Plik flora i fauna Chaco Jest reprezentowany przez takie gatunki, jak między innymi biały chleb świętojański, viraró, tatú carreta i taguá. Chaco to prowincja Argentyny, położona w północno-wschodniej części tego kraju. Stolicą jest Resistencia i jednocześnie największe miasto w prowincji..
Region ten jest częścią południowego obszaru Gran Chaco, rozległej równiny obejmującej terytoria Paragwaju, Argentyny i Boliwii. Klimat jest subtropikalny, podzielony na dwa różne obszary: na wschodzie jest wilgotny, a na środkowym zachodzie bardziej suchy..
W Chaco znajduje się Park Narodowy Chaco, który obejmuje Madrejones i las Chaco. W ten sposób chronione są niezliczone gatunki roślin i zwierząt, którym grozi wyginięcie.
Indeks artykułów
To południowoamerykańskie drzewo występuje w Argentynie i Paragwaju Chaco. Ponadto może znajdować się na północy Chile.
Prosopis alba może mieć od 9 do 12 metrów wysokości i około 1 metra średnicy. Ma krótki pień, z cienką, szarobrązową korą. Gałęzie tego gatunku nadrzewnego są smukłe, często sięgają do ziemi.
Korona białego szarańczynu jest kulista i obejmuje do 10 metrów średnicy. Dzięki temu wytwarza ogromny cień, dzięki czemu jest bardzo cenioną rośliną w okolicy. Liście są dwubiegunowe, rosną od 2 do 3 w każdym węźle.
Każda małżowina składa się z ulotek, które mogą mieć od 25 do 40 par. Są wyprostowane i nagie, z asymetryczną podstawą. Zimą roślina traci wszystkie liście, ale nie jest całkowicie bezlistna.
Kwiat jest mały, hermafrodytyczny i żółtawy lub zielonkawo-biały. Okres kwitnienia przypada na okres od sierpnia do września. Kwiatostany to grona kolczaste, które pojawiają się razem z nowymi liśćmi, jasnozielone.
Owoce tacu, jak również znane jest białe drzewo świętojańskie, nie wyrastają. Zawiera słodki, wysokokaloryczny miąższ, który można spożywać na paszę lub przygotować jako mąkę.
Gatunek ten jest również używany do dekoracji, a przy drewnie wykonuje się między innymi parkiety, drzwi..
Viraró to drzewo o wyglądzie korony, występujące w różnych regionach Ameryki Południowej. Siedliska, w których Ruprechtia salicifolia to ziemie nad potokami i rzekami.
Średnia wysokość to około 5 metrów. Ten dwupienny gatunek ma kręty pień z wieloma gałęziami. Przeszczepy obecne na gałęziach są widoczne gołym okiem.
Liście, które mierzą od 10 do 15 centymetrów, są proste i liściaste, o jasnozielonym kolorze. Ponadto mają lancetowaty kształt i są ułożone naprzemiennie..
Atrakcyjnym aspektem tej rośliny jest fakt, że jesienią liście zmieniają kolor. Dzięki temu przez cały rok można zaobserwować różne odcienie.
W stosunku do kwiatów mają kolor kremowy. Samce są małe i rosną w pachowych lub końcowych wiechach, podczas gdy samice są zgrupowane w klastrach. Owoce są brązowe i mają kształt rombu.
Gatunek ten pochodzi z południowoamerykańskich subtropikalnych i tropikalnych dżungli. Tak więc można go znaleźć w Peru, Boliwii, Argentynie, Brazylii i Paragwaju.
Drzewo może mieć od 10 do 20 metrów wysokości, chociaż odnotowano, że niektóre osiągnęły wysokość większą niż 25 metrów. W bagażniku, który jest poszerzony w dolnej jednej trzeciej, gromadzona jest woda. Może to być wykorzystane przez roślinę w czasie suszy.
Pień pokryty jest cierniami, a gdy drzewo jest młode, jest zielone. Z biegiem czasu pojawiają się popękane i szorstkie smugi w szarobrązowych odcieniach.
Jeśli chodzi o gałęzie, są kolczaste i rosną poziomo. Liście są złożone, z ząbkowanymi listkami, w ilości od pięciu do siedmiu.
Kwiaty pijanego patyczka, jak nazywamy ten gatunek, mają pięć płatków, białych w środku i różowych w dystalnej części. Owoc ma jajowaty kształt i drzewiastą konsystencję, mierzy około 20 centymetrów długości..
Ten pancernik należy do rodziny Dasypodidae zamieszkującej subtropikalne i tropikalne dżungle wschodniego regionu Ameryki Południowej. W ten sposób może znajdować się od Wenezueli po Argentynę. Tatuaż wózka żyje w lasach galerii i kserofilach, dżunglach i sawannach.
Waga tego zakrzywionego ssaka wynosi około 60 kilogramów, mierząc ponad 1,6 metra od głowy do ogona. Pancerz jest ciemny, z płytkami ułożonymi w rzędach, ułożonymi poprzecznie. Ta zbroja z kości, która zakrywa zwierzę na poziomie grzbietu, po bokach i na ogonie, nie jest sztywna.
Ustawione obok siebie sztywne płyty są połączone w środkowej części pleców paskami, które nie są ze sobą zespawane. Daje to tatuażowi wagonika dużą elastyczność w jego ruchach. Ponadto pozwala na przyjmowanie różnych pozycji, np. Rozciąganie i toczenie ciała, co pozwala na obronę przed drapieżnikami..
Głowa jest wydłużona, a uszy są małe. Nogi są krótkie i muskularne. Mają mocne i duże paznokcie, szczególnie dłuższe na przednich kończynach..
Cachicamo, jak nazywany jest również ten gatunek, prowadzi nocny tryb życia. Jego dieta oparta jest między innymi na robakach, termitach, robakach, mrówkach. Może też pochłaniać padlinę i niektóre rośliny.
Taguá to gatunek pekari należący do rodziny Tayassuidae. Ten ssak parzystokopytny występuje endemicznie w prowincji Chaco.
Średnia długość tego gatunku wynosi 1,1 metra. Futro pekari quimilero, jak to zwierzę jest również znane, jest brązowe lub szare. Z tyłu ma ciemny prążek, natomiast na łopatkach i wokół ust włos jest biały
Catagonus wagneri ma trzeci palec na tylnej nodze, w przeciwieństwie do innych pekariów, które mają dwa.
Kiedy taguá się boi, uciekając z sytuacji, unosi włosy na plecach. Podobnie rozpyla wydzieliny wytwarzane przez gruczoły grzbietowe. To jest czerwona flaga dla reszty grupy. Ta mleczna substancja jest również używana do znakowania drzew, wyznaczając w ten sposób ich terytorium.
Ma nawyki dzienne, głównie rano, kiedy może podróżować w stadach liczących do 20 sztuk. Dieta oparta jest na różnych gatunkach kaktusów, korzeniach bromeli i strąkach akacji. Aby wyrwać ciernie, użyj zębów, wyciągnij je i wypluj.
Ta jaszczurka należy do rodziny Teiidae. Występuje w ekostrefie Chaco boliwijskiej, argentyńskiej i paragwajskiej.
Kolor tego gatunku jest zielony, z wyraźnym podłużnym pasem biegnącym grzbietowo-bocznie wzdłuż ciała. Powyżej ma szereg nieregularnych plamek w ciemnym odcieniu.
Samce w wieku dorosłym mają niebieski brzuch. Łuski grzbietowe są małe, podczas gdy łuski brzuszne są sub-czworokątne..
Ciało tego gada jest ściśnięte poprzecznie. Długość teyu może sięgać 40 centymetrów, łącznie z długim ogonem. Ma długi, szeroki, nie wysuwany język, jak u większości jaszczurek. W jamie ustnej ma zęby boczne.
Zielona jaszczurka, jak nazywana jest również Teius teyou, ma cztery palce u każdej stopy. Piąty palec, obecny u reszty Teiidae, jest zaniknięty.
Teyu to szybki biegacz, który stanowi jego główną obronę przed napastnikami i najlepszą broń do chwytania zdobyczy.
Ma jednak inny mechanizm obronny, ogon: jeśli zostanie złapany, może się oderwać. W ten sposób mógł szybko uciec przed drapieżnikiem. W końcu ogon może odrosnąć.
Jeszcze bez komentarzy