Plik choanocyty Są to wiciowate komórki jajowate, charakterystyczne i wyłączne dla gromady porifera, które wykorzystują je do przemieszczania wody przez złożone, również unikalne, kanały. Komórki te tworzą pseudoepitelium, które wyściela wewnętrzne powierzchnie gąbek, zwane coanodermą..
Coanoderma może być prosta i ciągła lub może mieć fałdy lub podziały. Ogólnie rzecz biorąc, ten pseudoepithelium składa się z pojedynczej warstwy komórkowej, takiej jak pinakoderma, która wyściela zewnętrzną.
W zależności od grupy gąbek można ją złożyć lub podzielić w niektórych przypadkach, gdy zwiększa się objętość mezohilo gąbki.
Indeks artykułów
Na ogół pokrywają przedsionki gąbek i tworzą komory w gąbkach z grupy sykonoidów i leukonoidów..
Podstawa tych komórek spoczywa na mezohylu, który stanowi tkankę łączną gąbek, a na jej wolnym końcu znajduje się kurczliwy i przezroczysty kołnierz, który otacza u podstawy długą wici..
Kurczliwy kołnierz składa się z szeregu mikrokosmków, umieszczonych jeden obok drugiego, które są połączone ze sobą cienkimi mikrowłóknami tworzącymi siateczkę śluzową, tworząc rodzaj wysoce wydajnego urządzenia filtrującego. Liczba mikrokosmków może być zmienna, jednak wynosi od 20 do 55.
Wić ma pulsacyjne ruchy, które przyciągają wodę w kierunku kołnierza z mikrofibryli i zmusza ją do wyjścia przez górną część kołnierza, która jest otwarta, umożliwiając przedostawanie się O2 i składników odżywczych oraz wydalanie odpadów.
Bardzo małe zawieszone cząstki są uwięzione w tej sieci w sposób nieselektywny. Te, które są duże, ślizgają się przez wydzielany śluz w kierunku podstawy kołnierza, gdzie są pochłonięte. Ze względu na rolę choanocytów w fagocytozie i pinocytozie komórki te są silnie wakuolowane..
Ułożenie ziarenkowatych determinuje trzy konstrukcje ciał ustalonych w poriferach. Te układy są bezpośrednio związane ze stopniem skomplikowania gąbki. Ruch wici czoanocytów nie jest jednak w żadnym przypadku zsynchronizowany, jeśli zachowują one kierunkowość swoich ruchów.
Komórki te są odpowiedzialne za wytwarzanie prądów w gąbkach, które przechodzą przez nie w całości poprzez ruch wici i wychwytywanie małych cząstek pokarmu rozcieńczonych w wodzie lub nie, z wykorzystaniem procesów fagocytozy i pinocytozy..
W gąbkach asconoidów, które mają najbardziej uproszczoną konstrukcję, choanocyty znajdują się w dużej komorze zwanej gąbczastą lub przedsionkiem. Ten projekt ma wyraźne ograniczenia, ponieważ choanocyty mogą wchłaniać tylko cząsteczki pokarmu, które znajdują się bezpośrednio w pobliżu przedsionka..
W konsekwencji przepuklina gąbczasta musi być mała, a zatem gąbki asconoidalne są rurkowate i małe..
Chociaż podobny do gąbek asconoidalnych, w tej konstrukcji ciała, wewnętrzny pseudoepithelium, coanoderm, złożył się na zewnątrz, tworząc zestaw kanałów gęsto zaludnionych przez choanocyty, zwiększając w ten sposób powierzchnię wchłaniania..
Średnica tych kanałów jest znacznie mniejsza w porównaniu z gąbczastą przepukliną gąbek asconoidów. W tym sensie woda, która wpływa do kanałów, produkt ruchu wici choanocytów, jest dostępna i jest w zasięgu, aby uwięzić cząsteczki pokarmu..
Wchłanianie pokarmu zachodzi tylko w tych kanałach, ponieważ gąbczasta komora sykonoidalna nie ma komórek wiciowców, jak w przypadku asconoidów, a zamiast tego obejmuje komórki typu nabłonkowego zamiast choanocytów..
W tego typu organizacji ciała powierzchnie pokryte przez choanocyty są znacznie większe..
W tym przypadku choanocyty są rozmieszczone w małych komorach, w których mogą skuteczniej filtrować dostępną wodę. Korpus gąbki ma dużą liczbę tych komór, u niektórych dużych gatunków przekracza 2 miliony komór..
Brak wyspecjalizowanych tkanek i narządów w rodzaju porifera oznacza, że podstawowe procesy muszą zachodzić na poziomie poszczególnych komórek. W ten sposób choanocyty mogą uczestniczyć w różnych procesach utrzymania jednostki..
Choanocyty odgrywają oczywiście ważną rolę w odżywianiu gąbki, ponieważ są odpowiedzialne za wychwytywanie cząstek pokarmu za pomocą ruchu wici, kołnierza mikrokosmków oraz procesów fagocytozy i pinocytozy..
Jednak zadanie to nie jest wyłączne dla choanocytów i jest również wykonywane przez komórki nabłonka zewnętrznego, pinakocyty, które poprzez fagocytozę pochłaniają cząsteczki pokarmu z otaczającej wody oraz komórki totipotencjalne komórek porowatych w mezohylu (archeocyty)..
W obrębie choanocytu następuje tylko częściowe trawienie pokarmu, ponieważ wakuola przewodu pokarmowego jest przenoszona do archeocytu lub innej wędrującej mezohylowej komórki ameboidalnej, gdzie kończy się trawienie.
Mobilność tych komórek w mezohilo zapewnia transport składników odżywczych w całym ciele gąbki. Ponad 80% spożywanego materiału odżywczego przechodzi przez proces pinocytozy.
Ponadto, jeśli chodzi o rozmnażanie, wydaje się, że plemniki pochodzą lub pochodzą z choanocytów. W ten sam sposób u kilku gatunków choanocyty mogą również przekształcić się w oocyty, które również powstają z archeocytów..
Proces spermatogenezy zachodzi, gdy wszystkie choanocyty w komorze stają się spermagonią lub gdy transformowane choanocyty migrują do mezohylu i agregują. Jednak w niektórych demo-gąbkach gamety pochodzą z archeocytów..
Po zapłodnieniu żyworodnymi gąbkami zygota rozwija się w rodzicu, żerując na nim, a następnie uwalniana jest orzęsiona larwa. W tych gąbkach jedna osoba uwalnia plemniki i przenosi je do systemu kanałów drugiej osoby..
Tam choanocyty pochłaniają plemniki i przechowują je w pęcherzykach podobnych do pokarmu, stając się komórkami transporterowymi..
Te choanocyty tracą kołnierz mikrokosmków i wici, przechodząc przez mezohyl jako komórka ameboidalna do oocytów. Te choanocyty są znane jako przeniesienie.
Choanocyty odgrywają również dużą rolę w procesach wydalania i wymiany gazów. Część tych procesów zachodzi poprzez prostą dyfuzję przez ziarnodermę.
Jeszcze bez komentarzy