Eduard einstein Był najmłodszym synem słynnego naukowca Alberta Einsteina (1879-1955). Mimo słabości i pewnej skłonności do chorób, miał wielki talent artystyczny i naukowy. Jednak musiał przerwać swoją karierę z powodu schizofrenii.
Jego życiorys został przyćmiony przez nacisk położony na osobowość jego ojca. Jego istnienie to tylko jedna z makabrycznych anegdot z życia osobistego Alberta Einsteina, człowieka, który na zawsze zmienił nasze pojęcie czasu i przestrzeni.
Problemy zdrowotne fizyczne i psychiczne Eduarda stały się jednym z największych zmartwień jego ojca, pomimo odległych i konfliktowych relacji, które utrzymywali przez całe życie..
Ostatecznie Eduard Einstein był człowiekiem, którego los został skrócony przez chorobę, izolację i depresję, spowodowaną w pewnym stopniu przebywaniem w cieniu ojca, jednej z najpopularniejszych postaci XX wieku..
Indeks artykułów
Rodzice Eduarda spotkali się na Politechnice w Zurychu w 1896 roku, po przyjęciu ich na studia w sekcji fizyki matematycznej.
Jego matka, Serbka Mileva Marić (1875-1948), była wówczas jedyną kobietą studiującą na tej uczelni. Jej intelekt i wpływy rodzinne pozwoliły jej na taką możliwość, zwykle zabronioną kobietom..
Mileva współpracowała z Albertem w jego dochodzeniach. Uważa się, że jego wkład był fundamentalny dla sformułowania teorii względności. Jednak Marić praktycznie nie otrzymała uznania za swój status kobiety. Albert przypisał sobie całą zasługę za wspólną pracę.
Marić i Einstein mieli Lieserl (ich pierwszą córkę) w 1902 roku, rok przed ślubem. Podczas tej ciąży pozamałżeńskiej para przeżywała różne problemy rodzinne i akademickie. Rodzina Alberta nie akceptowała związku syna z cudzoziemcem; Ponadto Marić musiała rzucić szkołę, gdy zaszła w ciążę.
Pierworodni zniknęli z ich życia w nieznanych okolicznościach. Mogła zostać oddana do adopcji lub zmarła chora przed osiągnięciem pierwszych urodzin; nadal nie ma potwierdzonych informacji w tym zakresie.
Wkrótce po tej stracie, 14 maja 1904 r., Urodził się pierwszy chłopiec z małżeństwa Einstein-Marić, Hans Albert. Dorastając, został wysoko cenionym inżynierem w Stanach Zjednoczonych..
W Szwajcarii, szczególnie 28 lipca 1910 roku, urodził się Eduard, któremu nadano czuły przydomek „Tete”. Brzmienie tego słowa przypomina słowo francuskie petit, co oznacza „mały”.
W 1914 roku, gdy Eduard miał zaledwie cztery lata, z inicjatywy Alberta rodzina przeniosła się z Zurychu do Berlina. Wkrótce Mileva złożyła pozew o rozwód i wróciła do Zurychu z dziećmi.
Powodem tego rozstania było to, że Albert, pochłonięty swoją pracą i badaniami, spędzał niewiele czasu z rodziną, co wpłynęło na jego relacje z Milevą, Hansem i Eduardem. Wiadomo też, że w czasie małżeństwa Albert utrzymywał stosunki ze swoją kuzynką Elsą, co z pewnością pogorszyło sytuację pary..
Dopiero 14 lutego 1919 r. Separacja została zalegalizowana. Prawie natychmiast Albert poślubił Elsę Einstein. Nowe życie rodzinne Alberta jeszcze bardziej osłabiło jego więzi z dziećmi, ograniczając się do kilku wizyt, korespondencji i pomocy finansowej. Ta sytuacja wpłynęła na temperament Hansa i Eduarda.
Odkąd się urodził, Eduard był słabym i chorowitym dzieckiem, co jeszcze bardziej pozbawiło go możliwości dzielenia czasu z ojcem, ponieważ jego delikatny stan zdrowia uniemożliwiał mu odwiedzanie go lub towarzyszenie mu w podróżach. W liście do kolegi z 1917 r. Albert Einstein wyraził zaniepokojenie, że jego syn może nie być w stanie dorosnąć jako normalna osoba..
Mimo wszystko, w młodym wieku Eduard zaczął doskonalić się w nauce, wykazując zainteresowanie takimi dziedzinami jak literatura, muzyka i być może motywowany własnymi patologiami psychiatria. Był wielkim wielbicielem Freuda i dzięki wpływowi rodziców zapisał się do Instytutu w Zurychu na studia medyczne..
Jednak nauka w tym samym miejscu co jego ojciec była dla niego trudna. Zapisy ćwiczeń autoanalizy pokazują, że młody Einstein przyznał się do niskiego poczucia własnej wartości z powodu ciągłych porównań z ojcem.
To właśnie podczas tych lat college'u, nękanych społecznymi frustracjami, Eduard doznał załamania psychicznego. W 1930 roku w wieku 20 lat próbował popełnić samobójstwo. Z przeprowadzonych testów wynika, że młody człowiek cierpiał na schizofrenię.
W 1932 roku Eduard Einstein został przyjęty do Burghölzli, sanatorium Uniwersytetu w Zurychu, gdzie poddano go terapii elektrowstrząsami. Według jego brata Hansa terapie te ostatecznie zniszczyły jego zdrowie psychiczne, niszcząc zdolności poznawcze i zdolność komunikowania się..
Jego ojciec twierdził, że stan jego syna został odziedziczony po rodzinie jego matki. Pomimo tych zarzutów - jak wiemy z zeznań Elsy Einstein - Albert nigdy nie przestał czuć się winny z powodu stanu swojego syna.
W 1933 roku, po przejęciu władzy przez Hitlera w Niemczech, Albert - uznawany wówczas za jednego z najbardziej błyskotliwych umysłów na świecie - został zmuszony do emigracji do Stanów Zjednoczonych, aby uniknąć prześladowania Żydów przez nazistów. To wygnanie na stałe oddzieliło go od syna, który musiał pozostać zamknięty w Zurychu.
Jego brat Hans i reszta rodziny również zostali zmuszeni do ucieczki na terytorium Ameryki. Tylko Mileva została w Zurychu, aby monitorować stan zdrowia swojego syna, co robiła aż do dnia jego śmierci w 1948 roku. Następnie Eduard został całkowicie sam, ograniczony do chłodu sanatorium i hojności osób, które się nim opiekowały..
Eduard i jego ojciec nigdy więcej się nie spotkali; jednak odpowiadali. Albert miał wysyłać pieniądze na swoje utrzymanie do końca życia.
Po spędzeniu ponad trzydziestu lat w szpitalu psychiatrycznym Burghölzli, Eduard Einstein zmarł w wieku 55 lat z powodu udaru..
Jeszcze bez komentarzy