Plik hormony podwzgórza Są bardzo różnorodne i odpowiadają za wykonywanie czynności takich jak regulacja temperatury ciała, organizacja karmienia, zachowań agresyjnych i reprodukcyjnych, a także strukturyzacja funkcji trzewnych.
Podwzgórze to jądrowa część mózgu. Składa się ze struktury podkorowej, jest częścią międzymózgowia i znajduje się tuż poniżej wzgórza. Ta część mózgu jest niezbędna do koordynacji podstawowych zachowań, które są związane z utrzymaniem gatunku.
Jedną z głównych funkcji podwzgórza jest uwalnianie i hamowanie hormonów przysadki mózgowej. Regulacja funkcjonowania tych hormonów umożliwia przeprowadzanie i modulowanie dużej liczby procesów fizycznych i biologicznych.
Indeks artykułów
Hormony podwzgórza można podzielić na dwie szerokie kategorie: hormony stymulujące i hormony hamujące..
Hormony stymulujące to te, które bezpośrednio pobudzają uwalnianie hormonów. Hormony te działają przez oś podwzgórze-przysadka mózgowa. To znaczy, łącząc te dwie struktury ciała.
Podwzgórze otrzymuje informacje z kory mózgowej i autonomicznego układu nerwowego. Podobnie bezpośrednio interpretuje dużą różnorodność bodźców środowiskowych (takich jak temperatura i oświetlenie).
Po otrzymaniu tych bodźców wysyła sygnały do przysadki mózgowej, które regulują czynność tarczycy, nadnerczy i gonad w celu zaspokojenia określonych potrzeb organizmu. Główne hormony podwzgórza to:
Czynnik lub hormon uwalniający kortykotropinę jest peptydem o długości 41 aminokwasów. Jest uwalniany przez podwzgórze brzuszno-przyśrodkowe mózgu i transportowany przez krew do układu wrotno-przysadkowego.
Kiedy hormon dociera do przysadki, a konkretnie do przysadki gruczołowej, jest odpowiedzialny za promowanie produkcji i wydzielania kortykotropiny (ACTH).
Kortykotropina to hormon polipeptydowy, który stymuluje nadnercza. Wywiera działanie na korę nadnerczy i stymuluje steroidogenezę, wzrost kory nadnerczy oraz wydzielanie kortykosteroidów..
Brak tego hormonu we krwi powoduje spadek kortyzolu. Wywołanie osoby w stan hipoglikemii i osłabienia. Podobnie, może również powodować spadek androgenów nadnerczy we krwi, powodując redukcję włosów łonowych w osi i zmniejszenie libido..
W ten sposób hormon uwalniający kortykotropinę jest stymulowany poprzez stany dodatniego bilansu energetycznego i jest redukowany w stanie ujemnego bilansu energetycznego, takiego jak brak odżywiania..
Z drugiej strony składniki odżywcze znajdujące się we krwi wpływają również na poziom ekspresji hormonu uwalniającego kortykotropinę. W tym sensie hormon uwalniany przez podwzgórze pozwala regulować procesy biologiczne związane głównie z głodem i funkcjonowaniem seksualnym..
Hormon uwalniający hormon wzrostu (GHRH) należy do rodziny cząsteczek, w tym sekretyny, glukagonu, wazoaktywnego peptydu jelitowego i hamującego peptydu żołądkowego.
Hormon jest wytwarzany w jądrze łukowatym i jądrze brzuszno-przyśrodkowym podwzgórza. Kiedy to nastąpi, przechodzi przez naczynia krwionośne do przysadki mózgowej..
Istnieją dwie formy chemiczne GHRH. Pierwszy ma 40 aminokwasów, a drugi 44. Oba typy hormonów wywierają duży wpływ na komórki somatotropowe..
Kiedy GHRH wiąże się z błoną komórek przysadki, powoduje silną stymulację wydzielania hormonu wzrostu (GH)..
Ta stymulacja jest przeprowadzana przez mechanizm zależny od wapnia i aktywuje cyklazę adenylową poprzez akumulację cyklicznego AMP. Podobnie aktywuje cykl fosfatydyloinozysolu i wywiera bezpośrednie działanie w komórce..
Hormon wzrostu to hormon peptydowy, który stymuluje wzrost i rozmnażanie komórek. Podobnie pozwala na regenerację mięśni i tkanek organizmu.
Efekty GH można ogólnie określić jako anaboliczne. I wykonują wiele różnorodnych działań na organizmie. Najważniejsze z nich to:
Zatem podwzgórze odgrywa istotną rolę w rozwoju, wzroście i regeneracji organizmu poprzez stymulację produkcji hormonu wzrostu..
Hormon uwalniający gonadotropinę (LHRH) działa bezpośrednio na receptory przysadkowe o wysokim powinowactwie. Kiedy stymulujesz te receptory, motywuje to do zwiększenia produkcji hormonu gonadotropiny.
Jest wydzielany głównie przez neurony w obszarze przedoptycznym i składa się tylko z 10 aminokwasów. Działanie LHRH na przysadkę mózgową jest inicjowane przez wiązanie się ze specyficznymi receptorami na powierzchni komórki.
Proces uwalniania LHRH jest aktywowany poprzez mobilizację wewnątrzkomórkowego wapnia. Agoniści adrenergiczni ułatwiają uwalnianie hormonu, natomiast endogenne opioidy go hamują. Podobnie estrogeny zwiększają ilość receptorów LHRH, a androgeny zmniejszają ją..
Uwalnianie tego hormonu przez podwzgórze zmienia się znacznie w ciągu życia człowieka. LHRH pojawia się po raz pierwszy w czasie ciąży. Od około dziesiątego tygodnia ciąży.
W tym czasie LHRH wywołuje gwałtowny wzrost gonadotropin. Następnie uwalnianie tych hormonów jest znacznie zmniejszone.
Gonadotropiny to hormony biorące udział w regulacji rozmnażania kręgowców. W szczególności istnieją trzy różne typy (wszystkie z nich są uwalniane przez LRHR): hormon luteinizujący, hormon folikulotropowy i gonadotropina kosmówkowa..
Hormon luteinizujący jest odpowiedzialny za inicjowanie owulacji u kobiet, a hormon folikulotropowy stymuluje wzrost pęcherzyka jajnikowego, w którym znajduje się komórka jajowa..
Wreszcie gonadotropina kosmówkowa jest odpowiedzialna za zarządzanie czynnikami odżywczymi i stymulowanie produkcji niezbędnych ilości innych hormonów dla zarodka. Z tego powodu LHRH stymuluje wysoką stymulację gonadotropin w czasie ciąży..
Hormon uwalniający tyrotropinę (TSHRH) jest tripeptydem wytwarzanym w przedniej części podwzgórza. Podobnie mogą być również wytwarzane bezpośrednio w tylnej przysadce mózgowej oraz w innych obszarach mózgu i rdzenia kręgowego..
TSHRH krąży w naczyniach krwionośnych, aż dotrze do przysadki, gdzie łączy się z szeregiem określonych receptorów.
Kiedy TSHRH dociera do przysadki mózgowej, stymuluje wydzielanie tyreotropiny poprzez zwiększenie wolnego cytoplazmatycznego wapnia. Fosfatydyloinozytol i fosfolipidy błonowe biorą udział w wydzielaniu tyreotropiny.
Działanie TSHRH zachodzi na błonę i nie zależy od internalizacji, chociaż ta ostatnia ma miejsce i motywuje do wzrostu wydzielania tyreotropiny.
Tyreotropina, zwana także hormonem tyreotropowym, jest hormonem regulującym produkcję hormonów tarczycy. W szczególności jest to substancja glikoproteinowa, która zwiększa wydzielanie tyroksyny i trójjodotyroniny.
Hormony te regulują metabolizm komórkowy poprzez aktywację metabolizmu, napięcie mięśni, wrażliwość na zimno, przyspieszenie akcji serca i wykonywanie czynności umysłowych..
W ten sposób TSHRH jest pośrednio odpowiedzialna za regulację podstawowych procesów organizmu poprzez aktywację hormonu regulującego pracę hormonów tarczycy..
Wreszcie czynniki uwalniające prolaktynę (PRL) to grupa elementów, na którą składają się neuroprzekaźniki (serotonina i acetylocholina), substancje opiatowe i estrogeny..
Czynniki te stymulują uwalnianie prolaktyny poprzez współpracę TSHRH, wazoaktywnego peptydu jelitowego, substancji P, cholecystokininy, neurotensyny, GHRH, oksytocyny, wazopresyny i galaniny..
Wszystkie te substancje są odpowiedzialne za zwiększenie wydzielania prolaktyny w przysadce mózgowej. Prolaktyna to hormon peptydowy odpowiedzialny za produkcję mleka w gruczołach mlecznych i syntezę progesteronu w ciałku żółtym.
Z drugiej strony u mężczyzn prolaktyna może wpływać na czynność nadnerczy, równowagę elektrolitową, rozwój piersi, a czasem mlekotok, zmniejszenie libido i impotencję..
Prolaktyna jest wytwarzana głównie podczas ciąży u kobiet. Wartości we krwi tego hormonu wahają się od 2 do 25 ng / ml u kobiet niebędących w ciąży i od 2 do 18 ng / ml u mężczyzn. U kobiet w ciąży ilość prolaktyny we krwi wzrasta od 10 do 209 ng / ml..
Zatem PRL działają szczególnie podczas ciąży u kobiet, aby zwiększyć produkcję mleka. Gdy nie ma sytuacji w ciąży, funkcja tego hormonu jest znacznie zmniejszona.
Hormony hamujące podwzgórza pełnią odwrotną rolę niż stymulujące. Oznacza to, że zamiast stymulować produkcję hormonów w organizmie, hamują ich wydzielanie i wytwarzanie..
Te typy hormonów podwzgórza działają również na przysadkę mózgową. Są wytwarzane w podwzgórzu i podróżują do tego regionu, aby pełnić określone funkcje.
Istnieją dwa różne typy hamujących hormonów podwzgórza: czynniki hamujące PRL i hormon hamujący GH..
Czynniki hamujące PRL składają się głównie z dopaminy. Substancja ta powstaje w łukowatych i przykomorowych jądrach podwzgórza.
Po wyprodukowaniu dopamina przemieszcza się przez aksony neuronów do zakończeń nerwowych, gdzie jest uwalniana do krwi. Jest transportowany przez naczynia krwionośne i dociera do przedniego płata przysadki.
W połączeniu z receptorami w przysadce mózgowej działa całkowicie antagonistycznie na czynniki uwalniające prolaktynę. Oznacza to, że zamiast stymulować wydzielanie tego hormonu, hamuje jego produkcję..
Hamowanie odbywa się poprzez interakcje z receptorami D2 (receptory dopaminy połączone z cyklazą adenylanową). Podobnie dopamina hamuje tworzenie cyklicznego AMP i syntezę fosfonisitolu, który ma duże znaczenie w regulacji wydzielania PRL..
W przeciwieństwie do czynników stymulujących prolaktynę, działanie dopaminy w przysadce mózgowej jest znacznie bardziej obfite.
Działa zawsze, gdy produkcja prolaktyny nie jest konieczna, to znaczy, gdy nie ma ciąży. Aby uniknąć skutków tego hormonu, które nie są konieczne, jeśli nie ma ciąży.
Wreszcie, somatostatyna lub inhibitor hormonu (GH) składa się z 14-aminokwasowego hormonu, który jest rozprowadzany przez wiele komórek układu nerwowego. Działa jako neuroprzekaźnik w różnych obszarach rdzenia kręgowego i pnia mózgu.
Specyficzne komórki wydzielające somatostatynę biorą udział w regulacji wydzielania insuliny i glukagonu i są przykładem parakrynowej kontroli hormonalnej.
Somatostatyna jest hormonem, który działa poprzez pięć receptorów sprzężonych z białkiem G ORAZ wykorzystuje różne szlaki drugiego przekaźnika. Hormon ten jest odpowiedzialny za hamowanie wydzielania GH i zmniejszanie odpowiedzi tego hormonu na bodźce pobudzające wydzielanie..
Główne efekty tego hormonu to:
Jeszcze bez komentarzy