Leukoplasty to plastydy, czyli eukariotyczne organelle komórkowe, które obfitują w narządy spichrzowe ograniczone błonami (podwójna błona i strefa międzybłonowa).
Mają DNA i system do frakcjonowania i zależą bezpośrednio od tak zwanych genów jądrowych. Plastydy wywodzą się z już istniejących plastydów, a ich sposobem przenoszenia jest gamety w procesie zapłodnienia.
Tak więc wszystkie plastydy, które ma dana roślina, pochodzą z zarodka i nazywane są proplastidiami.
Prolastidia znajdują się w roślinach uważanych za dorosłe, szczególnie w ich komórkach merystematycznych, i dzielą się, zanim te same komórki rozdzielą się, aby zapewnić istnienie proplastidiów w dwóch komórkach potomnych..
Kiedy komórka dzieli się, dzielą się również proplastidia, a tym samym powstają różne rodzaje tworzyw sztucznych rośliny, którymi są: leukoplasty, chloroplasty i chromoplasty.
Chloroplasty są zdolne do wypracowania sposobu zmiany lub różnicowania w celu przekształcenia się w inne rodzaje plastydów..
Funkcje pełnione przez te mikroorganizmy wskazują na różne zadania: uczestniczą w procesie fotosyntezy, pomagają w syntezie aminokwasów i lipidów oraz ich magazynowaniu, a także cukrów i białek..
Jednocześnie pozwalają na zabarwienie niektórych obszarów rośliny, zawierają czujniki grawitacji i odgrywają ważną rolę w funkcjonowaniu aparatów szparkowych..
Leukoplasty to plastydy, które przechowują bezbarwne lub lekko zabarwione substancje. Na ogół są jajowate.
Występują w nasionach, bulwach, kłączach, innymi słowy w częściach roślin, do których nie dociera światło słoneczne. Ze względu na zawartość, którą przechowują, dzielą się na: elaioplasty, amyloplasty i proteoplasty..
Niektórzy autorzy uważają leukoplasty za przodkowie chloroplastów. Zwykle znajdują się w komórkach nie wystawionych bezpośrednio na działanie światła, w głębokich tkankach narządów powietrznych, w organach roślin, takich jak nasiona, zarodki, merystemy i komórki rozrodcze..
Są to struktury pozbawione pigmentów. Ich główną funkcją jest magazynowanie iw zależności od rodzaju przechowywanych składników pokarmowych dzielą się na trzy grupy.
Potrafią wykorzystywać glukozę do tworzenia skrobi, która jest rezerwową formą węglowodanów w warzywach; kiedy leukoplasty specjalizują się w tworzeniu i magazynowaniu skrobi, zaprzestanie, ponieważ jest nasycona skrobią, nazywa się to amyloplastem.
Z drugiej strony inne leukoplasty syntetyzują lipidy i tłuszcze, nazywane oleoplastami i zwykle znajdują się w komórkach wątroby i roślinach jednoliściennych. Z drugiej strony inne leukoplasty nazywane są proteinoplastami i są odpowiedzialne za przechowywanie białek.
Leukoplasty dzieli się na trzy grupy: amyloplasty (przechowujące skrobię), elaiplasty lub oleoplasty (przechowujące lipidy) i proteinoplasty (przechowujące białka).
Amyloplasty są odpowiedzialne za przechowywanie skrobi, która jest pożywnym polisacharydem występującym w komórkach roślinnych, protistach i niektórych bakteriach..
Zwykle występuje w postaci granulek widocznych pod mikroskopem. Plastydy to jedyny sposób, w jaki rośliny syntetyzują skrobię, a także jedyne miejsce, w którym się ona znajduje.
Amyloplasty podlegają procesowi różnicowania: są modyfikowane w celu przechowywania skrobi w wyniku hydrolizy. Występuje we wszystkich komórkach roślinnych, a jego główną funkcją jest przeprowadzanie amylolizy i fosforolizy (szlaki katabolizmu skrobi).
Istnieją wyspecjalizowane amyloplasty kapelusza promieniowego (pokrywającego wierzchołek korzenia), które działają jak czujniki grawimetryczne i kierują wzrost korzenia w kierunku gleby.
Amyloplasty zawierają znaczne ilości skrobi. Ponieważ jego ziarna są gęste, oddziałują z cytoszkieletem, powodując prostopadły podział komórek merystemetycznych.
Amyloplasty są najważniejszymi ze wszystkich leukoplastów i różnią się od innych wielkością.
Oleoplasty lub elaiplasty są odpowiedzialne za magazynowanie olejów i lipidów. Jego rozmiar jest niewielki i ma w sobie wiele małych kropelek tłuszczu..
Występują w komórkach naskórka niektórych kryptogamów oraz w niektórych roślinach jednoliściennych i dwuliściennych, które nie gromadzą się w nasionach skrobi. Znane są również jako lipoplasty.
Retikulum endoplazmatyczne, znane jako szlak eukariotyczny i elajoplasty lub szlak prokariotyczny, to szlaki syntezy lipidów. Ten ostatni uczestniczy również w dojrzewaniu pyłku.
Inne typy roślin również przechowują lipidy w organellach zwanych elajosomami, które pochodzą z retikulum endoplazmatycznego..
Proteinoplasty mają wysoki poziom białka, które jest syntetyzowane w kryształach lub jako materiał bezpostaciowy..
Te typy plastydów przechowują białka, które gromadzą się jako krystaliczne lub bezpostaciowe wtrącenia w organelli i są zwykle ograniczone przez błony. Mogą być obecne w różnych typach komórek, a rodzaj zawartego w nich białka również różni się w zależności od tkanki.
Badania wykazały obecność enzymów, takich jak peroksydazy, oksydazy polifenolowe, a także niektóre lipoproteiny, jako główne składniki proteinoplastów.
Białka te mogą działać jako materiał rezerwowy w tworzeniu nowych błon podczas rozwoju plastydu; jednak istnieją pewne dowody wskazujące na to, że rezerwy te można wykorzystać do innych celów.
Ogólnie rzecz biorąc, leukoplasty mają duże znaczenie biologiczne, ponieważ umożliwiają pełnienie funkcji metabolicznych świata roślin, takich jak synteza cukrów prostych, skrobi, a nawet białek i tłuszczów..
Dzięki tym funkcjom rośliny wytwarzają pożywienie i jednocześnie tlen niezbędny do życia na Ziemi, oprócz tego, że rośliny stanowią podstawowy pokarm w życiu wszystkich żywych istot zamieszkujących Ziemię. Dzięki spełnieniu tych procesów zachodzi równowaga w łańcuchu pokarmowym.
Jeszcze bez komentarzy