Plik rozszerzenie źrenic Jest to zwiększenie średnicy lub rozszerzenie centralnego otworu oka zwanego źrenicą. Źrenica to otwór znajdujący się w kolorowej części oka, znany jako irys. Tęczówka ma dwie grupy mięśni, które powiększają lub zmniejszają rozmiar źrenicy w odpowiedzi odbitej na ilość światła otoczenia..
Tak więc, gdy otoczenie jest oświetlone, źrenica zamyka się regulując przepływ światła. Wręcz przeciwnie, jeśli otoczenie jest ciemne lub słabo oświetlone, źrenica rozszerza się, aby umożliwić przejście jak największej ilości światła i poprawić widzenie..
Nazywa się zmniejszenie średnicy źrenicy zwężenie źrenic podczas gdy wzrost jego średnicy jest znany jako rozszerzenie źrenic. W normalnych warunkach zarówno zwężenie źrenic, jak i rozszerzenie źrenic występują jednocześnie, ale mogą występować różnice spowodowane lekami lub stanami patologicznymi..
W przypadku działania leków ustępuje on zwykle po zaprzestaniu leczenia..
Kiedy obserwuje się asymetrię średnicy źrenic, pacjenta należy dogłębnie zbadać, aby odkryć przyczynę tego znaku zwanego anisocoria.
Indeks artykułów
Oko jest kulistym organem, który ma przezroczystą wyspecjalizowaną tkankę zwaną rogówka, który umożliwia wejście promieni świetlnych. Posiada tylny komponent, który odbiera i przetwarza bodźce świetlne. Ten obszar nazywa się Siatkówka oka.
Oko poprzez złożone mechanizmy neurologiczne i fizjologiczne umożliwia przetwarzanie bodźców i wyraźne widzenie przedmiotów.
Nazywa się kolorową częścią oka irys. Tęczówka składa się z dwóch ważnych grup mięśni, które różnią się wielkością centralnego otworu tęczówki, tzw uczeń.
Nazywa się grupa mięśni odpowiedzialna za zmniejszenie rozmiaru źrenicy mięsień zwieracza tęczówki lub mięsień zwieracza źrenicy, a tym, który jest odpowiedzialny za jego powiększanie, jest mięsień rozszerzający tęczówki lub mięsień źrenicy rozszerzającej.
Zamykanie i otwieranie źrenicy to mechanizm odruchowy, który reaguje na bodźce świetlne. Ten odruch reguluje ilość światła wpadającego do oka.
W dobrze oświetlonym środowisku zwieracz tęczówki reguluje przepływ światła, które dociera do oka, zmniejszając średnicę źrenicy. Ten proces jest znany jako zwężenie źrenic.
Kiedy osoba znajduje się w ciemnym otoczeniu, mięsień rozszerzający źrenicy jest odpowiedzialny za rozszerzenie źrenicy, aby wpuścić więcej światła. Otwarcie lub zwiększenie średnicy źrenicy jest znane jako rozszerzenie źrenic.
Obwód źrenicy waha się od 2 do 4 mm w odpowiedzi na jasne światło i od 4 do 8 mm w ciemności. Gdy nie ma patologii, ten rozmiar jest taki sam dla obu uczniów..
W normalnych warunkach rozszerzenie źrenic występuje jako odpowiedź odruchu źrenic. Zważywszy, że pod wpływem światła źrenica kurczy się; przy braku tego źrenica rozszerza się.
Rozszerzenie źrenic to normalna reakcja mięśnia rozszerzającego źrenicę na ciemność. Zdarza się, że przepuszcza największą ilość światła i jest w stanie odtworzyć obraz postrzegany oczami.
Odruch jest realizowany przez neurologiczną odpowiedź wyspecjalizowanej części nerwu wspólny motorokular.
Ostatecznym celem tych reakcji na bodźce świetlne jest umożliwienie odpowiedniego widzenia obiektów zarówno w środowiskach o jasnym lub przesadnym oświetleniu, jak również w ciemnych lub słabo oświetlonych..
Zarówno w warunkach naturalnych, jak i spowodowanych przez lekarza w ocenie klinicznej rozszerzenie źrenic występuje w obu oczach jednakowo. Dlatego mówi się, że normalne rozszerzenie źrenic jest symetryczne i obustronne..
Kiedy pojawia się problem lub blokada w mechanizmie neurologicznym, który reguluje aktywację mięśni rozszerzających i zwężających źrenicę, można zauważyć różnice w średnicy źrenic, stan znany jako anisocoria, aw ciężkich przypadkach całkowity brak odpowiedzi.
Nieprawidłowe rozszerzenie źrenic może być jednostronne lub obustronne i może być spowodowane przyczynami patofizjologicznymi, łagodnymi lub złośliwymi, a także przyczynami farmakologicznymi..
Wspólny nerw ruchowo-czaszkowy jest komponentem neurologicznym, który pełni funkcje motoryczne i odruchowe..
Odpowiada za unerwienie kilku mięśni, które pozwalają na dobrowolny ruch oka i poprzez wyspecjalizowaną gałąź unerwia mięśnie, które pozwalają na zmianę wielkości źrenic..
Ucisk tego nerwu przez zewnętrzną masę, guzową, złośliwą lub łagodną lub naczyniową, jak w przypadku tętniaków, powoduje zmiany w normalnej odpowiedzi odruchu źrenicowego.
Na przykład, jeśli jest guz, który uciska nerw w prawym oku, źrenica ta nie będzie w stanie odpowiednio reagować na bodźce świetlne, pozostając otwarta lub w rozszerzeniu źrenic, nawet w przypadku silnego bodźca świetlnego. W takim przypadku lewa źrenica będzie miała normalną odpowiedź.
Znany także jako Tonik uczennica Adie, jest najczęstszą przyczyną jednostronnego rozszerzenia źrenic spowodowanego zwyrodnieniem neurologicznym.
Pacjenci z tym schorzeniem mogą być całkowicie bezobjawowi, a rozszerzenie źrenic jest czasami wykrywane przez osobę trzecią, która zauważa różnicę w wielkości źrenic pacjenta..
Zespół jest wywoływany przez infekcję wirusową lub bakteryjną, która powoduje neurologiczne uszkodzenie szlaków komunikacyjnych mięśni tęczówki..
Źrenica tych pacjentów może wykazywać powolną odpowiedź lub być całkowicie sparaliżowana na bodźce świetlne.
Izolowane i przemijające epizody rozszerzenia źrenic są spowodowane nadmierną aktywnością włókien neurologicznych regulujących mięśnie tęczówki.
Mechanizm patofizjologiczny, za pomocą którego zachodzi ta odpowiedź, nie jest w pełni poznany. Jednak jest ściśle związany z chorobami, takimi jak migrena, cukrzyca i wysokie ciśnienie krwi..
W takich przypadkach pacjent ma również niewyraźne widzenie, ból wokół oka i wrażliwość na światło..
Atropinowe krople do oczu są stosowane w celu spowodowania rozszerzenia źrenicy podczas badania przedmiotowego w gabinecie okulistycznym..
Bezpośrednim skutkiem tego rodzaju leków miejscowych jest rozszerzenie źrenic. Kiedy źrenica jest rozszerzona, właściwą ocenę siatkówki można przeprowadzić poprzez badanie znane jako dno.
Krople atropiny są również stosowane w leczeniu niektórych chorób oczu.
Zespół Millera Fishera to stan, w którym organizm wytwarza przeciwciała przeciwko własnym nerwom. Oznacza to, że system ochronny organizmu nie rozpoznaje włókien nerwowych i atakuje je poprzez specjalne komórki, powodując ich zniszczenie tak, jakby były obcym organizmem..
Pacjent z tym stanem ma trzy typowe objawy, którymi są nieskoordynowane ruchy, osłabienie lub brak odpowiedzi odruchowej oraz rozszerzenie źrenic z porażeniem przed bodźcem..
Chociaż jego przyczyna nie jest dokładnie znana, jest związana z infekcjami wirusowymi, takimi jak między innymi ospa wietrzna, różyczka, wirus cytomegalii i HIV..
Akwedukt Silvio to struktura mózgu, która służy jako przejście dla przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego.
Kiedy ten obszar mózgu zostaje zablokowany, inicjuje proces zwiększania ilości płynu wewnątrzczaszkowego tzw wodogłowie.
Zwiększenie ilości płynu wewnątrz czaszki zwiększa ciśnienie wewnątrzczaszkowe, powodując ucisk jądra, w którym powstają nerwy regulujące ruch źrenicy..
W takich przypadkach obserwuje się rozszerzone źrenice z niewielką reakcją na bodźce świetlne..
Gdy przeprowadza się badanie przedmiotowe pacjenta z poważnym urazem głowy i stwierdza się, że jego źrenice są obustronnie rozszerzone i nie ma dowodów odpowiedzi na bodźce, uważa się to za oznakę nieodwracalnego uszkodzenia mózgu..
Odpowiedź rozszerzenia następuje poprzez wzrost normalnego ciśnienia w czaszce z powodu obrzęku mózgu lub gromadzenia się krwi w wyniku urazu.
Gdy rozszerzenie źrenic trwa dłużej niż 6 godzin u tego typu pacjenta, jest to wskaźnik złego rokowania i najprawdopodobniej śmierci poszkodowanego.
Niektóre metody leczenia patologii psychiatrycznych mają wpływ na sygnały neurologiczne kontrolujące ruch źrenic..
W większości przypadków efekt wywołany przez te zabiegi jest przemijający, a odpowiedź normalizuje się po ich zaprzestaniu..
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne i leki hamujące wychwyt zwrotny serotoniny, a także niektóre leki stosowane w leczeniu migreny, są lekami związanymi z obustronnym rozszerzeniem źrenic..
Niedozwolone narkotyki o działaniu pobudzającym, takie jak amfetamina, kokaina i MDMA (ecstasy) powodują znaczne rozszerzenie źrenic, osiągając rozmiar obejmujący prawie całą tęczówkę.
Inne leki o działaniu halucynogennym, takie jak LSD (kwas), grzyby halucynogenne i meskalina, również są przyczyną obustronnego rozszerzenia źrenic.
We wszystkich tych przypadkach źrenice reagują na bodziec świetlny w normalny sposób, a rozszerzenie źrenic poprawia się po usunięciu czynnika wyzwalającego. Jednak inne objawy, takie jak ruchy oczu i problemy ze skupieniem wzroku, mogą utrzymywać się i być nieodwracalne..
Jeszcze bez komentarzy