Plik cedr Libanu (Cedrus libani) to duże, wiecznie zielone drzewo iglaste należące do rodziny Pinaceae. Jest to rodzimy gatunek Bliskiego Wschodu, znany również jako cedr Salomona.
Jest to drzewo o spękanej korze, poziomych gałęziach i piramidalnym kształcie, które mierzy ponad 40 m wysokości. Ciemnozielone iglaste liście są krótkie i ostre, pulchne stożki z płaskim wierzchołkiem o delikatnym zielono-fioletowym kolorze, a później szarawym..
To bardzo długowieczne drzewo, które może żyć ponad tysiąc lat. Rośnie w pełnym nasłonecznieniu na glebach przepuszczalnych. Przystosowuje się do gleb wapiennych i suchych, choć preferuje je szczere i żyzne, toleruje sporadyczne przymrozki, ale jest podatna na zanieczyszczenia atmosferyczne.
Jest to godło Libanu, jego wysokiej jakości drewno jest proste i drobnoziarniste, gęste, bardzo aromatyczne i bardzo trwałe. Jako drzewo ozdobne uprawiane jest na skwerach iw parkach, ma również właściwości antyseptyczne, wskazane przy zapaleniach oskrzeli, przeziębieniach, zapaleniach gardła, grypie i zapaleniach zatok..
Indeks artykułów
Drzewo o pniu kolumnowym o średnicy 2-3 mi wysokości 40 m, z poziomymi i mocnymi gałęziami pierwotnymi, które u młodych drzew tworzą piramidalną koronę. U dorosłych pień dzieli się na kilka szerokich i prostych gałęzi, a korona jest wydłużona i nieregularna..
Kora jest szorstka, prążkowana i łuszcząca się o szarawym lub ciemnobrązowym odcieniu, bruzdowana małymi wydłużonymi szczelinami, które są oddzielane małymi fragmentami. Gałęzie rosną poziomo rosnąco, gdy rosną rozwijają się w kształcie parasola.
Liście są sztywne i ostre, igły w kształcie rombu, szaro-zielone, o długości 15-35 mm i szerokości 1-2 mm. Są zgrupowane po 15-35 krótkich pędów ułożonych w makroblasty lub brachyblasty wzdłuż gałęzi pierwotnej i wtórnej.
Generalnie kwitnienie występuje między wrześniem a listopadem, a pierwsze szyszki pojawiają się na drzewach w wieku około 40 lat. Samce o długości 4-5 cm są sztywne, rosną na końcach pędów i dojrzewają od jasnozielonego do bladobrązowego..
Szyszki żeńskie zielono-fioletowe są jajowate, zdrewniałe, żywiczne i łuskowate, mają długość 8-12 cm i szerokość 3-6 cm. Rosną w ten sam sposób na pędach, nie mają szypułki i potrzebują 1,5-2 lat, aby dojrzeć, gdy stają się szaro-brązowe..
Podczas dojrzewania szyszki otwierają się wzdłużnie rozpraszając nasiona, później kruszą się i tylko łodyga pozostaje przyczepiona do rośliny. Owalne nasiona o długości 10-15 mm i średnicy 4-6 mm mają bardzo rozwinięte skrzydło o długości 20-30 mm i jasnobrązowym kolorze..
- Królestwo: Plantae
- Oddział: Pinophyta
- Klasa: Pinopsida
- Zamówienie: Pinales
- Rodzina: Pinaceae
- Płeć: Cedrus
- Gatunki: Cedrus libani Bogacz.
- Cedrus: nazwa rodzaju pochodzi od łacińskiego słowa „cedrus” i greckiego „kedros”. Określenie, pod jakim znane są drzewa z tego rodzaju Cedrus.
- libani: specyficzny przymiotnik odnosi się do Libanu lub położenia geograficznego, w którym gatunek został pierwotnie opisany.
- Cedrus libani var. brevifolia Hak. fa.
- Cedrus libani var. libani Bogacz.
- Cedrus libani var. stenocoma (O. Schwarz) Frankis
- Cedrus libani var. libani: pochodzi z Libanu, zachodniego regionu Syrii i południowego terytorium Turcji. Charakteryzuje się wydłużoną, nie spłaszczoną koroną.
- Cedrus libani var. brevifolia: pochodzi z gór Troodos na Cyprze. Na szczególną uwagę zasługuje powolny wzrost, krótsze igły, wysoka tolerancja na niedobór wody i odporność na ataki szkodników..
- Abies cedrus (L.) Poir.
- Cedrus cedrus (L.) Huth
- Cedrus effusa (Salisb.) Voss
- C. elegans Rycerz
- C. libanensis Juss. ex Mirb.
- Cedrus libanitica Trew ex Pilg.
- Cedrus libanotica Połączyć
- C. patula (Salisb.) K. Koch
- Larix cedrus (L.) Mill.
- Larix patula Salisb.
- Peuce cedrus (L.) Rich.
- Pinus cedrus L.
- Pinus effusa Salisb.
Gatunki Cedrus libani Występuje w systemach górskich wschodniego basenu Morza Śródziemnego, w szczególności w Libanie, Turcji i Syrii. Jego naturalne środowisko znajduje się w regionach górskich, na zboczach lub stromych szczytach, na litozolach pochodzenia wapiennego na wysokości między 1300 a 2100 metrów nad poziomem morza..
Preferuje klimat śródziemnomorski z gorącym, suchym latem i mroźną, wilgotną zimą, ze średnią roczną sumą opadów wynoszącą 1000–1500 mm. Uprawiane jako drzewo ozdobne wymaga gleb gliniasto-gliniastych z dobrym drenażem, suchym środowiskiem i pełnym nasłonecznieniem..
W górzystych regionach Turcji i Libanu znajduje się na wysokości 1300-3000 metrów nad poziomem morza, tworząc czyste lasy lub w połączeniu z Abies cilicica, Pinus nigra, Pinus brutia Y Juniperus spp. Niektóre odmiany, takie jak odmiana, przystosowują się do 500 metrów nad poziomem morza Cedrus libani var. brevifolia endemiczny dla gór Cypru, które rosną między 900 a 1500 metrów nad poziomem morza.
Libańskie drewno cedrowe jest bardzo pachnące i trwałe, ma żółtawobrązowy kolor, który z czasem ciemnieje. Charakteryzuje się prostym i drobnym usłojeniem, jest bardzo stabilnym, trwałym drewnem odpornym na atak grzybów i owadów..
Znajduje zastosowanie w stolarce wewnętrznej do produkcji mebli, drzwi, okien, talerzy, powłok dekoracyjnych, rękodzieła, instrumentów muzycznych i ołówków. W stolarce zewnętrznej służy do wykonywania słupów, belek, słupów i poprzeczek..
Od cywilizacji sumeryjskiej w trzecim tysiącleciu pne. Aż do Cesarstwa Rzymskiego w I wieku naszej ery. C. występuje wzmianka o cedrze Libanu. Fenicjanie używali go do budowy swoich statków i jako daniny za spłatę długów u egipskich faraonów.
W starożytnym Egipcie do budowy drzwi świątyń używano drewna, a do balsamowania używano żywicy. Babilończycy i Asyryjczycy używali go do budowy swoich pałaców, a Grecy do tworzenia posągów bogów i budowy świątyń.
Mówi się, że król Salomon zbudował świątynię Jahwe przy użyciu tego trwałego i aromatycznego drewna. Anglicy wykorzystali drewno cedru z Libanu do budowy połączeń kolejowych na początku XX wieku na Bliskim Wschodzie..
Drewno opałowe o doskonałej wartości kalorycznej wykorzystywane jest do ogrzewania kominów lub jako źródło węgla drzewnego do pieców wapienniczych. Z kory, drewna i szyszek uzyskuje się żywicę zwaną „cedrem” oraz olejek eteryczny zwany „cedrum”..
Dziś cedr Libanu jest uprawiany jako gatunek ozdobny na alejach, placach i parkach. Jest to bardzo ozdobne drzewo o gęstej koronie, które można uprawiać samodzielnie lub na dużych powierzchniach w połączeniu z innymi gatunkami..
Cedr libański zawiera różne aromatyczne olejki eteryczne, które są ekstrahowane z szyszek i igieł ze względu na ich lecznicze właściwości antyseptyczne. Wskazany jest do łagodzenia stanów dróg oddechowych, takich jak zapalenie oskrzeli, przeziębienie, grypa, zapalenie gardła i zatok.
Podobnie jest używany do wytwarzania balsamów, które są nakładane na klatkę piersiową w celu złagodzenia przekrwienia dróg oddechowych. Jednak duża dawka może działać dermokaustycznie, dlatego jej spożycie należy regulować, aby uniknąć niepożądanych skutków..
Olejki eteryczne z cedru są przeciwwskazane, z wyjątkiem niektórych zaleceń lekarskich, podczas ciąży, kobiet karmiących, dzieci poniżej 6 roku życia i pacjentów przewlekle. Podobnie nie należy go stosować miejscowo u dzieci poniżej 6 roku życia, osób z nadwrażliwością skóry lub alergiami układu oddechowego..
Namnażanie odbywa się za pomocą żywych nasion zebranych pod drzewami, przed wysiewem wymagany jest proces wstępnego kiełkowania. Zaleca się nawilżanie nasion przez 24 godziny i rozwarstwienie na zimno przez 15-30 dni w temperaturze 3-5 ºC.
Siew odbywa się w kiełkownikach na żyznym i zdezynfekowanym podłożu, zapewniającym średni odcień i stałą temperaturę otoczenia 20 ºC. Przeszczep przeprowadza się po dwóch latach, wiosną lub jesienią, wprowadzając piasek do gleby, aby sprzyjać drenażowi..
Rozmnażanie wegetatywne można przeprowadzić przez nakładanie warstw delikatnych gałęzi, które są oddzielane od rośliny matecznej po ukorzenieniu. Z sadzonek uzyskuje się sadzonki z delikatnych gałęzi, które muszą być ukorzenione wiosną w warunkach szklarniowych.
Wskazane jest umieszczenie go w terenie przy pełnym nasłonecznieniu. Powinien być umieszczony w miejscu, w którym przez większą część dnia dociera do niego bezpośrednie światło..
Nie jest bardzo wymagająca pod względem jakości gleby, choć preferuje gleby przepuszczalne, lekkie i chłodne, ale niezbyt wilgotne. Wymaga bowiem dobrze odwodnionych gleb, aby uniknąć podlewania gleby, co może skutkować gniciem systemu korzeniowego..
W pierwszej fazie rozwoju zaleca się utrzymywanie podłoża w stanie wilgotnym, aby sprzyjać wzrostowi sadzonek. Młode osobniki do 3-4 lat wymagają częstego podlewania, jednak gdy dorosną dobrze znoszą suszę..
Osadzony na polu podlewa się dopiero po całkowitym wyschnięciu gruntu, zimą odradza się nawadnianie. Dorosłe rośliny rozwijają głęboki i rozległy system korzeniowy, który pozwala roślinie bardzo dobrze wykorzystywać opady.
Podczas zakładania plantacji zaleca się nawożenie na początku wiosny nawozami organicznymi lub kompostowanym obornikiem. Dorosłe drzewa z łatwością odnajdują składniki odżywcze dzięki rozbudowanemu systemowi korzeniowemu, w ten sam sposób wskazane jest okresowe wzbogacanie gleby.
To drzewo nie wymaga przycinania konserwacyjnego, a jedynie usuwania połamanych, chorych lub starych gałęzi. Nie tolerują wysokiej wilgotności względnej i nadmiernej wilgotności w terenie, chociaż wspierają wysokie zakresy temperatur w ciągu dnia i gleby wapienne..
Gatunki Cedrus libani nie jest zbyt podatna na atak szkodników lub chorób, o ile warunki edafoklimatyczne są odpowiednie. Wysoki poziom wilgotności względnej lub nadmierne podlewanie może powodować pojawienie się grzybów w glebie lub na liściach, co powoduje, że sadzonki są bardziej podatne na atak grzybów..
Jest to grzyb saprofityczny, który powoduje znaczne szkody w różnych gatunkach leśnych lub uprawach towarowych. W Libanie cedr atakuje igły, powodując ich żółknięcie, więdnięcie i późniejszą defoliację.
Jest to grzyb należący do podstawczaków, który rośnie w małych, zwartych grupach u podnóża pni. Powszechnie znany jako „grzyb miodowy”, atakuje głównie łodygi i korzenie rosnące w bardzo wilgotnym środowisku..
Ćma cedrowa to szkodnik należący do rodziny Tortricidae, występujący powszechnie na zalesionych obszarach Turcji i Libanu. Stadium larwalne tej ćmy odżywia się liśćmi i delikatnymi pędami rośliny.
Jeszcze bez komentarzy