Hemoglucotest to termin używany do określania metody pomiaru stężenia glukozy we krwi. Jest również znany jako test glukozy we krwi włośniczkowej lub po prostu glukometria. Oznaczanie stężenia glukozy we krwi wymaga urządzenia zwanego glukometrem, które jest szybkie i łatwe w użyciu..
Konwencjonalne laboratoria określają stężenie glukozy we krwi żylnej. Po pobraniu próbki należy ją przetworzyć w celu uzyskania surowicy, która zostanie wprowadzona do zestawu do pomiaru chemii krwi. Jest to proces wymagający instrumentów, wykwalifikowanych zasobów ludzkich i skalibrowanego sprzętu..
Glukometry to niewielki sprzęt, łatwy w transporcie i obsłudze; Ponadto zestawy te wymagają bardzo małej próbki krwi. Pomiar odbywa się poprzez ilościowe określenie intensywności koloru wytwarzanego przez kontakt taśmy odczynnikowej z próbką, a do tego mają fotometr lub czujnik elektrochemiczny.
Rozwój hemoglukotestu trwał kilka lat: od opracowania sprzętu pomiarowego, wynalezienia pasków testowych i konstrukcji glukometrów minęło niewiele ponad dwie dekady. Pierwsze glukometry zostały wprowadzone na rynek w 1981 roku, ze względu na konieczność sprawdzania poziomu glukozy u pacjentów z cukrzycą.
Indeks artykułów
Hemoglikotest lub glukometria służy wyłącznie do pomiaru stężenia glukozy we krwi włośniczkowej. To narzędzie zapewnia przybliżony wynik poziomów w surowicy uzyskanych w laboratorium. Łatwość obsługi glukometrów umożliwia uzyskanie szybkich wyników w razie potrzeby.
Główną użytecznością hemoglukotestu jest ilościowe oznaczanie poziomu glukozy we krwi u osób z cukrzycą. Glukometr pozwala uzyskać przybliżony wynik stężenia glukozy u diabetyków w trakcie diety lub leczenia.
Glukoza jest niezbędną do życia cząsteczką, ponieważ jest podstawą metabolizmu energetycznego. Z glukozy organizm ludzki pozyskuje energię do normalnego funkcjonowania narządów oraz rozwoju aktywności fizycznej i psychicznej. Odpowiednie stężenie glukozy pozwala na normalne i zrównoważone funkcjonowanie organizmu.
Regulacja glukozy zależy od hormonu (insuliny) wytwarzanego przez wysepki trzustkowe. Hormon ten umożliwia przyswajanie i prawidłowe wykorzystanie glukozy przez organizm, zapewniając optymalne stężenie.
W cukrzycy ilość glukozy we krwi jest nienormalnie wysoka (hiperglikemia) z powodu braku lub niskiego stężenia insuliny, jak ma to miejsce w cukrzycy typu 1. U chorych na cukrzycę typu 2 przyczyną hiperglikemii jest insulinooporność..
Rozwój cukrzycy wiąże się z wieloma czynnikami ryzyka, takimi jak wiek, nadwaga, siedzący tryb życia lub historia choroby w rodzinie.
Część leczenia cukrzycy obejmuje doustne leki hipoglikemizujące i insulinę, których stosowanie powinno być monitorowane.
Glukometria jest przydatnym narzędziem, ponieważ pozwala poznać działanie leków lub diety u diabetyków. Jego stosowanie implikuje zapobieganie ostrym i przewlekłym powikłaniom wynikającym z choroby lub leku.
Oprócz głównego zastosowania u osób z cukrzycą glukometria może być stosowana jako technika diagnostyczna w innych stanach klinicznych.
Niektóre stany chorobowe są spowodowane lub mogą być konsekwencją nieodpowiedniego poziomu glukozy we krwi. Hemoglukotest służy do identyfikacji tych stanów:
- Choroba wątroby.
- Zapalenie trzustki.
- Utrata przytomności.
- Drgawki.
- Objawy zatrucia lekami.
- Alkoholizm i zatrucia alkoholowe.
- Posocznica.
- Żywienie dojelitowe i pozajelitowe.
- Intensywne ćwiczenia fizyczne.
- Kontrola glikemii w dietach.
- Postępowanie żywieniowe u pacjentów z bajpasem żołądka.
Procedura wykonywania hemoglukotestu jest prawie taka sama dla większości dostępnych urządzeń. Ma tę zaletę, że jest prosty, powoduje niewielki lub żaden dyskomfort dla pacjenta i pozwala uzyskać wynik w mniej niż dwie minuty. Jego prostota pozwala na szkolenie pacjenta lub jego bliskich w domu.
W kilku krokach można wykonać próbkę i mieć ją w aparaturze do jej pomiaru:
- Przed badaniem należy wyjaśnić pacjentowi procedurę i jej przydatność..
- Oczyść obszar, z którego zostanie pobrana próbka, zwykle palec. Podczas czyszczenia należy unikać alkoholu lub środków antyseptycznych, takich jak jod.
- Lekko docisnąć obszar, aby zapewnić miejscowe wypełnienie kapilarne.
- Przy pomocy lancetu lub igły ostrożnie przekłuwa się skórę, zwiększając ucisk, aż do uzyskania co najmniej jednej kropli krwi..
- Próbkę umieszcza się na taśmie testowej, a miejsce nakłucia zatyka opatrunkiem..
- Taśma jest wkładana do glukometru.
- Odczyt wyniku można zobaczyć na ekranie urządzenia.
Przed zabiegiem należy wziąć pod uwagę konstrukcję glukometru. W sprzęcie fotometrycznym taśma odczynnikowa jest podawana do urządzenia od strony próbki.
Taśmy glukometrów elektrochemicznych mają na jednym końcu metalowe styki, czyli te, które są wkładane do urządzenia.
Normalny zakres wartości glukozy to taki, który pozwala organizmowi na optymalne funkcjonowanie. Wartości poniżej lub powyżej normalnych limitów spowodują zmiany organiczne i objawy, które wymagają natychmiastowego leczenia..
Wartości stężenia glukozy we krwi wyrażane są w mg / dl lub mmol / l, w zależności od miejsca, w którym jest wykonywany. Normalny zakres stężenia glukozy we krwi wynosi od 60 do 100 mg / dl lub od 3,5 do 5,5 mmol / l.
Do rutynowej kontroli próbka zostanie pobrana w warunkach podstawowych. W niektórych przypadkach test zostanie przeprowadzony nawet po spożyciu pokarmu.
Długotrwały post, nadmierne spożycie cukru lub pożywienia lub leki - takie jak sterydy, leki hipoglikemizujące i insulina - mogą wpływać na wyniki.
Poziom glukozy we krwi powyżej normy jest uważany za hiperglikemię. W diagnostyce cukrzycy ustalona wartość wynosi 126–130 mg / dl. Wręcz przeciwnie, wartości poniżej 60 mg / dl stanowią hipoglikemię charakteryzującą się zaburzeniami neurologicznymi.
Znaczenie glukometru polega na zapewnieniu łatwej i dostępnej metody kontroli glikemii, przydatnej w leczeniu cukrzycy.
Dostosowanie dawki leków - takich jak leki hipoglikemizujące i insulina - oprócz zapobiegania powikłaniom, jest zaletą, na którą pozwala hemoglukotest.
Jeszcze bez komentarzy