Plik podskórna, lub tkanka podskórna jest warstwą włóknistej tkanki łącznej i akumulatorem tłuszczu, która otacza ciało. Znajduje się tuż pod skórą właściwą. Jest również znany jako powierzchowna powięź, poduszka tłuszczowa, podskórna i podskórna. Nie ma zgody co do tego, czy podskórną skórę należy uznać za najgłębszą warstwę skóry, czy po prostu tkankę podskórną..
Jedyne obszary skóry z niewielką ilością lub brakiem tkanki podskórnej to powieki, usta i ucho zewnętrzne. Tkanka podskórna może zawierać warstwy mięśni poprzecznie prążkowanych, szczególnie na głowie, karku, otoczce, okolicy odbytu (zwieracz zewnętrzny odbytu) i mosznie. Na twarzy umożliwia mimikę, np. Uśmiech.
Kobiety podskórne zawierają więcej tłuszczu niż mężczyźni. Ta różnica jest przyczyną zaokrąglonych konturów kobiecego ciała..
Indeks artykułów
Skóra składa się z zewnętrznej warstwy rogowej naskórka (grubość 8-20 μm; do 1,5 mm na dłoniach i podeszwach stóp), która pokrywa żywy naskórek (30-80 μm), co z kolei pokrywa skórę właściwą (1-2 mm). Pod skórą znajduje się warstwa podskórna (od 0,1 do kilku centymetrów; średnio 4-9 mm).
Tkanka podskórna jest strukturalnie i funkcjonalnie zintegrowana ze skórą dzięki wspólnemu posiadaniu sieci naczyniowej i nerwowej oraz ciągłości przydatków naskórka, takich jak włosy i gruczoły. Tkanka podskórna łączy skórę z mięśniami i kośćmi.
Tkanka łączna składa się z włókien kolagenu i retikuliny, które stanowią przedłużenie skóry właściwej. Tkanka łączna tworzy przegrody, które jako elastyczne przedziały zapewniają odporność i mobilność mechaniczną tkanki podskórnej.
Tkanka tłuszczowa jest ułożona w oliwkowate płaty (średnica ~ 1 cm) utworzone przez agregację mikrokomórek (średnica ~ 1 mm), z kolei utworzone przez agregację adipocytów i lipocytów (średnica 30-100 μm) ). Każdy adipocyt styka się z co najmniej jedną kapilarą. Płaty tkanki tłuszczowej otoczone są przegrodami łącznotkankowymi.
Tkanka podskórna składa się z: 1) fibroblastów; 2) luźną tkankę łączną zawierającą naczynia krwionośne i limfatyczne, włókna nerwowe i ciałka Vatera-Paciniego; 3) adipocyty; 4) tkanka tłuszczowa zawierająca ~ 50% tkanki tłuszczowej; 4) leukocyty i makrofagi.
Ciałka Vatera-Paciniego to makroskopowe, jajowate kapsułki wypełnione płynem i penetrowane przez mielinowy akson nerwu. Są ważnymi receptorami bodźców dotykowych, w szczególności nacisku i wibracji..
Przez skórę podskórną penetrują kontynuacje przydatków naskórka, takich jak włosy, apokrynowe gruczoły potowe i gruczoły sutkowe..
Pot apokrynowy to lepka, mleczna ciecz bogata w lipidy, azot, mleczany i jony (Na+, K.+, ACdwa+, Mgdwa+, Cl-, i HCO3-) wniesiony przez skórę właściwą i tkankę podskórną.
Apokrynowe gruczoły potowe wpływają do mieszków włosowych i są obecne w pachach, kości łonowej, okolicy odbytowo-płciowej, napletku i wokół sutków. Gruczoły Molla powieki i woskowiny przewodu słuchowego są podtypami apokrynowych gruczołów potowych..
Kanały gruczołów mlecznych, które powstają z gruczołów potowych, tworzą układ odgałęzień zakończonych pęcherzykami płucnymi, które wnikają w głąb tkanki podskórnej. Te pęcherzyki są otoczone komórkami podskórnymi produkującymi mleko, które dostarczają tłuszczu i innych składników odżywczych..
Tkanka podskórna jest ciągła ze skórą właściwą. Granica między dwiema warstwami jest nieregularna i słabo zdefiniowana. Niektórzy autorzy uważają, że tkanka podskórna nie ma podwarstw. Inni przyznają, że istnieje łączna tkanka błoniasta, która podzieliłaby ją na dwie podwarstwy, zwane powierzchowną tkanką tłuszczową (TAS) i głęboką tkanką tłuszczową (TAP)..
TAS i TAP mają troczki, które łączą tkankę podskórną z leżącą powyżej skórą właściwą i leżącą poniżej głęboką powięźnią. TAS i TAP są przyczyną przesuwania się tkanki podskórnej (a tym samym i skóry) po głębokiej powięzi, a następnie powrotu do normalnego położenia.
TAS są elastycznymi i mocnymi strukturami, prostopadłymi do powierzchni skóry, zbudowanymi z dużych, rozproszonych płatów tłuszczu (jak zęby grzebienia i przestrzeni, które je oddzielają) między dobrze zdefiniowanymi włóknistymi przegrodami (retinaculus cutis superficialis).
Wszystkie TAS mogą być na tym samym poziomie lub zorganizowane w nakładających się płaszczyznach, w zależności od lokalnej i indywidualnej zawartości tłuszczu.
TAPy są strukturami mało elastycznymi, mają ukośne przegrody włókniste (retinaculus cutis profundus) i małe płaty tłuszczowe z tendencją do przemieszczania się.
Zróżnicowanie TAS-TAP jest szczególnie widoczne w dolnej części tułowia, pośladkach i udach.
Naskórek powstaje z ektodermy. Skóra właściwa i skóra podskórna wytwarzają ją z mezodermy. Komórki tłuszczowe i fibroblasty pochodzą z komórek mezenchymalnych. W ciągu pierwszych dwóch miesięcy życia płodowego skóra właściwa i tkanka podskórna są silnie komórkowe i nie można ich od siebie odróżnić.
Od drugiego miesiąca rozwoju embrionalnego pojawia się śródmiąższowa substancja włóknista. Wyłaniają się z niego elastyczne włókna. Następnie następuje różnicowanie mezenchymu na zwartą i gęstą warstwę obwodową (skóra właściwa) oraz w głębszą i rozluźnioną warstwę (tkankę podskórną)..
Po raz pierwszy (15-16 tygodni rozwoju embrionalnego) pojawia się podskórna tkanka tłuszczowa w podskórnej części klatki piersiowej. Następnie (17 tygodni) pojawia się na policzkach, wokół ust i na brodzie.
Kości skórno-czaszkowe otaczające neurokranium powstają z embrionalnej skóry właściwej i tkanki podskórnej. Te kości powstają z komórek mezenchymalnych. Proces ten nazywa się śródbłoniastym tworzeniem kości.
Pozwala skórze przesuwać się po mięśniach i kościach. Jego ruchliwość usuwa mechaniczne obciążenia skóry. Jego tkanka tłuszczowa amortyzuje szkodliwy wpływ na narządy wewnętrzne, mięśnie i kości.
Twoja tkanka tłuszczowa magazynuje i generuje energię. Zapewnia również izolację termiczną, ułatwiając tym samym termoregulację. Tkanina ta zachowuje gładkość skóry i kontur ciała, promując pociąg seksualny i tworząc wyściełane obszary, na których można odpocząć podczas siedzenia lub leżenia..
Twoje adipocyty są składnikiem odporności wrodzonej. W obecności bakterii lub produktów bakteryjnych następuje proliferacja preadipocytów i ekspansja tkanki tłuszczowej, która pełni funkcję bariery ochronnej. Zwiększa się również produkcja adenozyny 5'-monofosforanu (AMP) przez adipocyty..
Pełni funkcje czuciowe i krążeniowe (krew i limfa) oraz hormonalne. Przechowuje sterydy i produkuje estrogen. Wewnątrz androstendion przekształca się w estron. Leptyna, hormon wytwarzany przez lipocyty, reguluje masę ciała poprzez podwzgórze.
Dostarcza składników odżywczych do leczenia. Pochłania i odżywia struktury skóry, takie jak gruczoły sutkowe i apokrynowe oraz mieszki włosowe. Z adipogenezą wiąże się produkcja mleka i lipidów ochronnych potu apokrynowego, a także regeneracja włosów.
Otyłość lub nadmierne gromadzenie się tkanki tłuszczowej jest najczęstszą chorobą związaną z tkanką podskórną. Dotyka połowy populacji zachodnich krajów rozwiniętych. Oczekiwana długość życia waha się od 13% do 42% mniej, jeśli nadwaga wynosi odpowiednio 10% do 30%.
W bliznach pooparzeniowych, w których zanikła warstwa tkanki podskórnej, skóra traci ruchomość. Odnosi więcej obrażeń niż zwykle w przypadku rozciągania lub tarcia.
Bliski związek między tkanką podskórną a skórą wyjaśnia, dlaczego zapalenie tej ostatniej może wtórnie wpływać na tkankę tłuszczową, powodując podskórny ziarniniak pierścieniowy, nekrobiozy lipoidów, guzki reumatoidalne, zapalenie tkanki podskórnej przegrody lub nekrobiotyczny ziarniniak kolczystokomórkowy..
Wraz z wiekiem w wielu częściach ciała zmniejsza się grubość podskórnej tkanki tłuszczowej. Zmniejsza to zdolność ochronną tkanki podskórnej, zwiększając podatność skóry na uszkodzenia mechaniczne i oparzenia słoneczne, a także czyniąc mięśnie i kości bardziej podatnymi na uszkodzenia uderzeniowe..
Infekcje skóry, które często obejmują tkankę podskórną, obejmują: 1) eripysella, wywoływaną przez paciorkowce; 2) cellulit, wywołany przez Staphylococcus aureus i paciorkowce; 3) ropnie jednego (furunculosis) lub wielu (karbunkuloza) mieszków włosowych, spowodowane przez S. aureus. Karbunculosis może powodować gorączkę i zamienić się w cellulit.
Tłuszczaki i hibernomy są łagodnymi guzami utworzonymi odpowiednio przez adipocyty białej i brązowej tkanki tłuszczowej..
Guzy fibrohistocysty (= z podobnymi komórkami makrofagów) to niejednorodna grupa nowotworów, które często wykazują równoległe zróżnicowanie histocystyczne, fibroblastyczne i miofibroblastyczne. Nowotwory fibrohistocysty obejmujące tkankę podskórną obejmują histocytoma włóknisty i atypowy włókniakomięśniak.
Włóknisty histocytoma, zwany również dermatofibroma, jest najczęstszym guzem fibrohistocystycznym. To jest łagodne. Występuje częściej u osób w średnim wieku i kobiet i zwykle rozwija się na tułowiu lub kończynach. Często głęboko wnika w tkankę podskórną. Twoim wyzwalaczem jest traumatyczny uraz lub ugryzienie przez owada.
Nietypowy włókniak kolczystokomórkowy jest szybko rozwijającym się, kopulastym, owrzodzonym guzem. Występuje prawie wyłącznie na skórze uszkodzonej przez światło słoneczne. Zwykle wpływa na skórę.
Jednak różne atypowe włókniaki, zwane mięsakami pleomorficznymi skóry, wnikają głęboko w tkankę podskórną. Ta odmiana jest nowotworem złośliwym z potencjałem przerzutów. Nawet jeśli zostanie usunięty, ma tendencję do nawracania.
Jeszcze bez komentarzy