Charakterystyka, typy i przykłady wszechwiedzących narratorów

3922
Egbert Haynes

Plik wszechwiedzący narrator To ten, kto ma pełną wiedzę na temat wydarzeń w historii oraz motywów i niewypowiedzianych myśli różnych postaci. Zatem wszechwiedza jest cechą narratora, którego wiedza nie ma granic..

Wszechwiedzący narrator jest wszechwidzącym świadkiem, który ma uprzywilejowany punkt widzenia ponad działaniem. Dlatego nie jest jedną z postaci w opowieści, której wiedza o ludziach i wydarzeniach ogranicza się do tego, co się widzi lub co się mówi.

Tych gawędziarzy są czasami nazywani telepatami, ponieważ ich świadomość często wykracza poza wszelkie obserwowalne zjawiska, działania i wyrażone słowa. Mają dostęp do myśli, uczuć i przekonań bohaterów.

Wszechwiedzący gawędziarz może nawet wiedzieć i powiedzieć czytelnikowi rzeczy o postaciach, których sami nie znają. Wszechwiedzący narratorzy mogą być nachalni i interweniować we własnym przekazie narracji, zwracając się bezpośrednio do czytelnika. Ponadto mogą komentować poczynania, ścigać, a nawet udzielać lekcji moralności.

Indeks artykułów

  • 1 Funkcje
  • 2 rodzaje
    • 2.1 Trzecia osoba wszechwiedząca
    • 2.2 Ograniczona wszechwiedza
  • 3 przykłady
    • 3.1 Z twórczości Lwa Tołstoja, Anny Kareniny (1877)
    • 3.2 Z pracy George'a Orwella, 1984 (1949)
    • 3.3 Z pracy Dave'a Eggersa, The Circle (2013)
    • 3.4 Z pracy Jane Austen Duma i uprzedzenie (1813)
  • 4 Odnośniki

Charakterystyka

Wszechwiedzący narrator zapewnia wgląd w myśli i uczucia wszystkich bohaterów. Jest to szczególnie przydatne w przypadku długiej lub złożonej historii, w której występuje wiele postaci..

Pokazując myśli i uczucia wielu postaci, narrator oferuje bardziej zniuansowany obraz wydarzeń. Ponadto pomaga czytelnikowi zrozumieć siły, które kierują wszystkimi postaciami..

Z drugiej strony wszechwiedzący narrator może uprościć narrację, dostarczając niezbędnych informacji, bez konieczności uciekania się do wyjaśniania postaci w dialogu lub stosowania innych strategii, takich jak retrospekcje.

Ten rodzaj opowiadania dodaje wiarygodności historii. Nie jest to możliwe, gdy jest opowiadane z punktu widzenia jednej z postaci (narracja pierwszoosobowa).

Inną cechą wszechwiedzącego narratora jest to, że tworzy on pewien dystans między czytelnikiem a wydarzeniami. Wpływa to na lepsze zrozumienie szeregu czynników determinujących bieg wydarzeń..

Ponieważ narracja nie jest zgodna z opiniami postaci, historia nie jest zabarwiona doświadczeniami ani uczuciami. Zamiast tego, historia jest opowiadana bezosobowym i obiektywnym głosem..

Rodzaje

Wszechwiedząca trzecia osoba

W literaturze wszechwiedzący punkt widzenia to taki, w którym narrator zna myśli i działania każdej postaci w narracji. Nazywa się to wszechwiedzącą trzecią osobą.

Wszechwiedzący narrator w trzeciej osobie może swobodnie przeskakiwać między umysłami różnych postaci, czy to w różnych rozdziałach, czy nawet w tej samej scenie.

W ten sposób rodzi się poczucie, że narrator jest istotą boską i tworzy pewną pewność, że narrator jest obiektywny i mówi prawdę..

Ograniczona wszechwiedza

Narratorzy z trzeciej osoby mogą mieć ograniczoną wszechwiedzę, koncentrując się tylko na tym, czego doświadcza główny lub drugoplanowy bohater.

Innymi słowy, wydarzenia są ograniczone do perspektywy postaci i nic nie zostaje ujawnione, czego postać nie widzi, nie słyszy, nie czuje lub nie myśli..

Przykłady

Z pracy Lwa Tołstoja, Anna Karenina (1877)

„Stepan Arkadich był człowiekiem szczerym w swoich relacjach z samym sobą. Nie potrafił się oszukać i wmówić sobie, że żałuje swojego zachowania.

W tym momencie nie mógł żałować, że on, przystojny i drażliwy trzydziestoczterolatek, nie kochał swojej żony, matki pięciorga żywych i dwójki martwych dzieci, a zaledwie o rok młodszy. niż on.

Żałował tylko, że nie udało mu się ukryć tego przed żoną. Ale czuł całą trudność związaną ze swoją pozycją i współczuł żonie, dzieciom i sobie. ".

Z pracy George'a Orwella, 1984 (1949)

„Na ulicy wiatr wciąż machał tabliczką, na której pojawiło się i zniknęło słowo Ingsoc. Ingsoc. Święte zasady Ingsoc. Nowomowa, podwójna myśl, zmienność przeszłości.

Winstonowi wydawało się, że błąka się po podwodnych dżunglach, zagubiony w potwornym świecie, którego potworem był on sam. Byłem samotny. Przeszłość umarła, przyszłość była niewyobrażalna.

Jaką pewność mógł mieć, że ani jedna istota ludzka nie była po jego stronie? A skąd miał wiedzieć, czy dominacja Partii nie będzie trwać wiecznie??

W odpowiedzi trzy hasła na białej fasadzie Ministerstwa Prawdy przypomniały mu, że: WOJNA TO POKÓJ, WOLNOŚĆ TO NIEWOLI, IGNORANCJA TO SIŁA ”.

Z pracy Dave'a Eggersa, Okrąg (2013)

„Wjechali do windy z lekko pomarańczowego szkła. Zapaliły się światła i Mae zobaczyła, jak jej imię pojawia się na ścianach wraz ze zdjęciem z rocznika szkolnego..

Witaj, Mae Holland. Z gardła Mae wydobył się dźwięk, prawie jak sapanie. Nie widział tego zdjęcia od lat i był bardzo zadowolony, że stracił je z oczu..

To pewnie rzecz Annie, atakując ją jeszcze raz tym obrazem. Widać było, że dziewczyna na zdjęciu to Mae - szerokie usta, cienkie usta, ziemista skóra i czarne włosy (…) ".

Z pracy Jane Austen, Duma i uprzedzenie (1813)

„Kiedy pan Darcy dostarczył jej ten list, Elżbieta nie spodziewała się, że Elżbieta odnowi swoje oferty, ale nie spodziewała się też, bynajmniej nie takiej treści..

Łatwo jest przypuszczać, z jakim niepokojem przeczytał to, co powiedział i jakie jeszcze sprzeczne emocje wzbudził w piersi. Podczas czytania nie dało się jasno określić jego uczuć.

Ze zdumieniem zauważyła, że ​​Darcy wciąż znajduje wymówki dla swojego zachowania, kiedy była głęboko przekonana, że ​​nie jest w stanie znaleźć żadnego wyjaśnienia, że ​​słuszne poczucie przyzwoitości nie zmusi go do ukrycia się..

Zaczęła czytać, co wydarzyło się w Netherfield, mając silne uprzedzenie do wszystkiego, co mógł powiedzieć. ".

Bibliografia

  1. Baldick, C. (2008). Oxford Dictionary of Literary Terms. Nowy Jork: Oxford University Press.
  2. Maunder, A. (2013). Encyklopedia brytyjskiego opowiadania. Nowy Jork: Infobase Learning.
  3. Magher, M. (s / f). Jaka jest rola wszechwiedzącego narratora w pracy pisemnej? Zaczerpnięte z education.seattlepi.com.  
  4. Urządzenia literackie. (s / f). Wszechwiedzący. Zaczerpnięte z literarydevices.com.
  5. Wiehardt, G. (27 grudnia 2017). Punkt widzenia osoby trzeciej: wszechwiedzący lub ograniczony. Zaczerpnięte z thebalancecareers.com.
  6. Kirszner, L. G. and Mandell, S. R. (1993). Fikcja: czytanie, reagowanie, pisanie. Fort Worth: Harcourt Brace.

Jeszcze bez komentarzy