Plik psychofizjologia lub psychologia fizjologiczna to dziedzina psychologii odpowiedzialna za badanie biologicznych elementów zachowania. Jest to dyscyplina związana z fizjologicznymi podstawami procesów psychicznych i funkcjonowania mózgu.
Psychologia to szeroka nauka, która na przykład interesuje się poznaniem powodów, dla których niektórzy ludzie boją się pająków. Z drugiej strony psychofizjologia jest bardziej konkretną dyscypliną, która byłaby zainteresowana procesami psychicznymi i fizjologicznymi odpowiedzialnymi za strach przed pająkami.
Dlatego psychofizjologia jest gałęzią, która rozwinęła się z psychologii. W rzeczywistości pierwszy naukowy tekst psychologiczny napisany przez słynnego niemieckiego psychologa Wilhema Wundta pod koniec XIX wieku zatytułowany był „Zasady psychologii fizjologicznej”..
W ciągu ostatnich lat duża ilość informacji uzyskanych w biologii eksperymentalnej i badaniach naukowych z innych dyscyplin w istotny sposób przyczyniła się do badania ludzkich zachowań..
W ten sposób badania psychofizjologiczne są niezbędne dla rozwoju psychologii jako nauki. Dostępnych jest coraz więcej informacji na temat funkcjonowania układu nerwowego i struktur mózgowych.
We współczesnej historii badań nad fizjologią ludzkiego zachowania metody eksperymentalne psychologii zostały połączone z metodami fizjologii, dając początek temu, co obecnie nazywa się psychofizjologią..
Indeks artykułów
Gałąź psychofizjologii została zapoczątkowana i rozwinięta przez Wilhema Wundta pod koniec XIX wieku poprzez publikację książki „Zasady psychologii fizjologicznej”. Jednak zainteresowanie najistotniejszymi koncepcjami psychofizjologii wzięto pod uwagę znacznie wcześniej, mimo że nie stanowiły dyscypliny badawczej.
W tym sensie najważniejsze historyczne aspekty psychofizjologii to:
W latach 428 i 347 pne znany filozof postulował trzy różne obszary funkcjonowania człowieka: rozum i percepcję umiejscowione w głowie, szlachetne namiętności, takie jak odwaga czy duma, umiejscowione w sercu oraz niższe namiętności, takie jak chciwość i pożądanie, zlokalizowane w wątroba i jelita.
Później Arystoteles postulował, że mózg nie wywołuje żadnych wrażeń i zrozumiał, że serce powinno znajdować się tam, gdzie wytwarzane są doznania.
Podobnie Arystoteles postawił hipotezę o budowie animy w trzech wymiarach: wegetatywnym, wrażliwym i intelektualnym.
Współczesny z Arystotelesem, Herophilus poświęcił się sekcji ciała zwierząt i ludzi w celu badania układu nerwowego, śledząc nerwy od mięśni i skóry do obszarów rdzenia kręgowego.
W 157 rpne Galen bardzo docenił, informując, że zmiany w zachowaniu gladiatorów były spowodowane urazami głowy. Po raz pierwszy mózg zaczyna być kojarzony z funkcjonowaniem umysłowym.
W 400 rne Nemesisus sformułował teorię lokalizacji w mózgu, wyjaśniając ideę, że poznanie znajduje się w komorach.
W XVIII wieku Thomas Willis dostarczył cennych informacji na temat funkcji mózgu. Był pierwszym autorem, który umieścił funkcje w korze mózgowej. W szczególności autor zlokalizował czucie w prążkowiu, percepcję w ciele modzelowatym i pamięć w korze..
Podobnie, w tym samym czasie La Peroynie umieścił inteligencję w ciele modzelowatym, ponieważ uszkodzenie półkuli nie spowodowało znacznych deficytów.
Na początku XIX wieku Joseph Gall promował badanie lokalizacji mózgu w różnych funkcjach poznawczych. Równocześnie Flourens postulował teorię antagonistyczną w stosunku do Galla, argumentując, że procesy umysłowe zależą od globalnego funkcjonowania mózgu.
W połowie XIX wieku nastąpiły złote lata psychofizjologii. Broca, szwajcarski neurolog, odkrył obszar broki poprzez przypadek TAN-TAN. 5 lat później odkryto obszar Wernicke.
W latach 60. ubiegłego wieku wyróżniało się dwóch autorów. Geshwind wykazał znaczenie połączeń w złożonych zadaniach i opisał syndrom rozłączenia, odnosząc się do uszkodzeń połączeń między różnymi obszarami mózgu.
Ze swojej strony Luria poświęcił się badaniu pacjentów z II wojny światowej i opisywaniu zaburzeń zlokalizowanych w korze przedczołowej mózgu..
Psychofizjologia zajmuje się analizą fizjologicznych podstaw procesów psychologicznych. Oznacza to, że koncentruje się na badaniu sposobu, w jaki czynności psychologiczne wywołują reakcje fizjologiczne.
Historycznie, większość autorów miała tendencję do badania reakcji fizjologicznych i narządów unerwianych przez autonomiczny układ nerwowy..
Zamiast tego, ostatnio psychofizjolodzy zainteresowali się ośrodkowym układem nerwowym, badając potencjały korowe i potencjały związane z wydarzeniami, fale mózgowe i funkcjonalne neuroobrazowanie..
W tym sensie psychofizjologia może na przykład zbadać, w jaki sposób narażenie na stresującą sytuację powoduje skutki w układzie sercowo-naczyniowym, takie jak zmiana rytmu serca lub rozszerzenie naczyń komorowych..
Ogólnie rzecz biorąc, główne aspekty, na których koncentruje się psychofizjologia, to:
Ogólne zasady przetwarzania informacji sensorycznej są jednym z fundamentów psychofizjologii jako nauki.
Funkcjonowanie umysłu, świadomości i percepcji to główne elementy badane i badane przez tę gałąź psychologii.
Funkcjonowanie zmysłów ciała i ich integracja z procesami psychicznymi są również badane z psychofizjologii.
Głównymi tematami zainteresowania byłyby modalności somatyczne, receptory, szlaki somatyczne i transdukcja. Podobnie psychofizjologia bada procesy bólowe i przeciwbólowe oraz funkcjonowanie informacji somatycznej w korze mózgowej..
W szczególności funkcjonowanie zmysłu wzrokowego jest jednym z tematów szczególnego zainteresowania psychofizjologii. Badane są cechy oka, siatkówki i dróg wzrokowych, a także transdukcja i kodowanie informacji wizualnych.
Ponadto psychofizjologia jest odpowiedzialna za analizę informacji wizualnych w korze prążkowanej i korze asocjacyjnej mózgu..
Podobnie jak w przypadku zmysłu wizualnego, zmysł słuchowy jest kolejnym z aspektów badawczych psychofizjologii.
Określenie specyfiki ucha, narządu korowego i dróg słuchowych to czynności, które są przeprowadzane z tej gałęzi psychologii. Podobnie bada się transdukcję, kodowanie i analizę informacji słuchowych w obszarach mózgu..
Psychofizjologia zajmuje się badaniem organizacji funkcji czuciowo-ruchowych, układów efektorowych, kontroli odpowiedzi odruchowych i mózgowej kontroli ruchu.
Z drugiej strony psychofizjologia jest dyscypliną odpowiedzialną za badanie rytmów okołodobowych i ich regulacji, behawioralnych i fizjologicznych cech snu i czuwania, a także ich mechanizmów nerwowych i funkcji..
Biologiczna i fizjologiczna natura systemów motywacyjnych to także aspekty badań w psychofizjologii. Wzmacniający substrat nerwowy, motywacja motywacyjna i uzależnienie byłyby elementami szczególnego zainteresowania.
Trawienie i metabolizm to fizjologiczne aspekty, które są również przedmiotem zainteresowania psychofizjologii. Ta gałąź psychologii koncentruje się na badaniu mechanizmów obwodowej regulacji poboru, neuronalnej kontroli głodu i bilansu wodnego..
Jeśli chodzi o zachowania seksualne, psychofizjologia bada organizację i aktywację działania hormonów płciowych, neuronalną kontrolę zachowań seksualnych i funkcjonowanie feromonów..
Procesy emocjonalne to prawdopodobnie elementy, które są dziś najbliżej związane z psychofizjologią.
Głównymi aspektami byłyby natura emocji i uczuć, funkcje i układ nerwowy emocji, agresywne i gwałtowne zachowania oraz fizjologiczna reakcja na stres..
Wreszcie psychofizjologia zyskała ostatnio na znaczeniu w badaniu wyższych procesów poznawczych.
Charakter uczenia się i pamięci, plastyczność synaps, podstawowe formy uczenia się i pamięć ukryta, uczenie się w relacjach oraz neuronalne funkcjonowanie pamięci roboczej to elementy badane przez psychofizjologię..
Celem badań naukowych jest wyjaśnienie badanych zjawisk. Redukcja jest często stosowana w psychofizjologii. W ten sposób podjęto próbę wyjaśnienia złożonych zjawisk za pomocą innych, bardziej szczegółowych..
Jednak psychofizjologia nie koncentruje się wyłącznie na dostarczaniu odpowiedzi redukcjonistycznych. Oznacza to, że nie opiera się wyłącznie na obserwacji zachowań i korelowaniu ich ze zdarzeniami fizjologicznymi..
Zatem psychofizjologia wykorzystuje zarówno uogólnienie, jak i redukcjonizm. Redukcja odnosi się do wyjaśniania zjawisk w kategoriach bardziej podstawowych procesów fizycznych. Zamiast tego w uogólnianiu psychofizjologia posługuje się tradycyjnymi metodami psychologii.
W tym sensie redukcja koncentruje się na wyjaśnianiu zachowań w kategoriach zdarzeń fizjologicznych w ciele, szczególnie w układzie nerwowym, a uogólnienie skupia się na powiązaniu tych informacji z badanymi procesami psychologicznymi..
Dokładniej, kilku autorów stwierdza, że głównymi celami psychofizjologii są:
Ta metoda ma na celu zbadanie zachowania jednostki. W tym celu prowokuje się sztuczną sytuację (bodziec), która pozwala w bardziej obiektywny sposób określić, czy zachowanie jest normalne, czy nienormalne.
Jest to badanie cech morfologicznych układu nerwowego i jego aktywności poprzez stymulację. Ta metoda może pomóc określić związek między mózgiem a aktywnością poznawczą. Nie jest inwazyjny i nie powoduje obrażeń. Jest to proces szkodliwy i inwazyjny.
Ta technika jest inwazyjna. Polega na wprowadzeniu szeregu chemikaliów przez kaniulę. Służy to jako stymulacja, aby móc określić zmiany zachodzące w aktywności mózgu.
Metoda elektryczna wymaga szeregu elektrod, które są przykładane do tkanek, aby emitować napięcia, a tym samym określać uszkodzoną strukturę i jej związek z zachowaniem jednostki..
Chociaż są to dwa pojęcia, które są często używane zamiennie, psychofizjologia i psychologia fizjologiczna nie są tą samą gałęzią psychologii.
Obie dyscypliny koncentrują się na badaniu fizjologicznego funkcjonowania organizmu i powiązaniu go z procesami psychologicznymi. Różnią się jednak sposobem pracy.
Psychofizjologia skupia się na analizie sposobu, w jaki czynności psychologiczne wywołują reakcje fizjologiczne. Zamiast tego psychologia fizjologiczna koncentruje się na analizie fizjologicznych mechanizmów, które prowadzą do aktywności psychologicznej..
Elementy studiów w obu dyscyplinach są często takie same. Jednak wyróżnia je punkt widzenia, z którego są badane i analizowane.
Na przykład psychologia fizjologiczna koncentruje się na badaniu, które procesy fizjologiczne są odpowiedzialne za wytwarzanie uczucia pragnienia, podczas gdy psychofizjologia skupiałaby się na badaniu, jakie modyfikacje w funkcjonowaniu fizjologicznym powodują samo uczucie pragnienia..
Poza funkcją badawczą psychofizjologia ma inne rodzaje zastosowań. W szczególności do badania emocji i uwagi często stosuje się pomiary psychofizjologiczne.
Podobnie psychofizjologia może odegrać ważną rolę w poprawie konceptualizacji procesów poznawczych. W rzeczywistości pewne czujniki psychofizjologiczne zostały już wykorzystane do wykrywania emocji w szkołach i do tworzenia inteligentnych systemów nauczania.
Badania psychofizjologiczne wymagają użycia mechanizmów elektronicznych, a współczesna psychofizjologia wykorzystuje wiele różnych typów sygnałów.
Te najczęściej używane to potencjały wywołane, potencjały związane ze zdarzeniami i fale mózgowe (elektroencefalografia).
Podobnie wykorzystywane są również inne rodzaje sygnałów, takie jak funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (fMRI), pomiary przewodnictwa skóry, odpowiedź galwaniczna skóry, pomiary układu sercowo-naczyniowego, pomiary tętna i sygnały zmienności tętna HRV.
Wreszcie ruchy oczu rejestrowane przez elektrookulogromy (EOG), metody śledzenia wzroku czy zmiany średnicy źrenicy to inne sygnały powszechnie stosowane w psychofizjologii..
Jeszcze bez komentarzy