Plik średni Stuart Jest to agar półstały lub bulion bez składników odżywczych, używany do transportu próbek biologicznych. Jego celem jest utrzymanie żywotności szczepów obecnych w próbce przez określony czas, ale bez zwiększania populacji drobnoustrojów.
Został stworzony przez Moffeta, Younga i Stuarta w 1948 roku, a później zmodyfikowany przez Toshacha i Patsulę. Składa się z glicerofosforanu sodu, tioglikolanu sodu, chlorku wapnia i agaru. Ten ostatni jest obecny w półstałym podłożu i nieobecny w cieczy. Niektóre laboratoria dodają błękit metylenowy.
Zwykle stosuje się je, gdy nie jest możliwe natychmiastowe zasianie próbki. W takim przypadku próbkę umieszcza się na pożywce transportowej, a następnie przenosi do laboratorium, które będzie przetwarzać kulturę..
W ten sposób gwarantuje się, że obecne mikroorganizmy pozostaną żywe, dopóki nie zostaną zaszczepione w odpowiednich pożywkach hodowlanych..
Początkowo jego zastosowanie miało na celu transport próbek z cewki moczowej lub pochwy, w których występuje Neisseria gonorrhoeae. Później zdali sobie sprawę, że jego użyteczność może być szersza.
Stwierdzono, że pożywka Stuarta jest bardzo skuteczna w zabezpieczaniu nietrwałych i wymagających drobnoustrojów, takich jak Neisseria meningitidis, Haemophilus influenzae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Corynebacterium diphteriae, Bordetella pertussis, pośród innych. Oprócz innych nieuciążliwych mikroorganizmów, takich jak Enterobacteria.
Pożywka Stuarta zasadniczo zapobiega wysychaniu próbki, utrzymuje równowagę osmotyczną i utrzymuje mikroorganizmy w idealnym pH. Z drugiej strony, strategicznie pożywka ta nie zawiera składników odżywczych, co zapobiega namnażaniu się mikroorganizmów.
Na rynku dostępne są specjalne urządzenia do transportu próbek, które zawierają ten lub inny środek transportu, tzw. Culturette. Można je również przygotować w laboratorium.
Indeks artykułów
Celem środka transportu Stuart jest utrzymanie próbek tak blisko ich pierwotnego stanu, aż do ich przetworzenia..
Glicerofosforan sodu i chlorek wapnia to układ buforowy, który działa poprzez utrzymanie pH i osmolarności..
Tymczasem tioglikolan sodu działa jako środek redukujący, aw przypadku agaru, który zawiera agar, nadaje mu półstałą konsystencję, opóźniając natlenienie podłoża. Wreszcie błękit metylenowy jest wskaźnikiem utleniania, to znaczy wykrywa obecność tlenu.
Półstałe podłoże ze wskaźnikiem redoks jest idealne do transportu próbek, w których podejrzewa się obecność bakterii beztlenowych.
Medium Stuart, jak wszystkie środki transportu, posiada określone cechy, w tym:
-Utrzymuje żywotne szczepy drobnoustrojów obecne bez namnażania.
-Nie zawiera składników odżywczych; Jego związki mają na celu utrzymanie uwodnienia próbki, w odpowiednich warunkach pH i osmolarności.
-Hamuje autolizat niektórych delikatnych mikroorganizmów, takich jak Pneumokoki.
-Jego stosowanie jest tymczasowe, nie należy go przedłużać zbyt długo.
Glicerofosforan sodu 10 gr
Tioglikolan sodu 1,0 gr
Chlorek wapnia 0,1 gr
Błękit metylenowy 0,002 gr
Agar-agar 3 gr
Woda destylowana 1 L
Wymieszaj składniki i podgrzej do całkowitego rozpuszczenia. Wlać do probówek lub specjalnych wacików. Umieszcza się je w autoklawie i sterylizuje w temperaturze 121 ° C przez 15 minut. Pozwól rurkom ostygnąć w pozycji pionowej (w kształcie korka). Przechowywać w temperaturze pokojowej.
Odważyć 14,1 g pożywki w 1 litrze wody destylowanej. Często mieszając podgrzewaj, aż do całkowitego rozpuszczenia, można go gotować. Pozostała część procedury, jak już opisano.
Odwodnione podłoże ma kolor kremowy, a przygotowane na powierzchni powinno być niebieskie. Wynika to z obecności błękitu metylenowego.
PH pożywki należy ustawić na 7,4 ± 0,2
Składniki
Glicerofosforan sodu 10 gr
Tioglikolan sodu 1 gr
Dwuwodzian chlorku wapnia 0,1 gr
Woda destylowana 1000 ml
Ma te same składniki co półstały, ale nie zawiera agaru ani błękitu metylenowego. W tym przypadku składniki miesza się bez podgrzewania, a 0,5 ml rozdziela się do probówek 16 x 125 mm z zakrętkami..
Jest sterylizowany w autoklawie w 121 ° C przez 10 minut. Do pobierania próbek należy używać wymazów z dakronu, jeśli próbka jest przeznaczona do PCR lub sztucznego jedwabiu, jeśli jest przeznaczona do hodowli.
Probówki są przechowywane w temperaturze pokojowej.
W handlu dostępne są specjalne urządzenia do transportu próbek zwane Culturette; To urządzenie jest wydłużoną i cienką rurką, która ma wewnątrz wymazówkę, a na końcu znajduje się segment zawierający półstałe lub płynne podłoże Stuarta.
Urządzenie jest otwierane i próbka jest pobierana wraz z wymazem. Następnie jest wprowadzany z powrotem do probówki, aż końcówka wacika zostanie włożona do półstałego podłoża transportowego; niektórzy przynoszą gąbkę poliuretanową impregnowaną płynnym podłożem Stuarta, dzięki której próbka jest konserwowana poprzez utrzymywanie jej w stanie mokrym.
W przypadku podejrzenia obecności delikatnych mikroorganizmów do pobrania próbki należy użyć wacików bawełnianych z węglem drzewnym..
Próbki, które można pobrać wymazami lub wymazami i przenieść w tym podłożu, to wysięki z gardła, wymazy z odbytu oraz różne wydzieliny, w tym: pochwowe, cewki moczowej, rany, oko, ucho i ropień..
Podczas przenoszenia próbki w medium transportowym do laboratorium należy unikać narażania medium na ekstremalne warunki środowiskowe (zbyt zimno lub zbyt gorąco). Należy również unikać nagłych zmian ciśnienia atmosferycznego.
Czas, w którym pożywka jest w stanie utrzymać żywotność mikroorganizmu, będzie zależał od danego szczepu. Na przykład mikroorganizmy z rodzaju Neisserias i Haemophilus mogą zachować żywotność do 24 godzin, ale szczepy takie jak Salmonella lub Shigella mogą przetrwać dni, a nawet tygodnie..
Jeżeli szacuje się, że przetwarzanie próbki może zająć więcej niż 4 dni, zaleca się zamrożenie próbki w temperaturze -70 ° C.
Przygotowany środek transportu lub kultura handlowa musi posiadać etykietę, na której zostaną umieszczone następujące informacje:
Imię i nazwisko pacjenta: uniknąć pomyłki próbki.
Numer identyfikacyjny: wygodnie jest utrzymać porządek w pracy.
Źródło pobrania próbki: pomaga bakteriologowi w doborze odpowiedniego podłoża hodowlanego.
Lekarz prowadzący: Czasami jest to konieczne do ewentualnych konsultacji.
Data i godzina pobrania próbki: Konieczne jest przyjęcie lub odrzucenie próbki w zależności od czasu, jaki upłynął między pobraniem próbki a przyjęciem do laboratorium..
Inne informacje, które warto załączyć, to:
Wstępna diagnoza: wytyczne dotyczące dodawania specjalnych pożywek zgodnie z podejrzeniem diagnostycznym.
Leczenie antybiotykami: przydatne jest dołączenie do antybiogramu.
Wszystkie te informacje są niezbędne, aby zagwarantować dobre przetwarzanie próbki..
Aby ocenić działanie pożywki Stuart, można zaszczepić znane szczepy i przechowywać je w temperaturze 25 ° C, na przykład: Bordetella pertussis ATCC 9340, Haemophilus influenzae ATCC 19418, Neisseria gonorrhoeae ATCC 19424, Neisseria meningitidis ATCC 13090, Streptococcus pneumoniae ATCC 6301.
We wszystkich przypadkach oczekuje się odzyskania mikroorganizmu, o którym mowa, zakonserwowanego przez 24 godziny..
Z drugiej strony można stosować inne odmiany, takie jak: Shigella flexneri ATCC 12022, Staphylococcus aureus ATCC 6538, Streptococcus pyogenes ATCC 12344, Enterococcus faecalis ATCC 33186, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853 i Escherichia coli ATCC 11775.
We wszystkich przypadkach obfity powrót do zdrowia jest oczekiwany do 96 godzin..
Niektóre badania zapewniają, że glicerofosforan obecny w pożywce Stuarta może być metabolizowany przez niektóre bakterie z grupy coli, między innymi bakterie Gram-ujemne, a zatem namnażać się w tym podłożu..
Ryzyko to rośnie, im dłużej trwa przetwarzanie próbki. Podobnie ma na to wpływ wystawienie medium Stuarta na działanie wysokich temperatur podczas jego przenoszenia.
Jeszcze bez komentarzy