Plik oczy to dwa narządy, przez które możemy zobaczyć wszystko, co nas otacza, to znaczy są one tymi, które pozwalają nam mieć zmysł wzroku, który obok dotyku, słuchu, węchu i smaku jest jednym z 5 zmysłów; widzenie to bardzo złożony proces, który zależy od różnych części naszych oczu.
Chociaż oczy mogą wydawać się małe w stosunku do reszty naszego ciała, oczy, ta para małych ruchomych kamer, które mamy w górnej przedniej części naszej twarzy, są dwoma bardzo interesującymi i złożonymi narządami. Inne zwierzęta też je mają, niektóre bardzo podobne do naszych, a inne mniej lub bardziej rozwinięte.
Oczy pozwalają nam uzyskać wizualne informacje o tym, co nas otacza, a także określić kilka interesujących cech tego, co widzimy, takich jak kolory, kształty, względna odległość od obiektu, rozmiar i głębia przestrzeni, w której się znajdujemy, między innymi.
Oczy mają również swój własny system ochronny, ponieważ są w stanie wytwarzać łzy, które nawilżają i oczyszczają je w razie potrzeby..
Indeks artykułów
Zmysł wzroku ma miejsce, gdy światło „zderza się” z przedmiotami, a odbicia tego światła są napromieniane w kierunku oczu, które po otrzymaniu przekształcają je w informację chemiczną lub elektryczną zrozumiałą dla naszego mózgu, czyli w impulsy. Nerwowy że nasz mózg interpretuje jako obrazy.
Nasze oczy pracują nieustannie w ciągu dnia, podczas gdy są otwarte, gdy nie śpimy, a odpoczywają, gdy kładziemy się spać i zamykają je..
Zwykle wszyscy mamy dwoje oczu, jedno obok drugiego, oddzielone nosem. Każde z naszych oczu ma wielkość piłeczki pingpongowej, więc nie są zbyt duże, ale nie są zbyt małe.
Oczy są idealnie umieszczone w dwóch identycznych pustych wnękach w naszej czaszce: jamy oczu.
Te ubytki są utworzone przez obszar naszej czaszki znany jako orbita oka. Jama ta ma kształt zbliżony do piramidy, której ostry koniec skierowany jest do wnętrza głowy i którego podstawa „otwiera się” na zewnątrz czaszki..
Orbitę każdego z naszych oczu tworzy szereg specjalnych kości, takie są ich nazwy: czołowa, klinowa, jarzmowa, szczękowa, sitowa, łzowa i podniebienna.
Nasze oczy są idealnie umieszczone w oczodołach dzięki temu, że są połączone szeregiem mięśni tzw mięśnie zewnątrzgałkowe. Te mięśnie nie tylko utrzymują je w miejscu, ale pozwalają nam poruszać nimi w wielu różnych kierunkach, gdy na coś patrzymy..
Istnieje 6 mięśni zewnątrzgałkowych i studenci anatomii człowieka dzielą je na dwie grupy w zależności od wykonywanego ruchu: mięśnie prostego i skośnego..
Istnieją 4 mięśnie proste: prawy górny, dolny prosty, przyśrodkowy i boczny przyśrodkowy. Istnieją dwa mięśnie skośne: jeden górny i jeden dolny.
Nad oczami są powieki, które są częściami tkanki, które tworzą ich przód i których główną funkcją jest ochrona ich przed nadmiernym światłem, cząstkami unoszącymi się w powietrzu lub jakimkolwiek niebezpiecznym przedmiotem, oczyszczanie ich i utrzymywanie stałego nawilżenia poprzez proces „mrugania”, który jest jednocześnie dobrowolny i mimowolny czas.
Zarówno wewnętrzna część powiek, jak i powierzchnia oczu pokryta jest przezroczystą błoną śluzową tzw spojówka. Ta delikatna membrana chroni gałki oczne i bierze udział w powstawaniu łez, a także w obronie immunologicznej oczu..
Nasze oczy mają zespół gruczołów zdolnych do wytwarzania substancji, które nazywamy łzami, które nieustannie je nawilżają i chronią. Łzy składają się z trzech różnych elementów: jednego wodnistego, innego tłustego (tłustego) i innego śluzowego.
Wodnistą część łez wytwarzają gruczoły łzowe, które znajdują się wewnątrz naszych brwi, w najbardziej oddalonej od nosa okolicy..
Z drugiej strony tłusta część jest wytwarzana przez gruczoły Meiboma, znajdujące się zarówno na górnej, jak i dolnej powiece. Wreszcie część śluzowa jest wytwarzana przez błonę spojówkową.
Oprócz wszystkiego, co wymieniliśmy, oczy mają inne części, bardzo różne od siebie, zobaczmy, czym one są:
Białka oczu nazywane są twardówką. Okolica ta jest utworzona przez bardzo odporną tkankę, a jej funkcją jest pokrycie większości gałki ocznej, czyli odtąd będziemy nazywać oko, bez uwzględnienia powiek..
W twardówce możemy znaleźć naczynia włosowate, czyli małe rurki, których główną funkcją jest nawadnianie krwi do komórek oka, odżywianie ich i dostarczanie wszystkiego, czego potrzebują do prawidłowego funkcjonowania..
Jeśli patrzymy na siebie w lustrze lub patrzymy w oczy innej osoby, widzimy, że jest tam biała część otaczająca obszar, który ma kolor, czyli twardówkę.
Przed kolorową częścią naszych oczu, o której od razu porozmawiamy, znajduje się rodzaj przezroczystej „kopuły” zwanej „rogówką”. Rogówka jest odpowiedzialna za pomoc oku w skupieniu światła, które otrzymuje, gdy na coś patrzymy.
Rogówka składa się z przezroczystej tkanki, więc wygląda jak szkło, jakby to było okno, które pokazuje oku wszystko, co nas otacza.
Pomiędzy rogówką a tęczówką znajduje się niewielka przestrzeń zwana „komorą przednią”, w której znajduje się przezroczysty płyn odpowiedzialny za odżywianie naszych oczu i utrzymanie ich w zdrowiu..
Ciecz zawarta w komorze przedniej to tzw wodnisty humor, który jest stale wytwarzany przez oczy. W razie potrzeby ciecz tę można opróżnić, zwłaszcza gdy ciśnienie w komorze niebezpiecznie wzrośnie..
Kolorowa część naszych oczu, ta, za pomocą której mówimy, że ktoś ma brązowe, zielone, niebieskie, czarne lub szare oczy, nazywana jest „tęczówką”. Tęczówka znajduje się tuż za rogówką, to znaczy jest przez to chroniona.
Ten obszar naszych oczu jest związany z bardzo delikatnymi mięśniami, które pomagają mu zmieniać kształt w zależności od potrzeb, ponieważ służy to kontroli ilości światła, które dociera do źrenicy..
Źrenica to ta część oka, którą widzimy jako czarny punkt w środku tęczówki (otwór tęczówki) i to ona rozszerza się lub kurczy z powodu skurczu lub rozluźnienia mięśni tęczówki, które są odpowiedzialny za kontrolowanie ilości światła, które przechodzi.
Kiedy jesteśmy w bardzo oświetlonych miejscach źrenica wygląda jak mała czarna kropka i wydaje się, że tęczówka jest znacznie większa, ponieważ reaguje na zmiany natężenia światła.
Z drugiej strony, jeśli musimy zmusić nasze oczy do patrzenia w ciemność, źrenica powiększa się z powodu braku światła, wszystko po to, aby jak najwięcej światła wpadło do oka..
Części oka, które do tej pory wymieniliśmy, można łatwo rozróżnić gołym okiem, po prostu patrząc w lustro lub patrząc uważnie w oczy innej osoby.
Teraz wewnętrzne części oka mogą być obserwowane tylko przez specjalistów, którzy mają do tego specjalne urządzenia..
Tak jest w przypadku soczewki krystalicznej, zwanej również „soczewką”, która jest przezroczystym obszarem znajdującym się z tyłu tęczówki i która działa poprzez skupianie promieni świetlnych w kierunku najgłębszego obszaru gałki ocznej, zwanego siatkówką..
Soczewka lub soczewka krystaliczna jest zawieszona na włóknach mięśniowych, które pozwalają jej na ciągłą zmianę kształtu, co jest konieczne, gdy widzimy rzeczy bardzo blisko lub bardzo daleko..
Siatkówka znajduje się z tyłu oka i odbiera światło, które zostało skupione i skierowane przez soczewkę..
W tym obszarze naszych oczu znajdują się miliony komórek wrażliwych na światło, które są w stanie przetwarzać informacje świetlne w postaci impulsów nerwowych, aby po ich przekazaniu do mózgu mógł zrozumieć, że coś widzimy..
Nazywa się komórkami siatkówki wrażliwymi na światło szyszki Y Laski. Laski pomagają nam widzieć w czerni, bieli i odcieniach szarości; pomagają nam również określić kształt rzeczy. Z drugiej strony szyszki pomagają nam identyfikować kolory i zakresy kolorów.
Siatkówka ma mały, wyspecjalizowany obszar zwany skaza, który jest odpowiedzialny za centralną wizję. Pomaga nam uzyskać szczegółowe informacje na temat tego, co widzimy, a także rzeczy w ruchu.
Pomiędzy twardówką a siatkówką znajduje się dodatkowa warstwa tkanki tzw błona naczyniówkowa. Jest to bardzo cienka i unaczyniona warstwa, która przyczynia się do odżywienia i dotlenienia najbardziej zewnętrznych warstw komórkowych siatkówki. Membrana ta odbija światło i na fotografiach wywołuje efekt „czerwonych oczu”.
Największa część oka znajduje się za soczewką i jest nazywana „ciałem szklistym”. Mówimy, że jest to największa część, ponieważ stanowi dwie trzecie objętości naszych oczu, a zatem to on określa jego kształt.
W ciele tym zawarty jest raczej galaretowaty płyn zwany ciałem szklistym. Kiedy coś widzimy, po przejściu przez soczewkę światło trafia bezpośrednio do ciała szklistego z tyłu oczu..
Komórki siatkówki wysyłają do naszego mózgu specjalne komunikaty nerwowe, które dostarczają mózgowi informacji o tym, co widzimy. Wiadomości te docierają do mózgu przez nerw wzrokowy, który jest jak bezpośrednia linia telefoniczna między oczami a mózgiem..
Jeszcze bez komentarzy