Plik dokultura Clovis, Nazywana także zwykłą kulturą, przez wiele lat uważana była za pierwszą założoną na kontynencie amerykańskim. Zgodnie z dominującą teorią z połowy XX wieku, pierwsi amerykańscy osadnicy przybyli na kontynent z Azji, przekraczając Cieśninę Beringa..
Chociaż obecnie ta hipoteza straciła na mocy, gdy znaleziono pozostałości poprzednich osad, kultura Clovis nadal jest jedną z najważniejszych, jeśli chodzi o wyjaśnienie początków populacji ludzkiej w Ameryce..
Znalezione złoża wskazują, że Clovis byli wielkimi łowcami tak zwanej mega-fauny, zwłaszcza mamutów. Jest to związane z jedną z jego cech charakterystycznych: końcówkami Clovis. Dzięki nim polowanie na te zwierzęta było bardziej efektywne.
Od tego, co wiadomo do tej pory, Clovis tworzyli małe grupy, które wędrowały w poszukiwaniu lepszych terenów łowieckich, zawsze na obszarach z wystarczającą ilością wody, aby przeżyć. Znaleziono niektóre szczątki, które dają wskazówki na temat ich życia, a także inne, które wyjaśniają ich sposób pochówku.
Indeks artykułów
Kultura Clovis została datowana radiowęglowo na okres między 10600 pne a 11 250 pne. Według tych dat Clovis żył w ostatnich latach ostatniej epoki lodowcowej, zlodowacenia Würm.
Przez większą część XX wieku te obliczenia starożytności doprowadziły do tego, że została uznana za pierwszą populację, która osiedliła się na kontynencie amerykańskim. Nowsze odkrycia zmieniły tę opinię.
Hipotezy o jego przybyciu do Ameryki zmieniały się w czasie. Nawet dzisiaj nie ma absolutnego konsensusu w tej sprawie. W połowie ubiegłego wieku najbardziej ugruntowaną hipotezą był tak zwany „konsensus clovis”. To posłużyło za podstawę teorii późnego zasiedlenia kontynentu amerykańskiego..
Konsensus „clovis” miał fundamentalny dowód na to, że nie znaleziono, zanim kultura pozostała w żadnej innej części kontynentu, co, jak zauważono, uległo zmianie w ostatnich latach. W ten sposób pod koniec XX wieku badacze znaleźli dowody na osadnictwo starszych kultur.
Klasyczna teoria głosiła, że Clovis dotarł na kontynent amerykański przez most Beringia przez Cieśninę Beringa. W ten sposób opuściliby Syberię i dotarli do Alaski około 13 000 lat temu.
Następnie, zgodnie z tą teorią, zeszliby na południe, przez wschód od Gór Skalistych, korzystając ze zniknięcia lodu.
Pierwsze pozostałości tej kultury znaleziono w pobliżu miasta Clovis w Nowym Meksyku, od którego pochodzi jej nazwa. To Roger Whiteman w 1929 roku odkrył pierwsze dzieła wykonane przez członków tego miasta.
Trzy lata później zespół z University of Pennsylvania przeanalizował odkrycie. Wniosek był taki, że należał do rdzennej osady i datuje go na plejstocen.
Jednak dopiero w 1949 r., Kiedy odkryto, jak datować pozostałości przy użyciu węgla 14, zajęło dostosowanie dat osadnictwa Clovis. Uzyskany wynik wahał się od 11500 do 10900 pne. C. Druga analiza zmieniła nieco daty, pozostawiając je w okresie między 11 250 a 10 600 pne. C ...
Osady kultury Clovis znajdują się na bardzo rozległym obszarze. W ten sposób zostały odkryte w Stanach Zjednoczonych (od Montany po Arizonę i Florydę), ale także w niektórych częściach Meksyku, a nawet dalej na południe, takich jak Wenezuela..
Pierwsze odkrycie, które podważyło przekonanie, że Clovis byli pierwszymi Amerykanami, miało miejsce w Sandii, niedaleko Albuquerque w Nowym Meksyku..
Jednak po przeanalizowaniu znalezionych szczątków stwierdzono, że tak zwana kultura Sandii była współczesna Clovis, a nie wcześniejsza..
Inne znaleziska, takie jak znaleziska z Monte Verde (Chile), Topper (Kalifornia), Piedra Museo (Argentyna) czy „El fin del Mundo” (Sonora), przekonały specjalistów, że przed Clovisem istniały kultury..
Odkrycia te dały początek teorii wczesnego osadnictwa Ameryki, czyli preklusów. Według analiz pierwsi osadnicy na kontynencie przybyliby między 25 a 50 tysiącami lat przed teraźniejszością, na długo przed Clovisem..
Jeśli pojawienie się kultury Clovis było kontrowersyjne, to samo stało się z jej zniknięciem. Powstało kilka hipotez, które próbowały wyjaśnić, zdaniem niektórych specjalistów, nagłe zniknięcie tego miasta.
Najczęstszym jest ten, który wskazuje, że Clovis był dotknięty brakiem dużych zwierząt na obszarach, w których zamieszkiwały. Niektórzy autorzy obwiniają ich za to, że polowali na tę mega-faunę masowo, chociaż odpowiadają na to ci, którzy twierdzą, że nie mogą polować na taką skalę..
Niezależnie od przyczyny zniknięcie zdobyczy spowodowało emigrację Clovis, zmniejszając ich populację i mieszając się z innymi kulturami, aż zniknęły..
Inna hipoteza obwinia o chłodzenie, jakiego doświadczyła Ameryka Północna, które trwało około 1500 lat. Warunki życia zaostrzyły się, zwierzęta padły lub przeniosły się na inne szerokości geograficzne, powodując zniknięcie Clovis.
Wreszcie od lat spekulowano o możliwości uderzenia meteorytu, który spowodowałby wyginięcie tego miasta. Jednak nie znaleziono dowodów na poparcie tego faktu..
Wszystko, co wiadomo o kulturze Clovis, pochodzi z dotychczas znalezionych miejsc. To sprawia, że niektóre wnioski są niepewne, oparte na spekulacjach paleoantropologów..
Najważniejszą cechą tego miasta był sposób wykonywania końcówek broni. W rzeczywistości otrzymali swoją nazwę: końcówki clovis. Chodzi o kreacje, które wykazują się wielkimi umiejętnościami, osiągając wysoki stopień doskonałości i piękna..
Zgodnie z ustaleniami Clovis udoskonalił swoje kamienne narzędzia, aby pomóc im lepiej polować. W drodze na południe napotkali duże zwierzęta, które nigdy wcześniej nie miały drapieżników. Aby je schwytać, musieli wymyślić całą technologię łowiecką.
W osadach oprócz ostrzy clovis znaleziono inne kamienne elementy, np. Bifaces, niektóre w kształcie półksiężyca i inne rodzaje liści..
Ponadto pojawiły się również inne narzędzia wykonane z kości (szydło, prostownice ...). Zostały one powiązane przez naukowców z podobnymi obiektami znalezionymi w Europie i Azji..
Jak wspomniałem wcześniej, najbardziej charakterystyczne dla Clovis są ich końcówki. Chociaż istnieją pewne różnice regionalne, wszystkie zbiegają się w doskonałości jego przygotowania.
Użyte materiały są różnorodne, od krzemienia po obsydian. Jest to ostrze wyrzeźbione przez nacisk, z rowkiem sięgającym mniej więcej do środka elementu. Zgodnie z przeprowadzonymi badaniami, rowek ten służył do mocowania grotu na końcu włóczni lub strzały..
Niestety, nie ma zbyt wielu danych na temat sztuki Clovis, jeśli tak było. Najbliższym znaleziskiem do tej koncepcji był rodzaj ornamentu z koralików. W szczególności najbardziej interesujący został znaleziony w Blackwater i składał się z raczej szorstkiej cylindrycznej kości..
Inny został znaleziony w Hiscock (Nowy Jork) i został wykonany z piaskowca. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie odzyskane koraliki zostały wykonane z jednego z tych dwóch materiałów. Sznurowadła mają być wykonane ze skóry zwierzęcej lub włókien roślinnych.
Clovis zostali opisani jako wielcy łowcy. Jego najbardziej okazałą ofiarą były mamuty, gdyż na stanowiskach tych znaleziono liczne szczątki tych zwierząt.
W rzeczywistości niektórzy autorzy twierdzą, że byli przyczyną wyginięcia mega-fauny zamieszkałych przez nich obszarów. Jest to jednak kontrowersyjna teoria i nie ma naukowego konsensusu.
Podobnie jak w innych aspektach związanych z tym miastem, eksperci nie są zgodni co do tego, jak dostosowują się do środowiska. Jedna z hipotez mówi, że dostosowali się regionalnie, do obszarów, do których przybyli. Oznacza to, że dostosowywał swój sprzęt łowiecki i jego zachowanie do warunków panujących na każdym terenie..
Tej teorii sprzeciwia się ten, który twierdzi, że adaptacja była globalna na całym kontynencie, bez większych różnic w jej ogólnym zachowaniu..
Z biegiem czasu złoża Clovis zostały znalezione w kilku krajach amerykańskich. Sugeruje to, że migracje miały miejsce dalej na południe, niż początkowo sądzono..
Niektórzy autorzy zwracają uwagę, że ekspansja ta została przeprowadzona szybko, przy zachowaniu jednolitej kultury. Dla tych ekspertów Clovis byli pierwszą wyraźnie amerykańską kulturą, chociaż inni twierdzą, że inne ludy już istniały na kontynencie..
Nie ma zbyt wielu dowodów, które pozwalają nam dogłębnie poznać wierzenia Clovis. Wiadomo, że podobnie jak reszta Paleoindian mieli szamanów i odprawiali obrzędy pogrzebowe.
Właśnie w tym ostatnim aspekcie dokonano największej liczby odkryć. W ten sposób w południowym Ontario znaleziono dowody, które mogłyby zademonstrować ceremonie kremacyjne. Z drugiej strony w Montanie pojawiły się także szczątki dwóch spalonych nastolatków wraz z niektórymi przedmiotami.
Najbardziej charakterystyczną rzeczą jest użycie w tych miejscach farby w kolorze ochry, co było częste również w Europie i Azji..
Z drugiej strony szamani mieli za zadanie leczyć choroby i nakłaniać duchy do polowania..
Clovis nigdy nie tworzył zbyt dużych grup, ponieważ mogłoby to prowadzić do problemów z zaopatrzeniem. Jednak nie mogły też być bardzo małe, co mogłoby zaszkodzić polowaniu na duże zwierzęta.
Najczęstsze grupy składały się z rodzin łowiecko-zbierackich, w sumie od 25 do 100 osób. Według naukowców, którzy przeanalizowali znalezione szczątki, każda rodzina powinna mieć co najmniej troje dzieci..
Chociaż istniały osady o długim czasie trwania, Clovis byli nomadami i przenosili się z jednego obszaru do drugiego w poszukiwaniu pożywienia. Czasami niedobór zasobów powodował rozdzielanie się grup, chociaż mógł również wystąpić odwrotny proces, a tym samym uniknąć nadmiernego chowu wsobnego.
Jeśli chodzi o organizację, wydaje się, że była to kultura egalitarna, bez ustalonych hierarchii.
Sezonowe osady Clovisów opierały się na dwóch obiektach: łowieckim i wodnym. Tak więc prawie wszystkie znalezione znajdują się w pobliżu źródła wody, niezbędnej do życia. Podobnie we wszystkich jest wiele kości zwierzęcych, co wskazuje, że było ich pod dostatkiem.
Według niektórych ekspertów Clovis podróżował już w towarzystwie wyszkolonych psów. Najpopularniejsza teoria głosi, że były one używane jako pomoc w polowaniu, a także jako ochrona.
Nowoczesna koncepcja ekonomii to coś, czego nie można zastosować do Clovisów. Jednak niektóre z twoich działań mogą być bliskie. Dobrym przykładem jest odkrycie w Williamson surowców spoza tego obszaru, co sugeruje, że miała miejsce wymiana produktów między różnymi grupami.
Jak już wspomniano, jedną z najczęściej uprawianych przez Clovis czynności było polowanie. Gatunki, które schwytali, obejmowały od mamutów po żubry, po wiele innych dużych zwierząt.
Najprawdopodobniej wszystko, co schwytano, służyło do utrzymania każdej grupy, zarówno do jedzenia, jak i do dostarczania kości do produkcji narzędzi..
Chociaż zawsze podkreślano ich zdolność do polowania, nowe odkrycia pokazały, że czasami zamieszkiwali także wybrzeża. Aby przeżyć, wykorzystali zasoby rybne.
Na niektórych wyspach w pobliżu wybrzeża Kalifornii znaleziono dowody na istnienie kormoranów, ryb i innych ssaków morskich. Narzędzia, które się pojawiły, wydają się zaprojektowane do „polowania na wodzie”. To bardzo wyrafinowane gadżety, które wykazują duże umiejętności techniczne.
Będąc ludem koczowniczym, trudno mówić o samej architekturze. Tak, z drugiej strony można opisać schronienia, które wybudowali w zajmowanych przez siebie tymczasowych osadach..
Obozy nie były zbyt duże, aby pomieścić małe grupy. Znaleziono "paleniska" o średnicy około 3 metrów i płytkie doły wypełnione węglem drzewnym. Jeśli chodzi o użyte materiały, najprawdopodobniej były to skały z okolicy lub błoto.
Jeszcze bez komentarzy