Plik elektrolity w surowicy Są to jony, minerały o ładunku elektrycznym, które rozpuszczają się w krążącym strumieniu będącym częścią wody pozakomórkowej. Spełniają ważne funkcje organizmu, a ich zaburzenia równowagi mają poważne konsekwencje zdrowotne.
Do najważniejszych elektrolitów badanych w rutynowych testach należą sód (Na +), potas (K +), wapń (Ca ++), fosforan (HPO42-), chlor (Cl-) i magnez (Mg ++). Wodorowęglan (HCO3-) lub dwutlenek węgla (CO2), jony wodoru (H +) i / lub pH krwi można również zamówić w celu diagnozy zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej oraz, w niektórych przypadkach, żelaza..
60% masy ciała człowieka to woda. Woda jest rozprowadzana w kilku przedziałach o różnym składzie. Całkowita objętość wody znajdująca się w komórkach ciała nazywana jest całkowitą wodą wewnątrzkomórkową.
Objętość płynu otaczającego każdą komórkę w ciele, z którego komórki odżywiają się i eliminują swoje odpady, nazywana jest wodą śródmiąższową. Objętość wody, która jest częścią krążącej krwi, nazywana jest objętością wody wewnątrznaczyniowej lub objętością osocza..
Woda śródmiąższowa i woda wewnątrznaczyniowa lub woda osoczowa tworzą razem objętość wody zewnątrzkomórkowej. Elektrolity są rozprowadzane w różny sposób w różnych przedziałach. Na przykład sód jest jonem, który jest bardziej skoncentrowany w płynie zewnątrzkomórkowym niż w płynie wewnątrzkomórkowym, podczas gdy potas jest odwrotnie.
Indeks artykułów
Elektrolity to jony, które są rozprowadzane w płynach ustrojowych i są rozprowadzane na różne sposoby w różnych przedziałach wodnych organizmu i spełniają różne funkcje..
Sód jest silnie stężonym jonem w płynie zewnątrzkomórkowym, podczas gdy potas jest silnie stężony w płynie wewnątrzkomórkowym. Te różnice stężeń są utrzymywane przez aktywną funkcję pomp Na + / K +, które usuwają 3 Na + i wprowadzają 2 K + do komórki, zużywając ATP (trifosforan adenozyny).
Ta duża różnica w stężeniu sodu między płynem wewnątrzkomórkowym i zewnątrzkomórkowym zapewnia energię do sprzężonego transportu wielu innych substancji przez błonę. Na przykład do niektórych komórek glukoza wchodzi razem z sodem lub wapniem w połączeniu z bierną dyfuzją sodu.
Działanie pomp Na + / K + jest regulowane hormonalnie (przez tarczycę) w celu regulacji wydatku kalorycznego w spoczynku.
Gradienty (różnice stężeń) sodu i potasu na błonach komórek mięśniowych i nerwowych są wykorzystywane do generowania impulsów elektrochemicznych, które są wykorzystywane do funkcjonowania neuronów i różnych typów mięśni.
Aktywny transport sodu na zewnątrz komórki jest bardzo ważny dla utrzymania wewnątrzkomórkowej objętości wody, chroniąc komórki przed uszkodzeniem. Jeśli pompy są wyłączone, sód gromadzi się w komórce, a woda przedostaje się przez osmozę, a komórka pęcznieje i może pęknąć.
Wielu patologiom towarzyszą zmiany w wartościach sodu i / lub potasu w surowicy, na przykład dysfunkcje nerek mogą powodować wzrost wydalania jonów, tak że ich wartości w surowicy mają tendencję do spadania lub odwrotnie, mogą one zmniejszać wydalanie, a tym samym gromadzić się i ich wartości w surowicy wzrastają.
Wapń gromadzi się w przedziałach wewnątrzkomórkowych w niektórych organellach cytoplazmatycznych. Ilość wolnego wapnia zarówno w płynie zewnątrzkomórkowym, jak iw płynie wewnątrzkomórkowym jest mała i silnie regulowana.
W macierzy kostnej znajdują się duże złogi wapnia i fosforu. Wewnątrz komórek wapń jest powiązany z wieloma funkcjami.
Uczestniczy w skurczach mięśni i procesach egzocytozy związanych z funkcją wydzielniczą wielu komórek, np. Komórek gruczołowych, oraz uwalnianiu neuroprzekaźników do komunikacji neuronalnej.
Fosfor pełni bardzo ważne funkcje w utrzymaniu struktury kości, ale jest również częścią niektórych tak zwanych związków „wysokoenergetycznych”, takich jak ATP (trifosforan adenozyny), ADP (difosforan adenozyny), cAMP (cykliczny monofosforan adenozyny) i GTP, m.in. inne. Jest również częścią DNA i RNA, które są kwasami nukleinowymi.
Te wysokoenergetyczne cząsteczki pełnią rolę bezpośrednich dostawców paliwa dla większości reakcji chemicznych zachodzących w organizmie. Wśród nich niektórzy również uczestniczą w wewnątrzkomórkowych łańcuchach sygnałowych jako wtórni posłańcy..
Chlor, podobnie jak sód, jest uważany za jon pozakomórkowy, ponieważ wewnątrzkomórkowe stężenie tych jonów jest bardzo niskie. Chlor pełni różne funkcje: w układzie pokarmowym jest wykorzystywany przez komórki żołądka do tworzenia kwasu solnego i tym samym uczestniczy w trawieniu tłuszczów i białek.
Inną bardzo ważną funkcją chloru w układzie krwionośnym jest jego udział w wymianie wodorowęglanów w krwinkach czerwonych. Wodorowęglan jest formą transportu CO2 (dwutlenku węgla) przez krew.
CO2 wytwarzany przez komórki dostaje się do krwiobiegu i wewnątrz czerwonych krwinek wiąże się z wodą i poprzez enzym zwany anhydrazą węglanową, który przyspiesza tę reakcję, tworzy kwas węglowy, który dysocjuje na H + i wodorowęglan (reakcja odwracalna).
Wodorowęglan opuszcza czerwoną krwinkę przez wymiennik Cl- / HCO3-, który usuwa wodorowęglan i wprowadza chlor do czerwonych krwinek.
Ma to związek z równowagą osmotyczną płynów w organizmie. Znajduje się w płynie mózgowo-rdzeniowym, a jego stężenie w surowicy może ulegać zmianom w różnych patologiach związanych z nerkowym układem wydalniczym oraz w niektórych zmianach kwasowo-zasadowych..
Magnez znajduje się w kościach i zębach, ale jest niezbędnym minerałem dla większości tkanek. Pełni funkcje kofaktora w wielu reakcjach enzymatycznych. Jest to jon wewnątrzkomórkowy i ma związek z funkcją mięśni i neuronów.
Po okresie postu trwającym od 6 do 8 godzin pobiera się próbkę krwi żylnej w celu wykonania testu. Często mierzy się potas, sód, wapń, chlor, fosforan, magnez i wodorowęglan. Na prośbę lekarza prowadzącego można dodać inne jony. Niektóre testy nie obejmują fosforanów i magnezu, chyba że zostanie to wyraźnie wymagane.
Czasami te testy są zawarte w tak zwanym Podstawowy panel metaboliczny (BMP), w skład którego oprócz wspomnianych wcześniej elektrolitów wchodzi kreatynina, glukoza i mocznik.
Jeszcze bez komentarzy