Karol Marks (1818-1883) był filozofem i myślicielem skupionym na kwestiach społecznych i ekonomicznych. Bronił materializmu filozoficznego, argumentując, że rzeczywistość przechodzi proces interpretacji lub tłumaczenia w mózgu jednostki; materialiści przedkładali naturę ponad ducha.
Problemy w Niemczech natury politycznej i społecznej postawiły go w bezpośrednim kontakcie z nowymi ideami, które nadały ostateczny kierunek jego myśleniu. Marks stworzył nowatorską metodę poznania rzeczywistości, która doprowadziła go do zakwestionowania teorii swojego nauczyciela Hegla.
Myśl i natura były istotnymi przedmiotami badań w ramach problemu filozoficznego. Odkrycie, jaki był pierwotny pomysł - istnieć, aby myśleć lub myśleć, a potem istnieć - generowało przez lata grupy przeciwstawne w swoich przekonaniach: niektórzy idealiści; i inni, materialiści.
Karol Marks walczył w komunistycznych gospodarzach i stał się liderem organizacji robotniczych, które były ważnym momentem historycznym we Francji w 1864 roku.
Idee poprzedzające marksizm nie miały poparcia naukowego, ponieważ proponowały abstrakcyjną wizję faktu ludzkiego, zamiast pojmować go jako system relacji opartych na procesie dialektycznym z ewolucyjnym historycznym stawaniem się.
Marks był prekursorem współczesnej socjologii i stworzył ważne koncepcje i teorie, które nawet dzisiaj służą do wyjaśniania modeli ekonomicznych, politycznych i społecznych. Przykładami tych koncepcji są między innymi alienacja, materializm dialektyczny, materializm historyczny i walka klas..
Indeks artykułów
Karl Heinrich Marx urodził się 5 maja 1818 roku w Trewirze, prowincji Prus (obecnie Niemcy). Był najstarszym synem i jako chłopiec widział śmierć kilku swoich braci. Jego matką była Holenderka Henrietta Pressburg.
Był synem prawnika Henricha Marxa, odnoszącego sukcesy profesjonalisty, obrońcy Oświecenia, Kantiana i zwolennika Woltera. Henrich przyczynił się do walki o stworzenie konstytucji politycznej w dawnych Prusach.
Karol Marks pochodził z rodziny rabinów, ale jego ojciec przeszedł na chrześcijaństwo jeszcze przed urodzeniem. W wieku 6 lat Karol przyjął chrzest zgodnie z zasadami religii chrześcijańskiej.
Jego kształcenie akademickie odbyło się w liceum w Trewirze, w prowincji Ren, od 1830 do 1835 roku. W tej instytucji mieszkali razem nauczyciele i uczniowie, którzy bronili idei liberalnych; dlatego był silnie strzeżony przez policję.
Duch chrześcijański Marksa skłonił go do napisania tekstów, których treść wyrażała jego oddanie religijne i gotowość do poświęceń dla ludzkości.
Jego następny poziom studiów odbył się na uniwersytetach w Bonn i Berlinie. W 1835 r. Rozpoczął studia w Bonn i zajął się humanistyczną mitologią i historią sztuki. W tym domu studiów żyło schwytanie zbuntowanych studentów i polityków, a także wypędzenie innych.
W 1836 r. Wstąpił na uniwersytet w Berlinie i studiował prawo i filozofię. Tam rozpoczął kontakt z dominującymi w tej instytucji ideami i teoriami Hegla..
Początkowo jego chrześcijańskie nakazy konfrontowały go z filozofią heglowską, do której dołączył, dołączając do grupy zwanej „Klubem Doktorów”, która propagowała filozofię i literaturę..
Lider tej grupy, teolog Bruno Bauer, poświęcił się rozwojowi idei, które w wyniku jego emocjonalności określały pieśni chrześcijańskie jako siedlisko fantazji człowieka..
W 1839 r. Bauer zrezygnował z pracy w Domu Studiów pod groźbą, że rząd pruski wydali ich w razie jakichkolwiek oznak powstania..
Marks zakończył studia w 1841 r. Tezą dotyczącą rozbieżności między filozofiami Demokryta i Epikura w tonie heglowskim. Stworzył także swój model filozoficzny zgodnie z materializmem Feuerbacha i dialektyką Hegla.
W 1842 roku Karol Marks pracował nad Rheinische Zeitung, nowa gazeta w mieście, którego siedziba znajdowała się w znaczącym ośrodku przemysłowym w Prusach.
Zaatakował cenzurę prasową, argumentując, że manipuluje to słabymi ludźmi. W końcu został głównym redaktorem tego serwisu informacyjnego..
Jego pisma dotyczyły komunizmu jako nowego zjawiska, problemu mieszkaniowego w Berlinie oraz aspektów ekonomicznych i społecznych, takich jak ubóstwo. Bezpośredni ton publikacji spowodował, że rząd zamknął gazetę.
W 1843 roku Marks poślubił Jenny von Westphalen, a po czwartym miesiącu małżeństwa przeprowadzili się do Paryża, miasta skrajnej i socjalistycznej Francji..
Tam zaczął kontaktować się z francuskimi i niemieckimi robotnikami z sektorów komunistycznych. Były to osoby o niskiej inteligencji i surowe, ale bardzo szlachetne.
Paryż zaoferował mu środowisko sprzyjające tworzeniu ważnych publikacji, takich jak np Rękopis ekonomiczno-filozoficzny. Dzięki swoim pismom udało mu się nawiązać kontakt z Fryderykiem Engelsem, by później wspólnie opublikować krytykę Hegla i jego myśli..
W 1845 r. Zrzekł się obywatelstwa, kiedy został wydalony z Francji przez rząd pruski. Następnie przeniósł się do Brukseli i tam rozpoczął współpracę z następcą Hegla Engelsa, z którym ostro krytykował ideologię niemiecką i perspektywę Hegla. Napisali kilka prac, ale nie wszystkie zostały opublikowane.
Jego relacje i rozmowy z klasą robotniczą ukształtowały jego polityczną wizję. Kategorycznie skrytykował idee burżuazji i jej opresyjne stanowisko wobec klasy robotniczej.
W 1847 Marks i Engels sporządzili prace Manifest komunistyczny, który służył jako przewodnik po tak zwanej Lidze Komunistycznej, organizacji, której celem było zakończenie podziału klas.
W końcu zamieszkał w Londynie, gdzie prowadził bogatą działalność intelektualną. W 1849 r. Współpracował z socjalistyczną ligą tego kraju.
Kryzys gospodarczy, z jakim borykała się Europa w tym czasie, osłabił komunistyczną rewolucję Marksa i jego zwolenników. Siły wojskowe w tej chwili szydziły z jego przemówień politycznych i ekonomicznych, ponieważ wydawało się bezcelowe walczyć o sprawę za ich pośrednictwem.
Cierpiał na wygnaniu politycznym przez 12 lat. W 1867 roku opublikował swoje najbardziej charakterystyczne dzieło, Kapitał, w którym bezlitośnie krytykował ekonomię polityczną swoich czasów. W tym tekście ujawnił stosunek kontroli między burżuazją a proletariatem.
Jego żona i córka zmarły przed nim, a Marks popadł w głęboką depresję, w wyniku której na stałe wycofał się z życia publicznego.
Po bolesnej chorobie płuc Karol Marks zmarł w 1883 r. W Londynie, w stanie ciężkiej biedy i zaniedbania..
Treści pracy Karola Marksa znajdują oparcie zarówno w obszarze refleksyjnej myśli, jak iw naturze aktywnej, mimo że są przeciwstawne. W konsekwencji te pojęcia zostały zmanipulowane zgodnie z obszarem zainteresowań, w którym cytowana jest jego praca..
Na przykład z tego powodu możliwe jest, że prawnik, ekonomista, rewolucjonista i filozof dowolnie z nich korzysta, dostosowując je do swojej wygody..
Dzieło Marksa było wynikiem zbieżności różnych nurtów myśli europejskiej. Wśród tych nurtów wyróżnia się Hegel w pierwszych latach studiów wyższych w Berlinie, z których zbierał swoje poglądy na temat znaczenia dialektyki i historii dla osiągania celów społecznych..
Studia nad polityką gospodarczą Anglii po wygnaniu w Paryżu wraz z ideami francuskiego socjalizmu czy utopijnego socjalizmu dały mu pojęcia do analizy ekonomii opartej na wartości pracy jako źródła działalności produkcyjnej i jego poglądy na temat walki klas.
Niewątpliwie teorie te wywarły znaczący wpływ na myśl polityczną, społeczną i ekonomiczną XIX wieku, a XX wiek z wielką siłą przekroczyły..
Według Marksa zjawisko alienacji w środowisku społecznym rozwija się jako funkcja systemu zakładającego sprawowanie władzy, która uniemożliwia podmiotowi społecznemu swobodne myślenie w odniesieniu do tej władzy..
Ten zakaz potępia rozumowanie i autorefleksję, które prowadzą do oddalenia się człowieka od siebie samego, przekształcenia go w automat.
Cechą charakterystyczną człowieka par excellence jest jego zdolność do przekształcania własnej natury w sposób wyrażania siebie poprzez to, co wytwarza. W ten sposób swobodnie wykonywana praca jawi się jako pojęcie wyjaśniające naturę człowieka..
Teoria ta zmienia swoje znaczenie, gdy społeczeństwo przemysłowe ustali, że pracownik nie kontroluje już wyników swojej pracy. W ten sposób jednostka staje w obliczu faktu, że ktoś korzysta z wytworów swojej pracy, do których sam nie ma dostępu ani prawa.
Proces ten osiąga poziom depersonalizacji do tego stopnia, że z chwilą, gdy produkt staje się towarem, warunek ten zostaje przeniesiony na pracę, a ostatecznie na podmiot wytwarzający rzeczy, który nie jest już sobą, ale jest zreifikowany, aby mieć jakąś wartość egzystencjalną..
Do tej ekonomicznej alienacji, która wyznacza dystans między państwem a społeczeństwem obywatelskim, dołącza się polityka; i społeczne, reprezentowane w podziale klas.
Stąd ideologiczna alienacja oparta na religijności i filozofii, która stara się stworzyć fałszywą rzeczywistość, aby zmylić większość i odwrócić ich uwagę od nędzy, w której naprawdę żyją..
Koncepcję tę odnajdujemy przede wszystkim w pracach Engelsa, z różnymi wkładami Karola Marksa.
Oferuje interpretację rzeczywistości, która jest brana pod uwagę jako proces materialny, w którym zachodzi nieskończona różnorodność zjawisk determinujących jej ewolucję, wpływającą zarówno na ewolucję naturalną, jak i ludzką..
Według Marksa historia jest wynikiem sposobu, w jaki ludzie organizują społeczną produkcję swojego istnienia. Oznacza to, że jest to materialistyczne wyjaśnienie powstawania i rozwoju społeczeństwa..
Marks wskazuje, że to z konieczności warunkuje społeczne, polityczne, a nawet duchowe procesy życia.
Następnie, z powyższego, wyłania się fakt, że sposób produkcji wynika ze współzależności trzech elementów strukturalnych: nadbudowy ideologicznej, nadbudowy prawno-politycznej i struktury ekonomicznej..
Strukturę tę tworzą idee, zwyczaje, przekonania, które składają się na kulturę, która uzasadnia i legitymizuje sposoby produkcji oraz rzeczywistość społeczną..
Składa się z norm, praw, instytucji i form władzy w sferze politycznej..
Podlegają one strukturze produkcji iz tego kontekstu sterują sposobem, w jaki funkcjonuje działalność produkcyjna ludzi tworzących społeczeństwo..
Strukturę gospodarczą tworzą siły wytwórcze i stosunki produkcji.
Siły wytwórcze obejmują surowiec lub przedmiot transformacji, możliwości lub siłę roboczą pracownika lub pracownika (zgodnie z ich możliwościami technicznymi, intelektualnymi lub fizycznymi) oraz środki do wykonania pracy (sprzęt, narzędzia, maszyny) niezbędne do uzyskać wymagane produkty.
Dla Marksa zarówno prawno-polityczna, jak i ideologiczna nadbudowa są uwarunkowane strukturą ekonomiczną, pozostawiając bez wpływu jakiekolwiek możliwe działanie nadbudowy na strukturę..
Oznacza to, że sposób produkcji jest decydującym i różnicującym elementem każdego procesu ewolucyjnego. Dlatego stanowi to centralną oś organizacji społecznych, ich walk klasowych oraz procesów politycznych i egzystencjalnych..
W tym sensie Marks użył pojęcia ideologii jako terminu „fałszywa świadomość” w systemach prawnych, politycznych, religijnych i filozoficznych..
Myśliciel ten zakładał, że ideologie nie tylko zniekształcają rzeczywistość, ale są przedstawiane jako systemy, które usprawiedliwiają tę samą zniekształconą rzeczywistość, generując tragiczne konsekwencje dla społeczeństw.
Karol Marks uważał, że społeczeństwo ludzkie jest zdeterminowane przez warunki materialne lub relacje osobiste. Odkrył prawo ewolucji historii ludzkości.
Materializm historyczny wskazuje, że podstawą rozwoju społeczeństwa jest produkcja dóbr materialnych. Postęp społeczeństwa zależy od doskonałości tej materialnej produkcji.
Zmiana społeczno-gospodarcza polega na substytucji stosunków produkcji. Najważniejsze w teorii materializmu historycznego Marksa jest to, że skupił swoją uwagę na produkcji materiałów i prawach ekonomicznych społeczeństwa..
Jego teoria po raz pierwszy ujawniła, jak społeczeństwo ewoluuje, zwiększając produkcję materialną. To dało początek zrozumieniu, po raz pierwszy, wielkiej władzy, jaką mają masy ludowe i pracujące. W ten sposób rozumiano historię ewolucji społecznej.
W historii ludzkości zawsze trwała walka między narodami i społeczeństwami, po której następowały okresy rewolucji i wojen..
Każde społeczeństwo jest podzielone na dwie wielkie grupy wroga, które stają naprzeciw siebie bezpośrednio: kapitalistów / burżuazja i klasę robotniczą. Ze wszystkich klas, które stoją przed klasą kapitalistyczną, tylko klasa robotnicza jest rewolucjonistą.
Marks wyróżnia w towarach ich wartość użytkową i wymienną. W społeczeństwie opartym na kapitalizmie ciężar jego spoczywa na dóbr, które są podstawową częścią systemu.
Marks nazwał to zjawisko fetyszyzmem, w którym przedmioty stają się towarem. W systemach kapitalistycznych stosunki społeczne są zastępowane rozwiązaniami pieniężnymi.
Kapitał to zasoby, wartości i dobra, które posiada firma lub osoba. Kapitalista to ten, który ma duży kapitał, aby tworzyć produkty, firmy, usługi i zatrudniać ludzi.
Jego filozoficzna koncepcja związana z logiką dialektyczną była zasadniczo oparta na historii społeczeństw, z absolutnie heglowskim podejściem. Marks rozumiał społeczeństwo jako całość pełną sprzeczności w jej historycznym rozwoju.
Będąc starszym myślicielem rozwinął znaną marksistowską krytykę kapitalizmu, która opiera się na fakcie, że ten sposób produkcji zawiera nieodłączne sprzeczności, które prowokują powtarzające się kryzysy w społeczeństwie..
Relacje konkurencyjne, którym podlega właściciel tych kapitalistycznych mediów, zmuszają go do ciągłego i coraz częstszego wdrażania nowych i lepszych maszyn, które zwiększają wydajność pracy, a tym samym mogą sprzedawać swoje towary po lepszych cenach niż jego konkurenci.
Powoduje to spadek zatrudnienia siły roboczej, powodując wzrost bezrobocia, a tym samym późniejszy wzrost masy ubogiej, a także niemożność podwyższenia płac..
Jest uważany za jeden z filarów współczesnej socjologii. Stworzenie nowych koncepcji o społeczeństwie ludzkim, określanym przez warunki materialne lub relacje ekonomiczne i osobiste, sprawiło, że odkrył tak zwane prawo ewolucji historii ludzkości.
Teoria alienacji proponuje głęboką refleksję nad istotą człowieka, który gubi się w procesie materialnej produkcji oraz w nieustannej pracy nad tworzeniem produktów i ich konsumowaniem, bez zaglądania do wnętrza swojej duszy i otaczającego go świata przyrody..
To jest maksymalna krytyka systemu kapitalistycznego, który Marks uważa za twórcę fetyszy, które przekształcają jednostkę w istotę szeroko od siebie oddzieloną..
Z drugiej strony, centralna oś jego wkładu w stosunku do materializmu historycznego opiera się na produkcji materialnej i ekonomicznych prawach społeczeństwa..
W ten sposób Marks pozostawił istotne idee dotyczące zmian ekonomicznych i społecznych poprzez poprawę produkcji dóbr i usług, a tym samym ewolucję społeczeństw od władzy mas ludowych i pracujących..
Sztuka teatralna Manifest komunistyczny, który napisał wraz z żoną Jenny i który został opublikowany w 1848 roku, wywołał społeczną zmianę w sposobie myślenia klasy robotniczej tamtych czasów, a to nowe podejście wykraczało poza przyszłe pokolenia.
W swej treści w istocie ucieleśnia napomnienie o roli klasy robotniczej i wyzysku dokonywanym przez klasę kapitalistyczną, właściciela środków produkcji..
Interpretacje Karola Marksa dotyczące ekonomii mają ogromne znaczenie nawet dzisiaj. Dzieje się tak, ponieważ służą do wyjaśniania historycznych i współczesnych procesów na podstawie ich pomysłów i koncepcji, zarówno w sferze politycznej, jak i gospodarczej i społecznej..
Przykładem tego jest teoria wartości, której fundament wskazuje, że o wartości usługi lub produktu decydują roboczogodziny potrzebne do ich wytworzenia..
Z drugiej strony, jako przykład wyróżnia się również teoria wartości dodatkowej, która proponuje, że wartość zapłacona za produkt nie odpowiada wysiłkowi włożonemu robotnikowi, który go wytwarza, zwiększając bogactwo kapitalisty i wyzyskując klasę robotniczą, które otrzymujesz tylko za to, co jest konieczne do przeżycia.
Po raz pierwszy Marks przedstawił swoją teorię wyrównania, uczynił to w Rękopisy ekonomiczne i filozoficzne (1844). Marks twierdził, że dostosowanie to nic innego jak systematyczny rezultat kapitalizmu.
W kapitalizmie wyniki produkcji należą do ludzi, którzy tworzą pracę, wywłaszczając wyrób stworzony przez innych.
Organizacja ta została założona 28 września 1864 roku, aby zrzeszać pracowników z krajów europejskich. Jej celem było położenie kresu wyzyskowi, jaki robotnicy otrzymali przez burżuazję. Karol Marks został jego intelektualnym liderem.
Ceremonię otwarcia sam Marks zakończył okrzykiem „Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się!”. tak jak już to zrobiłeś w manifest Komunistyczny.
Socjologia to nauka o społeczeństwie i działaniach społecznych wykonywanych przez ludzi w nim żyjących. Marks jest uważany za jeden z głównych filarów w tej dziedzinie, ponieważ jego koncepcje dotyczące materializmu historycznego, sposobów produkcji i relacji między kapitałem a pracą są uważane za klucze współczesnej socjologii.
Spośród wielu dzieł, które opublikował Marks, najważniejsze są następujące:
To jego najbardziej doniosłe dzieło. W trzech tomach gromadzi swoje pomysły na temat stosunków burżuazji i proletariatu w ramach schematu rządów klasowych.
Stanowi złowieszczą krytykę aktualnej polityki gospodarczej i z kolei odzwierciedla cechy współczesnego społeczeństwa z historycznego punktu widzenia.
W tej pracy stwierdza, że sfera ekonomiczna decyduje o tym, co odnosi się do funkcjonowania współczesnego społeczeństwa..
Ta praca opiera się na skrzyżowaniu dwóch konkretnych pomysłów. Po pierwsze, każdy człowiek - a zatem społeczeństwo, w którym się rozwija - ma ideologię, która go charakteryzuje..
Jego myślenie, jego idee, sposób pojmowania życia, wartości społeczne i moralne oraz zastosowanie tego wszystkiego są w decydujący sposób determinowane przez produktywną i ekonomiczną strukturę każdego społeczeństwa..
Z tego powodu Marks ocenia, że struktura gospodarczo-produkcyjna jest elementem różnicującym różne istniejące społeczeństwa..
Druga idea tego manifestu opiera się na relacji władzy i użytkowania siły roboczej, reprezentowanej przez jednostkę, którą kapitalista wykorzystuje, aby uzyskać korzyści ekonomiczne i zyski kapitałowe przewyższające początkowe koszty jej zatrudnienia..
Celem tej pracy jest zrozumienie, o co chodzi w kapitalizmie i jaki ma on wpływ na współczesne społeczeństwo. Jego idea sprawiedliwości ma na celu przemianę społeczeństwa, w którym człowiek jest wyzyskiwany przez człowieka.
Twierdzi, że jedynym sposobem zrozumienia obecnego społeczeństwa jest zidentyfikowanie, poprzez jakie działania człowiek dochodzi do sytuacji, w której się znajduje. Można to osiągnąć jedynie poprzez zrozumienie jego historycznej ewolucji; to jest źródło, z którego czerpie materializm historyczny.
Praca ta powstaje w przeciwieństwie do idei wysuwanych przez Hegla i broni faktu, że tylko konkretne działania, wymiana i relacje między człowiekiem a przyrodą i innymi ludźmi pozwalają nam zrozumieć historię ich społeczeństw, a nie wyobrażenia, jakie mają o nich. sami.
- Wynagrodzenie, cena i zysk.
- Krytyka filozofii prawa Hegla.
- Teza o Feuerbachu.
- Różnica między filozofią Demokryta i Epikura.
- Burżuazja i kontrrewolucja. Artykuł opublikowany w gazecie Rheinische Zeitung.
- Nędza filozofii.
- Przyszłe skutki brytyjskiej dominacji Indii.
- Mowa o wolnym handlu.
- Rewolucyjna Hiszpania.
- Manifest inauguracyjny Międzynarodowego Stowarzyszenia Pracowników.
Jeszcze bez komentarzy