Plik flora i fauna Entre Ríos Jest reprezentowany przez takie gatunki, jak między innymi ñandubay, irupé, the princho, the manduví. Entre Ríos jest jedną z centralnych prowincji Argentyny spośród 23 istniejących w tym kraju. Region ten, wraz z Corrientes i Misiones, jest częścią argentyńskiej Mezopotamii.
Około 15% terytorium to zalane tereny i wyspy otoczone strumieniami i rzekami, takimi jak Parana i Urugwaj. Płaskorzeźba jest płaska, poprzecinana licznymi ciekami wodnymi. Pod względem klimatu północ jest subtropikalna, bez pory suchej. Na południu jest umiarkowanym typem Pampean.
Na terenie województwa znajduje się ponad 40 chronionych rezerwatów przyrody. W nich rozległa i bogata różnorodność biologiczna flory i fauny jest chroniona w sposób naturalny przez rzeki otaczające te obszary oraz przepisy dotyczące ochrony środowiska obowiązujące w kraju..
Indeks artykułów
Drzewo to występuje w Brazylii, Argentynie, Urugwaju i Paragwaju. W tych krajach zwykle rosną na wyższych obszarach równin. Może również przetrwać w regionach, które są okresowo zalewane.
Wysokość tej rośliny strączkowej może wynosić od 3 do 13 metrów. Pień jest krótki, z szorstką, grubą i szarobrązową korą. Ponadto wykazuje poprzeczne i poziome pęknięcia, tworząc w ten sposób nieregularne płytki.
Miseczka ma spłaszczony kształt. W węzłach gałęzi znajdują się ciernie o długości około 2 centymetrów. Są stożkowe i rozłożone parami. Liście ñandubay są małe i liściaste, dzięki czemu mogą być fascynujące lub naprzemienne.
Drewno Prosopis affinis Jest koloru brązowego z różowymi tonami. Ponieważ jest bardzo odporny na działanie czynników atmosferycznych, mógłby być wykorzystany do wykonania konstrukcji, które będą narażone na działanie powietrza. Oprócz tego jest gatunkiem miododajnym, a jego strąki są częścią diety zwierząt żerujących w regionie..
Irupé lub yacaré Yrupe to roślina wodna występująca w dorzeczach rzek Paragwaj i Paraná.
Z zatopionego kłącza wyłaniają się korzenie. Są włókniste i przylegają do dna zbiornika wodnego. Długie i elastyczne ogonki wyrastają z systemu korzeniowego, w którym znajdują się duże pływające liście..
Liście pokryte są naskórkiem, co pomaga odpychać wodę. Na dnie mają porowatą tkankę, prezentującą międzykomórkowo wypełnione przestrzenie powietrzne, ułatwiając w ten sposób flotację rośliny. Struktury rośliny, które są zanurzone, mają kolce, chroniąc ją w ten sposób przed drapieżnikami.
Kwiat irupé charakteryzuje się szczególnym aromatem, zbliżonym do aromatu ananasa. Rośnie na łodydze o szerokości do 2,5 cm. Pączek kwiatowy jest wydłużony i biały, z różowym kielichem z 4 działkami. Zewnętrzne płatki mają komory powietrzne, które pomagają kwiatowi unosić się na wodzie.
Owocem jest jagoda pokryta cierniami. Jest kulisty i brązowy, zawiera liczne owalne nasiona..
To drzewo należy do rodziny Euphorbiaceae. Występuje w Ameryce Południowej, zwłaszcza w Urugwaju, Argentynie, Paragwaju, Boliwii i Brazylii. W Argentynie zamieszkuje obszary delty rzeki Paraná, gdzie jest częścią lasu galeryjnego.
Curupí to półlistne drzewo o szerokiej, niskiej i kulistej koronie. Jedną z cech charakterystycznych jego gałęzi jest to, że mają tendencję do wyrastania prawie do ziemi. W odniesieniu do owoców są one czerwone, co sprawia, że są bardzo uderzające.
Plik Sapium haematospermum Służy do wytwarzania domowego kleju, zwanego klejem. W tym celu stosuje się lateks, który emanuje z kory, po jej pocięciu. Jednak lateks może być silnie drażniący dla oczu i skóry..
Z drugiej strony drewno jest lekkie, więc jest używane do wyrobu pudeł, rzeźb oraz jako sklejka. Nasiona Curupí były używane jako trucizna do eksterminacji szczurów.
Princho to ptak stadny, który zamieszkuje zarówno otwarte, jak i półotwarte przestrzenie w Brazylii, Paragwaju, Urugwaju, Boliwii i Argentynie.
Całkowita długość tego zwierzęcia wynosi około 34 centymetry. Chociaż nie ma bardzo wyraźnego dymorfizmu płciowego, ponieważ wygląd samca i samicy jest bardzo podobny, samica jest zwykle nieco większa od samca.
Górna część ciała jest ciemnobrązowa z pewnymi białymi paskami. Natomiast gardło, brzuch, klatka piersiowa i zad są białe. Ogon jest szeroki, długi, o intensywnym brązowym kolorze, z białą końcówką..
Na twarzy wyróżniają się oczy i dziób w żółtych lub pomarańczowych odcieniach, podobnie jak dziób. Ponadto gatunek ten ma czerwono-pomarańczowy grzebień..
Kukułka guira, jak znany jest również ten gatunek, jest oportunistycznym drapieżnikiem, który poluje na swoją ofiarę na ziemi lub łapie ją między gałęziami. Ich dieta oparta jest na owadach, robakach, żabach, kijankach i myszach. Żywi się również małymi ptakami, ich jajami lub pisklętami..
Ten ptak w kształcie serca, który należy do rodziny Cerylidae, jest rozprowadzany od południowego Teksasu do Ziemi Ognistej. W Argentynie gatunek ten występuje na prawie całym terytorium, zwłaszcza w prowincji Entre Ríos..
Wielkość tego zwierzęcia wynosi około 36 centymetrów. Na głowie, która jest duża, znajduje się półgrzywka oraz prosty i ostry dziób.
Upierzenie na plecach i głowie jest niebieskawo-szare, podczas gdy klatka piersiowa jest brązowa. Obszar brzuszny i obszar podokrzowy skrzydła mogą być białe, brązowe lub czerwonawe. Z drugiej strony na szyi wyróżnia się biały pasek w kształcie naszyjnika. Samica jest identyczna z mężczyzną, z wyjątkiem tego, że ma łupkowo-niebieską pierś..
Na argentyńskich wybrzeżach można zobaczyć zimorodka obrożnego, który pozuje samotnie na gałęziach, czekając, aż będzie mógł nurkować i polować na swoją zdobycz. Ich dieta oparta jest na żabach, owadach, skorupiakach, a także małych rybach.
Manduví to ryba należąca do rodziny Auchenipteridae. Dorosły gatunek mierzy około 40 centymetrów i waży maksymalnie 1 kilogram. Charakteryzuje się dużą zdolnością pływania, dzięki czemu może szybko uciec przed drapieżnikami..
Ubarwienie jest różowobiałe, a ze względu na delikatną skórę widać na niej czarny i rozgałęziony wzór, charakterystyczny dla tego zwierzęcia. Ma długą, spłaszczoną głowę.
Z przodu tułowia posiada płetwę grzbietową. Natomiast na drugim końcu, blisko okolicy odbytu, ma małą płetwę tłuszczową. W widoku bocznym szczęki króla, ponieważ jest również nazywana Ageneiosus valenciennesi, widać wydatny i lekko opadający brzuch.
Jeszcze bez komentarzy