Plik procesy psychologiczne lepszy Składają się z bardzo szerokiej koncepcji obejmującej strukturę znaną jako kora mózgowa. Jest to najbardziej zewnętrzna warstwa, która tworzy nasz mózg i osiąga maksymalny rozwój w wieku dorosłym. Obszary te nazywane są integracyjnymi, ponieważ przetwarzają dużą ilość informacji z różnych struktur i nadają im wyjątkowe znaczenie..
Wyższe funkcje mózgu stawiają nas na szczycie ewolucji. Wielu uważa to za wyższe myślenie, najbardziej rozwiniętą część mózgu, która sprawia, że jesteśmy refleksyjni. Dzieje się tak, ponieważ funkcje te wydają się być związane z uwagą, podejmowaniem decyzji, świadomością, językiem, osądem, zdolnością do myślenia z wyprzedzeniem itp..
Filogenetycznie powstały, gdy zwiększyliśmy pojemność czaszki, prawdopodobnie z powodu potrzeby przystosowania się do wrogiego i zmieniającego się środowiska..
Indeks artykułów
Dolna funkcja mózgu odnosi się do wrodzonej reakcji na bodziec z otoczenia (jeśli spalę rękę, wycofam ją); podczas gdy te wyższe są bardziej wyszukane, takie jak oszustwo lub zwracanie uwagi na innych.
Funkcje te są niezbędne do typowych zajęć szkolnych, takich jak czytanie, pisanie, arytmetyka, muzyka, sport, sztuka itp. To wiedza przekazywana z pokolenia na pokolenie, przyjmowana jako element ludzkiego dziedzictwa kulturowego.
Można je zobaczyć poprzez nasze zachowanie i są bardzo przydatne w rozwijaniu zdolności artystycznych i kreatywności..
Azcoaga (1977) definiuje, że wyższe funkcje mózgu to zasadniczo praksje (wyuczone wzorce ruchowe), gnosias (nadające znaczenie temu, co wychwytują nasze zmysły) i język. Opierają się na następujących aspektach:
Są one związane z percepcją, ale z bardziej złożonym sensem: nadaniem znaczenia temu, co uchwycimy. Polega na zdolności rozpoznawania bodźców zapisanych w naszej pamięci. W ten sposób gnosias pozwalają nam poznać lub rozpoznać nasze środowisko, jego obiekty i nas samych oraz znaleźć w nim znaczenie..
Obejmuje różne systemy sensoryczne i obszary mózgu, które nadają mu różne znaczenia w zależności od chwili i miejsca. Jak również naszą pamięć, w celu powiązania aspektów już poznanych z nowymi.
Aby ten rodzaj uczenia się pojawił, musi dotrzeć ze zmysłów do kory mózgowej kilka elementów. Kiedy te elementy pojawiają się razem wielokrotnie, twoja nauka jest skonsolidowana. Na przykład łączymy miejsce z określonym zapachem, a kiedy ten zapach pojawia się w innym kontekście, zastanawiamy się.
Istnieją dwa rodzaje gnosi w zależności od ich złożoności:
- Proste gnosias: proste spostrzeżenia, które pozwalają nadać znaczenie informacjom pochodzącym bezpośrednio ze zmysłów: wzrokowym, dotykowym, słuchowym, smakowym i węchowym.
- Złożone gnosias: są prostymi, ale zintegrowanymi gnosiami, tworzącymi w połączeniu inne, bardziej wyszukane spostrzeżenia. Na przykład postrzeganie czasu lub przestrzeni, ruchu, prędkości lub własnego ciała i jego pozycji (ta ostatnia nazywa się somatognozją).
Wewnątrz obramowujemy gnozje wzrokowo-przestrzenne, które obejmują rozpoznawanie płaszczyzn, odległości, kształtów geometrycznych ... wszystko to jest związane z orientacją przestrzenną.
Kiedy jest uszkodzony, powoduje stan zwany agnozją. Charakteryzuje się brakiem rozpoznawania świata zarówno wizualnie (agnozja wzrokowa), dźwiękowym (agnozja słuchowa), dotykowym (agnozja dotykowa), węchowym (anosmia), jak i schematem ciała (asomatognozja). Zabawne jest to, że uszkodzenie nie występuje w narządach zmysłów (oczach, uszach, skórze ...), ale w ośrodkach mózgowych, które nadają temu sensowi.
Jest to typowa manifestacja demencji i obserwuje się, że trudno jest im rozpoznać znajome twarze, przedmioty, znajome zapachy, własne ciało itp..
Polega na wykonywaniu kontrolowanych i dobrowolnych wyuczonych ruchów. Mogą już być proste lub złożone i pojawiać się w odpowiedzi na określone bodźce środowiskowe.
Przykładami mogą być: gra na instrumencie, porozumiewanie się za pomocą gestów, zapinanie koszuli, wiązanie butów, zapalanie świecy, mycie zębów itp..
W związku z tym wymaga, abyśmy nie mieli uszkodzeń mięśni, stawów, kości ... Aby mózg zachował centra bezpośredniego ruchu, a także obszary, które nadzorują wykonywane przez nas ruchy; i zachowaną pamięć, ponieważ musimy pamiętać, jak wykonywać ruchy, których się nauczyliśmy.
Aby wystąpiła praksja, cały mózg musi prawidłowo funkcjonować, głównie układ motoryczny i sensoryczny..
Kiedy dochodzi do pewnych urazów mózgu, pojawia się stan zwany apraksją. Oznacza niezdolność do wykonywania wyuczonych zadań motorycznych bez paraliżu ruchowego, problemy z napięciem mięśniowym lub postawą lub niedobory sensoryczne.
Musisz wiedzieć, że praktyka i gnoza nie są oddzielnymi pojęciami, a na poziomie aktywności mózgu działają razem i są niepodzielne. W rzeczywistości istnieje tak zwana „praktyka konstruktywna”, w której gnoza wzrokowo-przestrzenna i praktyka działają jednocześnie. Obserwuje się go w zadaniach takich jak kopiowanie obrazków, układanie puzzli czy konstrukcje z kostkami.
Jest to zdolność, która najbardziej reprezentuje istotę ludzką i która odróżnia nas od innych gatunków. Ludzie byli w stanie tworzyć języki, ułatwiając naukę każdej osobie i powodując skokowy postęp naszej inteligencji i wiedzy.
Ta ludzka forma języka jest uważana za „język symboliczny”, charakteryzujący się bardzo różnorodnymi dyskretnymi dźwiękami, które można dowolnie łączyć, dając swobodę wyrażania tego, co chcemy..
Nawet nasz sposób komunikowania się rodzi wiele niuansów i gier: rymowanki, poezję, metafory ...
Język to bardzo złożone zadanie, które wymaga dobrze zachowanego urządzenia ustnego, dobrej pamięci do zapamiętywania wyrażeń, słów, dźwięków, sylab, liter ...
Oprócz tego zachowane są obszary, które kontrolują ruch naszych narządów zaangażowanych w mowę i jesteśmy w stanie monitorować to, co mówimy / piszemy i korygować to w razie potrzeby. To drugie oznacza, że mamy świadomość, że to, co mówimy, ma sens i spójność oraz że jest odpowiednie w chwili, w której się znajdujemy..
Aby zrozumieć język, dzieje się to samo: zrozumienie tego, co mówi nam ktoś inny, wymaga wyrafinowanych i wielorakich mechanizmów. Cały ten proces integracyjny zachodzi dzięki naszym wyższym funkcjom mózgu.
Dzieje się tak, ponieważ język jest czymś, do czego mamy predyspozycje, ale jeśli nie mamy kogoś, kto mógłby nas uczyć, nie będziemy go rozwijać. Jest to umiejętność, która rośnie i wzbogaca się w miarę jej praktykowania.
Kiedy ta nadrzędna zdolność jest uszkodzona, pojawiają się dobrze znane afazje, w których osoba nie może produkować języka ani go rozumieć z powodu pewnych zmian mózgowych. Dzieje się tak przy braku problemów z mową motoryczną. W tym artykule możesz zobaczyć, czym jest afazja, jakie typy istnieją i jak je leczyć.
Można powiedzieć, że są to najbardziej złożone procesy umysłowe, które odpowiadają za kierowanie, nadzorowanie, organizowanie i planowanie naszych działań. Uważa się, że są one nadrzędnymi funkcjami mózgu w zakresie ciągłej integracji i przetwarzania dużej ilości informacji.
Angażują się w podejmowanie właściwych decyzji, przewidywanie konsekwencji, skuteczniejsze rozwiązywanie problemów, abstrakcyjne idee itp. Krótko mówiąc, jest to nasza najbardziej „racjonalna” część, „szef”, który jest odpowiedzialny za zorganizowanie wszystkich innych systemów w najlepszy możliwy sposób..
Do funkcji wykonawczych można zaliczyć rodzaj uwagi: tę, która jest dobrowolna i świadomie skierowana na bodziec, nawet jeśli nie jest to naszymi preferencjami, próbując powstrzymać inne czynniki rozpraszające..
Na przykład możemy zdecydować się na opiekę nad nauczycielem w klasie, nawet jeśli nie jest to dla nas zbyt motywujące, unikając jednocześnie rozpraszania się przez hałas lub zakłócenia. Byłaby to forma uwagi bardziej typowa dla funkcji wykonawczych.
To samo może się zdarzyć z pamięcią, kiedy czynnie staramy się zapamiętać słowo lub pojęcie, do którego chwilowo nie mamy dostępu..
Lub te strategie, których uczymy się w szkole, aby dobrowolnie zapamiętać wzory matematyczne. A nawet nasze własne metody, które doskonalimy, aby poznać treść egzaminu. Wszystko to wymaga świadomego i kontrolowanego korzystania z naszej pamięci.
Z drugiej strony funkcje wykonawcze pozwalają nam również dokonywać ocen: sprawdzić, czy podjęta przez nas decyzja była dobra, czy też mogliśmy zrobić coś lepszego.
Istnieje również zdolność zwana metapoznaniem, która umożliwia nam regulowanie własnego uczenia się i refleksję nad własnymi myślami i rozumowaniem. To byłoby jak myślenie o naszym sposobie myślenia.
Funkcje wykonawcze zlokalizowane są w korze przedczołowej naszego mózgu, a główne zaangażowane neuroprzekaźniki to noradrenalina i dopamina.
Kiedy ta struktura jest uszkodzona, problemy wydają się regulować własne zachowanie, osoba może stać się nieskrępowana, dziecinna, nie kontrolująca swoich impulsów, nie przewidująca konsekwencji, mieć trudności w kierowaniu swoją uwagą, obniżona motywacja, uporczywe zachowania itp..
Jedną z metod odkrywania zachowania wyższych funkcji mózgu są badania nad urazami. Oznacza to, że pewną techniką neuroobrazowania można zaobserwować, który obszar mózgu jest uszkodzony i jest powiązany z zachowaniami, w których dana osoba ma trudności.
Porównując wiele badań różnych urazów, w końcu odkrywamy obszary, które w przypadku uszkodzenia powodują takie same skutki zachowania u wszystkich osób.
Dzięki badaniom neuroobrazowania można było również zaobserwować, jak kilku uczestników, którzy wykonywali określone czynności, aktywowało określone obszary mózgu w każdym momencie.
Jednak w przeciwieństwie do niższych funkcji ważne jest, aby wiedzieć, że wyższe funkcje mózgu nie są zlokalizowane w wyznaczonych obszarach mózgu; ale raczej są zintegrowane w grupy, które tworzą sieć mózgową pełną połączeń neuronowych.
Aby lepiej zrozumieć, jak zorganizowane są wyższe funkcje mózgu, opiszemy cztery istniejące typy kory mózgowej i ich lokalizację..
To one bezpośrednio odbierają informacje sensoryczne z peryferii.
Są to głównie obszar wzrokowy (zlokalizowany w korze potylicznej), obszar słuchowy (płaty skroniowe), obszar smakowy (wieczko ciemieniowe), obszar węchowy (obszary czołowo-podstawowe), ruchowe (zakręt przedrolandowy) i somatosensoryczny (po zakręt rolandowy).
Jeśli te kory są uszkodzone, spowodują problemy z wrażliwością, takie jak ślepota, niedoczulica lub zmniejszona wrażliwość lub częściowy paraliż. Informacje przetwarzane przez te strefy są przesyłane do unimodalnych kory.
Byłoby to najbardziej związane z wyższymi funkcjami mózgu, ponieważ nadają one znaczenie informacjom pochodzącym z jednomodalnych kory mózgowych, zgodnie z tym, czego nauczyliśmy się w poprzednich doświadczeniach..
Ich neurony wysyłają projekcje do kory heteromodalnej i regionów paraolimpijskich..
Nazywane również multimodalnymi, są również związane z wyższymi funkcjami mózgu, ponieważ integrują zarówno informacje motoryczne, jak i sensoryczne z różnych różnych modalności.
To przetwarzanie pozwala nam rozwijać uwagę, język, planowanie dobrowolnych ruchów, przetwarzanie wzrokowo-przestrzenne itp..
Są osobami zaangażowanymi w przetwarzanie emocji i składają się z najstarszych regionów filogenetycznych. Obejmują takie obszary, jak ciało migdałowate, hipokamp, zakrętka obręczy, wyspa wyspiarska itp..
Ustanawia wiele połączeń z unimodalnymi, heteromodalnymi korami i innymi strukturami, takimi jak podwzgórze.
Jeszcze bez komentarzy