Plik Zachodnia Kordyliera Kolumbii Jest to system górzysty, który wraz ze Wschodem i Środkiem tworzą trzy gałęzie tworzące Andy w Kolumbii, pochodzące z Argentyny, a kończące się w Wenezueli..
Jego lokalizacja zaczyna się w departamencie Nariño, w węźle Pastos i przecina wybrzeże Pacyfiku, aż dociera do węzła Paramillo w Antioquia i Córdoba, gdzie oddziela się, tworząc pasma górskie na wschód od Ayapel, na zachód od Abibe i do centrum pasmo górskie San Jerónimo.
Rozszerzenie zachodniej Cordillera obejmuje 31% departamentu Antioquia, 19% Córdoba, 13% Nariño, 19% Chocó, 12% Valle del Caura, 3% Risaralda, 9% Cauca i 1% Caldas.
Zachodnia Kordyliera Kolumbii jest najmniejszą z kordylier: ma wysokość 2700 metrów nad poziomem morza, a jej maksimum można zobaczyć w departamencie Nariño w wulkanie Cumbal, położonym 79 km na południowy zachód od miasta Pastwisko i wysokość 4764 metrów nad poziomem morza.
To pasmo górskie jest oddzielone od środkowego doliną rzeki Cauca. Na swoim wschodnim froncie tworzy wielki kanion z przednią częścią pasma górskiego Central, która ustępuje nizinom Karaibów. Podobnie po swojej północnej i północno-zachodniej stronie osiąga zbocze Atlantyku.
Indeks artykułów
Zachodnia Kordyliera Kolumbii ma długość 1200 km, powierzchnię 76 000 km2 i wysokość 2700 m..
Jego maksymalna depresja wynosi 380 m, zwana sierpem Minamá, gdzie rzeka Patía - u ujścia do Oceanu Spokojnego - przecina pasmo górskie i wznosi się ponownie w kierunku wybrzeża Pacyfiku.
Trzy pasma górskie różnią się od siebie; W tym sensie region Occidental jest najmniejszym, najniższym i najmniej zaludnionym, który tworzy gałęzie Andów..
W zachodniej Cordillera zatrzymują się tropikalne wiatry znad Oceanu Spokojnego; Ponadto nie ma w tym wiecznego śniegu, ale ma gęstą roślinność i wilgotny las tropikalny. Jednak warunki jego klimatu, fauny i flory różnią się w zależności od obszaru geograficznego, na którym jest rozmieszczony..
To pasmo górskie ma strategiczny system ekosystemowy, na który składają się równiny zalewowe, paramo, obszary skaliste oraz subandyjskie, tropikalne i andyjskie wilgotne lasy..
Badania wskazują, że fundamenty zachodniej Kordyliery Kolumbii powstały w erze mezozoicznej. Bazy te powstały w okresie kredy, który rozpoczął się 145 milionów lat temu i zakończył 66,4 miliona lat temu..
W erze kenozoicznej, w okresie czwartorzędu, wypiętrzenie i większa aktywność erupcyjna zapoczątkowano na południe od zachodniej Kordyliery i Kordyliery Centralnej.
W okolicy znajduje się 12 czynnych wulkanów, z których 8 wybuchło; w sumie jest ich 38 w paśmie górskim. Jego osadowe, inwazyjne i wulkaniczne pochodzenie jest związane z procesami subdukcji płyty Pacyfiku.
Zachodnia Kordyliera Kolumbii składa się ze 112 wrzosowisk. Wśród tych wrzosowisk są:
- Paramo Paramillo, o wysokości 3960 metrów nad poziomem morza.
- Frontino páramo, które ma wysokość 4080 metrów nad poziomem morza.
- Wzgórze Roldanillo o wysokości 3650 metrów nad poziomem morza.
- Wzgórze Caramanta o wysokości 3800 metrów nad poziomem morza.
- Farallones de Cali, który ma wysokość 4400 metrów nad poziomem morza.
Wśród najważniejszych cech geograficznych zachodniej Kordyliery Kolumbii możemy wymienić:
Znajduje się na południu Kolumbii i jest wulkanem z najwyższym punktem w Nariño, o wysokości 4764 metrów nad poziomem morza. Jego lokalizacja znajduje się 79 kilometrów na południowy zachód od miasta Pasto, w gminie Cumbal. Jego ostatnia erupcja miała miejsce w 1926 roku.
Jest to zaśnieżony i aktywny wulkan, który ma wysokość 4748 metrów nad poziomem morza i znajduje się między granicą Kolumbii i Ekwadoru, a konkretnie w węźle Pastos. Nie ma żadnych zapisów o erupcji wulkanu
W departamencie Nariño znajduje się półaktywny wulkan Azufral o wysokości 4070 metrów nad poziomem morza. Jest uważany za rezerwat przyrody, a jego ostatnia erupcja miała miejsce w 930 rpne. do.
Jest to formacja skalna o wysokości 4400 metrów nad poziomem morza. Rzeki, które powstają na tym obszarze, nie tylko dostarczają wodę mieszkańcom, ale także wytwarzają energię elektryczną dla społeczności Cali i Valle de Cauca.
Tatama znajduje się na wysokości od 2000 do 4200 metrów nad poziomem morza. Znajduje się między gminą El Águila - w departamencie Valle del Cauca-, La Celia - w departamencie Risaralda - i San José del Palmar w Chocó.
Jego ekosystem jest w doskonałym stanie ochrony, dzięki czemu jest naturalnym ostoją gatunków zwierząt i roślin. Ze względu na swoje walory i naturalną wielkość jest również miejscem naukowym i chronionym..
Páramo de Frontino, znane również jako Páramo del Sol, znajduje się w Antioquia. Jego minimalna wysokość waha się od 2600 metrów nad poziomem morza, a maksymalny punkt sięga 4080 metrów nad poziomem morza. Jest to obszar o ogromnym znaczeniu dla ludzkości ze względu na bogactwa naturalne.
Jest to zaludniony obszar o ogromnym bogactwie flory i fauny. Ma 460 000 hektarów i znajduje się na wysokości od 100 do 3960 m n.p.m., między departamentami Córdoba i Antioquia, w ostatecznym przedłużeniu skrajnej północy zachodniej Kordyliery..
Wśród żyjących tam gatunków są między innymi lew rudy, tygrys motyl, niedźwiedź okularowy, tapir, marimonda i tygrys pintamenuda..
Flora Paramillo del Sinú jest bardzo zróżnicowana; Na tym obszarze znaleziono między innymi zimne dęby ziemne, mazábalos, laury, cedry, tralki, mahoń, ceibas, tolua, kminek, palniki węglowe i encompas..
W zachodniej Kordyliery znajdują się również obszary chronione, które nazwano parkami narodowymi. Wśród nich wyróżniają się:
- Narodowy Park Narodowy Farallones de Cali.
- Narodowy Park Narodowy Las Orquídeas.
- Narodowy Park Munchique.
- Narodowy Park Narodowy Paramillo.
- Narodowy Park Narodowy Tatamá.
Klimat zachodniej Kordyliery Kolumbii nie jest taki sam we wszystkich punktach jej szerokiego zasięgu. Temperatury są cieplejsze na obszarze zachodnim: mogą wahać się od 3 ° C na obszarach wysokich do 27 ° C na obszarach nizinnych.
Dni w zachodniej Kordyliery mogą być słoneczne lub zimne i deszczowe, a temperatury zmieniają się dramatycznie. Mogą również wystąpić niewielkie opady śniegu.
To samo dotyczy opadów deszczu. Na południowym stoku Kordyliery Zachodniej może padać około 2500 mm rocznie, podczas gdy stok północny jest znacznie bardziej wilgotny, a opady sięgają 4500 mm rocznie..
Wrzosowiska zachodniej Kordyliery w Kolumbii pokryte są mgłą, przez co są mokre i zimne.
Należy podkreślić, że na torfowiskach położonych w kierunku zachodniego stoku występują częste opady atmosferyczne, dlatego są one bardziej wilgotne, ponieważ mają silny wpływ wiatrów; wpływa również wpływ prądów z Oceanu Spokojnego.
Jako przykład posłużmy się Páramo de Frontino, położonym w Antioquia, aby poznać warunki klimatyczne jednego z obszarów zachodniej Kordyliery.
To wrzosowisko utrzymuje podobny klimat przez cały rok; jego wysokość i położenie określają jego cechy klimatyczne. Ponadto ma okres letni i zimowy.
Jego temperatura waha się od 6 ° C do 12 ° C, a lasy są wilgotne z rocznymi opadami 2000 mm.
Główne rzeki tworzące zachodnią Kordylierę w Kolumbii rodzą się w węźle Pastos.
Rzeka Cauca jest częścią zachodniej Kordyliery i jest jedną z najważniejszych w Kolumbii. Podobnie jest uważana za główną oś rzeki, ponieważ przecina się z południa na północ.
Cauca jest drugą najważniejszą rzeką w kraju i płynie od masywu kolumbijskiego do ujścia do rzeki Magdaleny. Ma długość 1350 km i tylko 620 km jest spławnych.
Do Cauca wpływają ważne rzeki, między innymi Bugalagrande, Desbaratado, San Juan i La Vieja..
Na przedłużeniu zachodniej Kordyliery znajdują się również inne zbiorniki wodne, które są częścią tego ogromnego i ważnego obszaru; niektóre z tych rzek są następujące:
- Widok.
- Chaqueradó
- Venadom.
- San Juan del Micay.
- Zielony.
- Szmaragd.
- Czysta woda.
- Quiparadó.
- umarłem.
- Brudny.
- Baud.
- Pichindé.
- Pance.
- Atrato.
- Święty Joaquin.
- Święty Jerzy.
- Patia.
- Guapi
- Sinú.
Jeszcze bez komentarzy