Cistus clusii charakterystyka, taksonomia, siedlisko, rozmieszczenie, zastosowania

3546
Philip Kelley

Gatunki Cistus clusii, znany jako romerina lub rozmaryn męski, to krzewiasta roślina należąca do rodziny Cistaceae. Naturalna z basenu Morza Śródziemnego, jest rośliną iberyjsko-północnoafrykańską, która przystosowuje się do słabo urodzajnych gleb pochodzenia wapiennego.

Romerina to silnie rozgałęziona roślina o zimozielonych, wąskich i przeciwległych liściach, lekko oślizgłych w dotyku i wystarczających. Zwykle jest mylony z rozmarynem (Halimium umbellatum), ale jego kwiaty są większe i wydziela silny zapach żywicy.

Cistus clusii. Źródło: © Hans Hillewaert

Kwiaty są zebrane w skupione kwiatostany po 3-8 jednostek koloru białego z wydłużonymi i owłosionymi szypułkami, które kwitną od kwietnia do lipca. Jest to gatunek bardzo odporny na suszę i zdolny do wzrostu na glebach zakamienionych i kamienistych, idealny do odnawiania i zrównoważonego ogrodnictwa..

Rzeczywiście rośnie na piaszczystych i suchych glebach pochodzenia wapiennego, na zaroślach i kamienistych zboczach związanych z dzikimi uprawami suchymi. Powszechnie znany jest, oprócz romeryny i rozmarynu męskiego, jako czarny step, jagz, garnek bankructwa czy tamarilla..

W tradycyjnej sklepiku drzewnym stosowany jest jako środek przeciwzapalny i gojący kontuzje zewnętrzne, stosowany jest również jako regenerator skóry głowy. Z drugiej strony spożywanie naparów z liści i łodyg romeryny jest skutecznym działaniem przeciwreumatycznym i piersiowym, co również sprzyja krążeniu.

Indeks artykułów

  • 1 Charakterystyka ogólna
    • 1.1 Przewóz
    • 1.2 Liście
    • 1.3 Kwiatostany
    • 1.4 Owoce
    • 1.5 Fitochemia
  • 2 Taksonomia
    • 2.1 Etymologia
  • 3 Siedlisko i rozmieszczenie
  • 4 Zastosowania
    • 4.1 - Leczniczy
    • 4.2 - Ozdobne
  • 5 Referencje

Ogólna charakterystyka

Łożysko

Gatunki Cistus clusii Jest to zimozielony krzew o wyprostowanych gałęziach i krótkim pokroju, osiągający zaledwie metr wysokości. Zwykle od 40 do 70 cm długości, z gęsto rozgałęzionymi, szarawymi lub brązowawymi łodygami, które są lekko owłosione, gdy są miękkie..

Listowie

Dojrzewające gałęzie o pionowym wzroście i wyprostowane od podstawy są gęsto pokryte małymi przeciwległymi i liniowymi liśćmi. Liście są jasnozielone na górnej stronie, również przezroczyste i owłosione na spodniej stronie. Ma pomięte marginesy i wyraźne żyłkowanie.

Kwiatostany

Kwiaty pentameryczne o średnicy 2,5-3 cm i białawym odcieniu są pogrupowane w 3-8 jednostek w kwiatostanach końcowych. Mają szypułki, szypułki i owłosione kielichy, trzy działki liściaste, a także jajniki i widoczne pręciki..

Szczegóły dotyczące kwiatów Cistus clusii. Źródło: © Hans Hillewaert

Owoc

Owocem jest kapsułka o długości 4-8 mm, podzielona na pięć zaworów z obfitymi włoskami lub nitkami gwiaździstymi. Nasiona są gładkie lub lekko ziarniste. Kwitnie wiosną, a owocowanie latem.

Fitochemia

Romerin wydziela oleogomorresynę składającą się z gum, estrów, ladaniolu, fenoli i gorzkich składników, które nadają jej charakterystyczny zapach. Olejek eteryczny zawiera ponad 50 substancji, w tym borneol, kalamen, kamfen, limonen, tlenek ariofilenu, pinen, sabinen i tricyklinę..

Taksonomia

- Królestwo: Plantae.

- Subkingdom: Tracheobionta.

- Oddział: Magnoliophyta.

- Klasa: Magnoliopsida.

- Podklasa: Dilleniidae.

- Zamówienie: Malvales.

- Rodzina: Cistaceae.

- Płeć: Czystek.

- Gatunki: Cistus clusii Dunal.

- Podgatunki:

- Cistus clusii subsp. clusii.

- Cistus clusii subsp. multiflorus Demoly.

Etymologia

- Czystek: nazwa rodzaju pochodzi z języka greckiego "kisthos„zlatynizowane jako”torbiel„w odniesieniu do różnych gatunków z rodzaju Czystek L. Z drugiej strony, niektórzy autorzy wiążą kształt owocu z greckim terminem „kistē„co oznacza koszyk lub pudełko.

- clusii: specyficzny przymiotnik został przypisany na cześć szesnastowiecznego flamandzkiego botanika Carolusa Clusiusa.

Kwiatostany zgrupowane w baldachach. Cistus clusii. Źródło: Neojavi2001 [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]

Siedlisko i dystrybucja

Romerina rośnie na glebach piaszczystych i kamienistych, najlepiej pochodzenia wapiennego, nawet na glebach o dużej zawartości gipsu. Ma również niewielkie wymagania pokarmowe, dlatego efektywnie rozwija się na glebach mało żyznych z niską zawartością materii organicznej..

Rośnie przy pełnym nasłonecznieniu, w środowisku suchym i o niskiej wilgotności. Jest również odporny na sporadyczne przymrozki. Zamieszkuje krzaki, ugory lub obszary interwencyjne, również na wydmach na obszarach o suchym klimacie śródziemnomorskim do 1200 metrów nad poziomem morza..

Występuje dziko w całym basenie Morza Śródziemnego, na południe od półwyspu włoskiego i Afryki Północnej od wybrzeża Atlantyku po Tunezję. Na Półwyspie Iberyjskim znajduje się na południowym wybrzeżu oraz na Balearach.

Aplikacje

- Leczniczy

W medycynie rzemieślniczej romeryna jest tradycyjnie stosowana w celu złagodzenia problemów z krążeniem, reumatyzmu i zaburzeń układu oddechowego.

Cistus clusii w swoim naturalnym środowisku. Źródło: Ghislain118 http://www.fleurs-des-montagnes.net [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]

Krążenie krwi

Spożywanie naparów z liśćmi romeryny sprzyja ukrwieniu u osób, które stoją przez długi czas podczas pracy.

Dla lepszego efektu zaleca się macerację liści i łodyg oraz spożycie powstałego płynu. Dodatkowo ten ekstrakt o nieprzyjemnym smaku reguluje pojawianie się żylaków..

Przeciwzapalny

Kąpiele sitowe z wywarami z liści lub miejscowe stosowanie kremów na bazie roślin działają przeciwzapalnie na kończyny dolne.

Rzeczywiście, problemy związane z ciężkością lub obrzękiem nóg można złagodzić poprzez relaksujące masaże z użyciem romeryny jako składnika aktywnego..

Antyreumatyczne

Stosowanie okładów z macerowanych liści i gałęzi pomaga złagodzić dolegliwości bólowe reumatyczne. Rzeczywiście, do przygotowania wywaru używa się rozdrobnionych liści i gałęzi, kompres zaimpregnowany tym wywarem nakłada się na dotkniętą część, aby uspokoić ból.

Antykatarrhal

Regularne spożywanie naparu z liści i gałęzi romeryny raz dziennie łagodzi objawy przeziębienia. Ten napar jest również skuteczny w łagodzeniu migreny i jako płyn do płukania ust, łagodzący bóle zębów..

Nadciśnienie 

Oprócz poprawy krążenia, regularne spożywanie wlewów romeryny obniża ciśnienie krwi u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. W tym celu wywar z liści i gałęzi rozcieńcza się do niższego stężenia, przyjmując 1-2 razy dziennie, aż do uzyskania pożądanego efektu..

Przeciwwskazania

Spożywanie romeryny powinno odbywać się z dużą ostrożnością, w zależności od konsystencji i stanu zdrowia osoby, która go spożywa. Należy zauważyć, że przy spożyciu produkt nie jest toksyczny, ponieważ jego skutki uboczne zostały mało zbadane..

Cistus clusii ozdobny. Źródło: Ghislain118 http://www.fleurs-des-montagnes.net [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)]

- Ozdobny

Ze względu na swój rustykalny charakter i obecność atrakcyjnych kwiatów jest stosowany do renowacji terenów przybrzeżnych lub wydm nadmorskich. Idealnie nadaje się również do ogrodów o niskim stopniu utrzymania w grupach z gatunkami krzewów, zwłaszcza na brzegach z wpływami morskimi..

Bibliografia

  1. Blasco-Zumeta, J. (2013) Cistus clusii Dunal. Rodzina Cistaceae. Flora Pina De Ebro i jej regionu. Monteriza.
  2. Cistus clusii. (2019). Wikipedia, wolna encyklopedia. Odzyskane na: es.wikipedia.org
  3. González, J.A., Vallejo, J.R. oraz Amich, F. (2018) Cistus clusii Dunal w DC. Hiszpański spis tradycyjnej wiedzy związanej z różnorodnością biologiczną.
  4. Herrero, Joaquín (2010) Cistus clusii (męski rozmaryn, romerina). Flora Iberii. Flora i świat roślin iberyjskich. Odzyskane w: floradeiberia.com
  5. López Espinosa, J.A. (2018) Quiebraolla, Romero Macho. Cistus clusii [Cistaceae]. Region cyfrowy Murcji. Odzyskane w: regmurcia.com

Jeszcze bez komentarzy