Plik kość skroniowa Jest to struktura kostna, która jest częścią szkieletu sklepienia czaszki. Jest to równa kość, która znajduje się w pozycji boczno-przyśrodkowej i rozciąga się do dolnej części czaszki.
Jest spokrewniony z kością ciemieniową, potyliczną i klinową, z którymi tworzy stawy i linie czaszkowe zwane szwami. Podczas rozwoju u płodu kość składa się z trzech oddzielnych części, które później łączą się ze sobą, tworząc pojedynczą, solidną strukturę u noworodka.
Kość skroniowa jest odpowiedzialna za ochronę ważnych struktur naczyniowych i neurologicznych, w tym tętnicy szyjnej wewnętrznej, żyły szyjnej i wewnętrznych narządów słuchu..
Chociaż kość skroniowa jest grubą i mocną kością i wymaga znacznego urazu w celu złamania, gdy takie urazy wystąpią, mają duży stopień powikłań, a nawet mogą prowadzić do śmierci..
Gdy u pacjenta z wielokrotnym urazem wystąpią zawroty głowy, krwawienie przez uszy lub problemy ze słuchem, należy podejrzewać uszkodzenie kości skroniowej i rozpocząć ocenę za pomocą badań obrazowych, takich jak obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) i komputerowa tomografia osiowa (TAC). ).
Indeks artykułów
Kość skroniowa to sparowana struktura kostna znajdująca się w bocznej części czaszki. Być częścią neurocranium, czyli te kości, które znajdują się w górnej części sklepienia czaszki.
Jest podzielony na cztery części dla lepszego zrozumienia anatomii. W zarodku te części są całkowicie niezależne, ale łączą się przed urodzeniem.
Części te nazywane są: częścią płaskonabłonkową, częścią skalistą, częścią wyrostka sutkowatego i częścią bębenkową.
Chociaż skroniowe jest częścią neurokranium, rozciąga się do dolnej części tej struktury i wraz z kościami sitowymi, klinowymi, potylicznymi i podstawną częścią kości czołowej tworzy podstawę czaszki..
Ilość struktur znajdujących się na jego poziomie sprawia, że jest to ważna tarcza ochronna przed zewnętrznymi urazami. Jest to kość mocna, a jej złamanie jest trudne.
Jego główną funkcją jest ochrona mózgu. Wraz z sąsiednimi strukturami kostnymi odpowiada za ochronę ważnych w niej elementów neurologicznych i naczyniowych..
Jest to bardzo ważna struktura kostna, ponieważ zawiera narządy słuchu, równowagi oraz powierzchnie stawowe żuchwy..
Jego uraz stanowi zagrożenie dla jakości życia pacjenta, a nawet może spowodować śmierć, ponieważ oprócz narządów słuchu i równowagi zawiera większość nerwów czaszkowych.
Nerwy lub nerwy czaszkowe to struktury neurologiczne, które wyłaniają się bezpośrednio z mózgu i pełnią ważne funkcje motoryczne i czuciowe w całym ciele, w tym oddychanie..
Przyszła czaszka zaczyna się formować około 4ta tydzień ciąży. W tym czasie komórki kościotwórcze rozpoczynają rozwój struktur odpowiadających sklepieniu czaszki..
Jądra kostne, które utworzą kość skroniową, rozpoczną swój rozwój szóstego dniata tydzień. Część chrzęstna lub chondrocranium, co prowadzi do powstania struktur kostnych u podstawy czaszki.
Wezwania kapsułki do uszu to struktury, które staną się skalistą i wyrostkiem sutkowatym kości skroniowej.
Kostnienie kości skroniowej lub rozwój kości z chrząstki rozpoczyna się w 16ta tydzień, z utworzeniem tzw. czasowych pierścieni bębenkowych. Część skamieniała kończy swoje kostnienie w 19na tydzień.
Należy podkreślić, że całkowite kostnienie chondrokranium następuje dopiero po całkowitym ukształtowaniu struktur naczyniowych i neurologicznych, ponieważ podstawa czaszki ustępuje wszystkim tym elementom. Następnie, po uformowaniu tych struktur, wokół nich formuje się kość.
W momencie narodzin trzy części kości skroniowej zostały już ujednolicone w jedną kość.
Jednak reszta kości czaszki jest ledwo połączona włóknistą, mocną i elastyczną tkanką, która nie uległa stopieniu. Te związki są nazywane szwy.
Zadaniem szwów jest umożliwienie czaszki przejścia przez kanał rodny bez stwarzania ryzyka dla produktu ciążowego. Ponadto po urodzeniu umożliwia prawidłowy rozwój mózgu, ostatecznie łącząc się w drugim roku życia..
Ucho jest w pełni uformowane u noworodka i szybko wydala płyn płodowy, który wypełnił przestrzenie, które go tworzą, zastępując go powietrzem..
Kość skroniowa to złożona struktura podzielona na cztery części i dwa występy. Podział ten pozwala na lepsze zrozumienie jego badań anatomicznych.
Nazwy i ogólny podział różnych części wynikają z embriologicznego rozwoju kości skroniowej, który zaczyna się jako oddzielne struktury chrzęstne, które rozwijają się indywidualnie, by ostatecznie zlać się w jedną stałą kość..
Fragmenty burzy są następujące:
Jest to największa część kości. Jest również znany jako tymczasowa skala lub tymczasowa powłoka. Ma kształt wypukłej płytki i znajduje się na górze i boku czaszki. Ma zewnętrzną i wewnętrzną powierzchnię.
Na powierzchni twarz zewnętrzna Obserwuje się rowek, który umożliwia przejście tylnej tętnicy skroniowej głębokiej. Posiada również wgłębienie, zlokalizowane w dolnej części, tzw dół żuchwy. Jest to miejsce, w którym kość skroniowa łączy się ze szczęką..
Twarz wewnętrzna jest wklęsła, przedstawia wgłębienia utworzone przez zwoje mózgowe, a także bruzdy naczyniowe, przez które przechodzą odgałęzienia tętnicy oponowej środkowej..
Wyrostek jarzmowy jest jednym z wypukłości, które wystają z dolnej części płaskonabłonkowej części kości skroniowej i łączą się z kością jarzmową, która jest częścią twarzy..
Znajduje się za częścią płaskonabłonkową. Na jej tylnej granicy styka się z kością potyliczną, a w tym obszarze widoczny jest występ zwany wyrostkiem sutkowatym..
Ten występ można ocenić w badaniu fizykalnym, można go wyczuć za uchem. Jest to miejsce przyczepu różnych mięśni, takich jak brzuch wyrostka sutkowatego mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego.
Część wyrostka sutkowatego zawiera komórki lub rowki powietrzne, które mogą ulec zakażeniu, gdy dojdzie do zakażenia ucha środkowego, powodując stan, głównie wieku dziecięcego, zwany zapalenie wyrostka sutkowatego.
Niższy niż część płaskonabłonkowa, jest to zakrzywiony obszar, który tworzy przednią granicę wyrostka sutkowatego. Jego górna powierzchnia jest wklęsła i stanowi tylną ścianę wewnętrznego przewodu słuchowego..
Jego dolna część jest bardziej płaska i styka się z żuchwową częścią ślinianki przyusznej.
Na dolnej krawędzi ma występ, który wystaje wcześniej zwany wyrostkiem rylcowatym. Ten kościsty występ znajduje się tuż pod uchem i służy jako punkt wstawienia różnych mięśni języka i krtani..
Jest to złożona część w kształcie piramidy z wierzchołkiem skierowanym do wewnętrznej strony. Zawiera zarówno niektóre z najważniejszych struktur ucha środkowego, jak i ważne struktury naczyniowe, które przechodzą przez tę część przez określone otwory dla każdego z nich..
Jest szeroko stosowany do badania starożytnych zwłok, ponieważ zwykle zachowuje ważne ślady DNA, których nie można znaleźć w innych szczątkach szkieletowych..
Kość skroniowa jest powiązana z ważnymi strukturami kostnymi, które pełnią funkcje ochronne dla zawartych w niej struktur.
Poprzez szew potyliczno-sutkowy łączy się z kością potyliczną do tyłu. Poniżej łączy się z kością ciemieniową. W części płaskonabłonkowej jest bocznie powiązany z kością klinową.
Proces jarzmowy kości skroniowej łączy się z procesem skroniowym kości jarzmowej twarzy, tworząc strukturę zwaną łukiem jarzmowym.
Ostatecznie kość skroniowa łączy się z pionową gałęzią żuchwy przez dół żuchwy, tworząc staw skroniowo-żuchwowy..
Złamania kości skroniowych stanowią nie tylko zagrożenie dla życia, ale także duży odsetek powikłań dla pacjenta.
Za każdym razem, gdy u pacjenta z urazem wielonarządowym wystąpi uszkodzenie czaszki, należy ocenić integralność kości skroniowej.
Niektóre z objawów klinicznych wskazujących na jego złamanie to m.in. krwotoczny wyciek z ucha lub wyciek krwi przez ucho, zawroty głowy, nieprawidłowy ruch oczu, dzwonienie w uszach lub szum w uszach oraz objaw Battle'a, czyli m.in. krwiak nad wyrostkiem sutkowatym..
Jednak brak tych objawów nie wyklucza uszkodzenia kości, dlatego należy dokonać oceny obrazowej za pomocą komputerowej tomografii osiowej (CT), najlepiej z trójwymiarową rekonstrukcją struktur..
Jeśli chodzi o procesy nowotworowe, zarówno łagodne, jak i złośliwe, są to schorzenia rzadkie, ale należy je wziąć pod uwagę, ponieważ mogą one wpływać na jakość życia pacjenta, zwłaszcza słuchu.
U dzieci infekcje ucha środkowego mogą zanieczyścić komórki wyrostka sutkowatego, powodując stan zwany zapaleniem wyrostka sutkowatego, który jest stosunkowo powszechny..
Zapalenie wyrostka sutkowatego jest trudne do wyeliminowania i wymaga długotrwałego leczenia silnymi antybiotykami. Gdy proces infekcyjny nie reaguje na leczenie zachowawcze, pacjent musi być operowany, aby odsączyć płyn i oczyścić kość..
Ten stan jest bardzo poważny i należy go szybko leczyć, ponieważ może rozwinąć się i wpłynąć na warstwy ochronne mózgu i sam mózg, tworząc ropnie..
Jeszcze bez komentarzy