Plik wojny napoleońskie lub wojny koalicyjne były zbiorem wojennych konfrontacji, które miały miejsce pod dowództwem Napoleona Bonaparte; Ta seria wojen jest zwykle uważana za konsekwencję dojrzewania ideałów filozoficznych i społecznych, które zrodziły się podczas rewolucji francuskiej..
Militarne wyczyny Napoleona i jego żołnierzy w tym okresie są wysoko cenione przez dyscyplinę wojskową, ponieważ jest to doskonała strategia, która pozwoliła bonapartystom na ekspansję na zachodnim półwyspie..
Dlatego wiele decyzji Bonapartego jest obiektywnie podziwianych, nawet jeśli były one niemoralne lub nie. Innymi słowy, jest to obiektywna analiza wydarzeń wojennych i dokonań Napoleona, choć dla wielu ten francuski wojskowy był totalitarnym dyktatorem i władcą..
Obecnie wojny napoleońskie nazywane są również wojnami koalicyjnymi, ponieważ według zapisów to sojusznicy Wielkiej Brytanii rozpętali te konfrontacje.
Dla niektórych historyków bitwy te rozpoczęły się w kontekście różnych wojen rewolucji francuskiej i zakończyły się obaleniem Napoleona w dobrze znanej bitwie pod Waterloo. Inni autorzy uważają, że wojny napoleońskie rozpoczęły się, gdy Bonaparte objął władzę w kraju Franków w roku 1799.
Wojny napoleońskie opierały się na konfrontacji dwóch głównych mocarstw, z których każde miało wielu sojuszników: z jednej strony była Francja pod dowództwem Holandii, Hiszpanii i Serbii; z drugiej zaś Wielka Brytania, której koalicja obejmowała Imperium Rosyjskie, Portugalię i Austrię.
Podobnie te wojenne konfrontacje charakteryzowały się tym, że miały miejsce głównie na kontynencie; jednak niektóre bitwy miały miejsce na pełnym morzu. Według niektórych kronikarzy, wojny napoleońskie trwały piętnaście lat, chociaż niektóre traktaty i porozumienia miały miejsce na długie okresy pokoju..
Indeks artykułów
Kilku historyków zgadza się, że zarodek Napoleona powstał podczas rewolucji francuskiej.
Dzieje się tak dlatego, że w XVIII wieku Francuzi byli rządzeni przez autorytarną i absolutną monarchię, która dzięki ekscesom dworu wyalienowała się w swoich uroczystościach, co spowodowało utratę kontroli nad narodem francuskim i kanonią..
W odpowiedzi na znaczącą polityczną asfiksję wyłonił się cały nurt filozoficzny, karmiony oświeconą myślą, która charakteryzowała się głoszeniem zasad równości i wolności. Burżuazja przyjęła te wartości, aby przekonać Francuzów o potrzebie zmiany rządu..
Cały ten konflikt polityczny i gospodarczy doprowadził do rewolucji francuskiej, której wojenne konfrontacje trwały dziesięć lat. Okres ten zakończył się postacią Napoleona Bonaparte, który zdecydował się na zamach stanu w 1799 roku.
Bonaparte chwycił za broń, podtrzymując oświecone ideały, głosząc prawo i wolność, dla których szybko zyskał poparcie ludu. Udało mu się również uzyskać poparcie najbardziej uprzywilejowanych warstw społecznych.
Od tego momentu Bonaparte został uhonorowany tytułem pierwszego konsula francuskiego; Tym tytułem młody żołnierz postanowił rozszerzyć terytorium Francji pod pretekstem wyzwolenia innych krajów spod monarchicznej tyranii. Idea ta karmiła go również wartościami nacjonalistycznymi i patriotycznymi, które były modne w XVIII i XIX wieku..
O Napoleonie Bonaparte powiedziano i napisano niezliczone rzeczy, z których wiele było bardziej fikcją niż rzeczywistością. Ta postać była tak ważna, że była nawet kamieniem milowym w historii sztuki, ponieważ Bonaparte symbolizował wprowadzenie okresu neoklasycznego..
Według niektórych historyków Bonaparte od najmłodszych lat wykazywał niezwykłą umiejętność kierowania i organizowania innych. Jednak inne źródła podają, że Bonaparte był raczej małomównym, rozważnym i powściągliwym młodym człowiekiem..
Napoleon wychował się w rodzinie z klasy średniej, więc jego początki są głównie prowincjonalne i skromne. Przyszły cesarz francuski miał podstawowe wykształcenie i uczęszczał do średniej akademii wojskowej, ale to nie przeszkodziło mu w dokonywaniu wielkich wyczynów..
Wraz z pojawieniem się pierwszych ruchów rewolucyjnych Napoleon dostrzegł okazję do zmiany swojego przeznaczenia i zmiany biegu nie tylko swojego skromnego i prostego życia, ale także swojego kraju. Dzięki swojej wiedzy matematycznej i dobrym strategiom Bonaparte zdołał wejść w sferę polityczno-wojskową.
W 1789 roku na Starym Kontynencie walczyła ze sobą grupa sił. Przed rewolucją francuską istniała akceptowalna równowaga między różnymi mocarstwami europejskimi.
Wraz z nadejściem rewolucji Francja musiała przetrwać szereg koalicji o niestabilnym charakterze, co oznaczało załamanie tej skromnej równowagi między krajami..
Z tego powodu monarchie europejskie chciały pokonać rewolucyjną Francję: żadna z nich nie odpowiadała oświeconej idei suwerenności ludu, ponieważ oznaczała ona zniszczenie wizerunku królów jako wysłanników Boga na ziemi. W związku z tą sytuacją dla władców istniały tylko dwie realne możliwości: podbić lub zginąć..
Ze swojej strony Francuzi mieli tę przewagę, że zostali dobrze przyjęci przez mieszkańców innych terytoriów, ponieważ byli postrzegani jako bohaterowie i wyzwoliciele wysłani w celu zakończenia monarchii..
W tym czasie największym wrogiem rewolucji była Anglia, której przedstawiciele nie znosili idei przyjęcia nowych demokratycznych zasad.
Wszystkie ideały rewolucji francuskiej pozwoliły ambicjom wkroczyć na terytorium Francji. Z tego powodu państwo Franków zdecydowało się rozszerzyć swoje domeny i terytoria, gdyż w ten sposób mogły się rozwijać jako potęga.
Jedną z pierwszych decyzji, jakie podjęli, było przeprowadzenie blokady kontynentalnej na Imperium Brytyjskim, podczas gdy rozwinęli inne bitwy na całym kontynencie..
Następnie Wielka Brytania postanowiła odpowiedzieć na te ataki i francuskie groźby, więc zorganizowała różne koalicje z pomocą innych europejskich imperiów, które również czuły się bezbronne w obliczu ekspansjonistycznych ambicji Francuzów..
Inne mocarstwa europejskie również niepokoiły oświecone idee, które dążyły do całkowitej zmiany postrzegania monarchii; To wtedy zaczęły się znane bitwy lub wojny napoleońskie.
Można stwierdzić, że wojny napoleońskie toczyły się w ramach szeregu koalicji, w które zaangażowana była Wielka Brytania wraz ze swoimi sojusznikami..
Imperium Brytyjskie było odpowiedzialne za finansowanie szeregu krajów, aby położyć kres francuskim ambicjom; dzięki temu mogliby utrzymać kontrolę nad swoimi rządami i monarchiami. W sumie było 7 koalicji, z których ostatnia to bitwa pod Waterloo, w której państwo Franków ostatecznie przegrało wojnę.
Pierwsza wojenna konfrontacja między mocarstwami europejskimi miała miejsce w 1792 r. I trwała do 1797 r. W bitwie tej brały udział kraje Wielkiej Brytanii, Włoch, Prus, Austrii i Hiszpanii..
Ta pierwsza koalicja zdołała zdobyć Francję różnymi strategiami wojskowymi, ale także dzięki wykonaniu kilku traktatów pokojowych.
Druga konfrontacja miała miejsce w latach 1798–1801, w których uczestniczyła Wielka Brytania, Imperium Rosyjskie, a nawet Imperium Osmańskie; przyłączono także królestwa Austrii, Neapolu i Portugalii.
W tym okresie Francja przeżywała kryzys finansowy i gospodarczy, więc nastąpił u niej spadek linii wojskowych. Jednak potencjał strategii napoleońskiej zdołał przezwyciężyć przeciwności i pokonał koalicję Imperium Brytyjskiego..
Trzecia koalicja miała miejsce w 1805 roku i trwała krótko. W koalicji ponownie uczestniczyły Wielka Brytania i Rosja; Ponadto dołączyły do nich siły szwedzkiego kraju.
W trakcie tej konfrontacji Napoleon Bonaparte próbował najechać terytorium Wielkiej Brytanii; Jednak nie osiągnął celu, ponieważ musiał poświęcić się wojnie kontynentalnej, która szykowała się w jego otoczeniu..
Konfrontacja ta miała miejsce w latach 1806-1807, a jej uczestnikami były tereny Prus, Saksonii i Rosji..
Dzięki francuskim strategiom wojskowym, których wykonawcami byli znawcy linii obronnych, Napoleon po raz kolejny zwyciężył w tej bitwie..
Do tej wojennej konfrontacji doszło w 1809 r. Austria i, podobnie jak przy poprzednich okazjach, brały w niej udział Wielka Brytania. Ponownie Napoleonowi udało się wyjść zwycięsko z tej walki, co pozwoliło Francji uzyskać największą kontrolę nad terytorium na całym Starym Kontynencie..
Trwała ona dwa lata i miała miejsce między 1812 a 1814 rokiem. W koalicji tej uczestniczyły państwa Austria, Prusy, Rosja, Wielka Brytania i Szwecja..
Bonaparte zdołał najechać terytorium Rosji zadziwiającym wyczynem wojskowym; jednak musiał go porzucić, ponieważ nie mógł wesprzeć żołnierzy. Cena była bardzo wysoka, a teren nieokiełznany.
Mimo to Bonaparte odniósł kilka zwycięstw przeciwko drużynie pruskiej. Chociaż odniósł kilka triumfów, stracił też wielu żołnierzy, za co musiał się wycofać. Spowodowało to utratę przez francuskiego dowódcę terytorium Hiszpanii..
W tym okresie sojusznikom Wielkiej Brytanii udało się wkroczyć do stolicy Paryża, co doprowadziło do wygnania Napoleona na Elbę, gdzie francuski przywódca poświęcił się opracowaniu kolejnej strategii odzyskania wszystkiego, co utracone..
Został opracowany w 1815 roku i uczestniczyła w nim znacząca grupa krajów, takich jak Rosja, Prusy, Holandia, Wielka Brytania, Szwecja, Austria i kilka grup niemieckich..
Napoleonowi udało się odzyskać Paryż po opracowaniu strategii na wyspie Elba; Jednak gdy tylko to zostało osiągnięte, sojusznicy europejscy przygotowali się do przeprowadzenia siódmej wojny..
Przed swoją ostateczną porażką Bonaparte miał kilka sukcesów; Jednak bitwa pod Waterloo zakończyła wszystko, co osiągnął francuski przywódca. W konsekwencji Bonaparte musiał udać się na wygnanie na inną wyspę zwaną Świętą Heleną..
Pomimo tego, że Francja była krajem zwycięskim w większości koalicji i przez kilka lat rozszerzyła swoją dominację na całą Europę, nie udało się jej uratować w bitwie pod Waterloo..
Ta porażka doprowadziła do utraty całej hegemonii, jaką osiągnięto w ostatnich latach. Podobnie Bonaparte stracił tytuł cesarza z powodu tej porażki..
Wojny napoleońskie przyniosły znaczące straty w ludziach, a także majątek gospodarczy. Dzieje się tak, ponieważ walki trwały długo i wymagały przesadnego wysiłku, aby osiągnąć zwycięstwo..
W wojnach tych pojawiła się także duża liczba rannych i rozwinęły się straszne choroby..
Wraz z bitwą pod Waterloo Francja musiała wycofać się ze wszystkich zdobytych przez siebie terytoriów, co spowodowało radykalną zmianę w ówczesnych podziałach terytorialnych..
Po tej bitwie kilka społeczności starało się ogłosić niepodległość, co oznaczało ostateczne oddzielenie podbitych krajów od sił zbrojnych kraju Franków..
Jednym z krajów, które najbardziej ucierpiały z powodu francuskiej hegemonii, była Hiszpania, co spowodowało utratę przez to terytorium panowania nad koloniami amerykańskimi..
Innymi słowy, kraje Ameryki Łacińskiej stopniowo osiągały niepodległość, które inspirowały się także nacjonalistycznymi i libertariańskimi ideałami kraju francuskiego..
Ponadto, dzięki wszystkim tym skojarzeniom z innymi krajami europejskimi, Wielka Brytania mogła stać się nową wielką potęgą świata, zajmując miejsce Francji, która nigdy nie mogła odzyskać chwały, jaką zdobyła podczas wyczynów Napoleona Bonaparte..
Podczas mandatu i podbojów Napoleona Bonaparte francuski przywódca ustanowił szereg praw, które miały na celu zorganizowanie różnych terytoriów według tych samych przepisów. Z tego powodu wiele krajów zachowało ten kod pod koniec wojen napoleońskich..
Jeszcze bez komentarzy