Plik kakao (Theobroma cacao L.) jest jednym z najważniejszych wiecznie zielonych drzew w wilgotnych lasach tropikalnych. W zależności od położenia geograficznego i cech morfologicznych został podzielony na trzy różne odmiany: kreolski, forastero i trynidadyjski..
Lepiej znane jako drzewo kakaowe, drzewo kakaowe lub kakao, jest uprawiane w tropikalnym - wilgotnym pasie geograficznym, położonym od 18 ° N do 20 ° S na linii równikowej. Ich populacje wykazują dużą różnorodność genetyczną (zarówno na wolności, jak i w uprawach).
Ze względu na liczne korzyści, właściwości, zastosowania i wspaniały smak owoców kakao stało się bardzo cenionym i skomercjalizowanym gatunkiem na całym świecie. To znaczenie przypisuje się dobrej jakości i wysokiej zawartości tłuszczu w Theobroma cacao, co sprzyja popytowi na rynku krajowym i międzynarodowym.
Indeks artykułów
Do tej pory nie było możliwe dokładne ustalenie obszaru pochodzenia uprawy kakao ze względu na koczowniczy tryb życia charakterystyczny dla mieszkańców kontynentu amerykańskiego, dlatego warto byłoby mówić o ośrodkach udomowienia tego gatunku.
Istnieją twierdzenia o pochodzeniu kakaowca z różnych obszarów Ameryki Środkowej i Południowej, wśród których możemy wyróżnić:
Region ten odpowiada jednemu z głównych ośrodków różnorodności genetycznej gatunku, w którym możliwe jest, że uprawa kakao rozwinęła się 10 000 lub 15 000 lat temu.
Strefa ta obejmuje takie kraje jak Wenezuela, Kolumbia, Peru, Ekwador, Brazylia i Boliwia; w górnym dorzeczu Amazonki, a konkretnie tam, gdzie rodzą się rzeki Napo, Putumayo i Caqueta, które są dopływami Amazonki.
Narodziny drzewa kakaowego w tym regionie są bardzo prawdopodobne, ze względu na dużą pulę genów. Dlatego transfer tego gatunku do Meksyku byłby opłacalny z tego obszaru..
W książce Kakao w Wenezueli Naukowcy Humberto Reyes i Liliana Capriles wspierają różne badania DNA, zapewniając pochodzenie pierwszych dzikich roślin na tym obszarze.
Ze względu na dużą liczbę gatunków występujących na tym obszarze oraz ze względu na ich łatwy transfer do Meksyku, uznano go za możliwy obszar pochodzenia kakao. W ten sam sposób wskazują na jego eksploatację na koncie jeziora Maracaibo, przed przybyciem Hiszpanów..
Istnieją badania, które wskazują na pochodzenie kakaowca w dżungli Lacandona w Chiapas (Meksyk) oraz w rejonie rzeki Usumacinta (granice Meksyku i Gwatemali).
Na uwagę zasługuje meksykańska legenda, która mówi, że bóg Quetzalcóalt w starożytności dał ludziom pierwsze ziarna kakaowe.
Jeśli chodzi o mitologię Majów, Kukulkán podarował im kakao po stworzeniu ludzkości. W rzeczywistości Majowie organizowali coroczne święto ku czci boga kakao Ek Chuah. W tej kulturze spożycie kakao jest dokumentowane od 400 roku pne. do.
Teraz, za rok 2008, National Institute of Anthropology and History of Mexico opublikował wyniki badań Uniwersytetu Arizony, Kolumbii, Kennesaw, Yale i Wisconsin, przeprowadzone na statku znalezionym w wykopaliskach w Veracruz w Cerro Manatí..
W tych badaniach zastosowali test węglowy 14 na statku, datując go na rok 1750 pne. C., w którym znaleźli również pozostałości teobrominy, składnika, który ujawnił obecność kakao w naczyniu. Co wskazuje, że prawdopodobieństwo spożycia kakao mogło wystąpić 800 lat wcześniej, niż wcześniej sądzono.
W 2007 roku, w dochodzeniu przeprowadzonym przez zespół archeologów Johna Hendersona i Rosemary Joyce, podali oni prawdopodobieństwo, że konsumpcja kakao w tym regionie rozpoczęła się około 1500 roku pne. do.
W tym samym roku University of Pennsylvania opublikował badanie, w którym przeprowadzili analizę chemiczną niektórych pozostałości znalezionych w naczyniach ceramicznych znalezionych w dolinie Ulúa w Puerto Escondido w Hondurasie, wskazując, że znaleziony płyn zostałby przygotowany między 1400 a 1000 rokiem. pne do.
Z drugiej strony istnieją doniesienia o analizie mitochondrialnego DNA przeprowadzonej na kakao kreolskim, które wskazują, że roślina ta powstała w Wenezueli, a konkretnie na południu jeziora, obejmującego stany Zulia, Táchira, Mérida i Trujillo..
Jeśli chodzi o spożycie kakao, doniesienia wskazują na opracowanie rodzaju piwa lub miazgi kakaowej z fermentacji ziaren..
Dowodem na to były naczynia ceramiczne znalezione w Puerto Escondido w Hondurasie. Tego rodzaju piwo było używane podczas uroczystości weselnych, stając się pierwszymi oznakami spożycia kakao.
Podobnie kakao było przygotowywane w postaci półpłynnej lub płynnej, wymieszane w cieście z mąki kukurydzianej z papryką chili i miodem, stając się ulubionym napojem rodziny królewskiej, który spożywali w szklankach zwanych Jícaras, ponieważ uważano je za energetyzujące jedzenie..
Jednak Majowie i Aztekowie przygotowali kakao, prażąc fasolę, a następnie miażdżąc ją, aby uzyskać pastę, którą następnie mieszano z wodą i podgrzewano, aż tłuszcz kakaowy wypłynął na powierzchnię..
Stamtąd usunięto pianę, aby ponownie wymieszać się z napojem, a na koniec ubijano ją, aż utworzyła się płyn o stałej pianie, który był pijany na zimno..
Oprócz tego preparatu dodali różne składniki smakowe, takie jak achiote, chili, wanilia i miód do słodzenia, a także mąkę kukurydzianą jako podstawowy emulgator, który pomógł wchłonąć tłuszcz z kakao..
Później Aztekowie kontynuowali upodobanie do konsumpcji czekolady Majów. Co ciekawe, jednym z wielkich fanów napoju kakaowego był cesarz Montezuma.
Z drugiej strony doniesienia wskazują na spożycie kakao w Wenezueli przez rdzenne społeczności Timotes w Mérida i Cuicas w Trujillo, które przygotowały napój na bazie ziarna kakaowego zwany „chorote”..
Teraz, w 1840 roku, Szwajcar Rudolf zmieszał masło kakaowe z pastą kakaową, uzyskując słodką czekoladę. W 1905 roku Henry Nestlé zastosował metodę kondensacji mleka w czekoladzie, dając początek słynnej mlecznej czekoladzie.
Drzewo kakaowe jest gatunkiem diploidalnym, co oznacza, że ma dwa zestawy chromosomów (2n = 20 chromosomów) o wieloletnim cyklu wegetacyjnym..
Kakao to wysokie drzewo o wysokości od 8 do 20 m.
Ma korzeń obrotowy, co wskazuje, że jest utworzony przez główną oś, od której zaczynają się korzenie drugiego rzędu. Ten korzeń może osiągnąć głębokość od 1,5 do 2 m. Jego korzenie drugiego rzędu lub boczne znajdują się na pierwszych 30 cm gleby i mogą osiągać od 5 do 6 m długości w poziomie.
W pierwszym okresie wzrostu, między 12 a 15 miesiącem, łodyga jest pionowa (ortotropowa). Następnie powstaje 4 do 5 gałązek, które rosną poziomo (plagiotropowo), tworząc widelec, a poniżej pojawiają się pędy pionowe, co spowoduje powstanie nowego rozwidlenia, powtarzającego się w ten sposób 3 do 4 ciągłych razy..
Są proste, całe, o długości 15–50 cm i szerokości 5–20 cm, w kształcie wąsko jajowate do odwrotnie jajowato-eliptyczne, lekko asymetryczne, naprzemienne i nagie lub lekko owłosione po obu stronach..
Przedstawia kwiaty hermafrodytyczne, z 5 działkami, 5 płatkami, 5 pręcikami, 5 pręcikami i 5 lokulami na jajnik, który jest znany jako kwiat pentameryczny, ze wszystkimi jego kwiatowymi okółkami oraz z androecium i ginekomastią. Jego średnica wynosi od 1 do 15 cm. Z kwiatostanami cymose.
Są to jagody duże od 10 do 42 cm, o zmiennym kształcie i mogą być podłużne, jajowate, eliptyczne, jajowate, wypukłe, spłaszczone i kuliste. Ma gładką lub szorstką powierzchnię, w okresie dojrzałości czerwoną lub zieloną i fioletową lub żółtą. Jego epikarp i endokarp są mięsiste, oddzielone cienkim i drzewnym mezokarpem.
Mają zmienną wielkość od 1,2 do 3 cm, pokryte są białym śluzem lub miąższem o różnych aromatach, smakach, stopniach kwasowości, cierpkości i słodyczy..
Gatunki Theobroma cacao Jest powszechnie znany jako kakao, kakao żółte, kakao criollo, kakao słodkie, cacao del monte lub cacaotero.
Jego taksonomiczny opis jest następujący:
Królestwo: Plantae
Gromada: Tracheophyta
Klasa: Magnoliopsida
Zamówienie: Malvales
Rodzina: Malvaceae
Płeć: Theobroma
Gatunki: Theobroma cacao L.
Jeśli chodzi o termin kakao, pochodzi on od słowa cacáhuatl, z języka nahuatl. Jednak niektóre badania potwierdzają, że jest to pożyczka z języka Majów, ponieważ znaleziono naczynia z wygrawerowanym słowem kakaw, od którego można wyprowadzić słowo kakao. Jednak niektóre raporty wskazują, że jest to słowo Olmeków, które przyszło do Majów..
Drzewo kakaowca może rosnąć w płaskiej lub pofałdowanej topografii, nawet na lądzie o nachyleniu przekraczającym 50%, na brzegach strumieni lub w wąwozach. Rośnie w zacienionych obszarach lasów deszczowych.
Christopher Columbus był tym, który przywiózł pierwsze ziarna kakaowe do Hiszpanii około 1502 roku po ich eksploracji w Ameryce. Jednak to Hernando Cortés w 1528 roku wyeksportował przepis na xocoalt z kultury Azteków do Hiszpanii.
Następnie jego popularność rozprzestrzeniła się w całej Europie. Później nastąpiła ekspansja upraw do Afryki i Azji Południowo-Wschodniej.
Dziś jest uprawiany w wielu krajach Afryki, Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. Najwięksi producenci kakao to Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Brazylia, Ekwador, Kolumbia i Republika Dominikany.
Tradycyjnie dzieli się go na trzy odmiany lub grupy genetyczne. Jednak ostatnie badania wskazują, że wykazały, że ta klasyfikacja lub opisuje wystarczającą zmienność gatunku.
Na przykład różnorodność Outsider obejmuje dużą zmienność genetyczną, natomiast różnorodność Kreolski jest genetycznie węższy i różnorodny Trinitaria ma hybrydy między dwiema pierwszymi odmianami. Ze swojej strony klasyczne rozgraniczenie pokazuje trzy główne odmiany, którymi są:
Odmiana ta składa się z wysmukłych drzew o owocach charakteryzujących się cienką warstwą o czerwonawej pigmentacji. Wykazują depresję inbredową i zwiększoną podatność na szkodniki.
Uprawa komercyjna rozwija się głównie w Wenezueli, Meksyku, Nikaragui, Gwatemali i Kolumbii. Warto zauważyć, że od 5 do 10% światowej produkcji pochodzi z tej odmiany.
Charakteryzuje się zielonymi owocami z grubą pokrywą lub owocnią, zdrewniałym mezokarpem, lekko spłaszczonymi i zaokrąglonymi nasionami, z liścieniami fioletowymi..
Większość tej odmiany uprawiana jest w Brazylii, Afryce Zachodniej, Ameryce Środkowej i na Karaibach i jest najważniejszą odmianą handlową, ponieważ pokrywa około 80% światowej produkcji..
Ta grupa ma pochodzenie hybrydowe między Kreolski i Nieznajomy. Genetycznie jest bardzo niejednorodny i morfologicznie bardzo polimorficzny. Rośliny są zwykle bardzo wytrzymałe, z owocami pigmentowanymi lub zielonymi, z fioletowymi nasionami. Stanowią od 10 do 15% światowej produkcji.
Ze względu na swój skład chemiczny, głównie zawartość flawonoidów w kakao, posiada różne właściwości prozdrowotne, m.in .:
Obecność flawonoidów zapewnia skuteczne działanie przeciw stresowi oksydacyjnemu, podobnie jak zawartość procyjanidyny, która sprzyja antyoksydacyjnemu działaniu osocza. Nawet jego aktywność przeciwutleniająca jest wyższa niż innych źródeł przeciwutleniaczy stosowanych w skórze..
Posiada zdolność zmniejszania markerów prozapalnych i uszkodzeń komórek.
Posiada właściwości tonizujące, moczopędne i przeciwneuralgiczne. Aktywuje układ nerwowy i działa rozszerzająco na naczynia krwionośne. Zwiększa również wydajność procesu poznawczego i pamięci. Posiada również właściwości przeciwdepresyjne dzięki obecności afenytyloaminy.
Dzięki zawartości nienasyconych kwasów tłuszczowych, takich jak kwas oleinowy, działa ochronnie na naczynia krwionośne, obniżając poziom cholesterolu i LDL oraz zwiększając HDL.
Ponadto działa hipotensyjnie i zmniejsza rozszerzenie naczyń obwodowych. Minimalizuje również tworzenie się skrzeplin poprzez zmniejszenie agregacji płytek krwi..
Należy zauważyć, że badania Normana Hollenberga, profesora medycyny na Harvardzie, podkreślają znaczenie polifenolowej „epikatechiny” obecnej w kakao. Pomaga zmniejszyć ryzyko niektórych chorób, takich jak udar, zawał serca, rak i cukrzyca..
Gatunki Theobroma cacao, wymaga następujących warunków do uprawy:
Kakao uprawia się w strefie równikowej do wysokości 1400 metrów nad poziomem morza..
Optymalny zakres wynosi od około 22 ° C do 30 ° C.
Potrzebuje opadów powyżej 1500 mm rocznie, dobrze rozłożonych w ciągu całego roku.
Od 80 do 85%.
Zaleca się chronić uprawę w przypadku ciągłych silnych wiatrów, aby uniknąć uszkodzenia plonu.
Młode kakao po osiągnięciu optymalnego wigoru wymagają oświetlenia od 25 do 50%. Podczas gdy drzewa się rozwijają, oświetlenie można utrzymać około 70%.
Kakao preferuje gleby bogate w materię organiczną, gliniaste, głębokie, dobrze drenujące i o regularnej rzeźbie terenu..
Do głównych chorób dotykających kakao należą:
Znany również jako popiół i maź, wodnista zgnilizna, zdumienie, neva, jest spowodowany przez grzyb Moniliophthora roreri. Wytwarza miliony zarodników, które szybko się rozmnażają, gdy uprawa jest źle zarządzana, a środowisko jest sprzyjające dla grzyba, uszkadzając owoc, gdy się nim odżywia..
Jego objawy są zróżnicowane w zależności od wieku owocu. Widać deformację owocu, więdnięcie, przedwczesne dojrzewanie, wysychanie, obecność ciemnozielonych plam, tłustych lub brązowych plam pokrytych białawą substancją, która później zmienia się w popielato-szary.
Wskazane jest zbieranie chorych owoców przed sporulacją, co należy robić co tydzień..
Ta choroba atakuje rosnące tkanki rośliny i jest wywoływana przez grzyby Zgubne crinipellis.
Jeśli chodzi o objawy, objawia się na różne sposoby w zależności od dotkniętej części. Najczęściej pojawiają się w punktach wzrostu gałęzi, poduszkach kwiatowych i owocach..
Kiedy ten grzyb atakuje poduszki kwiatowe, nie rodzą się strąki, ale pędy wegetatywne o wyglądzie miotły.
Spowodowany przez grzyba Phytophtora sp. atakuje korzenie, łodygi, liście, owoce i gałęzie kakao.
Objawy to: suche liście i łodyga, przebarwienia na owocach, nekrotyka na korzeniu lub pojawienie się martwicy na korze.
Choroba ta, znana również jako bolesność gwiazd lub czarna zgnilizna korzeni, jest wywoływana przez grzyby. Początkowo atakuje cały system korzeniowy, a później szyjkę łodygi, aż do obumarcia rośliny.
Objawia się żółknięciem liści, więdnięciem, chlorozą, defoliacją, paloteo, wysuszeniem gałęzi i śmiercią.
Jeszcze bez komentarzy