Mycoplasma pneumoniae jest to główna bakteria z rodzaju Mycoplasma. Gatunek ten jest odpowiedzialny za ponad 2 miliony infekcji rocznie w Stanach Zjednoczonych.
Podczas infekcji Mycoplasma pneumoniae jest wysoce zaraźliwa, tylko u 3 do 10% zakażonych osób pojawiają się objawy odpowiadające zapaleniu oskrzeli i płuc.
Jednak w większości przypadków objawia się łagodnymi objawami klinicznymi, takimi jak zapalenie gardła, zapalenie tchawicy i oskrzeli, zapalenie oskrzelików i krup, podczas gdy inne przebiegają bezobjawowo..
Infekcje tą bakterią mogą występować przez cały rok, ale najwięcej zachorowań obserwuje się późną jesienią i zimą. Infekcja może wystąpić w każdym wieku, jednak najbardziej podatnymi grupami wiekowymi są dzieci powyżej 5 roku życia, młodzież i młodzi dorośli.
Z wciąż nieznanych powodów u dzieci poniżej 3 roku życia występują infekcje górnych dróg oddechowych, podczas gdy starsze dzieci i dorośli są bardziej narażeni na zapalenie płuc.
Indeks artykułów
Szczepy Mycoplasma pneumoniae są jednorodne antygenowo, co oznacza, że znany jest tylko jeden serotyp, który rozmnaża się przez rozszczepienie binarne.
U tego gatunku jedynym znanym zbiornikiem jest człowiek. Na ogół jest izolowany z dróg oddechowych, a jego obecność jest uważana za patologiczną.
Jest to bezwzględnie drobnoustrój tlenowy. Rośnie na pożywkach zawierających sterole, puryny i pirymidyny. W uprawach in vitro mają tendencję do bardzo powolnego wzrostu, a czas regeneracji wynosi od 4 do 21 dni.
Z biochemicznego punktu widzenia Mycoplasma pneumoniae fermentacje glukozy z utworzeniem kwaśnych produktów końcowych. Nie wykorzystuje argininy i nie rozdziela mocznika. Jego optymalne pH wynosi od 6,5 do 7,5.
Domena: Bakterie.
Gromada: Firmicutes.
Klasa: Mollicutes.
Zamówienie: Mycoplasmatales.
Rodzina: Mycoplasmataceae.
Rodzaj: Mycoplasma.
Gatunek: pneumoniae.
Mycoplasma pneumoniae jest jednym z najmniejszych mikroorganizmów zdolnych do życia i rozmnażania się pozakomórkowo. Jego wielkość waha się od (150 do 200 nm.
Bakteria ta charakteryzuje się brakiem ściany komórkowej, jest ograniczona przez błonę trójwarstwową, która zapewnia elastyczność i zdolność polimorficzną, to znaczy może przyjmować różne formy.
Brak ściany oznacza, że te mikroorganizmy nie mogą być wybarwione barwnikiem Grama.
Mają bardzo mały genom DNA (0,58 do 2,20 Mb) w porównaniu z innymi bakteriami, które mają genomy 4,64 Mb.
Kolonie Mycoplasma pneumoniae mają ziarnistą powierzchnię z gęstym środkiem, zwykle zatopionym w agarze (wygląd odwróconego jajka sadzonego).
Mycoplasma pneumoniae ma związane z błoną białko o masie 169 kDa zwane P1, które pełni funkcję adhezyny. Te adhezyny wiążą się ze złożonymi oligosacharydami, które zawierają kwas sialowy i znajdują się w wierzchołkowej części komórek nabłonka oskrzeli..
Adhezyna wpływa na działanie rzęsek i inicjuje proces prowadzący do złuszczania błony śluzowej, a później do reakcji zapalnej i wydzielania wysięków.
Zapalenie charakteryzuje się obecnością limfocytów, komórek plazmatycznych i makrofagów, które mogą naciekać i powodować zgrubienie ścian oskrzelików i pęcherzyków płucnych..
Z drugiej strony, M. pneumoniae wytwarza miejscowo nadtlenek wodoru, powodując cytopatyczny wpływ na nabłonek dróg oddechowych i rzęski, odpowiadając za uporczywy kaszel.
W tym rodzaju nie znaleziono żadnych endotoksyn ani egzotoksyn.
Mycoplasma pneumoniae jest przenoszony z jednej osoby na drugą przez aerozole zakażonych wydzielin dróg oddechowych. Ponieważ przenoszenie wiąże się z wydalaniem komórek, wydalane kropelki śliny muszą być duże, aby mogło dojść do rozprzestrzeniania się..
Okres inkubacji jest długi; waha się od dwóch do trzech tygodni.
Infekcja rozpoczyna się od przylegania drobnoustroju do receptora na powierzchni komórek nabłonka lub do rzęsek i mikrokosmków komórek nabłonka oskrzeli i pozostaje tam na powierzchni, stymulując złuszczanie i zapalenie komórek.
Ponieważ zaobserwowano, że choroba ma cięższy przebieg u dorosłych, uważa się, że objawy kliniczne i powikłania są spowodowane przesadną odpowiedzią immunologiczną na drobnoustrój..
Modulowana produkcja cytokin i aktywacja limfocytów mogą zminimalizować chorobę, ale jeśli jest ona przesadzona, choroba nasila się poprzez rozwój uszkodzeń immunologicznych..
Oznacza to, że im silniejsza komórkowa odpowiedź immunologiczna i stymulacja cytokin, tym cięższa choroba kliniczna i uszkodzenie płuc..
Z drugiej strony, czynniki immunopatogenne są prawdopodobnie zaangażowane w wiele dodatkowych powikłań płucnych, biorąc pod uwagę reaktywność krzyżową między ludzkimi antygenami a antygenami drobnoustrojów..
Zapalenie płuc może wpływać na górne lub dolne drogi oddechowe lub oba. Objawy pojawiają się zwykle stopniowo, przez kilka dni i mogą utrzymywać się przez tygodnie lub miesiące.
Infekcja charakteryzuje się podstępnym początkiem, gorączką, bólem głowy, zapaleniem gardła, chrypką i uporczywym kaszlem (zapalenie tchawicy i oskrzeli) w ciągu dnia i nocy, może nawet objawiać się bólem ucha.
Kaszel jest początkowo suchy i nierówny, z minimalną produkcją plwociny, która później może być śluzowo-ropna i bardzo rzadko może zawierać krew..
Zakażenie dotyczy tchawicy, oskrzeli, oskrzelików i tkanki okołoskrzelowej i może rozprzestrzeniać się na pęcherzyki płucne i ściany pęcherzyków płucnych.
W nieskomplikowanych przypadkach ostry okres gorączkowy trwa około tygodnia, a kaszel i lenistwo mogą trwać dwa tygodnie lub nawet dłużej..
Dzieci poniżej piątego roku życia są bardziej narażone na wystąpienie kory i świszczącego oddechu.
Zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej pokazuje naciek komórek jednojądrzastych wokół oskrzeli i oskrzelików. Jednak wzorce radiograficzne mogą się znacznie różnić. Może wykazywać okołooskrzelowe zapalenie płuc, ateletację, nacieki guzkowe i powiększenie węzłów chłonnych wnęki.
W 25% przypadków może wystąpić niewielki wysięk opłucnowy.
Ogólnie infekcja jest zwykle ciężka u pacjentów z immunosupresją, anemią sierpowatą lub zespołem Downa, której przyczyna w tym drugim przypadku jest nieznana..
Powikłania są rzadkie, wśród nich są:
Z drugiej strony, Mycoplasma pneumoniae może zaostrzyć inne choroby płuc, takie jak astma i przewlekła choroba płuc.
Jako powikłania pozapłucne opisano:
W przypadku osób z humoralnym i / lub komórkowym niedoborem odporności są one bardziej narażone na cięższą chorobę wywołaną przez ten drobnoustrój..
U pacjentów z hipogammaglobulinemią często występują ciężkie objawy ze strony górnych i dolnych dróg oddechowych, z niewielkim lub żadnym naciekiem na radiogramach klatki piersiowej, co prowadzi do powikłań, takich jak wysypki, bóle stawów i zapalenie stawów..
Mycoplasma pneumoniae może powodować ciężką chorobę u pacjentów zakażonych wirusem HIV z obniżoną odpornością komórkową.
Należy zauważyć, że infekcja M. pneumoniae piorunujący rozsiew jest rzadki, ale może wystąpić u tych pacjentów.
Mikroorganizmy są zdolne do regeneracji w kulturach w fazie inkubacji, podczas choroby i po niej, nawet w obecności specyficznych przeciwciał.
Mycoplasma pneumoniae rosnąć w specjalnych pożywkach, takich jak PPLO (Pleuropneumonia Like Organism) w 37 ° C przez 48 do 96 godzin lub dłużej.
Jednak ponieważ hodowla jest bardzo powolna, a barwienie plwociny metodą Grama również nie pomaga, diagnozę przeprowadza się głównie za pomocą metod serologicznych lub konwencjonalnych lub przeprowadzanych w czasie rzeczywistym testów biologii molekularnej (PCR)..
Na poziomie serologicznym dostępne jest oznaczenie swoistych przeciwciał IgG i IgM.
Co więcej M. penumoniae indukuje tworzenie zimnych aglutynin, niespecyficznych przeciwciał, które po zimnie aglutynują ludzkie erytrocyty. Te przeciwciała pomagają w rozpoznaniu w okresie rekonwalescencji.
Początkowe objawy zwykle ustępują w ciągu 3 do 10 dni bez leczenia przeciwbakteryjnego, podczas gdy powrót do zdrowia po nieprawidłowościach radiologicznych jest zwykle powolny (3 do 4 tygodni lub dłużej).
Jednak przypadki śmiertelne są rzadkie, to znaczy ich ewolucja jest na ogół łagodna i samoograniczająca się. Jednak jego poprawę można przyspieszyć odpowiednim leczeniem..
Jednak chociaż leczenie łagodzi objawy przedmiotowe i podmiotowe infekcji, mikroorganizm nie jest usuwany z dróg oddechowych, ponieważ można było wyizolować Mycoplasma pneumoniae po 4 miesiącach wyzdrowienia z infekcji. Może to wyjaśniać nawroty i nawroty choroby pomimo odpowiedniego leczenia..
Wszystkie mykoplazmy są naturalnie oporne na beta-laktamy i glikopeptydy, ponieważ nie mają ściany komórkowej; miejsce docelowe tych antybiotyków.
Sulfonamidy, trimetoprim, polimyksyny, kwas nalidyksowy i ryfampicyna są również nieaktywne..
Mycoplasma pneumoniae jest podatny na antybiotyki, które zakłócają syntezę białek lub DNA, takie jak tetracykliny, makrolidy i niektóre chinolony.
Spośród makrolidów najbardziej przydatna jest azytromycyna, ponieważ ma mniej skutków ubocznych.
Odporność na mykoplazmę jest przemijająca, z tego powodu nie było możliwe opracowanie szczepionki, w związku z czym nawroty są częste.
Profilaktycznie pacjent jest izolowany, a podczas obchodzenia się z przedmiotami i woskami chorego pacjenta podejmuje się środki bezpieczeństwa biologicznego..
Jeszcze bez komentarzy