Plik kwiat nagietka (Tagetes erecta), znany jako kwiat zmarłych, jest to gatunek zielny z rodziny Asteraceae. Etymologicznie, słowo cempasúchil wywodzi się z wyrażenia nahuatl cempoalli, który wyraża liczbę dwadzieścia, nawiązując do jej 20 płatków.
Gatunek ten pochodzi z Meksyku, gdzie występuje na wolności w miastach Chiapas, Jalisco, Meksyk, Morelos, San Luis Potosí, Puebla, Sinaloa, Oaxaca, Tlaxcala i Veracruz. Został również wprowadzony w Ameryce Południowej, Afryce, Azji i Australii..
Ze względu na szerokie rozpowszechnienie, każdy region nadaje mu szczególną nazwę, znaną jako goździk, goździk afrykański lub goździk indyjski. Znany jest również jako goździk chiński, goździk chiński, goździk mauretański, goździk mauretański, goździk turecki, damasceński, róża indyjska, nagietek lub tagete.
W Meksyku znany jest jako cempasúchil, gdzie jest uprawiany ze względu na aromatyczne żółte lub pomarańczowe kwiaty używane podczas obchodów Dnia Zmarłych. Rzeczywiście, ta pradawna praktyka stosowana przez meksykańskich hodowców sprzyjała zachowaniu ich naturalnej plazmy zarodkowej w całym regionie..
Na całym świecie kwiaty nagietka są źródłem barwników stosowanych w przemyśle spożywczym, drobiarskim i barwnikowym, głównie pigmentu luteiny. Obecnie w USA, Unii Europejskiej, Azji i Ameryce Południowej kwiaty Tagetes erecta Sprzedawane są w doniczkach lub na kwiat cięty.
Indeks artykułów
Gatunki Tagetes erecta Jest to wieloletnia roślina zielna o rocznym cyklu rozrodczym osiągająca 30-110 cm wysokości. Głęboki korzeń palowy, ma mocny, szeroki i powierzchowny wtórny system korzeniowy.
Rurkowata łodyga o wyglądzie zielnym i gładkiej lub drobno owłosionej teksturze, ma prążkowaną lub częściowo popękaną powierzchnię. Drobne żywiczne kanały są rozprowadzane w korze, które po ściśnięciu wydzielają przyjemny zapach.
Liście złożone osiągają 18-22 cm długości i zawierają 11-17 listków, naprzemiennie na końcu i przeciwnie u podstawy. Folie o długości 5 cm i szerokości 1-2 cm są lancetowate, ze spiczastym wierzchołkiem i lekko ząbkowanymi krawędziami..
Kwiaty pojawiają się w pojedynczych kwiatostanach lub są zgrupowane w główkach na cienkiej szypułce o długości 10-15 cm. W każdej główce lub główce znajduje się 150 do 200 promieni, pojedyncze lub podwójne kwiaty o długości 8-10 mm i żółte lub pomarańczowe korony..
Owocem jest niełupek o długości 7-10 mm, gładki lub pokryty drobnym, kanciastym, sztywnym włosiem, zawierający pojedyncze nasiono. Gatunek rozmnaża się przez nasiona, a okres kwitnienia utrzymuje się latem i jesienią..
- Królestwo: Plantae.
- Oddział: Magnoliophyta.
- Klasa: Magnoliopsida.
- Zamówienie: Asterales.
- Rodzina: Asteraceae.
- Podrodzina: Asteroideae.
- Plemię: Tageteae.
- Płeć: Aksamitka.
- Gatunki: Tagetes erecta L., 1753.
- Aksamitka: nazwa rodzajowa pochodzi od boga mitologii etruskiej Tages, boskość związana z wróżbą, światem podziemnym i życiem pozagrobowym.
- wyprostowany: Przymiotnik pochodzenia łacińskiego oznaczający „eguida”.
- Cempasúchil pochodzi z języka nahuatl cempohualxochitl, gdzie cempohuali oznacza dwadzieścia, a xóchitl odpowiada kwiatowi. W rzeczywistości oznacza to dwadzieścia kwiatów lub wiele kwiatów, ponieważ liczba dwudziestka jest czczona przez tubylców z Ameryki Środkowej..
Tagetes erecta, Kwiat nagietka lub kwiat zmarłych to gatunek rodzimy w regionie Mezoameryki, między Meksykiem a Ameryką Środkową. W Meksyku występuje na wolności w stanach Chiapas, Jalisco, Puebla, San Luis Potosí, Meksyku, Oaxaca i Veracruz.
Od czasów starożytnych Aztekowie uprawiali i zbierali dzikie kwiaty do celów ceremonialnych, dekoracyjnych i leczniczych. Obecnie są szeroko uprawiane komercyjnie z wielu ulepszonych genetycznie odmian, takich jak rośliny ozdobne lub kwiaty cięte..
Kwiat nagietka rośnie w różnych ekosystemach tropikalnych, takich jak lasy liściaste, lasy cierniowe, madreańskie lasy sosnowo-dębowe i lasy chmurowe. Jest naturalnie położony w połączeniu z dzikimi roślinami zielnymi lub komercyjnymi uprawami na obszarach objętych interwencją, na wysokości między 800–2300 metrów nad poziomem morza..
Jego wymagania glebowe są szerokie, od piaszczystych po gliniaste, które muszą być dobrze osuszone i ubogie w materię organiczną. Bardzo żyzna gleba, sprzyja wytwarzaniu liści ze szkodą dla kwiatostanów.
Gatunek ten wymaga pełnej ekspozycji na słońce. Uprawiana pod drzewami, wysokimi krzewami lub w zacienionych warunkach wykazuje powolny wzrost i początkowy rozwój. Jest to roślina, która potrzebuje temperatur powyżej 20º C, choć sporadycznie toleruje temperatury między 10-15º C, ale nie toleruje mrozu.
Jako uprawa handlowa wymaga częstego podlewania, co 2-3 dni w ciepłych miesiącach, unikając podlewania gleby. Zimą nawadnianie stosuje się w odstępach, aw przypadku częstych opadów nawadnianie jest wstrzymywane..
Tagetes erecta Pochodzi z Meksyku, ale występuje w krajach Ameryki Środkowej i Karaibów. W rzeczywistości jest to powszechne w Belize, Salwadorze, Hondurasie, Gwatemali, Nikaragui, Kostaryce, Panamie, Kubie, Portoryko, Jamajce, Kolumbii, Wenezueli, Gujanie, Ekwadorze i Boliwii.
W naturze znajduje się w zachodnim Meksyku i wzdłuż Depresji Balsa lub Basenu Balsas. Obszar położony w Sierra Madre del Sur, obejmujący stany Jalisco, Guerrero, Meksyk, Michoacán, Morelos, Tlaxcala, Puebla i Oaxaca.
Jest to roślina wprowadzona i naturalizowana szeroko na obszarach pantropikalnych, w tym w Afryce, Azji i Oceanii, jako kwiat cięty lub surowiec do produkcji barwników. Kraje, które rozwijają się i prowadzą handel poza swoim miejscem pochodzenia, to Indie, Chiny, RPA, Zambia i Australia.
Cempasúchil to roślina, która jest łatwa do rozmnażania, zarówno przez nasiona, jak i delikatne sadzonki wczesną wiosną. Pod tym względem jest to gatunek odpowiedni do uprawy w doniczkach, rabatach ciętych oraz w ogrodnictwie granicznym, skalniakach lub rabatach kwiatowych..
Ten kwiat może być uprawiany przez cały rok pod szklarnią, ale siew często rozpoczyna się w miesiącach czerwiec-lipiec. W ten sposób żniwa zbiegają się z obchodami Dnia Zmarłych, czyli pierwszych dni listopada..
Do jej uprawy konieczne jest wybranie żywotnych, zdrowych i świeżych nasion tej odmiany, którą chcesz rozmnażać. Wysiew wymaga użycia żyznego i dobrze przepuszczalnego podłoża o konsystencji gliniastej lub piaszczysto-gliniastej, odpowiednio zdezynfekowanego..
Pierwszy wysiew odbywa się w workach polietylenowych, w rolniczych sadzonkach piankowych lub na płytach z włókna kokosowego. Nasiona są rozsiewane w workach z nasionami lub 2-3 nasiona można umieścić w każdym punkcie kiełkowania.
Utrzymując odpowiednią wilgotność i temperaturę nasiona rozpoczynają kiełkowanie 7-10 dni po wysiewie. Kiedy roślina pojawia się, rozróżnia się dwa liścienie, a później tworzy się pierwsza para prawdziwych liści.
Jest to odpowiedni moment na rozpoczęcie nawożenia uprawy, na tym etapie zaleca się dodanie pożywki. W związku z tym dawkę pożywki podaje się w sposób ułamkowy, aby uniknąć „przypalenia” sadzonek..
Sadzonki są gotowe do przesadzenia, gdy osiągną wysokość 12-15 cm lub 3-4 pary liści. Przeszczep przeprowadza się w workach polietylenowych z glinianym podłożem lub rozsadnikach pod szklarnią, z dobrym drenażem i dużym oświetleniem..
Sadzonki są pobierane z kiełkującego za pomocą specjalnego narzędzia, aby uniknąć fizycznego uszkodzenia korzeni. W przypadku rolniczych kostek piankowatych są one oddzielane pojedynczo i umieszczane bezpośrednio na ostatecznym miejscu sadzenia.
Sadzonki umieszcza się za pomocą czystego i zdezynfekowanego narzędzia rolniczego na głębokość 4-6 cm i rozstawienie 30-40 cm. Na tym etapie wymagane jest ciągłe podlewanie i stosowanie pożywki w celu wzmocnienia plonu..
W trakcie zakładania uprawy zaleca się przycinanie liści dolnych oraz liści z uszkodzeniami fizycznymi lub patologicznymi. W rzeczywistości jest to praktyka, która przyczynia się do wigoru i siły rośliny, poprawiając jej rozwój i kwitnienie..
Gdy rośliny osiągną 6 węzłów lub 20-30 cm wysokości, wykonuje się szczypanie lub topping. Ta praktyka polega na usuwaniu pąka końcowego, aby promować rozwój gałęzi bocznych.
Drugie mocowanie przeprowadza się zwykle po 35-50 dniach na gałęziach początkowo rozwiniętych od pierwszego kiełkowania. W ten sposób zwiększa się liczba gałęzi, aw konsekwencji uzyskuje się więcej pąków kwiatowych..
W okresie kwitnienia wskazane jest przycinanie kwiatów zwiędłych, chorych lub starych, aby uniknąć uszkodzenia sąsiednich kwiatów. Przycinanie odbywa się na szypułce u podstawy łodygi za pomocą ostrego i zdezynfekowanego narzędzia..
Nawadnianie musi być intensywne, aby podłoże było wilgotne i nie powodowało podlewania. W związku z tym nawadnianie ręczne lub automatyczne można zastosować przez zraszanie, koszenie taśmą lub „punktowo”..
W tego typu uprawach nawożenie odbywa się za pomocą pożywki dodawanej do wody do nawadniania. Ilość nawozu aplikuje się w oparciu o wymagania uprawy, utrzymując pH 5,5-6,5 i przewodnictwo elektryczne 3 mS / cm.
W zależności od środowiska, położenia i rodzaju podłoża idealna ilość na roślinę to 450 ml wody dziennie. W warunkach wysokiej temperatury zaleca się zwiększenie ilości wody i zraszanie w celu schłodzenia otoczenia..
Różnorodność upraw, czynniki środowiskowe i sposób zarządzania określają warunki rozpoczęcia cięcia i zbioru kwiatów. Zbiory rozpoczynają się 90-120 dni po siewie.
Dojrzałe kwiaty o wartości handlowej są cięte na poziomie gruntu za pomocą czystych, zdezynfekowanych nożyczek. W rzeczywistości czynność ta jest wykonywana w odstępach tygodniowych (7-8 dni), w okresie trwania zbiorów (90-120 dni).
Analiza fotochemiczna kwiatów nagietka umożliwiła określenie obecności różnych karotenoidów, w szczególności pigmentu luteiny. Te metabolity zapewniają tej roślinie wiele właściwości terapeutycznych stosowanych w tradycyjnej medycynie meksykańskiej..
Obecność wyspecjalizowanych gruczołów wzdłuż łodygi, liści i kwiatów nadaje mu silny aromatyczny zapach, który nadaje mu właściwości lecznicze. W rzeczywistości w tradycji kulturowej jest uważana za „gorącą” uprawę używaną do łagodzenia chorób fizycznych i nadprzyrodzonych..
Pod tym względem w medycynie tradycyjnej nagietek jest używany do leczenia popularnych dolegliwości, takich jak strach, złe oko czy podpuszczka. Dla rodowej kultury ludów tubylczych cierpienia te są konsekwencją kary boskiej lub są spowodowane siłami nadprzyrodzonymi..
Luteina to naturalny pigment stosowany w profilaktyce i leczeniu chorób oczu związanych z wiekiem, takich jak zwyrodnienie plamki żółtej i zaćma. Z tego powodu zamiast stosowania barwników chemicznych zaleca się stosowanie do przyrządzania posiłków naturalnych barwników na bazie luteiny..
W tym kontekście większa intensywność koloru pomarańczowego wiąże się z większą zawartością pigmentów. Rzeczywiście, dowody naukowe wskazują na skuteczność tych pigmentów w zapobieganiu chorobom związanym ze starością, chorobą wieńcową serca, atakami serca, niedoborami odporności i rakiem..
W wyniku procesów ekstrakcji za pomocą rozpuszczalników organicznych i zmydlenia z kwiatów nagietka otrzymuje się pigment luteinę. Podczas procesu początkowo ekstrahuje się oleożywicę zawierającą karotenoidy, kwasy tłuszczowe (palmitynowy, mirystynowy) i estry luteiny..
Z tych pierwotnych związków uzyskuje się wolne ksantofile, które dają 80-93% luteiny, 5-10% zeaksantyny i 5-15% karotenoidów (kryptosantyna, wiolaksantyna). Naturalne pigmenty stosowane jako żółty barwnik w przemyśle spożywczym przy produkcji makaronów, masła, margaryny, oleju roślinnego, herbatników, wyrobów piekarniczych i napojów.
Naturalne barwniki (luteiny, ksantofile, zeaksantyny) są dodawane do produkcji pasz treściwych dla drobiu i niosek. Suplement ten jest dodawany w celu poprawy wyglądu skóry kur dotkniętych korzyścią i zwiększenia koloru jaj..
Korzeń nagietka zawiera różne drażniące oleje, takie jak α - Tiertienyl, który dzięki swemu drażniącemu zapachowi nadaje mu właściwości nicieniobójcze i owadobójcze. Rzeczywiście, nagietki są używane do zwalczania wszy i kleszczy, a także nicienia pomidorowego Pratylenchus penetrans.
Istnieją różne legendy związane z tym reprezentatywnym kwiatem, tradycyjnie używanym podczas ceremonii religijnych i na ołtarzach zmarłych przez tubylców meksykańskich..
Jeden z nich mówi, że było dwóch kochanków, Xóchitl i Huitzílin, którzy ofiarowali kwiaty Bogu Słońca Tonatiuhowi, wyznając swoją nieskończoną miłość po śmierci..
Niestety, wojna rozdzieliła kochanków. Huitzílin wyruszył walczyć za swój lud i zginął w walce. Xóchitl w głębokim bólu błagał ojca słońca Tonatiuha, aby zabrał ją swoją niezachwianą miłością.
Bóg Tonatiuh, poruszony głębokim bólem młodej kobiety, wypromieniował promieniem światła, które dotykając Xóchitl zmieniło ją w kwiat. Ten kwiat o intensywnych kolorach, takich jak promienie słońca, został dotknięty w środku przez małego kolibra, który reprezentował Huitzílin.
W tym momencie kwiat rozwinął się w 20 płatków o jaskrawych żółtych kolorach i przyjemnym, ostrym aromacie. Stamtąd narodziła się jedna z legend o kwiecie nagietka lub kwiecie zmarłych.
Inna z legend lub historii przodków wskazuje na tradycję mieszkańców Santa María Maninalco w pobliżu Mexico City. Kiedy ktoś umierał, członkowie rodziny przykrywali swoje groby małym żółtym kwiatkiem o nazwie Tonalxochitl, który miał zdolność utrzymywania ciepła w swoich płatkach..
Mexicas, mieszkańcy Maninalco, przyjęli tę starożytną tradycję, ale uważali kwiat Tonalxochitl za bardzo prosty. Dlatego dzięki selekcji naturalnej udało im się przekształcić ten prosty kwiat w grupę dwudziestu kwiatów za jednym guzikiem..
Ten nowy kwiat był znany jako nagietek lub kwiat zmarłych. Używany do dziś jako ofiara do ozdobienia panteonów pogrzebowych i grobów zmarłych.
Jeszcze bez komentarzy