Wśród głównych cechy filozofii podkreślać jego realistyczny i racjonalny charakter, a także sens argumentacyjny, brak absolutyzmu w podejściach i ciągłe posługiwanie się wrażliwą wiedzą.
Według zapisów historycznych można potwierdzić, że filozofia powstała w VI wieku pne. C. w Grecji. Główną motywacją było odłożenie na bok mitycznych i nadprzyrodzonych wyjaśnień, które były wówczas powszechne, i rozpoczęcie poszukiwania odpowiedzi na wielkie tajemnice życia w rzeczywistości..
Pojawienie się filozofii oznaczało zaprzestanie postrzegania świata jako elementu zdanego na całkowitą łaskę bogów i zjawisk naturalnych i rozpoczęcie rozumienia praw, które nadają sens wszystkim okolicznościom..
Filozofia opiera swoje argumenty na okolicznościach, które są bezpośrednio związane z rzeczywistością. Z tego powodu nie jest konieczne wyjaśnianie pojęć filozoficznych za pomocą elementów symbolicznych lub fantastycznych; wręcz przeciwnie, piwnicę można doskonale oderwać od rzeczywistości.
Ta cecha ma ogromne znaczenie, ponieważ filozofia została stworzona właśnie z zamiarem przedstawienia rzeczywistych wyjaśnień wydarzeń, które w starożytności były związane z nadprzyrodzonymi i mitycznymi..
Dzięki stworzeniu argumentacji opartej na rzeczywistości możliwe było wzbogacenie myśli i obserwowanie zjawisk przyrodniczych z lepszym usposobieniem..
Wszystkie definicje filozofii muszą opierać się na racjonalności. Jak wyjaśniliśmy wcześniej, oznacza to, że myśli filozoficzne nie dopuszczają mitologicznych lub nadprzyrodzonych wyjaśnień..
Podobnie dla myśli filozoficznej wiedza racjonalna jest znacznie bardziej wartościowa i wiarygodna niż ta, która jest generowana jedynie przez stan autorytetu.
Ta racjonalność jest całkowicie niezwiązana z dziedziną nauki, ponieważ filozofia nie jest dyscypliną empiryczną. Jednak choć nie jest to oparte na nauce, zawsze głównym argumentem filozoficznym będzie racjonalność.
Teorii filozoficznych jest praktycznie tyle, ile filozofów na świecie. Oznacza to, że myśl filozoficzna powstaje jako konsekwencja wizji i koncepcji świata określonej osoby..
Podobnie w większości przypadków różne filozofie są należycie przypisywane ich autorom, anonimowe argumenty zwykle nie są przedstawiane..
Umożliwiło to różnym filozofom studiowanie całych dzieł innych, a tym samym uzupełnianie pojęć na rzecz osiągnięcia ostatecznego celu filozofii: zrozumienia prawdy..
Cały fundament myśli filozoficznej jest koniecznie poparty argumentacją.
Oznacza to, że koncepcje związane z tą myślą zostały uzyskane poprzez racjonalność i przemyślenie, a nie poprzez pojedynczą, z góry określoną myśl zakorzenioną w tradycji lub innym elemencie kulturowym..
Poprzez argumenty filozofowie potwierdzają swoje poglądy i starają się przekonać opinię publiczną do proponowanych przez siebie teorii..
Oprócz rozważania realizmu i racjonalności w niezbywalny sposób, filozofia opiera swoje argumenty również na wiedzy sensownej (zmysły).
Za pomocą zmysłów można postrzegać otaczający nas świat; dlatego też zmysły są niezbędne do odbierania bodźców i do rozwijania z nich określonych pojęć i pojęć.
Chodzi o wiedzę, jaką możemy zdobyć o przedmiotach materialnych, które istnieją na świecie. To pierwsze podejście do rzeczywistości zewnętrznej, które następnie zostanie zinterpretowane przez nasz mózg na podstawie przeżywanych doświadczeń i innych elementów uczestniczących w postrzeganiu świata..
Fakt, że filozofia jest zasadniczo racjonalna, oznacza jednocześnie, że musi być krytyczna. Oznacza to, że argumenty filozoficzne charakteryzują się tym, że zawsze można je ponownie zbadać i docenić..
Podobnie myśl filozoficzną można przeformułować zgodnie z percepcją innego filozofa. Ten stan pozwala na wzbogacanie się myśli, a końcowy rezultat argumentacji filozoficznej ma nawet daleko idące konsekwencje dla ludzkości..
Filozofia ma krytyczny stosunek do rzeczy, ponieważ nie akceptuje domniemań bez wykazania się. Sprzeciwia się postawie dogmatycznej; oznacza to, że nie uznaje prawd absolutnych za niewzruszone zasady, które nie mogą być przedmiotem dyskusji.
Odrzuca uległość i fanatyzm, zwłaszcza religijny, ponieważ nie ma naukowych i dających się udowodnić podstaw. Stawia radykalne pytania, które leżą u podstaw rzeczywistości i istnienia.
Ta cecha jest powiązana z tą wyjaśnioną w poprzednim punkcie. Przyznając się do krytyki i ocen, filozofia pokazuje, że nie jest dyscypliną absolutną.
Ostatecznym celem filozofii jest zbliżenie się jak najbliżej prawdy o wszystkich rzeczach. W tym sensie każdy argument filozoficzny jest postrzegany jako krok w kierunku tego wielkiego celu, a nie jako uzyskanie ostatecznej prawdy..
Z faktu, że filozofia opiera się na argumentacji, wynika, że jej fundamentalna część wiąże się z rozważaniami i debatą, a ponieważ istnieją scenariusze rozmów i informacji zwrotnych, istnieje również otwartość..
Filozofia charakteryzuje się tym, że stara się uporządkować wszystko, co jest związane z doświadczeniem ludzkiego życia, w możliwie najbardziej logiczny sposób..
Dlatego wykorzystuje systemy i procesy, które pozwalają mu wyjaśnić i przeanalizować te elementy w uporządkowany sposób..
Ta jakość wiąże się z wrażliwością przedmiotów, które są przedmiotem studiów filozoficznych. Ta dyscyplina koncentruje swoje największe wysiłki na obszarach decydujących dla człowieka, takich jak sens życia i śmierci..
Kwestie te charakteryzują się dużą wrażliwością, dlatego otwarte omawianie ich i proponowanie argumentów lub debat w tym kontekście jest postrzegane jako działanie radykalne i zasadnicze..
W tym przypadku odnosimy się do zdrowego rozsądku jako takiego, który uważa, że świat jest taki, jaki jest obserwowany, bez kwestionowania go..
Przy tym założeniu nie ma potrzeby weryfikowania zasadności kontekstu, ponieważ zawsze było tak samo. Myśl filozoficzna całkowicie odcina się od tego pojęcia i wszystkie swoje działania opiera na kwestionowaniu praktycznie wszystkiego..
Jedną z mocnych stron filozofii jest analizowanie i rozumienie ponad to, co z góry określone. Z tego powodu tak zwany zdrowy rozsądek nie ma znaczenia dla tej dyscypliny..
Jeszcze bez komentarzy