Plik ceremonialne centra Teotihuacanos To zespół przedkolumbijskich budowli sakralnych znajdujących się w mieście Teotihuacan. Stanowią klejnot architektoniczny w Mezoameryce, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa w 1987 roku.
Składa się z Alei Umarłych, Piramidy Słońca, Piramidy Księżyca, Cytadeli, Pałacu Jaguarów, Budynku Pierzastych Muszli i Świątyni Quetzacóalt.
Teotihuacan było świętym miastem położonym w centralnej części Meksyku, około 50 km na północny wschód od miasta Meksyk i oznacza „miejsce, w którym stworzono bogów” (UNESCO, 2017).
Było to największe, najważniejsze i najbardziej szanowane miasto w złotym wieku prekolumbijskiej historii Ameryki, w epoce klasycznej, zbudowane od I do VII wieku naszej ery..
Teotihuacan było miastem, a nie tylko centrum ceremonialnym (Rodríguez Ramos, 2017, s.120). Miał 32 km2 obszaru zurbanizowanego (Rodríguez Ramos, 2017, s. 120) i przybliżoną populację 125 tys. I 250 tys. Mieszkańców (Plataforma Educativa Virtual Primaria de Oaxaca, 2017).
W przeciwieństwie do innych ośrodków religijnych, które zostały oddzielone od wiosek i miast, uroczysty obszar Teotihuacan był otoczony dużą koncentracją miejską (Plataforma Educativa Virtual Primaria de Oaxaca, 2017).
Z tego powodu było to wówczas jedno z pięciu najbardziej zaludnionych miast na świecie (Plataforma Educativa Virtual Primaria de Oaxaca, 2017).
Miasto zostało później opuszczone z przyczyn do tej pory nie wyjaśnionych i odkryte w XII wieku przez Azteków..
Jest to główna oś miasta, a jej wymiary mają 40 metrów szerokości i 3,2 km długości (Cartwright, 2017), przecinając całe święte miasto Teotihuacan.
Ogranicza północ Piramidą Księżyca, a po jej bokach można zobaczyć inne budynki.
W zależności od rangi społecznej mieszkańca, bliskość Calzada de los Muertos była zróżnicowana. Elita polityczna i religijna mieszkała u podnóża Alei, nieco dalej mieszkali budowniczowie, pisarze i rzeźbiarze, a na obrzeżach miasta rolnicy, zbieracze i myśliwi..
Zbudowany między 100 a 100 pne. na równinie o powierzchni 350 m2 (UNESCO, 2017), ma wymiary bazowe 225 x 222 metry (UNESCO, 2017) i wysokość 75 metrów, chociaż dziś jest to tylko 64.
Ma 260 stopni na pięciu poziomach, które łączą podstawę z górą. Znajduje się w centrum Calzada de los Muertos, pomiędzy Piramidą Księżyca na północy a La Ciudadela na południu (Odwiedź Teotihuacan, 2017).
Jest to trzecia co do wielkości piramida z czasów przedhiszpańskich (archeologia meksykańska, 2017) po Choluli i Tikal. Wykonany jest z dużych kamieni sklejonych rodzajem gliny i ozdobiony przedstawieniami religijnymi..
Jest to najważniejszy budynek w Teotihuacan i został zbudowany w jednym etapie (Tzacualli), aby oddać cześć królowi gwiazd, chociaż niektórzy autorzy twierdzą, że faktycznie był poświęcony bogu deszczu (Mexican Archaeology, 2017). Być może z tego powodu piramida jest otoczona kanałem.
Jak to było w zwyczaju w wielu kulturach mezoamerykańskich, składanie ofiar z ludzi było częścią kultu boga Słońca lub boga Deszczu, więc nie jest zaskakujące, że ludzkie szczątki dzieci znaleziono w czterech rogach podstawy piramidy (Archeologia meksykańska, 2017).
Zbudowana mniej więcej w tym samym czasie co Piramida Słońca (100 lub 200 pne), jest nieco mniejsza niż Piramida Słońca, chociaż wydaje się, że mają tę samą wysokość, ponieważ ta ostatnia została zbudowana na wyższym poziomie..
Jej przedłużenie podstawy ma wymiary 140 x 150 metrów i wysokość 45 metrów (Arquelogía mexicana, 2017). Oznacza północny kraniec Alei Umarłych.
Świątynia ta otoczona jest 13 bazami na placu, co zapewniało doskonały widok na składane w niej ofiary..
U podnóża piramidy znajduje się Struktura A, otoczona dwiema podstawami, wewnątrz której znajduje się dziewięć ołtarzy rozmieszczonych na ścianach (Arquelogía mexicana, 2017).
Duże skały i specjalne błoto lub błoto, które je spajają, są wykonane z tego samego materiału co Piramida Słońca i mają hieroglify i ilustracje religijnych uprzedzeń na wierzchu sztukaterii, która je pokrywa..
W fundamentach świątyni znaleziono ofiary z dolerytu, obsydianu, ofiar ze zwierząt pum, ptaków i grzechotników (Cartwright, 2017).
Podobnie, dolna część podstawy była grobowcem. Na szczycie piramidy trzech mężczyzn pochowano cennymi kawałkami jadeitu, co sugeruje, że byli szlachetnymi Majami (Cartwright, 2017).
Jest to kompleks archeologiczny miasta Teotihuacán, który znajduje się w zachodniej części Calzada de los Muertos, na południe od rzeki San Juan (Visit Teotihuacan, 2017).
Tworzy czworokątny plac o wymiarach 400 m po każdej stronie i uważa się, że został zbudowany między połową II a III wiekiem n.e..
Nazwę nadali Hiszpanie w XVI wieku i myśleli, że jest to twierdza wojskowa, ale w rzeczywistości jest to plac otoczony 13 wtórnymi świątyniami, których centralna czworokątna konstrukcja nazywa się Wielka Platforma.
Za drugorzędnymi świątyniami znajdują się dwie duże sale, w których uważa się, że mieszkali kapłani i inni członkowie elity Teotihuacan, chociaż inni autorzy obalają tę wersję. Było to centrum władzy politycznej, ekonomicznej i religijnej.
Jest to dziedziniec zbudowany przed Pałacem Motyli, po zachodniej stronie (Odwiedź Teotihuacan, 2017) między 450 a 650 pne..
Swoją nazwę zawdzięcza dwóm rzeźbom jaguarów z muszelkami na ogonach i piórami kwezali na głowach. Uważa się, że było to miejsce zamieszkania miejskich księży i przywódców politycznych.
Znajduje się wewnątrz Cytadeli i został zbudowany około 250 rne. (Odwiedź Teotihuacan, 2017), jest to trzecia najważniejsza budowla kompleksu archeologicznego (Odwiedź Teotihuacan, 2017).
Został wzniesiony wokół Tlaloka, boga deszczu i zboża, który jest przedstawiany jako upierzony wąż.
Jest to siedmiopiętrowa piramida złożona z pionowych desek z gzymsami na każdym poziomie.
Jej architektoniczne piękno polega na tym, że architektura została zbalansowana rzeźbą, gdyż zdobią ją rzeźby skrzydlatych węży i ozdabiają ją jasne elementy dekoracyjne pomalowane na niebiesko, żółto, czerwono i biało..
W momencie jego inauguracji złożono ofiary z 200 mężczyzn i kobiet nierezydentów regionu (Cartwright, 2017).
Ludzkie szczątki znaleziono w różnych częściach piramidy, w tym wojowników związanych rękami u podstawy piramidy i 20 osób złożonych w ofierze na szczycie wraz z ich cennymi rzeczami (Cartwright, 2017).
Wydaje się, że ta świątynia kompleksu architektonicznego Teotihuacan została zbudowana między 200 a 300 rokiem ne..
Jego bogata dekoracja wynika z płaskorzeźbionych malowideł instrumentów muzycznych, a na platformie płaskorzeźba jest przy okazji różnych gatunków ptaków wraz z symbolami i ślimakami.
Ze względu na naleganie na porządek grafiki i rodzaje ptaków uważa się, że są to zielone periecos, bohaterowie mitu Chicomotzoc, czyli „miejsce siedmiu jaskiń”, również obecni w Piramidzie Słońca (Visitar Teotihuacan , 2017).
Jeszcze bez komentarzy