Plik filozofia sztuki To gałąź filozofii skupiająca się na naturze sztuki. Wykorzystuje interpretację, reprezentację, ekspresję i formę do analizy. Często mylona jest z estetyką, ale ta ostatnia skupia się wyłącznie na badaniu piękna i estetycznego smaku..
Ta gałąź filozofii jest stosowana w każdej ekspresji artystycznej, takiej jak malarstwo, rzeźba, a nawet muzyka. Wiele osób specjalizujących się w tej dziedzinie jest odpowiedzialnych za tworzenie koncepcji i teorii związanych ze sztuką, aby odpowiedzieć na kluczowe pytania, takie jak „Co sprawia, że coś jest sztuką?”. i "Dlaczego warto cenić sztukę?" Obydwa pytania są przedmiotem dyskusji od ponad 2000 lat.
Indeks artykułów
Filozofia sztuki odpowiada za generowanie pojęć przybliżających rozumienie natury sztuki. To z kolei otwiera drzwi do zrozumienia ekspresji artystycznej. Należy zauważyć, że filozofia sztuki nie jest odpowiedzialna za ocenę lub analizę sztuki w celu wydawania sądów, rzeczy, które mają więcej wspólnego z aktywnością krytyczną.
W ten sposób filozofia sztuki jest odpowiedzialna za ciągłe kwestionowanie dzieła artystycznego i próbuje określić, jakie czynniki mogą naprawdę przekształcić je w sztukę. Na przykład filozofia nie określa stopnia ekspresji, jaki może mieć dzieło, ale raczej pyta, co sprawia, że dzieło jest wyraziste.
Filozofowie w tej dziedzinie są twórcami pojęć, które w jakiś sposób pomagają przekazać sens sztuki. Wtedy to krytycy mogą to wykorzystać do oceny pracy nad tematami prac artystycznych..
Historia filozofii sztuki związana jest z genezą pojęcia sztuki, którego znaczenie zmieniało się w czasie. Słowo „sztuka” było używane w starożytności przez Greków w odniesieniu do rękodzieła wykonanego na podstawowe potrzeby. Sztuka była także symbolem postępu człowieka nad naturą. Stąd nastąpiło przejście człowieka od tworzenia przedmiotów z konieczności do tworzenia dla wiedzy lub przyjemności. Na myślenie o sztuce wpłynęli tacy filozofowie, jak Platon i Arystoteles, i nadal dominowało w średniowieczu..
W okresie renesansu koncepcja sztuki zakorzeniła się w filozofii humanistycznej, symbolice, kolorach, tematach i strukturach dotyczyła przekazów zorientowanych na naturę i ludzkość..
W epoce industrialnej i początkach masowej reprodukcji zaczęły pojawiać się nowe debaty na temat tego, czym naprawdę jest sztuka, skłaniając się wielokrotnie do pracy rzemieślniczej jako prawdziwej, wypierając kopię do zwykłego przedmiotu bez treści artystycznej..
Wiele pytań i koncepcji w filozofii sztuki wywodzi się z postępujących zmian i ewolucji. Sposób, w jaki człowiek zmienia swoje metody i cele tworzenia, a nawet tematy i możliwe znaczenia, generuje ciągłe kwestionowanie i formułowanie pojęć, które są domeną filozofii..
Od czasów starożytnych koncepcja sztuki była stałym tematem ze względu na twórczą jakość człowieka. Wiele ważnych postaci w historii wniosło różne wkłady, które umożliwiły ustalenie koncepcji i zachowanie informacji niezbędnych do lepszego zrozumienia sztuki..
Wiele pomysłów uległo zmianie, jednak obecnie obowiązują pewne zasady. Na przykład wiele koncepcji Arystotelesa uznawanych jest za klasyczne i dlatego brane są pod uwagę w poszukiwaniu sztuki..
Chociaż nie jest znany jako ostateczny obrońca sztuk, Platon ustanowił pewne klasyfikacje sztuk, nazywając je: naśladowczymi, reprezentatywnymi i mimetycznymi. Mówił o rzeźbie i malarstwie jako o sztukach różniących się od rzeczywistości, tworzących rodzaj oszustwa. Uznał tylko muzykę i poezję za moralizujące. Część twórczości Platona opierała się na pięknie, którego nie odnalazł w sztuce, ale w naturze..
W Poetyce Arystotelesa widać jego koncepcję w odniesieniu do sztuki, za którą uważa mimesis, sztuka jako imitacja. Arystoteles nie chciał jednak dyskredytować, ale uważał, że sztuka wykracza poza to, co osiągnęła natura.
Naśladowanie było dla filozofa działaniem nieodłącznym od człowieka i pozwalającym mu zdobywać wiedzę. W ten sposób Arystoteles ustanawia związek między uczeniem się a naśladowaniem. Z drugiej strony, odwołując się do piękna, nie przypisuje go bezpośrednio sztuce, ale aktowi naśladowania samego siebie..
Uważany jest za pierwszego historyka sztuki. Jego wielkie dzieło Życie najwybitniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów to kompendium biografii artystów zaliczanych do tego, co nazwał „sztuką projektowania”. Ta praca zawiera informacje o różnych procesach lub technikach stosowanych w sztuce i obejmuje zakres od starożytności po średniowiecze..
Kant mówi o sztukach wyzwolonych jako o przedstawieniach, które same w sobie mają treść i cel, ale są pozbawione celu, chociaż mają moc do rozwijania komunikacji w społeczeństwie. Sztuki takie jak muzyka, malarstwo i rzeźba mają cel sam w sobie.
W historii było więcej prób ustanowienia jakiejś teorii sztuki. Dante, Boccaccio i Petrarca wnieśli wielki wkład w literaturę artystyczną, wśród której umieścili swoje argumenty dotyczące tego, czego bronili jako sztuki. Uważa się również, że Boccaccio jako pierwszy odniósł sztuki wizualne do naśladowania natury..
Jeszcze bez komentarzy