Enrique Carbajal (1947) jest meksykańskim przedstawicielem najważniejszej współczesnej rzeźby na arenie międzynarodowej. W jego pracach znajdują się także inne formy artystyczne, takie jak malarstwo, architektura i projektowanie. Jest lepiej znany na całym świecie jako Sebastian, przydomek przyjęty bardzo wcześnie w jego karierze przez artystę z Ciudad Camargo w Chihuahua w Meksyku.
Jego specjalność związana jest z monumentalną rzeźbą miejską, która w sztuce współczesnej nawiązuje do wielkich dzieł. Ten rodzaj sztuki charakteryzuje się tym, że jest bardziej przeznaczony dla publiczności, ponieważ zwykle znajduje się na zewnątrz.
W swoich pracach posługuje się zasadami z innych dziedzin naukowych, ponieważ opiera się na dyscyplinach, takich jak matematyka i geometria. Ponadto wpływ na jego pracę miały nauki takie jak krystalografia czy topologia.
Prace Enrique Carbajala są łatwe do zidentyfikowania dzięki zastosowaniu geometrycznych kształtów oraz obecności materiałów takich jak stal i beton. Ma ponad 200 prac w różnych miastach na całym świecie.
Majestat jego dzieł pozwala zobaczyć niektóre z jego wielkich rzeźb z kosmosu. Jest wymieniony przez Mathiasa Goeritza, ważnego niemieckiego artystę mieszkającego w Meksyku, jako najważniejszego meksykańskiego rzeźbiarza tamtych czasów..
Indeks artykułów
Meksykański artysta urodził się 16 listopada 1947 roku w Meksyku, a dokładniej w Camargo, mieście należącym do stanu Chihuahua. Jego pełne imię to Enrique Carbajal González Santiván.
Jego matka, Soledad Carbajal, poświęciła się szyciu. Według Carbajala była ona sprawczynią jego pasji do sztuk plastycznych. Soledad był tym, który po raz pierwszy rozmawiał z nim o wielkich artystach i dał mu pewne podstawy do zrozumienia sztuki.
Jego matka czule nazwała go `` Enriqueiros '' w wyraźnym nawiązaniu do Davida Alfaro Siqueirosa, słynnego meksykańskiego artysty, który również pochodził z Camargo.
Jego rodzinę uzupełniają babcia Ramona González i jego bracia Raymundo i Ramón. Rodzeństwo Enrique było starsze od niego o ponad 10 lat i cała trójka była dziećmi różnych rodziców. Ramón był postacią ojca w życiu Carbajala.
W 1964 roku przeniósł się do Mexico City bez wielu możliwości ekonomicznych, nawet bez miejsca do zamieszkania. Miał zaledwie 16 lat i zasnął na ulicy.
Po przybyciu do Mexico City Carbajal zapisuje się do National School of Plastic Arts na Autonomous University of Mexico (UNAM), wcześniej znanej jako Academia de San Carlos..
Ze względu na swoje niskie możliwości ekonomiczne stał się swoistym duchem w instytucji, gdyż od kilku dni musiał mieszkać w kampusie akademickim..
Dziś meksykański artysta bez problemów opowiada ten etap swojego życia i przytacza anegdoty. Wśród nich Carbajal mówi, że w nocy zapalał światło w niektórych pokojach, aby móc wykonywać swoją pracę.
To powodowało, że strażnicy musieli kilkakrotnie udać się na miejsce, aby wyłączyć światła, nie wiedząc, dlaczego zostały włączone..
Odkrycie sytuacji, w jakiej żył Enrique Carbajal, zajęło miesiące. Plastyk Benjamín Domínguez kazał Carbajalowi spać na sofie znajdującej się w Towarzystwie Studenckim.
W okresie studenckim poznał dzieła Leonarda da Vinci i niemieckiego artysty Albrechta Dürera, dzięki którym zaczął zagłębiać się w geometrię.
Chociaż nazywa się Enrique Carbajal, jest lepiej znany na świecie jako Sebastián Escultor. Przyjął to imię pod koniec lat 60., ze względu na różne momenty jego życia, które sprawiły, że uwierzył, że ten pseudonim go prześladuje..
Według opowieści Carbajala wszystko zaczęło się, gdy był studentem UNAM. W jednym ze swoich przedmiotów wystawiali prace Botticellego w San Sebastián, ale ówczesny student zasnął, co było notoryczne dla reszty jego kolegów z klasy, którzy od tego czasu nazywali Carbajala San Sebastián..
Wiele lat później obywatele Hiszpanii, którzy byli uchodźcami w Meksyku, zorganizowali obiad na cześć prezydenta Luisa Echeverríi. Na imprezie był poeta Carlos Pellicer, który powiedział Carbajalowi, że wydaje się, że wyszedł z pracy Botticellego, San Sebastián.
Kilka miesięcy później pojawiła się anegdota, która ostatecznie okazała się ostateczna. Po wywiadzie na temat sztuki francuskiej Carbajal został nazwany artystą meksykańskiego pochodzenia, który był bardzo podobny do San Sebastián Andrei Mantegny..
W tym momencie postanowił coś z tym zrobić i przyjął Sebastiána jako mocne imię dla siebie. Dla Carbajala istotne było, aby jego pseudonim mógł być zapisywany i wymawiany w każdym języku prawie w ten sam sposób.
Następnie dodał jako nazwisko Escultor, ponieważ uważał, że w ten sposób łatwiej będzie określić swój zawód, zwłaszcza dla osób mówiących po hiszpańsku, takich jak angielski.
Werner Matthias Göeritz był jednym z największych wpływów, jakie Carbajal miał podczas swojego życia. Poświęcił się różnym dziedzinom sztuki, takim jak rzeźba, architektura, malarstwo i pisarstwo. Z pochodzenia Niemiec mieszkał w Meksyku od 1952 roku.
Carbajal poznał Göeritza, gdy miał zaledwie 16 lat. Został asystentem Niemca i przez kilka miesięcy podróżował z nim do Jerozolimy w Izraelu.
Ponadto ze szczególnym zainteresowaniem studiował twórczość angielskiego rzeźbiarza Henry'ego Spencera Moore'a. Dla Carbajala Moore był bardzo ważny, ponieważ pozwolił mu rozpoznać różne elementy obecne w rzeźbach.
Prace Carbajala są współczesne w stosunku do takich nurtów, jak minimalizm, scjentyzm i pop-art. Sławę przyniosła mu praca z dziełami Transformowalny. Te elementy mogą przybierać różne kształty podczas manipulacji. Wśród nich ma Leonardo4, Dürer4 i Brancusi4.
Liczba 4 oznaczała, że prace te miały cztery wymiary. Charakteryzowały się tym, że były dziełami partycypacyjnymi, co było bardzo wyraźne na początku jego kariery. Oparte były na modelach matematycznych.
Chociaż jego pierwszym dużym dziełem był Rozeta Victoria. Praca ta została wykonana w 1967 roku i tam można zobaczyć cechy sztuki kinetycznej.
Napisał pracę w 1970 roku Największa rzeźba świata, gdzie przedstawił pomysł stworzenia dzieła o wymiarach tak dużych, że mogłoby nawet przewyższyć Ziemię.
Jego pieczęć nosi ponad 200 prac, ale nie tylko na poziomie rzeźbiarskim. Zajmował się także malarstwem, projektowaniem, biżuterią i architekturą. Jego prace są wystawiane w różnych krajach świata. Meksyk ma oczywiście dużą liczbę prac autora, ale można też zobaczyć jego znaczek we Włoszech, Francji, Brazylii, Izraelu, Hiszpanii, na Kubie, w Argentynie i Niemczech.
Niektóre z jego rzeźb można docenić z kosmosu z wykorzystaniem kosmicznej technologii. Wynika to z faktu, że duża część jego projektów skupiała się na tworzeniu dużych rzeźb na terenach miejskich..
W sumie napisał pięć książek, w których stara się uczyć, zwłaszcza dzieci, swojej wiedzy z zakresu geometrii.
Na kontynencie azjatyckim zdobył kilka nagród za wykonane przez siebie rzeźby. Większość jego prac powstała tam, ponieważ brał udział w różnych konkursach, aby pracować w różnych miastach. W Osace otrzymał nawet nagrody za swoją pracę w dziedzinie malarstwa.
Zaczął w 1993 roku od konkursu, który pozwolił mu na zaprojektowanie rzeźby będącej symbolem miasta Sakai, zwanego Łuk Feniksa. Później, w 1995 roku, zrobił to samo w mieście Kadoma z Tsuru. Do tych prac dołączają inne rzeźby, np Migracja, Excelsitud Y Sfera życia, z siedzibą w Tokio, Kansai i Osace.
Jego prace wyróżniają się w przestrzeni miejskiej w różnych miastach na całym świecie. Swoją pracę wzbogaca o matematykę, w której stara się również projektować przekaz na poziomie estetycznym.
Jego rzeźby wyróżniają się różnymi kształtami i zastosowaniem różnych kolorów. Niektóre z nich są modułowe i można je przekształcić.
Za swoje prace rzeźbiarskie otrzymał ponad 10 nagród. Pięć z nich otrzymano w Japonii. W Norwegii otrzymał nagrodę jury Międzynarodowego Triennale Grafiki.
Ponadto został uhonorowany National Prize for Sciences and Arts of Mexico, która honoruje najlepszych przedstawicieli krajowej literatury, kultury, technologii, sztuki i nauki..
Carbajal otrzymał nagrodę w kategorii sztuk pięknych w 2015 roku razem z Ignacio Lópezem Tarso i Fernando Lópezem Carmoną. Meksykanin ma nawet w Danii tytuł szlachecki.
Za swoją karierę otrzymał również honorowy stopień doktora honoris causa sześciu instytucji. Te doktoraty zostały przyznane przez University of La Laguna, Chihuahua, Colima, Autonomous Metropolitan i Autonomous of the State of Mexico. Jest także doktorem honoris causa New York City College, wyróżnienie, które otrzymał w 2008 roku.
Carbajal jest częścią różnych stowarzyszeń na całym świecie. Jest członkiem honorowym Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Hadze. Jest także członkiem Akademii Sztuk w Meksyku i jeszcze jednym członkiem Międzynarodowego Komitetu Konserwacji w Lascaux we Francji..
Jeszcze bez komentarzy