Plik neurohypophysis, Nazywany także tylnym płatem przysadki lub tylnym płatem przysadki, jest to struktura odpowiedzialna za magazynowanie i uwalnianie dwóch hormonów: wazopresyny i oksytocyny. Hormony te regulują wydzielanie wody oraz odpowiednio gruczoły sutkowe i skurcze macicy..
Ta struktura jest częścią przysadki mózgowej lub przysadki mózgowej, należącej do układu hormonalnego. Składa się głównie z aksonów bez mieliny z podwzgórza i naczyń włosowatych.
Przykładem neurosekrecji jest przysadka mózgowa, która reguluje wydzielanie hormonów. Jednak ich nie syntetyzuje. Jego głównym zadaniem jest raczej przechowywanie.
Na neurohypofizę mogą wpływać guzy, uszkodzenia mózgu lub choroby wrodzone, w których nie rozwija się prawidłowo. Prowadzi to do zmian poziomu wazopresyny i oksytocyny..
Indeks artykułów
Przysadka mózgowa, lepiej znana jako przysadka mózgowa, pochodzi w całości z ektodermy. Ektoderma jest jedną z trzech listków zarodkowych, które powstają podczas wczesnego rozwoju embrionalnego. W szczególności jest to taki, który powoduje powstanie układu nerwowego i wielu gruczołów ciała.
Przysadka mózgowa składa się z dwóch funkcjonalnie różnych struktur, które mają różny rozwój embriologiczny i inną anatomię. Są to przysadka przednia lub przysadka gruczołowa i przysadka tylna lub przysadka mózgowa..
Przysadka gruczołowa pochodzi z wgłębienia ektodermy jamy ustnej zwanej „woreczkiem Rathkego”. Podczas gdy przysadka mózgowa powstaje z lejka, rozszerzenie ektodermy nerwowej w dół.
Ektoderma ustna i nerwowa, które są prekursorami przysadki mózgowej, zachowują bliski kontakt podczas embriogenezy. Ten kontakt będzie niezbędny dla prawidłowego rozwoju przysadki mózgowej. Gdy ta ostatnia jest w pełni uformowana, osiąga wielkość grochu.
W przeciwieństwie do przedniego płata przysadki, przysadka mózgowa nie syntetyzuje hormonów, przechowuje je i wydziela tylko wtedy, gdy jest to konieczne.
Aksony (rozszerzenia neuronalne), które docierają do przysadki mózgowej, prezentują swoje ciała komórkowe (jądra) w podwzgórzu. W szczególności w jądrach nadocznych i przykomorowych podwzgórza.
Te ciała komórek podwzgórza wytwarzają hormony, które przemieszczają się przez aksony, które przecinają przysadkę mózgową, docierając do przysadki mózgowej. Ten ostatni może bezpośrednio uwalniać hormony do krwiobiegu.
Aby to zrobić, końcowe przyciski aksonów neurohipofizy łączą się z naczyniami włosowatymi krwi. W tych przyciskach terminala są przechowywane hormony, które zostaną uwolnione do krwi, gdy organizm tego potrzebuje..
Wydaje się, że impulsy nerwowe podwzgórza to te, które kontrolują zarówno syntezę, jak i uwalnianie hormonów zgromadzonych w przysadce mózgowej.
Przysadka nerwowa powstaje w wyniku różnicowania ektodermy nerwowej w część nerwową (lub wyrostek lejkowy), łodygę lejkową i wznios środkowy.
Część nerwowa stanowi większość neurohipofizy i jest miejscem przechowywania oksytocyny i wazopresyny. Ma niezmielinizowane aksony neuronów neurosekrecyjnych podwzgórza. W podwzgórzu znajdują się ich ciała komórkowe.
Część nerwowa jest czasami używana jako synonim neurohipofizy. Jednak to użycie jest nieprawidłowe.
Natomiast trzon lejowy lub lejkowate jest strukturą, która działa jako pomost między układem podwzgórza i przysadki mózgowej..
Jeśli chodzi o wznios środkowy, jest to obszar, który łączy się z szypułką przysadki. Są autorzy, którzy nie uważają go za część neurohipofizy, ale podwzgórza.
Hormony oksytocyna i wazopresyna są syntetyzowane w ciałach komórkowych podwzgórza. Następnie przechodzą przez aksony i gromadzą się w przyciskach terminala, w granulkach zwanych ciałami śledzia..
Jeśli chodzi o układ naczyniowy, to dolne tętnice przysadki, które pochodzą z wewnętrznej tętnicy szyjnej, są tymi, które zapewniają tę strukturę. Istnieje sieć naczyń włosowatych, które otaczają zakończenia aksonów, ułatwiając uwolnionym hormonom dotarcie do krwi..
Histologiczna struktura neurohipofizy jest włóknista. Wynika to z faktu, że tworzą go przede wszystkim niezmielinizowane aksony neuronów podwzgórza. Ma około 100 000 aksonów, które przenoszą hormony.
Ponadto zawierają również komórki glejowe i dużą liczbę naczyń włosowatych. Te ostatnie koncentrują się głównie w części brzusznej, gdzie następuje większe wydzielanie oksytocyny i wazopresyny do krwi. Wiele naczyń włosowatych ma małe otwory, które ułatwiają hormonom dotarcie do krwiobiegu.
Ciekawym i charakterystycznym składnikiem histologicznym neurohipofizy są ciałka śledzia. Składają się z poszerzonych występów umieszczonych na przyciskach zacisków aksonów.
Mają grupy granulek neurosekrecyjnych, które zawierają oksytocynę lub wazopresynę. Zwykle są połączone z naczyniami włosowatymi, mają owalny kształt i ziarnistą teksturę.
Z drugiej strony, w przysadce mózgowej znaleziono wyspecjalizowane komórki glejowe zwane „pituicytami”. Naukowcy są przekonani, że mogliby aktywnie uczestniczyć w regulacji wydzielania hormonów. Mają nieregularny kształt i owalny rdzeń.
Neurohypofiza przechowuje i uwalnia wazopresynę i oksytocynę. Hormony te mają działanie związane z autonomicznym układem nerwowym.
Chociaż funkcje oksytocyny i wazopresyny są różne, ich struktura jest bardzo podobna. Najwyraźniej oba pochodzą ewolucyjnie z tej samej cząsteczki: wazotocyny. Jest to nadal obserwowane u niektórych ryb i płazów.
Te dwa hormony są syntetyzowane w jądrach (somach) neuronów magnokomórkowych. Jego nazwa zawdzięcza się większym rozmiarom i dużej somy. Są one zlokalizowane w jądrach nadocznych i przykomorowych podwzgórza. Każdy neuron specjalizuje się w syntezie tylko jednego rodzaju hormonu (wazopresyny lub oksytocyny).
Do ich syntezy ich prekursory lub prohormony są przechowywane w pęcherzykach neurosekrecyjnych, które będą je przetwarzać i przekształcać. W tym procesie enzymy przekształcają swoje prekursory, które są dużymi białkami, w oksytocynę i wazopresynę.
Z drugiej strony jądra przykomorowe i nadoczniowe podwzgórza wydzielają substancję zwaną neurofizyną. Składa się z białka, które transportuje wazopresynę i oksytocynę przez oś podwzgórze-przysadka..
Poniżej opisano hormony przysadki mózgowej:
Znany również jako hormon antydiuretyczny (ADH) ze względu na jego wpływ na nerki. Jego główną funkcją jest regulacja wydzielania wody z moczem..
W szczególności stymuluje zatrzymywanie płynów. Ponadto kontroluje skurcz naczyń obwodowych.
Substancja ta przyczynia się do transportu mleka podczas ssania, z gruczołów mlecznych do sutków. Ponadto pośredniczy w skurczu mięśni gładkich macicy podczas orgazmu. Podobnie jak skurcze, które występują w momencie porodu.
Z drugiej strony stres lub napięcie emocjonalne mogą wpływać na uwalnianie tego hormonu, a nawet zakłócać karmienie piersią..
Co ciekawe, ze względu na ich podobieństwo te dwa hormony mogą reagować krzyżowo. Tak więc oksytocyna w wysokich stężeniach ma łagodne działanie przeciwdiuretyczne, podczas gdy bardzo duże stężenie wazopresyny może powodować skurcze macicy..
Guzy przysadki mózgowej są stosunkowo częste. Jednak guz w przysadce mózgowej występuje bardzo rzadko. Jeśli występuje, zwykle towarzyszą mu przerzuty i guzy w komórkach ziarnistych..
Stwierdzono również wrodzoną anomalię neurohipofizy zwaną zespołem przerwania łodygi przysadki. Charakteryzuje się brakiem lub ektopową neurohipofizą (rozwijającą się w niewłaściwym miejscu), bardzo cienką lub brakiem łodygi przysadki i aplazją przedniego przysadki.
Skutkuje to niedoborami w funkcjonowaniu przysadki mózgowej, w tym przysadki mózgowej. Niektóre z objawów to hipoglikemia, mikropenis, niski wzrost, opóźniony rozwój, niskie ciśnienie krwi i drgawki..
Każde uszkodzenie lub dysfunkcja przysadki mózgowej może powodować problemy z wydzielaniem wazopresyny lub oksytocyny.
Na przykład w moczówce prostej wydzielanie wazopresyny jest niewystarczające. W tej chorobie organizm nie może skoncentrować moczu. Osoby dotknięte chorobą wydalają codziennie około 20 litrów rozcieńczonego moczu.
Z drugiej strony bardzo wysokie uwalnianie wazopresyny powoduje zespół nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (ADH). Powoduje to, że organizm zatrzymuje więcej wody niż to konieczne, co powoduje zbyt wysoki poziom wody we krwi..
Natomiast wysokie dawki oksytocyny mogą prowadzić do hiponatremii. Oznacza to bardzo niskie stężenie sodu we krwi..
Jeszcze bez komentarzy