Plik pepsyna Jest to silny enzym obecny w soku żołądkowym, który pomaga w trawieniu białek. W rzeczywistości jest to endopeptydaza, której głównym zadaniem jest rozkład białek pokarmowych na małe części zwane peptydami, które są następnie wchłaniane przez jelita lub rozkładane przez enzymy trzustkowe..
Chociaż został on po raz pierwszy wyizolowany w 1836 roku przez niemieckiego fizjologa Theodora Schwanna, dopiero w 1929 roku amerykański biochemik John Howard Northrop z Instytutu Badań Medycznych Rockefellera poinformował o jego faktycznej krystalizacji i części jego funkcji, które pomóż mu otrzymać Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii 17 lat później.
Ten enzym nie jest unikalny dla ludzi. Jest również wytwarzany w żołądku kilku zwierząt i działa od wczesnych etapów życia, uczestnicząc w trawieniu białek pochodzących głównie z produktów mlecznych, mięs, jaj i zbóż..
Indeks artykułów
Główne komórki żołądka wytwarzają początkową substancję zwaną pepsynogenem. Ten proenzym lub zymogen jest hydrolizowany i aktywowany przez kwasy żołądkowe, tracąc przy tym 44 aminokwasy. Docelowo pepsyna zawiera 327 reszt aminokwasowych w swojej aktywnej postaci, która pełni swoje funkcje na poziomie żołądka..
Utrata tych 44 aminokwasów pozostawia taką samą liczbę reszt kwasowych wolną. Z tego powodu pepsyna działa najlepiej w pożywkach o bardzo niskim pH..
Jak już wspomniano, główną funkcją pepsyny jest trawienie białek. Aktywność pepsyny jest wyższa w środowisku silnie kwaśnym (pH 1,5 - 2) oraz w temperaturach w zakresie od 37 do 42 ºC.
Tylko część białek, które docierają do żołądka, jest rozkładana przez ten enzym (około 20%), tworząc małe peptydy.
Aktywność pepsyny koncentruje się głównie na hydrofobowych wiązaniach N-końcowych obecnych w aminokwasach aromatycznych, takich jak tryptofan, fenyloalanina i tyrozyna, które są częścią wielu białek występujących w pożywieniu.
We krwi zachodzi funkcja pepsyny opisana przez niektórych autorów. Chociaż to twierdzenie jest kontrowersyjne, wydaje się, że małe ilości pepsyny przedostają się do krwiobiegu, gdzie działa na duże lub częściowo zhydrolizowane białka, które zostały wchłonięte przez jelito cienkie, zanim zostały w pełni strawione..
Pepsynogen wydzielany przez główne komórki żołądka, znany również jako komórki zymogenu, jest prekursorem pepsyny.
Ten proenzym jest uwalniany dzięki impulsom z nerwu błędnego oraz hormonalnej sekrecji gastryny i sekretyny, które są stymulowane po spożyciu pokarmu.
Już w żołądku pepsynogen miesza się z kwasem solnym, który został uwolniony przez te same bodźce, szybko oddziałując ze sobą, tworząc pepsynę..
Odbywa się to po odcięciu fragmentu 44 aminokwasów z pierwotnej struktury pepsynogenu w złożonym procesie autokatalitycznym..
Po aktywowaniu ta sama pepsyna jest w stanie nadal stymulować produkcję i uwalnianie większej ilości pepsynogenu. To działanie jest dobrym przykładem pozytywnego sprzężenia zwrotnego enzymów..
Oprócz samej pepsyny histamina, a zwłaszcza acetylocholina, stymulują komórki pepsynowe do syntezy i uwalniania nowego pepsynogenu.
Jego głównym miejscem działania jest żołądek. Fakt ten można łatwo wytłumaczyć, rozumiejąc, że zgaga jest idealnym warunkiem jej działania (pH 1,5-2,5). W rzeczywistości, gdy bolus pokarmowy przechodzi z żołądka do dwunastnicy, pepsyna jest dezaktywowana, gdy napotka pożywkę jelitową o zasadowym pH..
Pepsyna działa również we krwi. Chociaż efekt ten został już uznany za kontrowersyjny, niektórzy badacze twierdzą, że pepsyna przenika do krwi, gdzie nadal trawi pewne długołańcuchowe peptydy lub te, które nie zostały w pełni zdegradowane..
Kiedy pepsyna opuszcza żołądek i znajduje się w środowisku o obojętnym lub zasadowym pH, jej funkcja ustaje. Jednakże, ponieważ nie jest hydrolizowany, można go ponownie aktywować, jeśli podłoże zostanie ponownie zakwaszone..
Ta cecha jest ważna, aby zrozumieć niektóre z negatywnych skutków pepsyny, które omówiono poniżej..
Przewlekły powrót pepsyny do przełyku jest jedną z głównych przyczyn uszkodzeń spowodowanych refluksem żołądkowo-przełykowym. Chociaż pozostałe substancje wchodzące w skład soku żołądkowego są również zaangażowane w tę patologię, pepsyna wydaje się być najbardziej szkodliwa ze wszystkich..
Pepsyna i inne kwasy obecne w refluksie mogą powodować nie tylko zapalenie przełyku, które jest początkową konsekwencją, ale także wpływać na wiele innych układów.
Potencjalne konsekwencje działania pepsyny na określone tkanki obejmują zapalenie krtani, zapalenie płuc, przewlekłą chrypkę, uporczywy kaszel, skurcz krtani, a nawet raka krtani..
Badano astmę wywołaną mikroaspiracją treści żołądkowej w płucach. Pepsyna może działać drażniąco na drzewo oskrzelowe i sprzyjać zwężeniu dróg oddechowych, wywołując typowe objawy tej choroby: niewydolność oddechową, kaszel, świszczący oddech i sinicę.
Pepsyna może również wpływać na sferę jamy ustnej i zębów. Najczęstszymi objawami związanymi z tymi uszkodzeniami są cuchnący oddech lub nieświeży oddech, nadmierne ślinienie, ziarniniaki i erozja zębów. Ten efekt erozyjny objawia się zwykle po latach refluksu i może uszkodzić całe zęby..
Mimo to pepsyna może być przydatna z medycznego punktu widzenia. Zatem obecność pepsyny w ślinie jest ważnym markerem diagnostycznym refluksu żołądkowo-przełykowego..
W rzeczywistości na rynku dostępny jest szybki test o nazwie PepTest, który wykrywa obecność śliny pepsyny i pomaga w diagnostyce refluksu..
Papaina, enzym bardzo podobny do pepsyny występującej w papaje lub mlecznych, jest przydatny w higienie i wybielaniu zębów.
Ponadto pepsyna znajduje zastosowanie w przemyśle skórzanym i fotografii klasycznej, a także przy produkcji serów, płatków śniadaniowych, przekąsek, napojów smakowych, wstępnie przetrawionych białek, a nawet gum do żucia..
Jeszcze bez komentarzy