Plik teres major Znajduje się w kończynach górnych i tworzy ramię, wraz z innymi sąsiednimi strukturami mięśniowo-ścięgnistymi, zajmuje się przywodzeniem i rotacją wewnętrzną ramienia..
Teres major to mięsień krótki i jest jednym z sześciu mięśni, które tworzą grupę łopatkowo-ramienną, to znaczy łączą kość łopatkową z kością ramienną, czyli kością ramienia. Jest częścią tak zwanych wewnętrznych mięśni barku.
Izolowany uraz tego mięśnia jest rzadki, ale może wystąpić u wyczynowych sportowców. Jego znaczenie kliniczne opiera się na fakcie, że może być stosowany jako przeszczep w przypadku urazu pociągnięcia innych mięśni barku.
Ma również ogromne znaczenie jako anatomiczne odniesienie dla chirurga w każdym zabiegu chirurgicznym obejmującym pachę, ponieważ wraz z innymi mięśniami wyznacza granicę między zagłębieniem pachowym a ramieniem..
Indeks artykułów
Teres major to jeden z mięśni tworzących ramię. Jest krótki i ma kształt cylindryczny. Rozciąga się od łopatki do kości ramiennej, gdyby był rzutowany w kierunku skóry, jego droga przebiegałaby od dolnej części pachy do środkowej części ramienia.
Jest blisko spokrewniony z mięśniami: teres minor i latissimus dorsi, zwany także latissimus dorsi. Jego włókna biegną równolegle do włókien tego ostatniego mięśnia.
Otrzymuje dopływ krwi z odgałęzienia tętnicy okalającej łopatki, która jest głównym naczyniem krwionośnym pachowym. Za unerwienie odpowiada nerw podłopatkowy dolny.
Mięsień ma szczególne znaczenie w anatomii chirurgicznej, ponieważ tworzy obszar zwany czworobokiem kości ramienno-szczękowej znajdujący się w pachowej. Region ten określa granicę między pachą a ramieniem podczas wykonywania operacji w tym regionie.
Wraz z mięśniem teres minor i tricepsem, teres major tworzy ten anatomiczny obszar pachowy, przez który przechodzą ważne elementy naczyniowe i neurologiczne, takie jak nerw pachowy i tylna tętnica okalająca..
Dzięki wprowadzeniu zarówno w łopatkę, jak i w górną część kości ramiennej, mięsień łopatki większy odpowiada za wykonanie trzech ruchów ramienia.
Jego aktywacja powoduje wewnętrzną rotację ramienia, przywodzenie, a także retrowersję, czyli cofnięcie ramienia do tyłu. Tak więc, gdy próbujemy dotknąć przeciwległego ramienia z przodu lub z tyłu ciała, dzieje się to dzięki aktywacji teres major..
Bliski związek z mięśniem latissimus dorsi sprawia, że wykonuje on dodatkowe funkcje w niektórych ruchach, które ten ostatni wykonuje po aktywacji. Jego włókna i włókna grzbietu biegną równolegle, łącząc się w pewnym momencie w pewnych ruchach, zwłaszcza przedłużeniu barku.
Uraz mięśnia teres major jest rzadkim zdarzeniem, ale może wystąpić i zawsze powinien być rozważany przez lekarza lub trenera jako możliwy obszar urazu. Ze względu na swoje położenie trudno ustalić, czy mięśnie teres major to kontuzjowany mięsień..
Te ćwiczenia, które prowadzą do przeciążenia mięśni, mogą spowodować kontuzje. Ruchy takie jak podciąganie i sporty, takie jak tenis, jazda na nartach, wioślarstwo i pływanie, są czynnościami, które należy wziąć pod uwagę podczas przesłuchiwania pacjenta z objawami urazu głównego..
Objawy urazu zwykle obejmują ból, który można odczuwać w tylnej części ramienia, w kierunku mięśnia naramiennego lub tricepsa, które tworzą zewnętrzną część barku, nawet w kierunku łokcia..
Chociaż mięsień przyczepia się do łopatki, rzadko występuje ból w tym miejscu.
Lekarz powinien spróbować ujawnić uszkodzenie mięśnia za pomocą pewnych manewrów klinicznych. Najpierw należy spróbować biernej mobilizacji, czyli pomocy pacjentowi w wykonaniu ruchu, a następnie rozpocząć badanie palpacyjne bolesnych punktów lub punktów wyzwalających ból.
Ze względu na umiejscowienie mięśnia trudno go wyczuć. Prostym sposobem, stosowanym przez lekarzy do wyczuwania punktów wywołujących ból w okolicy łódeczkowatej, jest śledzenie włókien mięśnia najszerszego grzbietu..
Włókna tego mięśnia biegną równolegle do teres major. W ten sposób, dotykając latissimus dorsi, lokalizujemy teres major, dotykając w tym samym kierunku, ale od wewnątrz.
Większość urazów kości udowych ustępuje po leczeniu klinicznym. Oznacza to, że przy odpoczynku i doustnych środkach przeciwbólowych wystarczy obserwować gojenie się urazu.
Dla pełnej poprawy pomocne są również masaże mięśni wykonywane przez profesjonalnego fizjoterapeutę lub kręgarza..
W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy występuje łza lub oderwanie, konieczna jest terapia chirurgiczna. Jednak ważne jest, aby wyjaśnić, że te urazy nie są częste..
Aby uniknąć kontuzji mięśni, pracownicy służby zdrowia zalecają wykonywanie ćwiczeń wzmacniających mięśnie.
Bardzo niewielu ludzi kładzie nacisk na trening tego mięśnia albo nie wiedząc o jego istnieniu, albo dlatego, że uważają go za mało ważny. To wykluczenie z rutynowych ćwiczeń może prowadzić do kontuzji mięśni.
Ćwiczenia wzmacniające na teres major są podobne do ćwiczeń na mięsień najszerszy grzbietu. Ważne jest, aby nie przeciążać mięśnia, ale trenować go stopniowo, aż do zwiększenia jego oporu..
Działania, które można wykonywać zarówno na siłowni, jak i na świeżym powietrzu, obejmują wiosłowanie i podciąganie. Po opanowaniu tych czynności możesz zacząć dodawać ćwiczenia z obciążeniem do swoich ćwiczeń..
Jednym z najskuteczniejszych ćwiczeń wzmacniających teres major jest tzw. Wiosłowanie z hantlami..
Czynność tę wykonuje się za pomocą sterowanego hantla. Kolano i ręka ramienia naprzeciwko tego, które ma być ćwiczone, powinny być oparte na ławeczce do ćwiczeń.
Z wyprostowanymi plecami odchylasz łokieć do tyłu, unosząc hantle, jakby naśladując ruch rzędu. W tym ćwiczeniu pracujesz nad mięśniem mięśnia trójgłowego i grzbietowego, wzmacniając je i unikając kontuzji..
Jeszcze bez komentarzy