Plik ectomycorrhizae i endomikoryza są symbiotycznymi związkami powstałymi między korzeniami roślin naczyniowych i grzybów glebowych. Około 80% roślin naczyniowych występuje w tych zespołach, które są mutatywne, ponieważ oba gatunki odnoszą z tego korzyści..
W ektomikoryzach grzyb nie wnika do wnętrza rośliny, ale wytwarza silnie rozgałęzioną sieć strzępek, która otacza korzeń. To pokrycie, które otacza korzeń, nazywa się płaszczem.
Z drugiej strony w endomikoryzach grzyb przenika do korzenia rośliny. W tym przypadku płaszcz nie jest wytwarzany, ale rozgałęzione struktury zwane arbuskulesami.
Indeks artykułów
Wzajemne skojarzenia typu ektomikoryzy obejmują mniej roślin naczyniowych niż te typu endomikoryzy. Obecnie szacuje się, że tylko około 2-3% roślin naczyniowych jest zaangażowanych w tego typu zespół.
W ektomikoryzach strzępki grzyba nie wnikają do komórek nabłonka korzenia rośliny, zamiast tego tworzą gęsty płaszcz wokół korzeni i wnikają między ich komórki korowe, tworząc strukturę zwaną siecią Hartiga..
Płaszcz strzępki może osiągnąć grubość 40 µm i wystawać strzępki na kilka centymetrów. Ten płaszcz pomaga roślinie w wchłanianiu wody i minerałów.
Wszystkie gatunki roślin skolonizowanych przez grzyby są nadrzewne lub krzewiaste. Jak już wspomniano, tylko około 3% roślin naczyniowych jest skolonizowanych przez ektomikoryzę, jednak gatunki te są szeroko rozpowszechnione na całym świecie..
Symbiotyczne związki ekktomikoryzowe są częstsze w strefach umiarkowanych niż tropikalnych i do tej pory związek ten zaobserwowano w około 43 rodzinach i 140 rodzajach. Do tych gatunków zalicza się na przykład Pinus, Świerk, Abies, Eukaliptus Y Northofagus.
Z kolei wśród grzybów zidentyfikowano co najmniej 65 rodzajów, z których ponad 70% należy do Basidiomycota. Zidentyfikowano również Ascomycota, w mniejszym stopniu przedstawicieli Zygomycota, a także liczne gatunki, które nie zostały jeszcze sklasyfikowane..
Ectomycorrhizae nie wykazują dużej specyfiki w swoich związkach, ani przez grzyby, ani przez ich żywicieli. Na przykład rośliny z rodzaju Świerk może być skolonizowana przez ponad 100 gatunków grzybów ektomikoryzowych, podczas gdy Muchomor może skolonizować co najmniej pięć gatunków roślin.
Rozwój ektomikoryzy rozpoczyna się, gdy strzępki kolonizują drugorzędowe lub trzeciorzędowe korzenie roślin. Strzępki grzyba zaczynają wyrastać z korzenia, tworząc sieć lub osłonkę, która może go całkowicie otoczyć..
Strzępki będą również rosły w kierunku wnętrza korzenia, między komórkami naskórka a komórkami korowymi, bez ich penetracji; ani nie przebijają przebudzenia. Ten wzrost do wewnątrz osiąga się dzięki siłom mechanicznym, które rozdzielają komórki, oraz dzięki działaniu enzymów pektynazy. W ten sposób powstaje sieć Hartiga.
Sieć Hartiga otoczy każdą komórkę i umożliwi wymianę wody, składników odżywczych i innych substancji między grzybem a rośliną..
Ze względu na kolonizację korzenia przez grzyby, będzie rosnąć krócej, ale bardziej w grubości niż korzenie nieskolonizowane. Dodatkowo na korzeniu będzie mniejszy rozwój włosów. Grzyb ze swojej strony rozwinie strąk, aby całkowicie pokryć korzeń i zapobiec kolonizacji przez inne grzyby..
Endomikoryzy są znacznie częstsze niż ektomikoryzy, mogą występować w ponad trzech czwartych roślin naczyniowych, chociaż dotyczą głównie traw i traw.
W endomikoryzach strzępki grzyba początkowo wnikają między komórki kory korzenia, a następnie wchodzą do ich wnętrza. W tym przypadku grzyb nie tworzy płaszcza Hartiga ani siatki. Raczej rosną, tworząc struktury zwane pęcherzykami i arbuskulesami..
Arbuskule ułatwiają wymianę składników odżywczych między grzybem a rośliną, podczas gdy pęcherzyki służą głównie jako narządy rezerwowe..
80% roślin naczyniowych jest zdolnych do kolonizacji przez endomikoryzę, jednak wydaje się, że grzyby preferują trawy i trawy. Z drugiej strony grzyby tworzące endomikoryzę należą do gromady Glomeromycota. Powiązanie to jest obowiązkowe dla grzybów, ale nie dla roślin.
Naukowcy uważają, że rozwój tego typu relacji symbiotycznej był niezbędny, aby rośliny naczyniowe mogły kolonizować środowisko lądowe ze środowisk wodnych, a także dla ich późniejszej ewolucji..
Endomikoryzy występują obficie w glebach o niskiej jakości, takich jak łąki, góry i tropikalne lasy deszczowe..
Skojarzenie powstaje, gdy strzępki obecne w glebie kolonizują korzenie rośliny. Na początku kolonizacji strzępki grzyba przenikają tylko między komórkami, które wchodzą do ich wnętrza, nie uszkadzając błony komórkowej, która jest wdzierana przez nacisk grzyba..
Później grzyb może rozwinąć dwa rodzaje struktury; W pierwszym strzępka przechodzi kolejne dychotomiczne rozgałęzienia w pobliżu cylindra naczyniowego rośliny, tworząc arbuscle. Ta struktura ma za zadanie umożliwić wymianę wody i składników odżywczych między dwoma organizmami zaangażowanymi w połączenie..
Drugą strukturą, która może się rozwinąć, chociaż nie zawsze jest obecna, jest pęcherzyk, który może rosnąć zewnętrznie lub wewnętrznie do komórek korzeni. Jego kształt jest owalny lub kulisty i służy jako miejsce do przechowywania żywności.
Związki ekto i endomikoryzowe stanowią wzajemną symbiozę, na której oba zaangażowane gatunki odnoszą korzyści. Główną zaletą stowarzyszenia jest wymiana substancji.
Z jednej strony grzyb dostarcza wody i składników mineralnych, z drugiej zaś roślina dostarcza mu przetworzonych organicznych składników pokarmowych, głównie węglowodanów. Wkład składników odżywczych do rośliny żywicielskiej przez grzyb endomikoryzowy jest tak ważny, że jest niezbędny dla wielu roślin we wczesnych stadiach wzrostu..
Z drugiej strony wzrost i rozprzestrzenianie się strzępek ektomikoryzowych zwiększa nie tylko powierzchnię chłonną korzenia, ale także jego potencjalny zasięg, przenosząc składniki odżywcze z odległych miejsc..
Ponadto grzyb jest zdolny do wychwytywania składników odżywczych, na przykład jonów fosforanowych i amonowych, które nie są dostępne dla korzenia, dzięki czemu uzyskuje się większą przyswajalność składników mineralnych dla rośliny..
Z kolei grzyby ektomikoryzowe są w większości niezdolne do wykorzystania ligniny i celulozy jako źródła węgla, więc są całkowicie zależne od rośliny, jeśli chodzi o pozyskanie węglowodanów, które może metabolizować..
Dodatkowo otoczki ektomikoryzowe otaczające korzenie zapobiegają ich kolonizacji przez inne grzyby i mikroorganizmy chorobotwórcze..
Jeszcze bez komentarzy