Plik zygota Definiuje się ją jako komórkę, która powstaje w wyniku połączenia dwóch gamet, jednej samicy i drugiej samca. Zgodnie z ładunkiem genetycznym zygota jest diploidalna, co oznacza, że zawiera pełny ładunek genetyczny danego gatunku. Dzieje się tak, ponieważ każda z gamet, które ją tworzą, zawiera połowę chromosomów gatunku..
Jest często nazywany jajkiem i strukturalnie składa się z dwóch przedjądrzy, które pochodzą z dwóch gamet, które je zapoczątkowały. Podobnie jest otoczona osłoną przezroczystą, która spełnia potrójną funkcję: zapobiega przedostawaniu się innych plemników, utrzymuje razem komórki powstałe w wyniku pierwszych podziałów zygoty i zapobiega implantacji, dopóki zygota nie dotrze do tego miejsca. , idealny w macicy.
Cytoplazma zygoty, a także zawarte w niej organelle są pochodzenia matczynego, ponieważ pochodzą z komórki jajowej.
Indeks artykułów
Zygotę klasyfikuje się według dwóch kryteriów: ilości żółtka i organizacji żółtka..
W zależności od ilości żółtka zygoty może to być:
Ogólnie rzecz biorąc, zygota oligolecito to taka, która zawiera bardzo mało żółtka. Podobnie, w większości przypadków są one małe, a jądro znajduje się w centralnej pozycji..
Ciekawostką jest fakt, że ten typ jaja pochodzi głównie z larw, które mają wolne życie.
Typy zwierząt, w których można zobaczyć ten typ zygoty, to szkarłupnie, takie jak jeżowce i rozgwiazdy; niektóre robaki, takie jak płazińce i nicienie; mięczaki, takie jak ślimaki i ośmiornice; i ssaki takie jak ludzie.
Jest to słowo składające się z dwóch słów, „meso”, które oznacza medium i „lecito”, które oznacza żółtko. Dlatego ten typ zygoty to taki, który ma umiarkowaną ilość żółtka. Podobnie znajduje się głównie w jednym z biegunów zygoty..
Ten typ jaj jest reprezentatywny dla niektórych kręgowców, takich jak płazy, reprezentowane między innymi przez żaby, ropuchy i salamandry..
Słowo polilecito tworzą słowa „poli”, co oznacza dużo lub dużo, oraz „lecito”, co oznacza żółtko. W tym sensie zygota polilecytu to taka, która zawiera dużą ilość żółtka. W tego typu zygocie jądro znajduje się w centralnej pozycji żółtka.
Zygota policyjna jest typowa dla ptaków, gadów i niektórych ryb, takich jak rekiny.
Zgodnie z rozmieszczeniem i organizacją żółtka zygotę dzieli się na:
Słowo isolecito składa się z „iso”, co oznacza równy i „lecito”, co oznacza żółtko. W taki sposób, że zygota typu izolocytów jest zygotą, w której żółtko prezentuje jednorodny rozkład w dostępnej przestrzeni..
Ten typ zygoty jest typowy dla zwierząt, takich jak ssaki i jeżowce.
W tego typu zygocie żółtko jest obfite i zajmuje prawie całą dostępną przestrzeń. Cytoplazma jest dość mała i zawiera jądro.
Ta zygota jest przedstawicielem gatunków ryb, ptaków i gadów.
Jak można wywnioskować z nazwy, w tego typu jajku żółtko znajduje się w centralnej pozycji. Podobnie jądro znajduje się w środku żółtka. Ta zygota charakteryzuje się owalnym kształtem.
Ten typ zygoty jest typowy dla przedstawicieli grupy stawonogów, takich jak pajęczaki i owady.
Zygota to komórka, która tworzy się natychmiast po zapłodnieniu.
Zapłodnienie to proces, w którym gamet męskie i żeńskie łączą się. U ludzi żeńska zygota jest nazywana komórką jajową, a męska zygota - plemnikiem..
Podobnie zapłodnienie nie jest prostym i prostym procesem, ale składa się z szeregu etapów, z których każdy jest bardzo ważny, a mianowicie:
Kiedy plemnik po raz pierwszy kontaktuje się z komórką jajową, robi to w tzw. Zona pellucida. Ten pierwszy kontakt ma znaczenie transcendentalne, ponieważ służy każdej gamecie rozpoznanie drugiej i określenie, czy należą do tego samego gatunku.
Podobnie na tym etapie plemniki są zdolne do przejścia przez warstwę komórek otaczających komórkę jajową, które jako całość są znane jako corona radiata..
Aby przejść przez tę warstwę komórek, plemnik wydziela enzymatyczną substancję zwaną hialuronidazą, która pomaga mu w tym procesie. Kolejnym elementem, który pozwala plemnikom na penetrację tej zewnętrznej warstwy komórki jajowej, jest gwałtowny ruch ogona..
Gdy plemnik przekroczy napromieniowaną koronę, napotyka na kolejną przeszkodę w celu penetracji komórki jajowej: osłonę przezroczystą. To nic innego jak zewnętrzna warstwa otaczająca jajko. Składa się głównie z glikoprotein.
Kiedy główka plemnika wchodzi w kontakt z osłoną przezroczystą, wyzwalana jest reakcja znana jako reakcja akrosomowa. Polega to na uwalnianiu przez plemniki enzymów, które jako całość są znane jako spermiolizyny. Enzymy te są przechowywane w przestrzeni w główce plemnika zwanej akrosomem..
Spermiolizyny to enzymy hydrolityczne, których główną funkcją jest degradacja osłonki przezroczystej, aby ostatecznie w pełni wniknąć do komórki jajowej.
Kiedy zaczyna się reakcja akrosomów, w plemniku wyzwalana jest również seria zmian strukturalnych na poziomie błony komórkowej, co pozwoli mu połączyć swoją błonę z błoną komórki jajowej..
Kolejnym krokiem w procesie zapłodnienia jest fuzja błon dwóch gamet, czyli komórki jajowej i plemnika..
Podczas tego procesu w komórce jajowej zachodzi seria przemian, które umożliwiają wejście plemnika i uniemożliwiają wejście wszystkim innym plemnikom, które je otaczają..
W pierwszej kolejności tworzy się kanał zwany stożkiem zapłodnienia, przez który błony plemnika i komórki jajowej wchodzą w bezpośredni kontakt, który ostatecznie się zlewa..
Równocześnie z mobilizacją jonów, takich jak wapń (Ca+dwa), wodór (H.+) i sód (Na+), który generuje tzw. depolaryzację błony. Oznacza to, że normalna polaryzacja jest odwrócona.
Podobnie pod błoną zalążka znajdują się struktury zwane granulkami korowymi, które uwalniają swoją zawartość do przestrzeni otaczającej zalążek. Dzięki temu uzyskuje się zapobieganie przyleganiu plemników do komórki jajowej, aby nie mogli się do niej zbliżyć.
Aby zygota ostatecznie się uformowała, jądra plemnika i komórki jajowej muszą się zjednoczyć.
Warto pamiętać, że gamety zawierają tylko połowę liczby chromosomów gatunku. W przypadku człowieka są to 23 chromosomy; Dlatego te dwa jądra muszą się połączyć, tworząc diploidalną komórkę z pełnym ładunkiem genetycznym gatunku.
Gdy plemnik dostanie się do komórki jajowej, DNA, które zawiera, jest zduplikowane, podobnie jak DNA przedjądrza komórki jajowej. Następnie oba przedjądrza znajdują się obok siebie.
Membrany rozdzielające te dwa elementy natychmiast rozpadają się iw ten sposób chromosomy, które były w każdym z nich, mogą połączyć się ze swoim homologiem..
Ale na tym wszystko się nie kończy. Chromosomy znajdują się na biegunie równikowym komórki (zygocie), inicjując pierwszy z wielu podziałów mitotycznych w procesie segmentacji..
Po uformowaniu zygoty zaczyna ona podlegać serii zmian i przekształceń, które składają się z kolejnych serii mitoz, które przekształcają ją w masę diploidalnych komórek zwanych morulą..
Proces rozwojowy, przez który przechodzi zygota, obejmuje kilka etapów: rozszczepienie, blastulację, gastrulację i organogenezę. Każdy z nich ma ogromne znaczenie, ponieważ odgrywają kluczową rolę w formowaniu się nowego bytu..
Jest to proces, w którym zygota przechodzi dużą liczbę podziałów mitotycznych, zwielokrotniając liczbę komórek. Każda z komórek, które powstają z tych podziałów, nazywana jest blastomerami..
Proces przebiega w następujący sposób: zygota dzieli się na dwie komórki, z kolei te dwie dzielą się, rozpoczynając cztery, te cztery na osiem, te na 16 i ostatecznie te na 32.
Tworząca się zwarta masa komórek jest znana jako morula. Ta nazwa wynika z wyglądu przypominającego jeżynę.
Teraz, w zależności od ilości i lokalizacji żółtka, istnieją cztery rodzaje segmentacji: holoblastyczna (całkowita), która może być równa lub nierówna; i meroblastyczny (częściowy), który również może być równy lub nierówny.
W tego typu segmentacji cała zygota jest dzielona na segmenty poprzez mitozę, w wyniku czego powstają blastomery. Teraz segmentacja holoblastyczna może mieć dwa typy:
Jest to typowe dla zygot, które zawierają obfite żółtko. W tego typu segmentacji dzieli się tylko tak zwany biegun zwierzęcy. Biegun wegetatywny nie bierze udziału w podziale, więc duża ilość żółtka pozostaje niesegmentowana. Podobnie ten rodzaj segmentacji jest klasyfikowany jako dyskoidalny i powierzchowny..
Tutaj tylko zwierzęcy biegun zygoty doświadcza segmentacji. Reszta tego, która zawiera dużo żółtka, nie jest dzielona na segmenty. Podobnie tworzy się dysk blastomerów, który później zapoczątkuje zarodek. Ten typ segmentacji jest typowy dla zygot telolecytów, zwłaszcza u ptaków i ryb..
W powierzchownym rozszczepieniu meroblastycznym jądro ulega różnym podziałom, ale cytoplazma nie. W ten sposób uzyskuje się kilka jąder, które przesuwają się w kierunku powierzchni, rozprowadzając po całej pokrywie cytoplazmatycznej. Następnie pojawiają się granice komórkowe, które generują blastodermę, która jest peryferyjna i znajduje się wokół żółtka, które nie zostało podzielone na segmenty. Ten rodzaj segmentacji jest typowy dla stawonogów.
Jest to proces, który następuje po segmentacji. Podczas tego procesu blastomery łączą się ze sobą, tworząc bardzo bliskie i zwarte połączenia komórkowe. Blastula powstaje w wyniku wybuchu. Jest to wydrążona struktura w kształcie kuli z wewnętrzną wnęką zwaną blastocele..
To zewnętrzna warstwa komórek nazywana jest również trofoblastem. Ma to ogromne znaczenie, ponieważ z niego powstanie łożysko i pępowina, ważne struktury, przez które ustala się wymiana między matką a płodem..
Składa się z dużej liczby komórek, które migrowały z wnętrza moruli na peryferia.
Jest to wewnętrzna jama blastocysty. Tworzy się, gdy blastomery migrują do zewnętrznych części moruli, tworząc blastodermę. Blastocele jest zajęta przez płyn.
Jest to wewnętrzna masa komórkowa, która znajduje się wewnątrz blastocysty, a konkretnie na jednym z jej końców. Z embrionu powstanie sam zarodek. Zarodek z kolei składa się z:
Zarówno epiblast, jak i hypoblast są niezwykle ważnymi strukturami, ponieważ z nich rozwiną się tak zwane liście zarodkowe, które po serii przemian dadzą początek różnym narządom, z których składa się osoba..
Jest to jeden z najważniejszych procesów zachodzących podczas rozwoju embrionalnego, ponieważ umożliwia tworzenie się trzech listków zarodkowych: endodermy, mezodermy i ektodermy..
To, co dzieje się podczas gastrulacji, to fakt, że komórki epiblastów zaczynają się namnażać, aż jest ich tak wiele, że muszą przenieść cię w drugą stronę. W taki sposób, że poruszają się w kierunku hipoblastu, a nawet potrafią wyprzeć niektóre z jego komórek. Tak powstaje tak zwana prymitywna linia.
Natychmiast następuje wgłobienie, przez które komórki tej prymitywnej linii są wprowadzane w kierunku blastocele. W ten sposób powstaje wnęka znana jako archenteron, która ma otwór, blastopore.
Tak powstaje zarodek dwuwarstwowy, złożony z dwóch warstw: endodermy i ektodermy. Jednak nie wszystkie żyjące istoty pochodzą z embrionu dwuwarstwowego, ale są też inne, takie jak ludzie, które pochodzą z embrionu trójwarstwowego.
Ten trójwarstwowy zarodek powstaje, ponieważ komórki archenteronu zaczynają się rozmnażać, a nawet znajdują się między ektodermą a endodermą, dając początek trzeciej warstwie, mezodermie..
Z tej listka zarodkowego powstaje nabłonek narządów układu oddechowego i pokarmowego, a także inne narządy, takie jak trzustka i wątroba..
Daje początek kościom, chrząstkom i mięśniom prążkowanym lub dobrowolnym. Podobnie powstają z niego narządy układu krążenia i inne, takie jak m. In. Nerka, gonady i mięsień sercowy..
Odpowiada za tworzenie się układu nerwowego, skóry, paznokci, gruczołów (potowych i łojowych), rdzenia nadnerczy i przysadki mózgowej..
Jest to proces, w którym z listków zarodkowych i poprzez serię przemian powstają wszystkie organy, z których będzie się składać nowy osobnik..
Mówiąc ogólnie, podczas organogenezy dochodzi do tego, że komórki macierzyste, które są częścią listków zarodkowych, zaczynają wyrażać geny, których funkcją jest określenie, jaki typ komórki ma powstać.
Oczywiście, w zależności od poziomu ewolucji istoty żywej, proces organogenezy będzie mniej lub bardziej złożony.
Jeszcze bez komentarzy