Plik ekosystemy lentyczne Są to środowiska wodne, w których zbiorniki wodne nie mają ciągłego prądu. Wody są zatrzymywane w określonej przestrzeni iw zależności od ich wielkości mogą wystąpić fale i pływy.
Jeziora, stawy, zbiorniki wodne i tereny podmokłe to różne typy ekosystemów stojących. Powstały na różne sposoby. Niektóre z powodu uderzeń meteorytów, inne z powodu erozji lub sedymentacji.
Różnorodność biologiczna występująca w ekosystemach leżących jest determinowana różnymi czynnikami abiotycznymi. Duże znaczenie mają temperatura, jasność, stężenie gazów i zawartość materii organicznej..
Wśród występującej fauny wyróżnia się zooplankton, składający się głównie z wrotków i skorupiaków. Istnieją również różne bezkręgowce płazów i ryby. Flora składa się z fitoplanktonu (mikroskopijnych alg) oraz różnych pływających lub ukorzenionych roślin okrytonasiennych.
Ekosystemy wielkopostne są rozmieszczone na całej planecie. Występują zarówno w strefie umiarkowanej, jak i tropikalnej. W Arktyce i Antarktydzie możemy również znaleźć obszary lentynowe.
Indeks artykułów
Ekosystemy wielkopostne mają bardzo zróżnicowane pochodzenie. W niektórych przypadkach pochodzi z topnienia lodowców górskich (jezior polodowcowych).
Mogą być również spowodowane ruchami tektonicznymi, które powodują pęknięcia i tworzą zagłębienia, w których woda z rzek może docierać i tworzyć laguny lub jeziora. Podobnie, uderzenie meteorytów może tworzyć kratery.
W innych przypadkach mogą być spowodowane procesami erozyjnymi. Ponadto niektóre uśpione wulkany tworzą zagłębienia, w których może dojść do gromadzenia się wody..
Ujścia dużych rzek tworzą szerokie delty, w których występują różne ekosystemy lentyczne. Z drugiej strony na pustyniach oazy powstają z wód podziemnych.
Wreszcie, ludzie zbudowali sztuczne jeziora, laguny i stawy, w których powstały społeczności biotyczne i generuje dynamikę podobną do naturalnych ekosystemów..
Dynamika ekosystemów stojących jest determinowana różnymi czynnikami środowiskowymi. Wśród nich najważniejsze są dostępność światła, temperatura, obecność tlenu i zawartość materii organicznej.
Ilość światła, które dociera do wody, zależy od jej głębokości, a także od zmętnienia wytwarzanego przez nagromadzenie osadów..
Temperatura ma ogromne znaczenie, szczególnie w strefach umiarkowanych, gdzie występują cykle sezonowe. Na tych obszarach w zbiorniku wodnym powstają stratyfikacje termiczne. Dzieje się tak głównie latem, kiedy warstwa wierzchnia jest cieplejsza i wyznacza różne strefy termiczne..
Jednym z najważniejszych gazów w dynamice ekosystemów stojących jest COdwa i Odwa. Stężenie tych gazów jest regulowane przez ich ciśnienie atmosferyczne..
O zawartości materii organicznej w tych zbiornikach wodnych decyduje aktywność fotosyntetyczna, głównie fitoplanktonu. Z drugiej strony, bakterie determinują tempo ich degradacji
Jest struktura pionowa i pozioma. W przypadku konstrukcji poziomej zdefiniowano strefę litoralną, sublitoralną i limnetyczną (wody otwarte)..
W strefie przybrzeżnej głębokość jest mniejsza i występuje większa jasność. Podlega działaniu fal i większym wahaniom temperatury. W nim są zakorzenione rośliny wodne.
Strefa pośrednia nazywana jest sublitoralną. Zwykle jest dobrze natleniony, a osad składa się z drobnych ziaren. Tutaj zwykle znajdują się wapienne pozostałości mięczaków rosnących na wybrzeżu..
Później znajduje się otwarty teren wodny. Oto największa głębokość akwenu. Temperatura jest bardziej stabilna. Jest mało treści Odwa i COdwa a metan może być obfity.
W strukturze poziomej wyróżnia się dobrze oświetlona warstwa powierzchniowa (warstwa fotoniczna). Następnie światło stopniowo zanika, aż osiąga warstwę apotyczną (prawie bez obecności światła). Stanowi to strefę bentosową (dno zbiornika wodnego). To tutaj zachodzi większość procesów rozkładu.
Flora i fauna obecna w ekosystemach leżących jest rozmieszczona warstwowo. Na tej podstawie podano następującą klasyfikację, związaną głównie z fauną:
To organizmy, które żyją w zawieszeniu. Nie mają środków lokomocji lub są słabo rozwinięte. Poruszają się związane z ruchami prądów. Zwykle są mikroskopijne.
Fitoplankton składa się z organizmów fotosyntetyzujących, głównie glonów. Wyróżniają się sinice, okrzemki, Euglena i różne gatunki Chlorophyaceae.
W zooplanktonie powszechne są różne pierwotniaki, koelenteraty, wrotki i liczne skorupiaki (cladocerans, widłonogi i małżoraczki)..
Odnosi się do swobodnie pływających organizmów. Mogą pokonywać duże odległości, nawet pod prąd. Mają wydajne struktury lokomocyjne.
Istnieje wiele gatunków płazów, żółwi i ryb. Ponadto owady są powszechne zarówno w postaci larwalnej, jak i dorosłej. Podobnie, istnieje wiele skorupiaków.
Znajdują się one osadzone lub osadzone na dnie zbiorników wodnych. Tworzą różnorodną faunę. Wśród nich są orzęski, wrotki, małżoraczki i obunogi.
Częste są także larwy owadów z takich grup jak Lepidoptera, Coleoptera, Diptera i Odonata. Inne grupy to roztocze i gatunki mięczaków.
Ta grupa organizmów znajduje się na granicy woda-atmosfera. Istnieje duża liczba pajęczaków, pierwotniaków i bakterii. Owady spędzają na tym obszarze przynajmniej jedną fazę swojego życia.
Rośliny znajdują się w strefie litoralnej i sublitoralnej. Tworzą kontinuum od wynurzenia, unoszenia się do zanurzenia. Pojawiające się rośliny obejmują gatunki Typha, Limnocharis Y Sparganium.
Pływające grupy roślin są obfite. Wśród najpopularniejszych gatunków znajdujemy Nuphar Y Nymphaea (Płatki liliowe). Istnieją również gatunki Eichhornia Y Ludwigia.
Następnie lokalizowane są całkowicie zanurzone rośliny. Możemy wyróżnić gatunki Cabomba, Ceratophyllum, Najas Y Potamogeton, m.in.
Różnorodność zjawisk geofizycznych, które powodują powstawanie jezior, lagun i stawów, decyduje o tym, że te ekosystemy są szeroko rozpowszechnione na planecie.
Ekosystemy Lentic znajdują się od poziomu morza do wysokości powyżej 4000 metrów nad poziomem morza. Znajdujemy je na różnych szerokościach i długościach geograficznych na powierzchni ziemi. Najwyższym żeglownym jeziorem jest Titicaca na wysokości 3812 metrów nad poziomem morza.
Z jeziora Vostok na Antarktydzie, z jego różnorodnością życia pod 4-kilometrową warstwą lodu, przechodząc przez obszar Wielkich Jezior w Ameryce Północnej z jeziorem Superior na czele, jeziorem Maracaibo i Titicaca w Ameryce Południowej, jeziorem Wiktorii, Tanganiką i Czadem w Afryka, jeziora alpejskie w Europie, Morze Kaspijskie między Europą a Azją, Morze Aralskie i Bajkał w Azji.
Z drugiej strony, ludzie tworzą również ogromne sztuczne jeziora, tworząc tamy w celu wytwarzania energii elektrycznej i dostarczania wody do spożycia..
Na przykład mamy gigantyczną zaporę Three Gorges na rzece Jangcy w Chinach, zaporę Itaipu między Brazylią a Paragwajem lub zaporę Gurí w Wenezueli..
Ekosystemy wielkopostne są częścią systemu mokradeł na Ziemi. Obszary podmokłe są chronione przez międzynarodowe konwencje, takie jak Konwencja Ramsar (1971).
Różne ekosystemy lentic są ważnym źródłem świeżej wody i pożywienia. Z drugiej strony odgrywają istotną rolę w cyklach biogeochemicznych i klimacie planety..
Jednak ekosystemy te są poważnie zagrożone, głównie ze względu na działalność antropiczną. Globalne ocieplenie i wylesianie dużych basenów prowadzi do wysychania i sedymentacji wielu jezior.
Według Światowej Rady ds. Wody ponad połowa światowych jezior i rezerwatów wody słodkiej jest zagrożona. Najbardziej zagrożone są płytsze jeziora położone w pobliżu rejonów intensywnego rolnictwa i rozwoju przemysłowego..
Morze Aralskie i Jezioro Czad zostały skrócone do 10% ich pierwotnej długości. Bajkał jest poważnie dotknięty działalnością przemysłową na jego brzegach.
Ponad 200 gatunków ryb z Jeziora Wiktorii zniknęło z powodu wprowadzenia do eksploatacji połowowej „okonia nilowego”. Jezioro Superior, w obszarze Wielkich Jezior między Stanami Zjednoczonymi a Kanadą, jest również dotknięte rodzimą fauną z powodu wprowadzenia egzotycznych gatunków..
Zanieczyszczenie Titicaca sprawiło, że 80% populacji endemicznej żaby olbrzymiej zniknęło z tego jeziora.
Jeszcze bez komentarzy