Plik kryminologia kliniczna To nurt kryminologii odpowiada za badanie stanu psychicznego ludzi popełniających przestępstwa. Opiera się na przekonaniu, że aby osoba popełniła przestępstwo, musi mieć określone cechy patologiczne w swojej osobowości lub cierpieć na chorobę psychiczną.
W tym sensie kryminologia kliniczna stara się zrozumieć, dlaczego pojawiają się zachowania przestępcze, aby móc rozwiązać podstawowy problem. Zatem jednym z głównych celów tej dyscypliny jest ponowna integracja przestępców ze społeczeństwem..
Ta gałąź kryminologii nie stara się brać odpowiedzialności za swoje czyny od osób popełniających przestępstwa, ale ich reedukować, aby przestali stanowić zagrożenie dla społeczeństwa. W tym celu łączy narzędzia z różnych dyscyplin, takich jak tradycyjna kryminologia, psychologia i socjologia..
Indeks artykułów
Kryminologia kliniczna narodziła się jako produkt uboczny XIX-wiecznego trendu znanego jako „pozytywizm kryminologiczny”.
Teoria ta, sformułowana przez takich myślicieli jak César Lombroso, Enrico Ferri i Rafael Garófolo, była daleka od klasycznej koncepcji kryminologii, która dominowała do tego czasu..
Głównym celem autorów tego nurtu było zastosowanie metody naukowej do badania i wyjaśniania zachowań przestępczych.
Wcześniej, w tzw. „Klasycznej szkole” kryminologii, przestępstwa rozumiano jako pojedyncze zdarzenia, bez nadawania znaczenia cechom społecznym przestępcy czy jego otoczenia..
Autorzy nowej teorii podjęli skoordynowane wysiłki, aby sformułować idee oparte na wiedzy eksperymentalnej, bez wpływu idei religijnych lub moralnych lub koncepcji, które nie zostały udowodnione metodą naukową..
Ten pozytywizm rozprzestrzenił się bardzo szybko, stając się wówczas bardzo ważnym paradygmatem w kryminologii..
Pozytywizm kryminologiczny rozwijał się głównie w dwóch kierunkach. Z jednej strony pojawił się aspekt antropologiczny, którego bronił Lombroso.
Próbował wyjaśnić przestępcze zachowanie ludzi na podstawie czynników biologicznych, biorąc pod uwagę, że niektóre osoby rodzą się predysponowane do przestępczości.
Z drugiej strony Ferri uważał, że przestępstwa tłumaczy się przede wszystkim czynnikami socjologicznymi; to znaczy osoba popełnia przestępstwo ze względu na kulturę, w której była zanurzona.
Jednak oba nurty uzupełniały się wzajemnie, zamiast pozostawać w sprzeczności. Osiągnięto to, ponieważ zarówno autorzy, jak i ich zwolennicy używali metody naukowej do weryfikacji swoich twierdzeń..
W następnych dziesięcioleciach odkrycia dokonane przez tych autorów i ich następców stały się częścią dorobku wiedzy kryminalistycznej..
I tak w 1925 r. W Londynie odbył się Międzynarodowy Kongres Penitencjarny, na którym ogłoszono, że wszyscy przestępcy powinni przejść badania fizyczne i psychiczne..
W następnych dziesięcioleciach na całym świecie zaczęto otwierać centra kryminologii klinicznej. Niektóre z najważniejszych to San Quintín (USA, 1944), Rzym (Włochy, 1954), Madryt (Hiszpania, 1967) i Toluca (Meksyk, 1966).
Kryminologia kliniczna ma kilka głównych celów, jeśli chodzi o badanie, dlaczego dana osoba popełnia przestępstwa.
Obejmują one poznanie motywacji podmiotu, zdiagnozowanie, dlaczego popełnił przestępstwo, zaproponowanie leczenia w celu uniknięcia podobnych problemów w przyszłości oraz ocena zmian wywołanych przez interwencję, gdy już wystąpiła..
W tym celu stosuje się szereg narzędzi i procedur, które pozwalają kryminologowi wydobyć jak najwięcej informacji na temat sprawcy i istotnych dla sprawy czynników. Następnie zobaczymy niektóre z najważniejszych procedur.
Aby zrozumieć, co dzieje się w umyśle przestępcy, pierwszą rzeczą do zrobienia jest zbadanie jego rejestru karnego i rodzajów przestępstw, które wcześniej popełnił.
Osoba, która wystąpiła przeciwko prawu tylko raz w izolacji, to nie to samo, co osoba, która wielokrotnie łamie zasady.
W toku procesu sądowego sporządzane są różnego rodzaju relacje psychiczne, socjologiczne i biologiczne oskarżonego. Dlatego kryminolog kliniczny, który chce dowiedzieć się więcej o tej osobie, przejrzy całą wiedzę zebraną przez ekspertów w trakcie tego procesu..
Na przykład specjalista może zbadać różne testy osobowości lub inteligencji, badania lekarskie i historię rodzinną pacjenta..
Jednym z najłatwiejszych sposobów, aby dowiedzieć się więcej o przestępcy, jest po prostu przesłuchanie go..
Ten wywiad zwykle należy do kategorii wywiadu częściowo ustrukturyzowanego; to znaczy, niektóre z najbardziej istotnych pytań zostaną przygotowane z wyprzedzeniem, pozostawiając pewną swobodę improwizacji.
Gdyby te wszystkie procedury nie wystarczały, kryminolog kliniczny mógłby zastosować inne techniki u badanego, takie jak testy osobowości lub testy psychologiczne..
Możesz także przeprowadzić obserwację sprawcy w swoim codziennym życiu, a także przeprowadzić wywiad z bliskimi mu osobami, aby uzyskać więcej informacji..
Najbardziej wpływowymi autorami kryminologii klinicznej byli ci należący do szkoły włoskiej. Wśród nich są César Lombroso, Enrico Ferri i Raffaele Garofalo.
Był jednym z założycieli Szkoły Włoskiej. Lombroso był głównym promotorem praktycznego zastosowania patologii.
Twoja książka Eksperymentalny traktat antropologiczny o przestępcy, który został opublikowany w 1876 roku, był jednym z najbardziej wpływowych na rozwój współczesnej kryminologii.
Jego głównym wkładem była klasyfikacja przestępców na sześć różnych typów, w oparciu o różne dane antropometryczne, które zebrał w swoich badaniach.
W późniejszych latach pomysły te stały się bardzo kontrowersyjne w swojej dziedzinie, ale nadal są powszechnie akceptowane..
Uczeń Lombroso, Ferri, postanowił skupić się na badaniu czynników społecznych, które prowadzą do popełnienia przestępstwa, a nie biologicznych. Był świetnym studentem metody naukowej i jej zastosowania oraz próbował opracować różne metody zapobiegania przestępczości.
Z drugiej strony był założycielem pisma Scuola Positive, poza tym, że jest uważany za twórcę socjologii kryminalnej.
Garofalo, trzeci najważniejszy autor Szkoły Włoskiej, znajdował się w połowie drogi między pomysłami dwóch pozostałych. Uważał, że duże znaczenie w rozwoju osobowości przestępczej mają zarówno czynniki biologiczne, jak i społeczne.
Jego wysiłki koncentrowały się na znalezieniu „naturalnej zbrodni”; to znaczy w tych działaniach, które w historii były uważane za przestępstwo przez wszystkie typy kultur i społeczeństw.
Jeszcze bez komentarzy