwijająca się pod ziemią o długości 2-5 cm, o grubych, podłużnych i wypukłych ścianach. Zawiera 1-5 nasion. Po zapłodnieniu gynofor znajdujący się u podstawy jajnika wydłuża się i wnika w glebę.
Podłużne, mięsiste nasiona mają średnicę 5-10 mm i pokryte są czerwono-brązową powłoką. Kwitnienie stanowi około 80% cyklu wegetacyjnego, jest nieokreślone, a podczas zbioru uzyskuje się owoce o różnych stadiach rozwoju..
Wysoką wartość odżywczą orzeszków ziemnych przypisuje się obecności związków aktywnych, takich jak fitosterole, flawonoidy, reswesterole i tokoferole. Dodatkowo posiada wysoki poziom białka, co sprzyja przyswajalności tłuszczów..
Z drugiej strony zawiera 45-55% tłuszczu, z czego 30% to kwas linolowy, a 45% to kwas oleinowy. Obecność kwasu oleinowego sprzyja pojawianiu się zjełczałych zapachów lub smaków w żywności z powodu utleniania lipidów.
W rzeczywistości stosunek kwasu oleinowego do kwasu linolowego jest stosowany jako wskaźnik trwałości lub okresu przydatności do spożycia w przemysłowych produktach spożywczych. Stosowanie źródła tłuszczu bogatego w kwas oleinowy zwiększyłoby okres przydatności do spożycia produktów z orzeszków ziemnych..
Stosunek kwasu oleinowego / linolowego jest bardzo zróżnicowany w zależności od odmian i typów upraw, a także warunków agroekologicznych: gleby, temperatury i wilgotności. Obecnie prowadzone są różne badania w celu opracowania odmian o lepszych wartościach odżywczych i różnych proporcjach olein / linolen..
- Wartość energetyczna: 570-575 kcal
- Węglowodany: 20-25 gr
- Cukry: 0 gr
- Błonnik pokarmowy: 10-12 gr
- Tłuszcz: 45-50 gr
- Białka: 25-28 gr
- Woda: 4,25-4,30 gr
- Tiamina (witamina B.1): 0,6 mg (46%)
- Niacyna (witamina B.3): 12,9 mg (86%)
- Kwas pantotenowy (witamina B5): 1,8 mg (36%)
- Aneuryna6: 0,3 mg (23%)
- Witamina C: 0 mg (0%)
- Wapń: 62 mg (6%)
- Żelazo: 2 mg (16%)
- Magnez: 185 mg (50%)
- Fosfor: 336 mg (48%)
- Potas: 332 mg (7%)
- Cynk: 3,3 mg (33%)
- Królestwo: Plantae
- Oddział: Magnoliophyta
- Klasa: Magnoliopsida
- Zamówienie: Fabales
- Rodzina: bobowate
- Podrodzina: Faboideae
- Plemię: Aeschynomeneae
- Płeć: Arachis
- Gatunki: Arachis hypogaea L.
Produkcja rolnicza orzeszków ziemnych obejmuje sześć odmian botanicznych pogrupowanych w dwa podgatunki: hypogaea Y fastigiata. Pierwsza grupa obejmuje odmiany hypogaea i kudłaty, podczas gdy druga obejmuje odmiany aequatorian, fastigiata, peruwiański Y vulgaris.
Ponadto na poziomie handlowym wyróżnia się cztery rodzaje orzeszków ziemnych: hiszpański (var. vulgaris), wartościowość (var. fastigiata), biegacz i virginia (var. hypogaea). W rzeczywistości odmiany hiszpańskie, z Walencji i Wirginii są najbardziej uprawiane na całym świecie..
Gatunek ten rośnie na glebach luźnych, żyznych i przepuszczalnych, o wysokiej wartości odżywczej i pH powyżej 7. Orzeszki ziemne to gatunek, który wydobywa z gleby duże ilości składników pokarmowych, co wymaga częstego stosowania nawozów organicznych lub receptur nawozowych..
Przystosowuje się do równoleżników między 40º szerokości geograficznej północnej i południowej, będąc roczną uprawą wiosenną podatną na mróz. Jego cykl wegetacyjny zależy od odmiany i warunków środowiskowych, dlatego istnieją odmiany o długim cyklu (170-180 dni), pośrednim (120-140 dni) i krótkim (80-120 dni)..
Orzeszek ziemnyArachis hypogaea L.), pochodzi z Ameryki Południowej, a konkretnie z południowej Boliwii i północno-zachodniej Argentyny. W czasach kolonialnych została wprowadzona przez Hiszpanów na kontynent azjatycki, gdzie została udomowiona i stworzyła drugie centrum genetyczne.
Ponad dwie trzecie światowej produkcji orzeszków ziemnych pochodzi z krajów azjatyckich. Jednak największe źródło surowca oleju arachidowego znajduje się w amerykańskich tropikach..
Obecnie orzeszek ziemny jest uprawiany we wszystkich krajach regionu podzwrotnikowego i tropikalnego na całym świecie. Chiny, Indie, Indonezja, Stany Zjednoczone, Senegal, Brazylia i Nigeria to grupa największych producentów orzeszków ziemnych na świecie.
W Ameryce Łacińskiej głównymi krajami produkującymi są Argentyna, Brazylia, Boliwia, Kuba, Haiti, Meksyk i Nikaragua. W Stanach Zjednoczonych orzeszki ziemne są uprawiane komercyjnie w południowych stanach, od Teksasu po Wirginię, w tym na Florydzie..
Jest to tradycyjna żywność w wielu kulturach na całym świecie, zawiera tłuszcze nienasycone (45-55%) i jest naturalnym źródłem białka (30%). Jest bogaty w witaminę B i E, składniki mineralne, takie jak wapń, miedź, żelazo, jod, magnez i sód, a także fitosterole, które pomagają obniżyć poziom cholesterolu.
Ponadto zawiera przeciwutleniacze, takie jak naturalny polifenol resweratrol i kilka tokoferoli, które mają znaczenie w leczeniu chorób układu krążenia i zapobieganiu nowotworom. Jego regularne spożywanie zapobiega cukrzycy typu 2, kamicy nerkowej, kamicy nerkowej lub nerkowej oraz niektórym typom raka.
Olej arachidowy bogaty w witaminę E oraz o łagodnym i przyjemnym zapachu jest surowcem do wyrobu kremów czy maści. Rzeczywiście, jego miejscowe stosowanie ma właściwości przeciwzapalne, ponieważ działa kojąco na skórę i pozwala leczyć różnego rodzaju egzemy.
Główne zastosowanie orzeszków ziemnych ma charakter kulinarny, jako suszony owoc lub do produkcji wyrobów cukierniczych. Jednocześnie jest surowcem do rzemieślniczej produkcji słodyczy, ciastek, pieczywa, deserów, płatków śniadaniowych, lodów czy sałatek oraz jako dodatek do niektórych typowych potraw..
Z drugiej strony, ze względu na wysoką zawartość tłuszczu, jest stosowany w przemyśle do produkcji olejków, kremów, mąk, tuszy, mydeł i szminek. Orzeszki ziemne to pasta o wysokiej zawartości białka, tłuszczów i witamin, stosowana jako suplement diety dla zwierząt gospodarskich..
Roślina jest często wykorzystywana jako pasza lub do produkcji kiszonki, do której rośliny muszą być zebrane przed kwitnieniem. Bogate w wapń i białko kiełki można wykorzystać do przygotowania sałatek lub jako dressing do zup.
Jest to uprawa tropikalna i subtropikalna, która znajduje się od poziomu morza do 1200 metrów nad poziomem morza, w pasie równoleżnikowym na 45º szerokości geograficznej północnej i 30º szerokości geograficznej południowej. Dobrze rozwija się w ciepłym otoczeniu o temperaturze w zakresie 20-40 ºC, a optymalna temperatura to 25-30 ºC.
Rozwija się przy pełnym nasłonecznieniu, gdyż im większe natężenie światła tym proces fotosyntezy i przyswajanie składników odżywczych wzrasta. Rzeczywiście roślina potrzebuje 10-13 godzin światła dziennie, co wpływa na produkcję i magazynowanie tłuszczów w nasionach..
Z drugiej strony, choć jest rośliną odporną na suszę, w fazie kwitnienia i owocowania wymaga stałej wilgotności. W przypadku nawadniania wygodnie jest podawać obficie w czasie siewu, na początku kwitnienia i podczas napełniania owoców..
Gatunki Arachis hypogaea Jest to roślina zielna o kwiatach hermafrodytycznych zdolnych do nawożenia się. W rzeczywistości pojedyncza roślina jest zdolna do wydawania własnych owoców bez konieczności posiadania w pobliżu innych roślin tego samego gatunku..
Aby nastąpiło owocnikowanie, kwiaty żeńskie muszą być zapładniane pyłkiem ze struktur męskich. Promieniowanie słoneczne sprzyja rozprzestrzenianiu się ziaren pyłku, a zapylanie następuje przy interwencji niektórych owadów zapylających, takich jak pszczoły.
Rozmnażanie orzeszków ziemnych na poziomie handlowym odbywa się za pomocą certyfikowanych, dezynfekowanych nasion o wysokim procencie kiełkowania. Zaleca się, aby wyselekcjonowane nasiona pozostawić do wysiewu w łupinie aż do wysadzenia, aby uniknąć odwodnienia..
Siew można wykonać bezpośrednio w ostatecznym gruncie lub w rozsadniku na żyznym i wilgotnym podłożu. W szkółce sadzonki będą gotowe do przesadzenia, gdy osiągną wysokość 10-15 cm.
W uprawie polowej zaleca się sadzenie w zależności od odmiany przy zagęszczeniu 15-30 cm między roślinami i 60-80 cm między rzędami. Orzeszki ziemne można również sadzić w doniczkach o średnicy 50 cm, używając żyznego podłoża i utrzymując roślinę w stanie wolnym od chwastów..
Po osiadaniu na ostatecznym stanowisku kwitnienie rozpoczyna się 4-6 tygodni po wysiewie. Wysiew odbywa się zwykle późną wiosną, aby zbiory rozpoczęły się późną jesienią.
Uprawa orzeszków ziemnych musi być wolna od chwastów lub chwastów, które konkurują o promieniowanie, wilgoć i składniki odżywcze. Na początku kwitnienia ważne jest, aby owinąć się wokół rośliny, aby jajnik kwiatu łatwo dosięgnął ziemi.
Chociaż jest to uprawa odporna na suszę, nawadnianie zależy od etapu wegetacji, klimatu i sezonu siewnego. Nawożenie uzależnione jest od wyników analizy gleby, jednak wskazane jest stosowanie nawozu organicznego lub preparatu nawozowego o dużej zawartości fosforu..
Największa częstość występowania tego szkodnika występuje w momencie zakładania uprawy, robaki przecinają delikatne łodygi na poziomie gruntu. Jego zwalczanie odbywa się poprzez stosowanie insektycydów na bazie pyretryny wraz z przedwschodowymi herbicydami, które eliminują chwasty w miejscu ich trzymania..
Bardzo małe owady o długości 1-1,5 mm żywią się skrobiąc górną część liści i wysysając ich zawartość komórkową. Oprócz powodowania uszkodzeń fizycznych sprzyjają przenoszeniu chorób wirusowych i grzybiczych przez rany zadane na tkankach..
Nicienie są czynnikami tworzącymi galasy w całym systemie korzeniowym i tkankach przewodzących. Dotknięte tkanki naczyniowe ograniczają przepływ wody i składników odżywczych, wpływając na normalny wzrost i rozwój rośliny, w konsekwencji zmniejszając plony..
Jest to główna choroba dotykająca uprawy w krajach tropikalnych, zwłaszcza w gorącym środowisku o wysokiej wilgotności względnej. Objawy objawiają się jako powszechne więdnięcie, które szybko prowadzi do śmierci rośliny.
Powszechna choroba występująca w wilgotnym środowisku z wysokimi temperaturami, która powoduje szczególne miejsce, które zmniejsza zdolność fotosyntezy rośliny. Jego zwalczanie można przeprowadzić poprzez zastosowanie środka grzybobójczego na bazie siarki lub produktów chemicznych, takich jak karbendazym i mankozeb.
Choroba grzybicza, która powoduje istotne z ekonomicznego punktu widzenia uszkodzenie liści rośliny, znacznie obniżając jakość nasion. Zastosowanie fungicydu chitozanu, zwanego również chitozanem, pozwala znacznie ograniczyć kiełkowanie uredospor rdzy, a tym samym kontrolować ich występowanie.
Jeszcze bez komentarzy