Rewolucja meksykańska rozpoczęła się i pojawiła się siłą jako odrzucenie trzydziestu pięciu lat nieprzerwanej dyktatury w celu znalezienia rozwiązania dla sukcesji prezydenckiej. Rewolucja meksykańska była walką zbrojną (1910-1920), która radykalnie zmieniła kulturę i meksykański system polityczny.
Ponadto był to jeden z wielkich rewolucyjnych rewolucji XX wieku, który położył kres wojskowemu reżimowi dyktatora Porfirio Díaza, aby później wprowadzić ważne reformy polityczne, gospodarcze i społeczne w kraju..
Indeks artykułów
Panorama ukazywała kryzys polityczny wśród konkurujących elit, okazja do powstania agrarnego była sprzyjająca (John Tutino: 1996).
Właściciel ziemski Francisco Madero rzucił wyzwanie Porfirio Díaz w wyborach prezydenckich w 1910 r. I w proteście przeciwko oszukańczym wynikom, poprowadził bunt zwany Plan de San Luis Potosí.
Konflikt zbrojny wyrzucił Díaza od władzy, a nowe wybory odbyły się w 1911 r., Zakładając, że Madero objął prezydenturę.
Rewolucja meksykańska wybuchła przeciwko El Porfiriato. Chociaż konstytucja nakazała przeprowadzenie publicznego procesu wyborczego, Díaz i jego zwolennicy sfałszowali wybory na swoją korzyść..
Frakcja opozycyjna kierowana przez Francisco Madero, utworzyła Partię Antyreelekcjonistów iw 1910 roku startowała jako kandydat na prezydenta.
Madero przegrał z Díazem, został uwięziony przed wyborami. Następnie udał się na wygnanie, gdzie wydał manifest dotyczący planu San Luis Potosí, aby zachęcić do powstania..
Głównym celem było wyeliminowanie reelekcji. Dołączyli do niego Francisco Pancho Villa z północnych stanów i Emiliano Zapata z południowych regionów. Ostatecznie siły rebeliantów pokonały Díaza, który został schwytany w Ciudad Juárez..
Wielu historyków uważa, że rewolucja zakończyła się w 1920 r., Inni, że trwała do 1940 r. W każdym razie w tym okresie 20 lat wprowadzono ważne reformy:
Sfałszowane wybory z 1910 roku stały się ogniskiem wybuchu buntu politycznego. Elementy meksykańskiej elity wrogiej Díazowi, na czele której stał Madero, rozszerzyły się na klasę średnią, chłopstwo i zorganizowaną siłę roboczą. W rezultacie w październiku 1911 r. Madero został wybrany na prezydenta w wolnych i uczciwych wyborach..
Jednak zaczęła się formować opozycja. Konserwatyści uważali go za zbyt słabego i liberalnego, podczas gdy byli bojownicy rewolucji i wywłaszczeni za zbyt konserwatywnych..
W lutym 1913 r. Madero i jego wiceprezydent Pino Suárez zostali obaleni i zamordowani. Do władzy doszedł kontrrewolucyjny reżim generała Victoriano Huerty, wspierany przez amerykańskie interesy biznesowe i zwolenników starego porządku.
Huerta rządził od lutego 1913 do lipca 1914, kiedy to został wydalony przez koalicję różnych regionalnych sił rewolucyjnych. Próba rewolucjonistów osiągnięcia porozumienia politycznego po klęsce Huerty nie powiodła się i Meksyk wszedł w krwawą wojnę domową (1914-1915).
Frakcja konstytucjonalistów, pod dowództwem właściciela ziemskiego Venustiano Carranzy, odniosła zwycięstwo w 1915 roku, pokonując siły rewolucyjne byłej konstytucjonalistki Pancho Villi i zmuszając rewolucyjnego przywódcę Emiliano Zapatę do objęcia dowództwa w wojnie partyzanckiej. Zapata został zamordowany w 1919 roku przez agentów prezydenta Carranzy.
Meksykański rewolucjonista i partyzant, który walczył z reżimami Porfirio Díaza i Victoriano Huerta. Villa spędził większość swojej młodości pracując na farmie swoich rodziców.
Miał piętnaście lat, gdy zmarł jego ojciec i został głową rodziny. W swojej roli obrońcy został zmuszony do zabicia mężczyzny, który nękał jedną ze swoich sióstr (1894).
Odnoszący sukcesy żołnierz, dowódca partyzantki, a także tymczasowy gubernator Chihuahua, zaledwie dwadzieścia lat po jego śmierci został przyjęty do panteonu bohaterów narodowych.
Jego pamięć jest dziś czczona przez Meksykanów, Amerykanów i ludzi na całym świecie. Ponadto liczne ulice i dzielnice w Meksyku i innych krajach noszą jego imię na jego cześć..
Wybitna postać rewolucji meksykańskiej, utworzył i dowodził Armią Południowego Wyzwolenia, ważną brygadą rewolucyjną. Zwolennicy Zapaty byli znani jako Zapatyści.
Sierota i rewolucjonista od najmłodszych lat, w 1897 roku został aresztowany za udział w proteście z chłopami z jego miasta przeciwko właścicielom ziemskim. Po ułaskawieniu nadal agitował chłopów.
Następnie został wcielony do armii meksykańskiej i do 1909 roku jego przywództwo było już tak dobrze znane, że w jego wiosce został wybrany na przewodniczącego rady miejskiej..
Fotografie
Jeszcze bez komentarzy