Humberto Fierro (1890-1929) był poetą pochodzenia ekwadorskiego, znanym z formowania literackiej grupy o tendencji modernistycznej zwanej Beheaded Generation. „Poeci ze ściętymi głowami” to czterej młodzi ludzie z ekwadorskiej arystokracji XX wieku, którzy otrzymali wpływy modernizmu Rubéna Darío i francuskiej symboliki końca XIX wieku..
Ten ruch literacki tworzyli Medardo Ángel Silva, Arturo Borja, Ernesto Noboa y Caamaño i Humberto Fierro. Czwórka młodych ludzi została uznana za prekursorów modernizmu w Ekwadorze.
Cztery „ścięte głowy” są lekturą obowiązkową, aby nadać kontekst modernizmowi w Ekwadorze. Chociaż odebrano im życie w młodym wieku, ich krótka praca ma ogromne znaczenie w literaturze ekwadorskiej..
W przypadku Fierro to on przeżył nieco dłużej niż jego towarzysze, osiągając prawie cztery dekady życia. Jego styl poetycki znacznie różni się od innych „ściętych głowy”, ponieważ kładł nacisk na doskonałość formy, dlatego jego wersety są nieco surowe..
Cała jego twórczość odznacza się szczególną wrażliwością, będącą efektem oddziaływania poezji francuskiej, a także wyśmienitego gustu i znajomości muzyki i malarstwa. Dzięki swoim wersetom czytelnik może podróżować do egzotycznych i legendarnych miejsc, dzięki chęci ucieczki od otaczającej go rzeczywistości..
Ma tylko dwie książki na swoim koncie, ponieważ reszta jego pism została zniszczona. W życiu opublikował Lutnia w dolinie a dwie dekady po jego śmierci została opublikowana Wieczór podniebienny.
Podobnie jak jego koledzy z ruchu Headless Generation, śmierć dopadła go w bardzo młodym wieku. Chociaż przyczyny jego śmierci nie są wyjaśnione, okazało się, że w 1929 r. Spadł gwałtownie z urwiska i tym samym stracił życie.
Indeks artykułów
Humberto Fierro urodził się w 1890 roku w Quito, w wyniku sojuszu między Enrique Fierro Rosero, pochodzenia kolumbijskiego, a Amalią Jarrín Zapata, pochodzącą z Ekwadoru. Był trzecim w wielodzietnej rodzinie składającej się z dziesięciorga dzieci.
Rodzina Fierro-Jarrín miała zamożną pozycję w ekwadorskiej arystokracji ze względu na fakt, że ojciec był właścicielem ziemskim z Miraflores i był oddany hodowli bydła i zakupie innych ziem..
Bracia Humberto, którzy już osiedlili się w Quito, cieszyli się wygodną pozycją, w której mogli pozwolić sobie na spędzanie czasu w Europie, podczas gdy młody człowiek wolał schronić się w wiejskich posiadłościach Miraflores zamiast mieszkać w stolicy, ponieważ tam mógł spokojnie poświęcić się swojej prawdziwa obsesja: czytanie.
Niezależnie od tego, czy był w swoim domu na wsi, czy w stolicy, dorastający Fierro mógł spędzić do sześciu miesięcy całkowicie pochłonięty czytaniem i pisaniem, zapominając nawet o swoim wyglądzie. Tam mógł gorączkowo komponować wersety i prozę, które zostały później całkowicie zniszczone..
W młodym wieku spotkał kobietę swojego życia na małej uliczce w stolicy Ekwadoru. Jej całkowicie się poddał, nawet wbrew woli matki.
W ten sposób w 1913 roku ożenił się z Soledad Paz. Małżeństwo kosztowało go fortunę, a wkrótce potem stracili środki do życia rodziny jego żony, pozostawiając młodą parę w niepewnej sytuacji ekonomicznej..
W 1914 roku urodził się jego pierwszy syn, który zmarł tego samego dnia, w którym się urodził. W 1917 roku urodziła się córka pary, Aída.
Dochód poety był dość skromny, był urzędnikiem ministerialnym. Poddała się matczynej presji i tęsknocie za życiem w Miraflores, więc opuściła rodzinę i wróciła do ojczyzny w Miraflores, gdzie nadal mieszkały jej siostry..
Od najmłodszych lat Fierro lubił izolować się, aby poświęcić się czytaniu; tak więc jedynymi towarzyszami jego codziennego życia były jego książki, wśród których były francuskie teksty o charakterze naukowym, ale także o orientalnym smaku..
W ten sposób kultywował swoje zamiłowanie do muzyki i malarstwa, znane są nawet niektóre ilustracje. Znajomość francuskiego skłoniła go do zagłębienia się we francuską poezję modernistyczną i czerpania z niej wielu wpływów..
Jeśli chodzi o swoją postać, naznaczony był również tym znakiem samotności. Był wycofany, melancholijny, samotny i mało rozmowny, choć czasem zaskakiwał wszystkich swoim sarkazmem.
Był traktowany z dystansem, co doskonale pasowało do jego arystokratycznego pochodzenia i powodowało pewne negatywne komentarze na jego temat..
Choć pochodził z zamożnej rodziny, w przeciwieństwie do swoich braci i „ściętych głów” towarzyszy, nigdy nie podróżował do Europy, tylko dzięki wyobraźni odkrywał egzotyczne i historyczne miejsca, aby uchwycić je w swoich wierszach..
Los ściętych poetów ogarnął także Humberto Fierro, choć nieco później niż jego towarzyszy.
Chociaż zdystansował się od ekscesów życia bohemy, szukając schronienia w domu swojej matki na swoich ziemiach Miraflores, przyczyny jego śmierci nie są zbyt jasne..
Wiadomo, że spacerując po górach gwałtownie upadł i stracił życie 23 sierpnia 1929 roku.
W 1916 r. Poeta pojawił się na łamach magazynu renesans w pracy „Wybrany poeta. Fragmenty studium o Humberto Fierro ”, w którym ujawniono jego sukcesy jako poety. Z pióra Medardo Ángela Silvy Fierro został przedstawiony jako nauczyciel wśród swoich współczesnych, podkreślając wpływ Baudelaire'a i Poego..
Publikacja ta była oknem dla Fierro, tym bardziej, że wyszła spod spojrzenia innego ówczesnego poety.
Następnie Fierro zaczął pojawiać się w lokalnych magazynach, między innymi Karykatura, nowa sztuka, frywolności Y Litery. Podkreślając swoje upodobanie do natury i czasu, nabierał siły wśród ekwadorskich czytelników, którzy znaleźli w nim ucieczkę od tradycyjnej poezji..
Sam Medardo Ángel Silva rozpowszechniał poezję Fierro w międzynarodowych kręgach literackich; stąd został natychmiast uznany w Wenezueli, Kolumbii i innych krajach Ameryki Łacińskiej.
Twórczość Fierro różni się nieco od jego kolegów tym, że jego wersety są bardziej sztywne, a jednocześnie ukazują jego wyśmienity gust artystyczny i jego obsesję na punkcie literatury, nawiązując np. Do twórczości Dantego i przygód Don Kichot.
Chociaż nigdy nie opuścił Ekwadoru, jego lektury z mitologii, sztuki, kultury i muzyki, a także znajomość francuskiego, wykraczały poza jego twórczość, demonstrując jego rozległą wiedzę.
Jego wiersze mają ewidentną melancholijną nutę i nostalgię za lepszymi czasami, które są już odległe, bez tego, że jest poetą przeklętym, ponieważ poszukiwanie piękna prowadzi go do odkrywania innych niuansów..
Dlatego jego wersety niosą ze sobą pewien blask nadziei, chęci życia i kult piękna, które nadają mu szczególny rytm..
Chociaż był jedynym z „ściętych” poetów, któremu udało się doświadczyć różnych zmian w ekwadorskim społeczeństwie pośród przemocy, kryzysu i ubóstwa, zgodził się z kolegami, że jego literatura ucieka od tej rzeczywistości, być może szukając schronienia w magicznym świecie. to nawet doprowadziło go do śmierci.
W 1919 roku w Quito ukazała się jego pierwsza i jedyna praca opublikowana w życiu. W tym gromadzi 47 wierszy, niektóre wcześniej opublikowane.
W tej pracy Fierro oznacza mistrzostwo pióra w opracowywaniu wersetu. Wdzięczne posługiwanie się formą i czyste wykonanie rytmu to cechy oczywiste..
Jego poezja jest pełna kulturowych recenzji wywodzących się z mitologii, legend i podróży; stąd może być odczytana jako próbka przeżyć i lektur poety.
Lutnia w dolinie To była kompilacja, którą sam zorganizował ze swoich wierszy, nie będąc bardzo jasnym, co skłoniło go do takiego przedstawienia, skoro nie datował swoich dzieł, nie można powiedzieć, że odpowiadają one porządkowi chronologicznemu..
W tej publikacji ujawnia się jego zamiłowanie do malarstwa, włączając w to ilustracje, a nawet autoportret. Pod względem tematyki przyroda zajmuje uprzywilejowane miejsce.
Na rok przed śmiercią poeta dostarczył ten zbiór wierszy wydawnictwu Quito, wydawnictwu Grafika, ale potem zdecydował się go wycofać, nie znając powodów.
Ten rękopis zaginął przez około dwie dekady, dopóki nie został opublikowany w Antologia współczesnej poezji ekwadorskiej przez Humberto Salvador.
Wieczór podniebienny Składa się z 31 wierszy, które odpowiadają różnym tematom i metrykom. Studium tej pracy pozwala na dowody jego ewolucji, a także przebłysk emocji z ostatnich dni, ponieważ wnioskuje się, że zdawał sobie sprawę, że stopniowo odchodzi od życia..
Podobnie jak w jego poprzednim zbiorze wierszy, jego obsesja na punkcie literatury oraz znajomość historii, mitologii i sztuki są pokazane..
Jeszcze bez komentarzy